main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

26 Φεβ 2014

Πρόγραμμα Σαρακοστής ...

Τα παιδιά δεν θέλουν να ακούνε μόνο …
Θέλουν κυρίως να βλέπουν ….



                                              Πρόγραμμα Σαρακοστής 
Η Μάρθα και η Μαρία …στο σήμερα …
Κι οι δυο μανάδες …Τρία παιδιά η Μάρθα , άλλα τόσα η Μαρία …Οι σύζυγοι απ το πρωί ως το σούρουπο στη δουλειά ...επιστατούμενοι …
Όλα τα υπόλοιπα λοιπόν περνούν από το χέρι των δυο γυναικών …
Πρόγραμμα καθημερινό : Στο πόδι απ τις έξι …Δύσκολο το ξύπνημα των παιδιών …Ετοιμασίες , ντύσιμο , πλύσιμο, πρωινό …Η Μαρία πριν καθίσουν στο τραπέζι τους δίνει να πιούν αγιασμό στο όνομα της Αγίας Τριάδος …
Η Μάρθα τους βάζει ν ακούσουν μουσική για να χαλαρώσουν πριν φύγουν όλοι μαζί για το σχολείο …Το ίδιο και έπειτα στο αυτοκίνητο , φρεσκάροντας και λίγο τα μαθήματα της πρώτης ώρας …Η Μαρία μέχρι να φτάσουν προτιμά ν’  ακούνε την Λειτουργία απ τον Σταθμό της Μητροπόλεως και να συζητούν για τους Αγίους της ημέρας …Φτάνουν μαζί και οι δυο …Φιλιά και αγκαλιές πριν την πόρτα του σχολείου …Η μανούλα σας αγαπά πολύ ! τους λέει η Μάρθα κοιτώντας τα να ξεμακραίνουν  …Η Μαρία τα σταυρώνει λέγοντάς τους : Η Παναγιά μαζί σας !

Επιστροφή στο σπίτι …

Ως το μεσημέρι μαζί με τα άλλα , μαγείρεμα , πλυντήρια, σιδέρωμα , ψώνια , λογαριασμούς , να χω προλάβει να κάνω κάτι και για μένα σκέφτεται η Μάρθα …
Να πάω ίσως γυμναστήριο , έναν περίπατο ως το λιμάνι…
Ως το μεσημέρι να βρω καιρό να διαβάσω τον εξάψαλμο και τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου σημειώνει στο μυαλό της η Μαρία …
Μέχρι το βράδυ από την ώρα που θα επιστρέψουν με τα παιδιά από το σχολείο δεν στέκονται λεπτό και οι δυο τους …
Το σπίτι της Μάρθας μοσχοβολά καθαριότητα και φρέσκα αρώματα λουλουδιών που τόσο της αρέσουν …
Της Μαρίας το σπίτι μυρίζει συνεχώς βιολέτα και γιασεμί και κανέλλα και φουζέρ Αγιαννανίτικο …Λιβάνια Αγιορείτικα  …Μοσχοθυμιάματα από το περιβόλι της Κυράς ..
Κεριά αρωματικά ανάβει η Μάρθα …
Καντηλάκι άσβηστο καίει συνέχεια μπροστά στης Προυσιώτισσας την εικόνα στης Μαρίας το σπίτι …
Πρόγραμμα απαρέγκλιτο  σχεδόν στρατιωτικό για την Μάρθα …
Διαβάσματα , φροντιστήρια , δραστηριότητες …
Τα ΣαββατοΚύριακα απαραίτητα επισκέψεις σε σπίτια συμμαθητών ή το αντίστροφο …
Πάρτυ , γιορτές , γενέθλια , χοροί των Σχολείων  τα Χριστούγεννα , τις Απόκριες , συμμετοχή σε όλα  …
Αρχές Αγίας Σαρακοστής …
Η Μάρθα εξακολουθεί να τηρεί το πρόγραμμά της όπως πάντα …
Της Μαρίας το πρόγραμμα απέκτησε  μια ξεχωριστή ποικιλία …
Τώρα τις Τετάρτες θα πάει μαζί με τα παιδιά της στο Ναό το βραδάκι …
Στο γλυκό μισοσκόταδο με το φως των κεριών θα τα κοινωνήσει με τα προηγιασμένα Άγια … Τις Παρασκευές νωρίς το απόγευμα θα ανέβουν όλοι μαζί με τα πόδια έναν ανοιξιάτικο ευωδιαστό  ανήφορο ως το αγαπημένο τους Μοναστηράκι , να Χαιρετήσουν την Ανύμφευτη Νύμφη , την μείζονα Αγία των Αγίων  …
Εκεί και την Κυριακή το πρωί στην κάθε τόσο ξεχωριστή ημέρα του Κυρίου , έπειτα εκδρομή στη θάλασσα  και  το απόγευμα στον κατανυκτικό εσπερινό …

Η Μάρθα τώρα τη Σαρακοστή δεν νηστεύει …Δεν αντέχει λέει , έχει χαμηλό αιματοκρίτη κιόλας  …Ούτε τα παιδιά της τα νηστεύει γιατί είναι λέει μικρά ακόμα …
Η Μαρία τα νηστεύει και πάνε και όλοι μαζί στον Πνευματικό τουλάχιστον μια φορά τον μήνα …Να μάθουν από τώρα που είναι μικρά …λέει …


Δεν είναι ένα δακρύβρεχτο , ρομαντικό , «παλιομοδίτικο»  σενάριο από ταινία της «κλακ φιλμς –ταινίες για όλην την οικογένεια» …όσα διαβάσατε παραπάνω… με πρωταγωνιστές τους πλούσιους και τους φτωχούληδες , τα παιδιά του λαού , που αγαπούσαν τη μανούλα τους και στους διαλόγους  τους είχαν εικονοστάσια στη σκηνογραφία …
Κοινοτυπίες …Ιστοριούλες για κατηχητόπουλα …Ηθικισμοί άλλης εποχής  θα πουν κάποιοι της Μάρθας φίλοι …

Δεν έχουμε όλοι παρά  να πάμε στην Εκκλησία το βράδυ της Ανάστασης …

Θα τις συναντήσουμε και τις δυο μας ηρωίδες …
Την Μάρθα και την Μαρία …
Η μια θα είναι μελαγχολική , νευρική αγχωμένη  και βιαστική με έναν τυρβασμό απαράλλαχτο όπως το πρόγραμμά της …
Θα σταθεί όπως όλοι έξω …
Δεν θα μπει ούτε την εικόνα τους Αναστάντος να προσκυνήσει …
Θα πάρει το κερί και πριν το τρίτο Χριστός Ανέστη θα είναι ήδη στο δρόμο για το σπίτι …για το τραπέζι …
Η άλλη θα ναι ησύχια χαρούμενη , αληθινά λαμπερή , γαλήνια  …
Θα μπει μέσα στην Εκκλησία με τα παιδιά της ..Το μικρότερο θα το χει αγκαλιά κοιμισμένο …Θα περιμένουν πρόθυμα   ως το τέλος να φωνάξουν το επικράνθη ! Ξημερώματα θα επιστρέψουν με το Άγιο Φως στην καρδιά και μια υπερκόσμια αγγελική χαρμονή στα μάτια  … για το δείπνο της αγάπης…
 Μαρία γαρ δε την αγαθήν μερίδα εξελέξατο ήτις ουκ αφαιρεθήσεται απ’ αυτής…


νώντας σκοπετέας 
Εν τω Φωτί Σου οψόμεθα φως 
Απόσπασμα από την εκπομπή με τίτλο :













8 σχόλια :

  1. Συγχαρητήρια,αδελφέ Νώντα!!!
    http://amfoterodexios.blogspot.gr/2015/03/blog-post_90.html
    αμφ.-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι συγχαρητήρια, κύριε;! Συγχαίρουμε το διαχωρισμό; Είναι ορθόδοξο αυτό;

    Γενεές γενεών "ορθόδοξων" συνηθίζουν να μιλάνε για τους "της εκκλησίας" και τους "εκτός εκκλησίας"..μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι αυτό το σκεπτικό διαιωνίζεται.. εδώ μιλάμε για τη "Μαρία" και τη "Μάρθα".. Όπου η εκκλησιαστική ζωή της πρώτης της διασφαλίζει έτσι, σχεδόν αυτόματα, ηρεμία και γαλήνη (!!!), ενώ η μη εκκλησιαστική της δεύτερης, ευθύνεται για νεύρα και ό,τι κακό.....

    Από πού κι ως πού παίρνετε το θάρρος να γράψετε δημοσίως ότι τα αρωματικά κεριά, το "η μαμά σας αγαπά" κι εν ολίγοις, ένας διαφορετικός τρόπος ζωής από τον δικό σας, οδηγεί σε εκνευρισμό κι απουσία χαράς;;
    Σας πληροφορώ, επειδή "της εκκλησίας" είμαι κ γω, πως μέσα σ' αυτήν βλέπω ένα σωρό νευρωτικούς, μίζερους και σκυθρωπούς ανθρώπους. Θέλω να πω με τον αντίλογο αυτό πως ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ. Όλοι είμαστε ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο. ΟΛΟΙ. Όλοι είμαστε πτωτοί κι αγωνιζόμενοι. Και το στοίχημα κερδίζεται ή χάνεται καθημερινά, αλλά πάντως είναι διαπίστωση προσωπική και του Θεού, όχι των τρίτων παρατηρητών.

    Η ζωή είναι έξω από κουτάκια, κύριοι. Η ορθόδοξη ζωή είναι ΒΙΩΜΑ.
    Αυτές τις παρωπίδες καλό είναι να τις βγάλουμε επιτέλους κάποια στιγμή, γιατί οι ορθόδοξοι θα καταντήσουμε πιο μονόχνωτοι κι απροσάρμοστοι κι από κάποιους αιρετικούς. Κ το θέμα δεν είναι ότι βλάπτουμε εαυτούς (άλλωστε καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές κ τη ζωή του). Το μεγάλο θέμα εδώ είναι ότι βλάπτουμε τους γύρω μας με τέτοιες πεποιθήσεις...............
    Να είστε καλά,
    Νίκη Δεληγιάννη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μέρος 1 απάντησης : Αγαπητή Κυρία Δεληγιάννη χαίρετε πάντοτε εν Κυρίω ! Δεν είχα καμιά πρόθεση να βλάψω κανέναν όταν έγραφα αυτό το μικρό κείμενο ! Φρονώ ταπεινά όμως πως δεν βλάπτει μα μόνο ελέγχει όλους αυτούς που έχουν προσαρμόσει τον Θεό στα μέτρα τους ...Δεν διαχώρισα κανέναν απολύτως ...Το έχει κάνει Εκείνος με υπέροχα αληθινό και ανυπόκριτο τρόπο Αν το σκεφτείτε καλύτερα θα διαπιστώσετε πως το κείμενο είναι μια παράφραση , διασκευή ( εσείς το λέτε διαστροφή βέβαια απ ότι καταλαβαίνω ) του γνωστού και πολυαπαντώμενου στην Λειτουργική ζωή της Εκκλησίας μας ευαγγελικού αναγνώσματος με τον Κύριό μας ...την Μάρθα και την Μαρία η οποία την αγαθή μερίδα εξελέξατο...Τίποτα αγαπητή αδελφή μου δεν είναι σχετικό ...Όλα είναι Θεοδίδακτα ...Υπάρχουν δογματικές αλήθειες στην πίστη μας αλλά και εκείνο το υπέροχο όστις θέλει ...του Χριστού μας ...Την Μαρία δεν την διασφαλίζει όπως λέτε , η τήρηση των Ευαγγελικών Ρημάτων μα μόνο το οτι τα εφαρμόζει με χαρά και ιλαρότητα για την αγάπη του λατρεμένου της Ιησού ...Οι υπόλοιποι μέσα στους οποίους συγκατελέγομαι και εγώ ...και μάλιστα πρώτος ..έχουμε φτιάξει ένα καρκίνωμα Χριστιανικής Ορθόδοξης πίστης με πολλά δεν βαριέσαι ...με πολλούς καθυσυχασμούς της ευλογημένης συνείδησης , με ακόμα περισσότερα : που λέει στο Ευαγγέλιο κάτι τέτοιο ;..Δεν είπε ο Χριστός να νηστεύουμε Τετάρτη και Παρασκευή , τα εισερχόμενα βλάπτουν και άλλα παρόμοια τα οποία φρονώ πως καλά τα γνωρίζουμε όλοι μας ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μέρος 2 απάντησης :Κάποτε σε μια εξομολόγηση ακούστηκε ο παρακάτω διάλογος : -Προσεύχομαι Πάτερ στο Θεό μα Εκείνος απόκριση δεν δίνει …Νύχτες ολάκερες και μέρες μια λέξη Του δεν πήρα !
    -Κι όμως σου μιλάει συνέχεια !
    -Και τι μου λέει ;
    -Σ αγαπώ παιδί μου ! Σ αγαπώ παιδί μου ! Προσπάθησε να τον ακούσεις !
    -Θα προσπαθήσω παππούλη μου !
    -Προσπάθησε και να του απαντήσεις ! Αυτό περιμένει από εσένα !
    -Μα πως δεν σου είπα ; Συνέχεια του μιλώ ! Και του απαντώ : Και εγώ σε αγαπώ !
    -Λάθος απάντηση παιδί μου !
    -Λάθος η αγάπη ;
    -Άλλο περιμένει ν ακούσει από εσένα παιδί μου ! Άλλη απάντηση !
    -Άλλη από το ότι και εγώ τον αγαπώ ;;;
    -Ναι ! Από εσένα και από όλους μας περιμένει ν ακούσει : Εγώ Κύριε δεν σ αγαπώ !
    Δεν σε πιστεύω ! Δεν σε πονάω ! Δεν σε θέλω δίπλα μου συνέχεια ! Θέλω να έρχεσαι όποτε σε καλώ Εγώ ! Βοήθα με Κύριε να σ αγαπήσω έστω και για μια στιγμή αληθινά , να σε πιστέψω όσο κρατά ένα ελέησον να σε πονέσω όσο βαστά ένα δάκρυ…Αυτό περιμένει παιδί μου ν ακούσει … Του τα χεις πει ποτέ όλα αυτά ;
    -Ποτέ πάτερ !! Ποτέ μου ο άθλιος !
    -Μόλις το έκανες για πρώτη σου φορά ! Γονάτισε παιδί μου να σου διαβάσω την ευχή ! Μακρόθυμος ο Κύριος και πολυέλαιος !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μέρος 3 ο απάντησης : Αδελφή μου αν εφαρμόζαμε όσα Ιερά γράφτηκαν, αν τηρούσαμε αταλάντευτα χωρίς την παραμικρή απόκλιση όσα είπε ο Χριστός μας κατά την επίγειο διδασκαλία του, πόσο διαφορετικός θα’ ταν ο κόσμος μας…
    Τήρησε αδελφή μου – εαυτέ μου το Αγαπάτε αλλήλους και τους εχθρούς σας ακόμα χωρίς να ξεχωρίζεις κανέναν… Το μην κρίνετε… Το να μην κάνετε όσα δεν θέλετε να σας κάνουν οι άλλοι και τόσα ακόμα Θεοδίδακτα… Του Χριστού μας τις Θείες και σωτήριες προτροπές… Κάνε αδελφή μου – εαυτέ μου όλα αυτά που είπε Εκείνος και έπειτα ντύσε το παιδί σου μασκαρά, γιατί πουθενά δεν το απαγορεύει το Ευαγγέλιο! Τήρησε τις παραινέσεις του Ευεργέτη σου και έπειτα φάε κρέας την Παρασκευή επειδή πουθενά δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο στον Θεϊκό Λόγο!
    Αδερφή μου – Άθλιε εαυτέ μου παραδέξου το! Θες έναν Θεό στα μέτρα σου! Κατά το δοκούν! κατά την βόλεψή σου, κατά το κέφι σου και την διάθεσή σου! Να Τον βγάζεις έξω από την πόρτα όποτε σε ενοχλεί και σε ελέγχει η συνείδησή σου… Nα Τον καλείς όποτε Τον έχεις ανάγκη, στα δύσκολα, στα απροσπέλαστα με τις δικές σου δυνάμεις… Ένας Θεός στα μέτρα μου… στις προδιαγραφές μου… στα δικά μου θέλω… Κάτι σαν συνεργάτης, σαν υπάλληλος που προσλαμβάνεις, χρησιμοποιείς και απολύεις δίχως ενοχές, χωρίς αποζημίωση… Το αυτεξούσιο που Εκείνος σου χάρισε αντί να σε γεμίζει με ζωή, σε πλημμυρίζει με θάνατο… Μα Αυτός σε περιμένει… Βρίσκεται ακριβώς έξω από την σφαλισμένη πόρτα της ψυχής σου και σε καρτερά όπως ο Πατέρας το άσωτο σπλάχνο Του.
    Αδελφή μου – ταλαίπωρε εαυτέ μου να ζεις αληθινά μέσα στον κόσμο μα να μην συμπορεύεσαι τους πολλούς… Να νοιώθεις μακάριος όταν εκείνοι σε δείχνουν με το δάκτυλο του ορθολογιστή άφρονος «σύγχρονου» ανθρώπου. Με φρόνημα ουράνιο και όχι κοσμικό να έχεις τα μάτια τα μέσα σου στραμμένα στα υπέροχα άνω… Γιατί όπως λέγεται και ταιριαστό θαρρώ είναι, αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που θα κοιτάς! Με ζεστή καρδιά και όχι την χλιαρή που θα αποστραφεί ο Χριστός εν εκείνη την ημέρα… Να φλέγεται από την αγάπη Του Θείος έρωτας… Ζέουσα αγάπη, όχι βολική, όχι περιστασιακή όχι του συμφέροντος μα αγάπη ξέχειλη που να μην τελειώνει, να μην εξαντλείται, να μην εξαρτάται, να μην υποχωρεί… Αγάπα τον Θεό με μια αγάπη που δεν μετριέται όχι έναν Θεό στα μέτρα σου… Κοίτα τον Σταυρό και νοιώσε πως η αγκαλιά Του μας χωρά όλους, ακόμα και όλους εμάς τους αμέτρητους μετρημένους…Ξεκίνησες το κείμενό σου με μια απορία ...Γιατί συγχαρητήρια ; είπες ...Το ίδιο λέω και εγώ ..Δεν χρειάζεται να δίνεις συγχαρητήρια σε κάποιον που εκφράζει αυτά που κάποτε αποτελούσαν το κατά φύσιν ...
    Φαντάζομαι οτι δεν θα αγαπάτε και πολύ τις ομιλίες του μακαριστού Χριστοκήρυκα Δημητρίου Παναγοπούλου ...Εγώ αυτόν ακούω και με ελέγχει ξέρετε ! Τολμήστε να τον ακούσετε ! Αν θέλετε τέλος διαβάστε και την συνέχεια της Ιστορίας η οποία και σας σκανδάλισε ..Έχει τίτλο ο τρελός και η μαγκούρα http://sotiriapsixis.blogspot.gr/2015/02/blog-post_22.html ...Περιγράφει όλους αυτούς που ( εδώ συμφωνώ απόλυτα μαζί σας ) βιώνουν την Ορθοδοξία ..Είναι εκείνοι τους οποίους ο Κύριος διαχώρισε πρώτος ....ναι έτσι είναι πιστέψτε με ...όταν τους μακάρισε λέγοντας : Μακάριοι έστε, όταν ονειδίσωσιν υμάς καί διώξωσιν καί ειπωσιν πάν πονηρόν ρήμα καθ' υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού....Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία συναλληλίας που μου δώσατε ..Χριστός Ανέστη !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΥΓ: Σαφώς και τα αρωματικά κεριά , το γυμναστήριο , το η μανούλα σας αγαπάει και όλα τα υπόλοιπα που διανθίζουν το κείμενο δεν είναι εφάρματα και απορριπτέα ...Πιστεύω πως οι περισσότεροι από αυτούς που διάβασαν το κείμενο αλλά και από αυτούς που το άκουσαν στην ραδιοφωνική του μεταφορά ( είναι 20 οι σταθμοί που με την ευλογία Σοφών και Πνευματοφόρων Ποιμεναρχών μεταδίδουν την εκπομπή τα τελευταία 8 χρόνια αν αυτό μπορεί να σαν καθησυχάσει την αγωνία σας περί θάρρους κατάντιας και σκανδαλισμού του λαού ) αντιλήφθηκαν οτι πίσω από τις δραστηριότητες και τις συνήθειες της Μάρθας κρύβεται το κοσμικό φρόνημα από το οποίο δυστυχώς δηλώνω οτι και εγώ υποφέρω !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συγχωρέστε με , αλλά δεν είμαστε αντιμαχόμενα στρατόπεδα..... ούτε μπορούμε να αποκαλούμαστε κύριοι , γιατί όπως λέει και ένας ασθενής μου , Κύριος είναι Ένας! Ωστόσο θέλω να πω πως όπου υπάρχει δράση , υπάρχει και η αντίδραση! Κι εγώ αγαπητή Νίκη όταν άκουσα την εκπομπή αυτή , χαμογέλασα και είπα : Φωνή βοώντος εν τη ερήμω ....θεώρησα καλέ μου αδελφέ ότι παρουσιάζεις κάτι το ιδεατό , αλλά να χαίρεσαι που υπάρχουν ακροάτριες σαν τη Νίκη που εκφράζονται με τόση ειλικρίνεια! Αυτές οι καρδιές είναι γη ευλογημένη που σίγουρα ο Λόγος του Θεού θα βρει πρόσφορο έδαφος και θα καρποφορίσει , γιατί όπως πολύ σοφά μου λέει κι ο παππούλης εσύ πες ό,τι είναι να πεις και αν σε ακούσει ο ακροατής σου , αυτό δεν είναι δουλειά δική σου , είναι του Θεού. Συγχωρέστε με και πάλι! Με αγάπη Χριστού! Ιωάννα Σπηλιωτοπούλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τα εδάφη ποικίλλουν αδελφή μου Ιωάννα ...Χαίρομαι όταν η ειλικρίνεια συνοδεύεται από καλό λογισμό , αναζήτηση των ιεροκρυφίως λανθανόντων νοημάτων και απόκριση σε πρώτο πρόσωπο αυτομεμψίας και αυτοελέγχου ...Η αλήθεια είναι πως ο σχολιασμός της αδελφής μας ήταν έστω και ακουσίως της , μια ευθεία βολή κατά των ευαγγελικών ρημάτων του Χριστού μας που δεν στρογγυλεύει ποτέ και δεν συμμαχεί με τον κόσμο που κείται εν τω πονηρώ ... Την ευχαριστώ βέβαια γιατί έδωσε την αφορμή να γραφτεί ένα παραμύθι ( Ο Τρελός και η μαγκούρα ) και να γίνει μια απ τις πιο αγαπημένες μου εκπομπές ( ομότιτλη ) ...Θα τηρούσα την ευλογημένη σιωπή αν εδώ δεν ήταν ένας δημόσιος χώρος έκφρασης όπου πολλούς μπορούμε δυστυχώς ενίοτε να αποπροσανατολίσουμε , λοξοουρανοδρομώντας ...Ευχήσου να μην το έχω κάνει έστω και άθελά μου ποτέ ...Η περικοπή της Μάρθας και της Μαρίας από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο νομίζω πως πάντα θα μας δείχνει τον μόνο σωστό δρόμο ...της στενής και τεθλιμμένης οδού της Σωτηρίας ...Χαίρε εν Κυρίω ! Καλή Σαρακοστή !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~