main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

8 Σεπ 2017

Ουγκάντα , Κριστό Αζούκιτε !


Η Τζάτζα μουτσάρα( η γιαγιά)  :
Εδώ πιο πριν είχε πέτρες και ξερόχωμα , δάκρυα και παράπονο , και πόνο απαράκλητο …
Εδώ πιο πριν ξεχασμένος ήταν ο Θεός , και ο Ουρανός δεν έστελνε φωνές και δρόσους  μα μόνο φωτιά που έκαιγε την ελπίδα …
Θυμάμαι τα χαμόγελα από καλούς ανθρώπους που ψαχναν να πιουν ένα μικρό ξεδιψαστικό όνειρο , που ήξεραν πως κάπου ξημέρωνε Ήλιος άδυτος !
Κι ήρθαν τα δροσερά τα καλοκαίρια με γεμάτες τις χούφτες τους από καραμέλες …
Κι ήρθαν απεσταλμένοι του Ουρανού κρατώντας στα χέρια τους μεγάλους ντορβάδες με  παπούτσια  για να πατούν τη γη γοργόφτερα ποδαράκια μαύρων αγγέλων με κατάλευκες καρδιές …
Και γέμισαν κολυμβήθρες με του εξαγνισμού και της αναγέννησης τα νάματα…
Και σκάφτηκε το ξερόχωμα και μπήκαν θεμέλια η Ελπίδα και το Φως , να στηρίξουν την πιο όμορφη Εκκλησιά του κόσμου …
Το παιδί :
Κι ήρθε και ο Αη Σπυρίδωνας και πήρε στην ποδιά του και στην αγκάλη του όλα τα παιδιά του χωριού μας …Και εκείνος γελούσε συνέχεια φορώντας το μυρωμένο σκουφί του που όλο και του το παίρναμε και το φοράγαμε στα μικρά δικά μας κεφάλια …
Η Τζάτζα μουτσάρα :
Κι ήρθε κι ο παπα-Γιώργης με τον Παπά Εφραίμ και βάλανε Ευλογητός …Και γέμισαν οι άδειοι τοίχοι από Αγίους και παραστάσεις και δωδεκάορτα που ζωντάνευαν μπροστά μας …Και τα πολυκαιρισμένα υφάσματα απόχτησαν το πιο λαμπερό χρώμα της πορφύρας , να σκεπάζουν τα Άγια και τα Αγιωτικά…Και πλημμύρισε το τέμπλο της ψυχής μας από χρυσό και ασήμι και η φτώχεια μας γίνηκε με μιας θησαυρός αδαπάνητος που δεν θα στερέψει ποτέ!
Και ξημέρωσε Ανάσταση !
Το παιδί :
Κάναμε το Σταυρό μας πριν το κουδούνι στο σχολειό ακουστεί …
Τα αδελφάκια μας στην Ελλάδα τώρα κοιμούνται …
Κι ο ίδιος Ουρανός μας ενώνει …
Κι η Αγάπη του Χριστού δεν χορταίνεται …όπως οι καραμέλες…
Απόσπασμα από την εκπομπή με τίτλο : Του Θεού η καρδιά χτυπά στο Λουγκουζί .
Αφιερωμένη σε παλαιότερη Αποστολή της Ι.Μ.Παναγίας Χρυσοπηγής στην Ουγκάντα .

Πορευθέντες μαθητεύσατε…Ηχεί αιώνια και ασίγαστα στις ψυχές κάποιων έστω και λίγων εκλεκτών ..Ηχεί στο Πολυδένδρι στην Παναγιά την Χρυσοπηγή ...Έκτη  χρονιά ιεραποστολής …Θαύματα και θαυμάσια στα διψασμένα χώματα της Μαύρης Ηπείρου …Όλο και πιο φωτεινά τα χαμόγελα …Και εμείς με την βοήθεια του Θεού και την ευχή του παπά Εφραίμ , ξανά πίσω απ το μικρόφωνο να κάνουμε άλλο ένα τρισευλογημένο ταξίδι εκεί …Κάθε χρόνο μαθαίνουμε και μια αγαπημένη τους φράση …Μουελάμπά …Ουέμπαλε νιό …παλαιότερα …. Κριστό Αζούκιτε φέτος !!  …Αλήθεια πως παραλείψαμε τόσα χρόνια να πούμε στην γλώσσα τους τον πιο χαρμόσυνο και Ζωηφόρο χαιρετισμό της πίστης μας : Κριστό Αζούκιτε! Κριστό Αζούκιτε! Χριστός Ανέστη ! Κριστό Αζούκιτε Ουγκάντα ! Κοουέλι Αζούκιτε Ελλάδα –Ορθόδοξοι αδελφοί μας !
 Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από τις 2 ομότιτλες εκπομπές αφιερωμένες στην 6η Ιεραποστολή της Παναγίας Χρυσοπηγής στην Ουγκάντα 
( Από το ιστολόγιο των εκδόσεων της Ι.Ν.Παναγίας Χρυσοπηγής) :
Αν οι πολλοί επιμένουν να ξυπνήσεις .. εσύ μη σταματάς να ονειρεύεσαι..
Στην καρδιά της Αφρικής,στην Ουγκάντα,για έκτη χρονιά, μερικά όνειρα γίνονται πράξη.
Κάθε καλοκαίρι η Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδενδρίου Αττικής διοργανώνει αποστολή στην Αφρικανική χώρα της Ουγκάντας.Για έκτη συνεχή προσπαθούμε για δύο μήνες από τον Ιούλιο έως τον Αύγουστο ,να βοηθήσουμε όπως και όσο μπορούμε στον ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό Αμπελώνα της χώρας.Στη λατρεία ,στην κατήχηση ,στις βαπτίσεις ,στα Ιατρεία,στην κατασκήνωση,στις Ιεραποστολικές εξορμήσεις.
Γιατί η ιεραποστολή είναι σημαντική όσο το νερό!
Mε τη δική σας βοήθεια ,η προσπάθειά μας συνεχίζεται
Το Λουγκουζάκι μας μεγαλώνει ..και ολοκληρώνεται...
Το όνειρο για ένα σχολείο αφιερωμένο στον Άγιο Σπυρίδωνα και τα σοκολατένια παιδιά του στην Ουγκάντα γίνεται πραγματικότητα.
Από τότε ( ένα χρόνο πριν ) που τελέσθηκε η ακολουθία του θεμελίου λίθου ,από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μπουρούντι και Ρουάντας κ.Ιννοκέντιο,ξεκίνησε με τη δύναμη του Θεού να χτίζεται στην αγκαλιά της ενορίας του Αγίου Σπυρίδωνος στο Λουγκουζί, ένα πανέμορφο Δημοτικό σχολείο.
Σήμερα έχει φτάσει σε ικανοποιητικό σημείο η οικοδομή του σχολείου που σκοπό έχει να φιλοξενήσει πάνω από 300 μαθητές Δημοτικού, όλα παιδιά από το χωριό..
Μετά την ολοκλήρωσή του μπαίνει στο σχεδιασμό της Ιεραποστολής η ίδρυση ενός Γυμνασίου. 
Ευχαριστούμε για όλα .Ο Θεός να σας ευλογεί.
Mε τη δική σας βοήθεια ,η προσπάθειά μας συνεχίζεται.Κοινοποιήστε την προσπάθειά μας.Ας κάνει ο καθένας αυτό που μπορεί.
Εθνική τράπεζα : 656/201115-86
IBAΝ : 3301106560000065620111586 στο όνομα του ιερέως George Nyombi ( Επισκεφθείτε επίσης το ιστολόγιο των εκδόσεων της Ι.Ν.Παναγίας Χρυσοπηγής  http://ekdoseisxrysopigi.blogspot.gr/  για να ενημερωθείτε και για το πρόγραμμα αναδοχής Σουδά Ζω ! Με 150 € ετησίως ένα παιδί πηγαίνει σχολείο και τρέφεται ημερησίως )


Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~