tag:blogger.com,1999:blog-90810432424389552092024-03-18T05:02:51.690+02:00...ἐν τῷ φωτί Σου ὀψόμεθα φῶςΤο ιστολόγιο της ομότιτλης ραδιοφωνικής εκπομπής. entofoti@yahoo.grΝώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.comBlogger835125tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-42070593661061880672024-03-16T03:30:00.049+02:002024-03-16T03:30:00.158+02:00Έφθασε καιρός...<p> <a href="https://2.bp.blogspot.com/-OuWzgpA-1PM/WmrjJtCOSNI/AAAAAAAALKY/TzXQ_nsentACUKcVL7gs1FkGLgYDWxMaACLcBGAs/s1600/2-215-696x468.jpg" style="font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 21.3333px; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="468" data-original-width="696" height="430" src="https://2.bp.blogspot.com/-OuWzgpA-1PM/WmrjJtCOSNI/AAAAAAAALKY/TzXQ_nsentACUKcVL7gs1FkGLgYDWxMaACLcBGAs/w640-h430/2-215-696x468.jpg" width="640" /></a></p><p><span style="font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 16pt; text-align: justify;">Πως τα κατάφερε ο επίβουλος βελίαρ και τις πιο συνταρακτικές για την ψυχή μας μέρες, μέρες που ο Ουρανός υπαγορεύει την άκρα κατάνυξη και την ιερή χαρμολύπη –απερινόητη και άφατη η γλυκύτητά της για τον έσω άνθρωπο- να τις διαστρεβλώσει έτσι! Με ένα παλαιόθεν εξυφασμένο σχέδιο! Κατάφερε η διεστραμμένη, παρά την φύσιν επίνοια του πολεμήτορος, να γομώσει με σκοτάδι… εκτυφλωτικό τα αισθητήριά μας! Μας μπέρδεψε ολοσχερώς , μας έβγαλε έπειτα σε απωλείας δρόμους, ξέφρενους πανηγυριστές με τα παιδιά μας στους ώμους…</span></p><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16pt;">Γλέντι δίχως τελειωμό, με σφυρίχτρες, καραμούζες, ντεσιμπέλ, μασκαρέματα και…τις τσάντες κλειδωμένες στο σχολείο…</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 16pt; line-height: 24.5333px;">Προβολή με μια επικάλυψη «πολιτισμού»…Πομπές, μύθοι, παρελάσεις, αναβιώσεις, καρναβαλιστές, άρματα, κουδουνοφόροι…Αναβιώνουμε, σου λένε, την παράδοση των προγόνων μας! Πόσο πίσω μπορείτε να φτάσετε κύριοι…αναβιωτές; Εκεί που η παράδοση των προγόνων μας ξεκινά ίσως; Μέσα στον Παράδεισο, την ώρα του Αδαμιαίου θρήνου, μπορείτε να ανατρέξετε; <i>Άλγος τω Αδάμ εχρημάτισεν η του ξύλου απόγευσις πάλαι εν Εδέμ …δια του όφεως εισήλθεν θάνατος…</i>Άλγος και θάνατος από τη μια…Από την άλλη τα ντεσιμπέλ της ψεύτικης χαράς…Κλαυθμός και οδυρμός, μα και ελπίδα για το <i>«Δεύτε οι ευλογημένοι κληρονομήσατε»</i> από τη μια…Χάχανα, γλέντια και μια θλιβερή παλινδρόμηση στην αντίπερα όχθη…Η Μάνα Ορθοδοξία, δεν χωράει στα σπλάχνα της το λίγο απ΄ όλα, το όλοι έτσι κάνουν, το νερωμένο κρασί…Το δολερό σχέδιο του πανούργου, εγκαθίδρυσε τις δεύτερες απόκριες, να κορυφωθούν οι γιορτές, να φτάσει το κέφι στα κόκκινα,να καούν τα κάρβουνα! </span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br /></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><a href="https://2.bp.blogspot.com/--pQj0PSyuOU/WmrjYLWTBeI/AAAAAAAALKs/oxbi430OFtkJ8aGjoiEx7zMWNr8R-TUcACLcBGAs/s1600/%25CE%25B5%25CE%25BE%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1%2B%25CE%2591%25CE%25B4%25CE%25AC%25CE%25BC.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="630" data-original-width="1200" height="336" src="https://2.bp.blogspot.com/--pQj0PSyuOU/WmrjYLWTBeI/AAAAAAAALKs/oxbi430OFtkJ8aGjoiEx7zMWNr8R-TUcACLcBGAs/s640/%25CE%25B5%25CE%25BE%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1%2B%25CE%2591%25CE%25B4%25CE%25AC%25CE%25BC.jpg" width="640" /></a></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16pt;"><br /></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16pt;">Τι κι αν οι σελίδες του Τριωδίου τούτες τις στιγμές, επιγράφονται με την λέξη Τυρινή…Τι κι αν ο προπάτορας Αδάμ, τώρα που εγώ αλλόφρων πανηγυρίζω(άραγε ξέρω το γιατί;) κάθεται απέναντι από τον Παράδεισο, θρηνώντας την γύμνωσή του…</span><i style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16pt;">Οίμοι</i><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16pt;">, αλλοίμονο, φωνάζει και βοά στον Ελεήμονα! </span><i style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16pt;">Ελέησόν με τον παραπεσόντα!</i></div><div class="MsoNormal"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-llL-2VuFn9k/WmrjiVwmuaI/AAAAAAAALK0/3AOG2zQa0Bw0KINUNQmHe4jx2PTuSS-ZgCLcBGAs/s1600/27044964_1698927253498350_193680342_n%2B%25281%2529.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="270" height="640" src="https://4.bp.blogspot.com/-llL-2VuFn9k/WmrjiVwmuaI/AAAAAAAALK0/3AOG2zQa0Bw0KINUNQmHe4jx2PTuSS-ZgCLcBGAs/s640/27044964_1698927253498350_193680342_n%2B%25281%2529.jpg" width="360" /></a><a href="https://4.bp.blogspot.com/-llL-2VuFn9k/WmrjiVwmuaI/AAAAAAAALK0/3AOG2zQa0Bw0KINUNQmHe4jx2PTuSS-ZgCLcBGAs/s1600/27044964_1698927253498350_193680342_n%2B%25281%2529.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><br /></a><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16pt; line-height: 24.5333px;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Τι κι αν ο ήλιος τώρα που εγώ δεν σταματώ τον πλανευτή χορό, έκρυψε τις ακτίνες του, η σελήνη και τα άστρα σαν αίμα γίνηκαν, η πλάση τρόμαξε από το σφάλισμα του Παραδείσου. Τι κι αν ο Αδάμ, τώρα που εγώ δεν σταματώ τις νοστιμιές του κρέατος να γεύομαι, εκβάλλεται δια της βρώσεως …Ένα από τα χίλια πήρε εντολή να μην γευτεί! Μια εντολή παρέβη του Δεσπότου, μια άθεσμη συμβουλή υπήκουσε και όλων των αγαθών εστέρηται! Και εμείς σε αυτήν την Τυρινή εβδομάδα καταλύουμε (έτσι μας καλεί η Μάνα Εκκλησία) τα πάντα πλην κρέατος! Συνταράσσεται ο νους και η ψυχή με αυτόν τον παραλληλισμό, μα και με την αξιόκλαυστη κατάντια μας, να υπακούσουμε τυφλά στο σχέδιο του εχθρού της σωτηρίας μας και αντί να θρηνήσουμε μνημονεύοντας την εν Εδέμ μας γύμνωση, την αποβολή μας από την άληκτη χαρά και την τρυφή, εμείς να χορεύουμε και να γλεντοκοπάμε ανενδοίαστα!</span></div></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16pt; line-height: 24.5333px;"> Αντί πλήθη δακρύων να εκζητήσουμε για την απομάκρυνσή μας εκ της αγγελικής χορείας, για τον θανάσιμο τραυματισμό της ψυχής, για την εξορία μας, εμείς κινούμαστε λάγνα σε ρυθμούς της «παραδοσιακής» </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16pt; line-height: 24.5333px;">Latin</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16pt; line-height: 24.5333px;">…</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 21.3333px;">Φθονηθέντες διαβόλω, πλανηθέντες μισανθρώπω, πεισθέντες τω αλάστορι! Αποσκιρτήσαντες Θεού, στερηθέντες της αγαθότητάς Του!</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 16pt; line-height: 24.5333px;">Γι αυτήν την παρακοή, για εκείνη την βρώση, σαρκοφόρεσε ο Θεός και άπλωσε τις άχραντες παλάμες του πάνω στον Σταυρό την Μεγάλη Παρασκευή! Έγινε εκείνη η βρώση, η αρχικά γλυκόκαρπη της γνώσεως, χολή και όξος!</span></div><div class="MsoNormal"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-xxQ-mD4Zv_s/WmrjYBmVPrI/AAAAAAAALKw/ljrmAhLg4IkAM0qj0ICVbuNY9M0zB2mLQCLcBGAs/s1600/maxresdefault.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: justify;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-xxQ-mD4Zv_s/WmrjYBmVPrI/AAAAAAAALKw/ljrmAhLg4IkAM0qj0ICVbuNY9M0zB2mLQCLcBGAs/s400/maxresdefault.jpg" width="400" /></a><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 16pt; line-height: 24.5333px;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 16pt; line-height: 24.5333px;"> ‘Εφθασε καιρός όμως! όχι να αναβιώσουν τα καραναβαλικά ανίερα, μα επιτέλους τούτη την Σαρακοστή διαγρηγορούντες, να ξεκινήσουμε αγώνα πνευματικό που θα νικήσει τους δαίμονες! Πάνοπλη η εγκράτεια, αγγελική η ευπρέπεια! Έτσι θα έρθει μόνο η παρρησία προς τον Θεό! Έτσι μόνο θα εισακουστεί το <i>«Ανακάλεσαι και σώσον με»</i>, το <i>«ελέησον τον στερηθέντα δικαίως της Σης αγαθότητος»</i> το <i>«μη αποστρέψεις το πρόσωπόν Σου από του παιδός Σου, ότι θλίβομαι…ταχύ επάκουσον μου, πρόσχες τη ψυχή μου και λύτρωσαι αυτήν.»</i> </span></div><div class="MsoNormal"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-xxQ-mD4Zv_s/WmrjYBmVPrI/AAAAAAAALKw/ljrmAhLg4IkAM0qj0ICVbuNY9M0zB2mLQCLcBGAs/s1600/maxresdefault.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: justify;"><br /></a></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 16pt; line-height: 24.5333px;">Τα τελευταία λόγια από το Μέγα Προκείμενον μιας κορυφαίας–εκ των αμετρήτων- στιγμής στην λειτουργική Ζωή! Γιατί την ώρα που οι εκδηλώσεις του «πολιτισμού» έξω εκδηλώνονται και τα ντεσιμπέλ τερματίζονται, μέσα στις Εκκλησιές της Ορθοδοξίας ψέλνεται, μα κυρίως βιώνεται, ο Εσπερινός της συγχώρησης! Εκεί για πρώτη φορά θα ακουστεί σπαρακτικά το «Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου»! Ιδού καιρός ευπρόσδεκτος, καιρός μετανοίας, πλατυσμού της καρδιάς! Να συγχωράς για να χωράς!</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-Axlk9YTov58/WmrjKkMIcHI/AAAAAAAALKo/AjoGSWFFf-UQIRDdsBgq6xISCR9oCwT_wCLcBGAs/s1600/unnamed%2B%25281%2529.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="630" data-original-width="735" height="548" src="https://4.bp.blogspot.com/-Axlk9YTov58/WmrjKkMIcHI/AAAAAAAALKo/AjoGSWFFf-UQIRDdsBgq6xISCR9oCwT_wCLcBGAs/s640/unnamed%2B%25281%2529.jpg" width="640" /></a><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16pt;"> </span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16pt;">Μονάχα η ευρύχωρη καρδιά θα χωρέσει όλα τα νάματα του Τριωδίου, τα οίμοι και τα ελέησόν του! Μόνο το χωρητικότατο δοχείο της από την απέραντη θάλασσα του Ελέους Του, θα χωρέσει ένα πέλαγος αγάπης! Ξεκινά η ευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου! Λέγοντάς την για πρώτη φορά σε τούτο το πανίερο εσπέρας, κάνουμε 3 μετάνοιες εδαφιαίες! Έπειτα 12 μικρές, στα μυστικά λέγοντας το </span><i style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16pt;">«ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ»</i><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16pt;">. Στο τέλος επαναλαμβάνουμε την πεμπτουσία της συγγνώμης…</span><i style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16pt;">«Ναι Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα, και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων αμήν</i><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 16pt;">.» Άλλη μια μετάνοια τότε καλογερική, την τέταρτη στρωτή! Μόλις σηκωθούμε ολάνοιχτο μπροστά μας προβάλλει το στάδιο των αρετών! Και έξω επιτέλους…σιωπή! </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 21.3333px;">Καλό Στάδιο! </span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 16pt; line-height: 24.5333px;"><span style="color: #e69138;">Νώντας Σκοπετέας</span></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 16pt; line-height: 24.5333px;"><span style="color: #e69138;">Σαρακοστή 2018</span><o:p></o:p></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 16pt; line-height: 24.5333px;"><span style="color: #e69138;">Απόσπασμα από το βιβλίο: </span></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 16pt; line-height: 24.5333px;"><span style="color: #e69138;">"Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν"</span></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 16pt; line-height: 24.5333px;"><span style="color: #e69138;">Εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας 2019</span></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 16pt; line-height: 24.5333px;"><span style="color: #e69138;"><br /></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: #ffd966; font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: 21.3333px;">Όσα άλλοτε γράφτηκαν και ειπώθηκαν, πλέον αποκτούν άλλην διάσταση. ελεγκτική για το πόσο κατορθώθηκε να κατέβουν και να τα ψελλίσουν της καρδιάς τα χείλη. Η αποστασία των ημερών μας, πρέπει να οδηγεί ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ανεξαιρέτως, σε θρήνο γοερό και σε αλλεπάλληλα οίμοι!</span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: #ffd966; font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: 21.3333px;">Ο εχθρός πλέον όσο ποτέ, ορατός για κάποιους και για άλλους, με απονεκρωμένα τα πνευματικά αισθητήρια, ανύπαρκτος! Η αμαρτία σύμμαχος και συνοδοιπόρος, με βήμα υπερήφανο, προελαύνει, επελαύνει και παρελαύνει, αλοίμονο, στα χρώματα της καταλλαγής του Θεού με το πλάσμα Του! Αλοίμονο! Να μη μας ξεσυνεριστεί ο Θεός, για τις κερκόπορτες που αφήσαμε να παρεισδύσει...</span></span></div>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-22335814539136400812024-03-08T09:30:00.000+02:002024-03-08T09:30:01.781+02:00Υιοθεσία ψυχών...(Του Αριστείδη τα μνημονοχάρτια…)<p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBUcEAWPUC9ytAhvhTBZqpqfz4vy5SZgtVtxSrBX-2mNuyyhF3gVFs5kMgs0ZfKndpKPBjKM7azFcmL16N4rRY7nLPTmvgAr9d-DI_6se7yp50zDWcopuT9xuA0Clk3sYOptuO8TWd_rOUti2PUdU6FrsZhLWZHsGZlCmrPpfTECzqIn6rvah1V7ujbb8/s400/Smw-7n0m_400x400.jpeg" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 18.6667px; font-style: italic; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="400" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBUcEAWPUC9ytAhvhTBZqpqfz4vy5SZgtVtxSrBX-2mNuyyhF3gVFs5kMgs0ZfKndpKPBjKM7azFcmL16N4rRY7nLPTmvgAr9d-DI_6se7yp50zDWcopuT9xuA0Clk3sYOptuO8TWd_rOUti2PUdU6FrsZhLWZHsGZlCmrPpfTECzqIn6rvah1V7ujbb8/w640-h640/Smw-7n0m_400x400.jpeg" width="640" /></a></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="mso-bookmark: _Hlk158292390;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Εν εκείνη τη ημέρα! Πόσες φορές δεν
έχουμε ακούσει, διαβάσει, απαγγείλει τούτη τη φράση! Η φοβερά ημέρα της κρίσεως!
Η Ανάσταση των νεκρών και η ζωή του μέλλοντος αιώνος! Πόσες από αυτές έχουμε
συναισθανθεί το συνταρακτικό περιεχόμενο και νόημα αυτής της ημέρας άραγε; Και
πόσοι δεν θαρρούμε, πως όλα τούτα είναι μια υπερβολή των φανατικών και
σχολαστικιστών <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χριστιανούληδων…Και ότι τίποτα
από όλα αυτά τα περί δικαίας κρίσεως δεν ισχύει…Όποιος κατανοεί και πιστεύει,
χαίρεται για κάθε επιπλέον χτύπο της καρδιάς του. Γιατί γνωρίζει πως ναι μεν αυτός
ο χτύπος τον φέρνει όλο και πιο κοντά στην έξοδο από τούτο το πρόσκαιρο, αλλά
από την άλλη ότι ακόμα υπάρχει ελπίδα μετανοίας και ανεύρεσης, του μόνου δρόμου
που οδηγεί στην αιώνια Βασιλεία! Μα και κάτι ακόμα! Τότε είναι που θα συναισθανθεί
τον μεγάλο αγώνα που δίνουν εκείνοι, όσων <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η ψυχή
έχει αποχωριστεί από το σώμα τους! Και θα τους σπλαχνιστούν! Και θα ξεκινήσουν
να τους στέλνουν…αναψυκτικά και ανάσες φωτός! Ο κυρ Θόδωρος ο χαρούμενος, που
σεργιανούσε για χρόνια ολόκληρα με το τετραδιάκι του, να συναντήσει στα
μνημονοχάρτια τους αδελφούς του που καρτερούσαν λίγο παραπάνω Φως…Αγγελτήρια
προσευχής τα έλεγε ο μακάριος και ξεκινούσε να κάνει προσευχή και κομποσχοίνια,
κάθε μεσονύχτωμα για αυτούς! Και βρήκε προς δόξαν Θεού πολλούς μιμητές ο κυρ
Θόδωρος ο Χαρούμενος! Πρόσφατα ο αδελφός μας ο Αριστείδης, λαϊκός που ζει σαν μοναχός μέσα στο
κέντρο του…κόσμου, μας αποκάλυψε πόσο του μίλησε με το παράδειγμά του εκείνος
ο μακαριστός εργάτης της προσευχής ο σύμπονος, που όσο λίγοι είχε κατανοήσει ότι
οι ψυχές εκεί, περιμένουν πολλά από εμάς εδώ…Διάβασε πριν χρόνια εκείνο το
διήγημα, που την αλήθεια του, μόνο κάθε αναγνώστης γνωρίζει, ανάλογα με το αν
κύλησε ένα δάκρυ στο εγώ του και θέλησε να τον μιμηθεί στο ουράνιο τούτο
διακόνημα. Ξεκίνησε λοιπόν δειλά-δειλά να υιοθετεί ψυχούλες! Έτσι μας είπε και
πόσο μας συγκλόνισε και μας ήλεγξε για την δική μας αδιαφορία και έλλειψη
οικτιρμών…Ιδίως όταν συνέχισε να μας αποκαλύπτει ότι προσπαθεί συνεχώς, να
προσθέτει και άλλες στα δίπτυχα της δικής του ψυχούλας, της τόσο ευαίσθητης, της αγαπώσης
ολοκληρωτικά τον Πλάστη της και τον κάθε αδελφό ως εαυτόν. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="mso-bookmark: _Hlk158292390;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">-Μου αρέσουν πολύ οι παλιές ελληνικές
ταινίες, ιδίως οι κωμωδίες! Γνωρίζω σχεδόν απ’ έξω τους διαλόγους τους! Θα μου
πεις ότι σπαταλώ χρόνο από τα πνευματικά μου καθήκοντα, όταν στήνομαι και με τις
ώρες <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ξαναβλέπω τις μορφές τους και ακούω
τις φωνές τους! Δικοί μας άνθρωποι όμως βρε παιδί μου! Συγγενείς μας! Αχ, να τους ελάφρωνε
ο Κύριος από καμιά αμαρτία, για αυτό το γέλιο που χάριζαν και χαρίζουν! Θεός
σχωρές τους! <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μόλις διάβασα για τον
χαρούμενο λοιπόν, τον κυρ Θόδωρο, πως μου ήρθε αδελφέ μου! Το λέω και
συγκινούμαι! Φώτισε ο Κύριος και ξεκίνησα να μνημονεύω όλους αυτούς τους παλιούς,
τους σπουδαίους ηθοποιούς και μουσικούς<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>και ποιητές <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στα ψυχοχάρτια! Πόσο
όμορφοι οι περισσότεροι στα νιάτα τους! Σαν λουλούδια όμως μαράθηκαν και σαν ονείρατα
ξημέρωσαν όλοι! <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μαζί με το πρόσφορο για
την μάνα και τον πατέρα μου τους μακαρίτες, κάθε Σάββατο στον εσπερινό, γεμίζω ένα μεγάλο χαρτί με ονόματα για ανάπαυση! Ο παπά Κωνσταντίνος χαμογελαστός με
περιμένει</span></i></span><span style="mso-bookmark: _Hlk158292390;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;"> <span lang="EN-US">πάντοτε</span></span></i></span><span style="mso-bookmark: _Hlk158292390;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">! Άντε μου λέει! Και άλλους υιοθέτησες
βλέπω! Και είναι αλήθεια αδελφέ μου! Έτσι νιώθω! Σαν να υιοθετώ τις ορφανές
ψυχούλες! Γιατί πες μου ποιος κάνει προσευχή, για πολλούς από αυτούς που πέθαναν
κατάμονοι,</span></i></span><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 28px;">στην ψάθα που λέμε…</span></i><span style="mso-bookmark: _Hlk158292390;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> χωρίς ούτε έναν συγγενή έστω στην κηδεία τους…; Να <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σου
δώσω ένα παράδειγμα…Πρόσφατα έβαλα στην λίστα των…υιοθετημένων τον Ορφέα και
τον Απόστολο από δυο λατρεμένα ελληνικά έργα! Ο κύριος…Νομάρχης και ο Βουλευτής Καλοχαι</span></i></span><i><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 28px;">ρέτας! </span></i><i><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 28px;">Ο ένας κοιμήθηκε πριν δυο χρόνια περίπου, ολότελα ξεχασμένος! Ο άλλος που έπαιξε τον τόσο γνώριμό μας Εθνοπατέρα, που έλεγε συνέχεια ετελείωσε, ετελείωσε, πέθανε το 1960, ακριβώς την επόμενη χρονιά από τότε που προβλήθηκε η ταινία αυτή! Και κάτι ακόμα...Γνωρίζεις αδελφέ μου, οτι πολλοί από αυτές τις ψυχούλες έγιναν γνωστοί με καλλιτεχνικά ψευδώνυμα! Δόξα τω Θεώ πλέον, αν λίγο ψάξεις στο διαδίκτυο, βρίσκεις το βαφτιστικό τους και έπειτα έτσι τους μνημονεύεις! Η Σπεράντζα λοιπόν λεγόταν Ελπίδα, η Ίλυα Αμαλία, η Μάγια Μελπομένη, η Σούλη Αναστασία, η Τζόλη Ιουλία, ο Αγκόπ Φίλιος, η Γκιζέλα Αδαμαντία, ο Ντίμης Δημήτριος, ο Χάρυ Βασίλης, η Μπέμπα Μπλανς Αγγελική, η Νίτσα Ελένη, η Πόλυ Πολυτίμη, η Νινή Δέσποινα, ο Δάκης Βρασίδας, ο Άκος Κυριάκος, ο Μίκης Μιχαήλ, ο Μάνος Εμμανουήλ! Και πόσοι άλλοι, τώρα αυτοί μου ήρθαν πρόχειροι…Υιοθετημένοι όλοι τους! Να σου στείλω τα ονόματά τους! Είναι περίπου 200 και συνεχώς αυξάνονται! Αν ξέρεις και εσύ κανέναν ξεχασμένο να μου πεις! Να ψάχνεις και στους κομπάρσους! Προχθές μου είπαν για τον Μάκη τον Δεμίρη, τον ψηλό αν τον θυμάσαι! Εκείνου το όνομα ήταν Πρόδρομος! Υιοθετήθηκε και αυτός!</span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBJto3cy6FpN8kHqHKbBDngOvpuVKtDJ3uhaxpT31Kt-Xo5c2WriblOl_ZSDmkl1N9mc-8nTfgdw6BnwAKW-DqGXzy-lVCy-opzZYbdA99HXkiz_dhi90OOwdZsGxt5ptgDjrh-k79txkqMpaC7_xx5qkJE-xKREyCLrhRVRbIcswc5bMLjkVYfn6wuE0/s640/20210207_155147.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="480" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBJto3cy6FpN8kHqHKbBDngOvpuVKtDJ3uhaxpT31Kt-Xo5c2WriblOl_ZSDmkl1N9mc-8nTfgdw6BnwAKW-DqGXzy-lVCy-opzZYbdA99HXkiz_dhi90OOwdZsGxt5ptgDjrh-k79txkqMpaC7_xx5qkJE-xKREyCLrhRVRbIcswc5bMLjkVYfn6wuE0/w480-h640/20210207_155147.jpg" width="480" /></a></i></div><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;">Προσευχή για τις υιοθετημένες πρώην λησμονημένες ψυχές, κάνει ο Αριστείδης και πολλοί ακόμα και άλλοι που μακάρι να τον μιμηθούν ελέω Θεού, σαν διαβάσουν τούτο το φτωχό γραφτό, στις παρυφές της Κυριακής της Κρίσεως του 2024. Οι πιο πολλές από αυτές δεν διήνυσαν τον δρόμο της ζήσης τους εν </span><i style="font-size: 14pt;">δόξη ευσεβεί</i><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;"> ώστε να φορούν ήδη στεφάνι δικαιοσύνης! Όσο όμως ακόμα οι καρδιές μας εδώ θα χτυπούν, ας προσπαθούμε να ανεβάζουμε τις ορφανές ψυχούλες ολοένα προς το Φως, μέχρι να έρθει η έσχατη εκείνη ημέρα! Τις έγνων νουν Κυρίου εξάλλου; Όσο η έσχατη σάλπιγγα δεν σαλπίζει, κάθε ψυχή μπορεί να ελπίζει…Τίποτε ακόμα δεν...ετελείωσε....</span></div></span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 24px; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 28px;">Μέγα σου το έλεος, Ακατάληπτε Κύριε δόξα Σοι!</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 24px; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 28px;">Νώντας Σκοπετέας</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 24px; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 28px;">Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 24px; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; line-height: 28px;">Κυριακή της Κρίσεως 2024</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="mso-bookmark: _Hlk158292390;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span></i></span></p>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-20611305491271769922024-03-02T03:00:00.004+02:002024-03-02T14:54:38.848+02:00Της μετανοίας οι συγκομιδές...<p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzr44yxe2Z4-fthyphenhyphen_v-BDGIOweozocL5H5bHlMGTNIaMdQD17eLBviDNVFS025dppXbpITJDO2E4xRyQFv0m8IlxwTs-kip-dY17xkPjE3dzt7sixrlVAAD_ZU38YTITyESoogkJKkotFVqJEer6A6YQmL849qmouXAt0U3ak18y-JVUFyH1Aj_B8GOh8/s500/%CE%A6%CF%8D%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CE%86%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82.png" style="font-size: 18.6667px; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="270" data-original-width="500" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzr44yxe2Z4-fthyphenhyphen_v-BDGIOweozocL5H5bHlMGTNIaMdQD17eLBviDNVFS025dppXbpITJDO2E4xRyQFv0m8IlxwTs-kip-dY17xkPjE3dzt7sixrlVAAD_ZU38YTITyESoogkJKkotFVqJEer6A6YQmL849qmouXAt0U3ak18y-JVUFyH1Aj_B8GOh8/w640-h346/%CE%A6%CF%8D%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CE%86%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82.png" width="640" /></a></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: times;">Σε χώρα μακρινή, στης ηδονής της <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το ψύχος φρενοβλαβώς σκόρπισα τον θείον
πλούτο. </span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: times;">Το λιμάνι της Ζωής νοσταλγούσα, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μα δεν τολμούσα ούτε τον ορίζοντά του <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να ατενίσω, κάθε φορά που στην τρικυμία των
παθών μου τσακιζόμουν. </span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: times;">Πνιγόταν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η φωνή μου
στον σκοτεινό βυθό της αμαρτίας, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σαν
προσπαθούσα να φωνάξω βοήθει μοι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στον Παμβασιλέα Κυβερνήτη. </span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: times;">Ναυαγός, δούλος και
εξόριστος!</span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: times;"> Γυμνός, πένης και άσιτος, ζητιάνευα συνέχεια σε κλειστές θύρες του
οίκτου. </span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: times;">Οι ολοφυρμοί μου βουβοί, τα δάκρυά μου αστέγνωτα…</span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: times;">Ήρθε κάποτε ένας διαβατικός <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Άγγελος και τα συγκόμισε και έπειτα πέταξε ευθύς
για την <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ποθεινή πατρίδα... </span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: times;">Με μιας
βρέθηκα σπίτι, αγκαλιασμένος θαλπερά,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να φορώ την χιονοφεγγαρόφωτη πρώτη στολή μου. Απρόσκοφτα
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αστραποβολούσε γύρω <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και η φωνή μου δυνατή όπως ποτέ, δοξολογούσε
Τον Αγαθό Πατέρα.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: times;">Αυτή είναι η ιστορία μου…<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: times;">Αμέτρητες φορές έχει επαναληφθεί…<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: times;">Αμέτρητες οι αποδημίες <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και οι επιστροφές…<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: times;">Μην απελπίζεσαι λοιπόν και μην ξεχνάς αδελφέ μου, ταλαίπωρε και αδιόρθωτε εαυτέ μου, <span style="font-size: 18.6667px;">ότι πάντοτε θα υπάρχει ένας διαβατικός Άγγελος και ένας Πατέρας </span><i style="font-size: 18.6667px;">ὡς φύσει ὑπάρχων φιλάνθρωπος,</i><span style="font-size: 18.6667px;"> που καρτερά και διψά της μετανοίας τις συγκομιδές…</span></span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: 18.6667px;"><span style="font-family: times;">Νώντας Σκοπετέας</span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: 18.6667px;"><span style="font-family: times;">Κυριακή του Ασώτου 2024</span><br /></span><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><o:p></o:p><p></p>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-5695681213756219992024-02-24T03:00:00.008+02:002024-02-24T17:41:23.348+02:00Ναυάγιο και σωσμός...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfazGTGp_CnlkV8irx9YUUhtXAsKE6jgukj0CqdJT3KMMgAyYbTEcxNdIOHWoLvkx3NczVt5dqQb2AjOu60UfqHDWkQUOE5zdplfkP4-PkOqJ-Lwu2EyLuNqIN1iPSx7dN7Z_p9zdL0j0k5VYwfOoH1WgKcG3aDx6l9RkLS4L2N_wBXxxbg0LB_vi_n2w/s858/zdsdefsargtadr.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="433" data-original-width="858" height="322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfazGTGp_CnlkV8irx9YUUhtXAsKE6jgukj0CqdJT3KMMgAyYbTEcxNdIOHWoLvkx3NczVt5dqQb2AjOu60UfqHDWkQUOE5zdplfkP4-PkOqJ-Lwu2EyLuNqIN1iPSx7dN7Z_p9zdL0j0k5VYwfOoH1WgKcG3aDx6l9RkLS4L2N_wBXxxbg0LB_vi_n2w/w640-h322/zdsdefsargtadr.jpg" width="640" /></a></div><br /></div>
<p class="MsoNormal"><i>Ανύψωση εκ της ταπεινώσεως, γέρας, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βραβείο υψοποιόν..<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal"><i>Ταπείνωση εκ της επάρσεως, πτώμα κακίας χαλεπόν…<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal"><i>Από κοπρίας και παθών, αυτομεμφόμενη <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ψυχή ανυψούται...<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal"><i>Από υπερήφανο ύψος, αυτοδικαιωμένη καρδιά γκρεμίζεται.<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal"><i>Αφανισμένος <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πλούτος εκ της κενοδοξίας,<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal"><i>Σκορπισμένα πάθη εκ της ταπεινώσεως,<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal"><i>Το ναυάγιο των μεγαλορρημονούντων…<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal"><i>Ο σωσμός των τυπτόντων εις το στήθος, των βοώντων το
ιλάσθητι…<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal">Σε λευκό χαρτί μια...σύνοψη αγίων Θεοπνεύστων γραμμάτων, διαβάζοντας <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από τον όρθρο της πρώτης Κυριακής του
Τριωδίου. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Θεέ μου πόσες πνευματικές αφορμές και…προσομοιώσεις!
Πολύεδρο διαμάντι κάθε παραβολή του Χριστού μας. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Και πόσο όμως εγκληματούμε κατά του εαυτού μας, όταν
προσπερνάμε όλα αυτά τα θεία μηνύματα, τις συνταγές της σωτηρίας, που συνήθως
μηχανικά απαγγέλλονται ή ψέλνονται εις ακοήν άδειων καθισμάτων στις Εκκλησιές…<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Τελωνικοί στεναγμοί και βδελυκτές επάρσεις… <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Αιώνια πάλη της ψυχής! <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ποτέ μην είμαστε βέβαιοι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ποια
πλευρά είναι εκείνη παραταγμένη…Μόνο μια ικεσία ας κραυγάζουμε και ας ελπίζουμε!
<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ο Θεός ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών…<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Καλή μετάνοια!<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Νώντας Σκοπετέας<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal">Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή</p>
<p class="MsoNormal">Τριώδιο 2024<o:p></o:p></p>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-67467922510742216592024-02-18T16:00:00.006+02:002024-02-18T16:00:00.143+02:00Παιδί μου το θυμάσαι; (Αγία Φιλοθέη η Αθηναία)<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEialp4k6GmJ9Z7K5Ku4lV_8seaPI4IK7SRkJktQjO4GtIZrHasXm1dKtAra9X_T0qUhpBg8Jk6C4pCobUAIvG-yY_UgbVcq4f73YqV7Kj2IvEg2k1DXQjAbZbeKeZsyZLuFwMXJ8Mu6q_Fce9Oqf9lJvzX-91m66wsivAqC1Wffpwvb2Mzl3p3HE1NJsXA/s781/H.polioyxow.twn-Athinwn.Agia-Filothei-Kontogloy%C2%ABAenai-EpAnastasi.jpg" style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="416" data-original-width="781" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEialp4k6GmJ9Z7K5Ku4lV_8seaPI4IK7SRkJktQjO4GtIZrHasXm1dKtAra9X_T0qUhpBg8Jk6C4pCobUAIvG-yY_UgbVcq4f73YqV7Kj2IvEg2k1DXQjAbZbeKeZsyZLuFwMXJ8Mu6q_Fce9Oqf9lJvzX-91m66wsivAqC1Wffpwvb2Mzl3p3HE1NJsXA/w640-h340/H.polioyxow.twn-Athinwn.Agia-Filothei-Kontogloy%C2%ABAenai-EpAnastasi.jpg" width="640" /></a></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Οι αναμνήσεις από την
παιδική ηλικία, από τα μικράτα μας που λένε, είναι τόσο πολύτιμες όσο και το
οξυγόνο που λάβαμε, σαν αντικρύσαμε για πρώτη φορά το φως τούτου του κόσμου. Όχι
μόνο οι πνευματικοί καρποί στην εύφορη γη της παιδικής ψυχής, αλλά και όλα τα
αγκάθια, τα δεινά πειρατήρια του μισόψυχου και όλα τα πάθη, που εκείνος
ενέσπειρε με το φλόγιστρο των ηδονών.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Και οι μεν είναι ακριβές,
γιατί λειτουργούν σαν πυξίδες και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>φωτεινοί
οδοδείκτες στους αποπροσανατολισμούς μας από τον προορισμό της Ουράνιας Βασιλείας,
οι δε, γιατί μεταλλάσσονται σε «ρόδινες» αφορμές, για επαναπροσδιορισμό της διαδρομής,
στην άγνωστη ως χθες οδό της μετανοίας. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Το έλεγε τόσο όμορφα ο «δάσκαλος»
ο αγαπημένος, ο μακαριστός κυρ-Κώστας Γανωτής, όταν τον ρώτησαν κάποτε, από πού
αντλεί φως και παράδειγμα, ότι το μεγαλύτερο σχολείο, και αυτό που μας διδάσκει
περισσότερο από όλα, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι οι εξομολογημένες
αμαρτίες του «παλαιού ανθρώπου»! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Σε μια τέτοια εναγώνια αναθύμηση,
μεταφερθήκαμε αρκετά χρόνια πίσω σε γιορτή κατηχητικού σχολείου. Τόσο ζωτική η ύπαρξη
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυτών των σχολειών. Πόσο ασύγκριτα πιο
σημαντική από αναρίθμητες σύγχρονες και ανώφελες «δραστηριότητες», με τις οποίες
έχουμε στην κυριολεξία καταπνίξει τα παιδιά μας σήμερα…Ας επιστρέψουμε όμως
στην ανάμνησή μας. Εκδήλωση για την διπλή γιορτή της 25<sup>ης</sup> Μαρτίου ήταν
και οι δάσκαλοι, ο Γεώργιος και η Κυριακή προετοίμαζαν από καιρό τα παιδιά για
ένα θεατρικό δρώμενο, βασισμένο στο βιβλίο του συγγραφέα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δημήτρη Φερούση <i>"Αγία Φιλοθέη η
Αθηνιώτισσα". </i>Η μικρή Παρασκευή όπως την βάπτισαν, διδάσκεται την αγία
πίστη από την μάνα της Σηρίγη και τον πατέρα της Άγγελο. Και ύστερα… <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Ύστερα η Αθηναία η κυρά,
η ξακουστή Ρηγούλα,<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">ψάχνει να βρει τα ορφανά,
να τα χορτάσει ούλα.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Τις κόρες του κατατρεγμού
με αγάπη προστατεύει,<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">σε μοναστήρι μαρτυρά, το
βίο της τελεύει…<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Δύσκολος ο ρόλος και
πολλά τα λόγια, για την μεγάλη μας θυγατέρα, που αξιώθηκε τότε να παραστήσει μια
συγκλονιστική Αγία της πίστης μας. Μάλλον δεν θα θυμάται τίποτα τώρα, έπειτα από
τόσα χρόνια που κύλησαν. Μα ήταν και ήταν ένα σημείο του…ρόλου, που η Φιλοθέη η
ηγουμένη, με το βλέμμα στον Ουρανό μονολογούσε: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Κύριος ποιμαίνει με καὶ οὐδέν
με ὑστερήσει…. ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι
σὺ μετ᾿ ἐμοῦ εἶ·…. τὸ ἔλεός σου καταδιώξει με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου…<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Μακάρι αυτούς τους στίχους-σπόρους
να μην τους ξεχάσει ποτέ. Κάποτε να βλαστήσουν, να βρει να συγκομίσει ο Μέγας
Γεωργός…Και εκείνο τον βίο τον θαυμαστό της Αθηναίας Κυράς, που βίωσε ως το μεδούλι
αυτόν τον ψαλμό και την Παύλεια αιώνια προτροπή: <i>«Τη ελπίδι χαίροντες, τη
θλίψει υπομένοντες, τη προσευχή προσκαρτερούντες…» (Ρωμ. 12,12)<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Συναξάρι λοιπόν και στην
σημερινή εκπομπή. Το Ευαγγέλιο στην πράξη! για να θυμηθούμε και έναν μεγάλο,
που σε κάθε κήρυγμά του είχε την Αγία στο πλάι του! Τόσο δική του! ( σ.σ. ο
μακαριστός παπά Ανανίας Κουστένης) Ο Παρθενώνας της Φιλοθέης! Το πηγάδι των
στρατοκόπων! Το μετόχι της Καλογρέζας…Ο μεγάλος της έρωτας για τον Νυμφίο
Χριστό! 5 αιώνες πίσω ο χρόνος. Μια ανάσα μοιάζει, ένας ψαλμός από το
προσευχητάρι των θλιμμένων ελπιζόντων…Οι περιστάσεις και οι ανάγκες και σήμερα
απαράλλαχτες…Αποχριστιανισμός, φτώχεια, ξηρασία, σκλαβιά…μεταφορικά και στην κυριολεξία.
Η Φιλοθέη…σκέτο… ένα προάστιο των Αθηνών για την συντριπτική πλειονότητα των "ελευθέρων" Νεοελλήνων…Η
19<sup>Η</sup> Φεβρουαρίου άλλη μια μέρα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μετά την θλιβερή <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«εορτή των ερωτευμένων». Τα στερνά ικετευτικά λόγια
της Νεομάρτυρος του Χριστού, ας γίνουν σήμερα η πιο συχνή μας προσευχή: <i>Κύριε
μη λησμονήσεις την σκλαβωμένη πατρίδα μου…<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Και αυτό το είχες ψελλίσει
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τότε παιδί μου…Το θυμάσαι;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: red;">Νώντας Σκοπετέας<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: red;">Απόσπασμα από εκπομπή αφιερωμένη
στον βίο της Αγίας Φιλοθέης της Αθηναίας<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: red;">Φεβρουάριος 2024<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="mso-spacerun: yes;"><span style="color: red;"> </span></span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></i></p>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-12733779666340522012024-02-15T23:00:00.001+02:002024-02-16T11:41:21.234+02:00Δεν είναι μόνο οι 176...<p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNU_DNAKyhOj8fnfzLx7FuQ7aQ5kkEAnDKgu_hqlMfxuxd8tDuESrJTcrdMYsQTfL5kC8J8SfO3X_sMXqNtuBOPFnCCLGYoTjTTYoEkOCTaHxT99I8hulFV5OBh4zk_aEUsR_PXHjttPFmQxnp04IxofhooPbviwSCCLAEyXd87g05sWTlZm_2MYmkHEk/s512/unnamed%20(2).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="327" data-original-width="512" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNU_DNAKyhOj8fnfzLx7FuQ7aQ5kkEAnDKgu_hqlMfxuxd8tDuESrJTcrdMYsQTfL5kC8J8SfO3X_sMXqNtuBOPFnCCLGYoTjTTYoEkOCTaHxT99I8hulFV5OBh4zk_aEUsR_PXHjttPFmQxnp04IxofhooPbviwSCCLAEyXd87g05sWTlZm_2MYmkHEk/w640-h408/unnamed%20(2).jpg" width="640" /></a></p><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">Μπήκαν στην πόλη
οι εχθροί, από τις κερκόπορτες που αφήσαμε ορθάνοιχτες αδελφοί και πατέρες! Μόλις
πριν λίγο καιρό, ο μέσος κληρικός στηνόταν στην είσοδο της Εκκλησίας, όχι για
να εμποδίσει όσους αυτοαφοριζόμενοι και αυτοκατάκριτοι θεσμοθετούν τα άθεσμα
και τα διεστραμμένα, αλλά για να αστυνομεύσει όσους δίψαγαν να ενωθούν με τον
Ζωντανό Θεό. Για <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάθε πόρτα που έκλεινε και
σφραγιζόταν στο Θεοφοβούμενο και στο Θεάρεστο, άνοιγε μια κερκόπορτα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διάπλατα, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να εισέλθει το Θεοστυγές και το Θεομίσητο. Τούτο
το έγκλημα έχει αμέτρητους κρυφούς συνεργούς! Την συντριπτική πλειονότητα των
συγχρόνων Ελλήνων Ορθοδόξων! Δεν είναι μόνο οι 176 εκπρόσωποί μας…Είναι και τα
76 βιβλία της Αγίας Γραφής που πετάξαμε στα σκουπίδια, επειδή το είπαν οι…επιστήμονες!
Να μη μας ξεσυνεριστεί και μας εγκαταλείψει ο Θεός! <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">Νώντας Σκοπετέας<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">15-02-2024<o:p></o:p></p>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-41012664724326818092024-02-14T22:54:00.004+02:002024-02-14T22:54:51.241+02:00Αυτοί που νομοθετούν όσα πληγώνουν τον Χριστό μας...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-_UOFXAYpNUo/Wjeqy_jZZfI/AAAAAAAALIU/LvrOYsYQpaILy74TOw8t3gyRtvBfP2OOQCLcBGAs/s1600/100_2939.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://3.bp.blogspot.com/-_UOFXAYpNUo/Wjeqy_jZZfI/AAAAAAAALIU/LvrOYsYQpaILy74TOw8t3gyRtvBfP2OOQCLcBGAs/s640/100_2939.JPG" width="480" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;"> ...<span style="font-family: times; font-size: medium;">.Στίβος ασκήσεως οι Καρυές! Έρωτι θείω την ψυχήν τρωθέντες οι οικιστές τους , στο πέρασμα τόσων αιώνων! Άγρυπνοι φύλακες των προσταγμάτων του Χριστού μας! Σε μέρη ποτισμένα με αίμα και ιδρώτα αγωνιστών της πίστης βρισκόμαστε και πάλι. Ο Γέροντας στο κελί –σύννεφο καθισμένος με αρκετούς προσκυνητές στο υπαίθριο φτωχό του αρχονταρίκι. Επίγονος Καρεωτών Αγίων, με την υψούσαν ταπείνωση, σε κάθε λόγο και παραμικρή κίνησή του!</span></p><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: medium;"><span style="line-height: 21.4667px;">Παίρνουμε θέση σε κάτι κουτσουράκια! Ένας αδελφός μας Αιτωλός αγωνιά για το σημερινό σύντριμμα της Ελλάδας<i>-Γέροντα μας πιάνει θλίψη με όλα αυτά που βλέπουμε γύρω μας! Με όλα αυτά τα αφύσικα και άθεα που νομοθετούνται, με την παιδεία μας! Πώς να αντιδράσουμε σε όλο αυτό; Κοιμόμαστε βαθιά και αυτοί μας διαλύουν στην κυριολεξία! <o:p></o:p></i></span><span>Ο Γέροντας σκέφτεται για λίγο και έπειτα λέει κάτι που όλους μας αφήνει άναυδους!</span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: medium;"><i><span style="line-height: 21.4667px;">-Ξέρετε παιδιά μου αν όλοι αυτοί που νομοθετούν αυτά τα ανίερα που τόσο πληγώνουν τον Χριστό μας, δεν μετανοήσουν δημόσια δεν θα σωθούν! Ακόμα και αν κατ΄ιδίαν εξομολογηθούν , δεν πρόκειται να βρουν έλεος. Γιατί όσο το νομοθέτημα παραμένει σε ισχύ, θα πέφτει και θα τους πλακώνει! Πρέπει να νομοθετήσουν ξανά και να το διορθώσουν! Αλλιώς… Ας βγουν έστω δημόσια και να ομολογήσουν σε όλους τα εγκλήματα που φτιάχνουν καθημερινά! Για θυμηθείτε τον Άγιο Αμβρόσιο των Μεδιολάνων όταν ο μέγας Θεοδόσιος σκότωσε στην Θεσσαλονίκη 7000 ανθρώπους. Πήγε να εκκλησιαστεί στην Μητρόπολη. Ο Άγιος Επίσκοπος που έμαθε την άφιξη του αυτοκράτορα, πήρε το Ιερό Ευαγγέλιο και τον περίμενε στην θύρα του ναού.</span></i> <i><span style="line-height: 21.4667px;">Όταν εκείνος έφτασε, τον ήλεγξε δριμύτατα για το φριχτό του έγκλημα και δεν του επέτρεψε την είσοδο! Τον κάλεσε να μετανοήσει ειλικρινά και να ζητήσει δημόσια συγγνώμη! Του επέβαλε επιτήμιο οχτώ μήνες να απέχει από τη Θεία Ευχαριστία. Ο Αυτοκράτορας συνειδητοποίησε το ανουσιούργημά του και τρέμοντας και κλαίγοντας με λυγμούς σε δημόσια θέα το εξομολογήθηκε και ζήτησε συγχώρεση από Θεό και ανθρώπους! Και έτσι ο Άγιος τον κοινώνησε τα επόμενα Χριστούγεννα! Τώρα για την παιδεία που είπατε και για τα νέα βιβλία…Παιδιά, τα βιβλία έχουν γραμμένα αυτά που εμείς ζούμε! Και εμείς είναι αλήθεια πως ζούμε με λίγο από όλα! Κάποτε τα αναγνωστικά της πρώτης δημοτικού τι είχαν ; Ό,τι ζούσε ο άνθρωπος! Πάπιες, κότες, πα-πα κο-κο! Εκκλησίες , καμπάνες, εορτές, οικογενειακή ζωή με πατέρα, μάνα, παππού, γιαγιά, παραμύθια, τραγούδια δημοτικά βγαλμένα από την ιστορία του τόπου και από τα ανδραγαθήματα ηρώων!</span></i></span></div><i><div style="text-align: justify;"><i><span style="font-family: times; font-size: medium;">Τώρα που να βρεθούν όλα αυτά; Σύγχυση παντού! Και εμείς ζούμε όπως γράφουν τα βιβλία! Τα βιβλία παιδιά εμάς αντέγραψαν! Και εμείς ύστερα αναρωτιόμαστε τι φταίει! Φταίει ότι δεν διδάσκουμε τα παιδιά μας με βίωμα! Πήγε , μας έλεγαν οι Γέροντες στην Παναγούδα, ένας πατέρας με το παιδάκι του και παραπονιόταν ο πατέρας ότι εκείνο έβλεπε πολύ τηλεόραση. Και του λέει το παιδί: Εσύ γιατί βλέπεις ; -Κοκκίνισε ο πατέρας! Εγώ βλέπω το απόγευμα και το Σαββατοκύριακο του απαντά. Ναι, του λέει ο μικρός, όποτε σε φωνάζω για να παίξουμε ή να με πας μια βόλτα, μου λες συνέχεια ότι είσαι κουρασμένος και κοιτάς τηλεόραση! Σώπασε ο πατέρας, δεν ήξερε τι να πει ύστερα! Έτσι είναι παιδιά, έχουμε την μόνη αληθινή και τόσο όμορφη πίστη και δεν την ζούμε ! </span></i></div></i><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="font-family: times; font-size: medium; line-height: 21.4667px;">Ποια η δική μας προσπάθεια; Να αλλάξουμε λοιπόν πρώτα τους εαυτούς μας! Γιατί μόνο ξερή διδασκαλία και φωνές και αντίδραση χωρίς βίωμα, φέρνουν μόνο σύγχυση! Και στα παιδιά κυρίως! Ξέρετε , στην Ρωσία οι διωγμοί της Εκκλησίας είχαν πρωτεργάτες τους τα παιδιά των Ιερέων! Και να αντιδράσεις, έστω και δυναμικά, χωρίς ν αλλάξεις τον εαυτό σου πρώτα, δεν έκανες τίποτα απολύτως! Εμείς αντιδράμε δυστυχώς μόνο όταν πάνε να μας κλέψουν το πορτοφόλι! Μα δεν κάνουμε τίποτα όταν πάνε να μας κλέψουν την ψυχή! Το κυριότερο χαρακτηριστικό της εποχής του Αντιχρίστου παιδιά –δεν γνωρίζουμε χρόνους –όταν έλθει θα είναι η σύγχυση των γνωμών και η αποστασία! </span></i></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: medium;"><i><span style="line-height: 21.4667px;">Έλεγε ο μακαριστός πατήρ Αντώνιος ο Αλεβιζόπουλος να μην μας φοβίζει αν αδειάζει η Εκκλησία. Να φοβόμαστε αν γεμίζει με λάθος φρόνημα!</span></i><i><span style="line-height: 21.4667px;">-Γέροντα μεγάλος ο πόλεμος των λογισμών !</span></i></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="font-family: times; font-size: medium; line-height: 21.4667px;">-Έναν λογισμό να έχουμε παιδιά. Πως θα σώσουμε την ψυχή μας. Το τελειότερο , η τελεία των τελείων ατέλεστος τελειότης, όπως γράφει στην Κλίμακα ο Άγιος Ιωάννης, είναι να μην έχουμε καθόλου λογισμούς, να έχουμε απάθεια . Μόνη έννοια ο Χριστός μας! Αν δεν τα καταφέρνουμε, έστω να έχουμε μόνο καλούς . αν όχι και αυτό όσο το δυνατόν λιγότερους κακούς! Και να μην παραπονιόμαστε συνεχώς στον Θεό! Να τον δοξολογούμε μονάχα! Είχα λάβει πριν λίγο καιρό δυο γράμματα από δυο κοπέλες νέες σε ηλικία! Η πρώτη μου έγραφε για την φτώχια που έδερνε και εκείνη και τον σύζυγό της. Υγιείς μεν αλλά με δάνεια, με οικονομικά προβλήματα με ανεργία. Απελπισία σκέτη! </span></i></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="font-family: times; font-size: medium; line-height: 21.4667px;">Η δεύτερη μου έγραφε ότι είχε καρκίνο η καημένη, αλλά δόξαζε τον Θεό που την δυνάμωνε και έκανε τον αγώνα της. Ε πήρα και εγώ το γράμμα της δεύτερης και το έστειλα σαν απάντηση στην πρώτη! Μια φορά βγήκα έξω, κάπου με κάλεσαν να μιλήσω δυο λόγους του Θεού να πω και εγώ ο,τι με φωτίσει. Την άλλη μέρα έβλεπα κόσμο από το πρωί μέχρι το βράδυ! Δεν ήρθε ούτε ένας χαρούμενος άνθρωπος όλη μέρα! Δεν άκουσα ένα Δόξα Σοι ο Θεός! Σαν νύχτωσε μόνο, φέρανε μια γυναίκα σε ένα καροτσάκι αναπηρικό με σκλήρυνση. Όλο χαρά εκείνη ! Πως τα καταφέρνεις, την ρωτώ και συνέχεια γελάς; Πάτερ, μου λέει, έχω μάτια, αυτιά, μιλάω, έχω χέρια! Δεν έχω πόδια τώρα, μα και τότε που είχα που με πήγαιναν και τι καταλάβαινα! Ενώ τώρα! πανηγύρι στην ψυχή της! Όλο να δοξολογεί! Και να υπομένει! Μεγάλο εφόδιο η υπομονή, ιδίως μέσα στον γάμο! Να βρίσκουμε τρόπο πάντα να ξεφεύγουμε στις δυσκολίες δια της υπομονής! Θυμηθείτε τι υπομονή έκανε ο Σωκράτης με την Ξανθίππη ! Αν βρεις έλεγε μια καλή σύζυγο θα είσαι ευτυχισμένος. Αν όχι, θα γίνεις φιλόσοφος! Εμείς εδώ στο Όρος δίνουμε σαν ευχή το καλές υπομονές! Πολλές δηλαδή, ατέλειωτες! Ζήτησαν κάποτε από τον Ρουμάνο Γέροντα τον Κλεόπα κάποιοι προσκυνητές , να τους νουθετήσει και εκείνος άρχισε να τους λέει: Λοιπόν παιδιά μου θα πρέπει στη ζωή σας να κάνετε υπομονή, υπομονή, υπομονή, υπομονή υπομονή, υπομονή, υπομονή, υπομονή, μισή ώρα έκπληκτοι τον άκουγαν να επαναλαμβάνει μόνο αυτήν τη λέξη υπομονή, υπομονή, υπομονή, υπομονή… Κάποια στιγμή έκανε μια παύση ο Γέροντας, νόμιζαν εκείνοι πως κάτι άλλο τότε θα τους έλεγε…Και συνεχίζει εκείνος λοιπόν : Έτσι παιδιά μου, αν κάποια στιγμή σας τελειώσει η υπομονή, τότε θα κάνετε πάλι υπομονή, υπομονή, υπομονή, υπομονή….!</span></i></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="font-family: times; font-size: medium; line-height: 21.4667px;">-Γέροντα τι γνώμη έχετε για τους ομοφυλόφιλους ;<o:p></o:p></span></i></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: medium;"><i><span style="line-height: 21.4667px;">Να σας πω παιδιά …Είναι κάτι που δεν αγαπά ο Θέος! Τους ανθρώπους όλους τους αγαπά! Δεν κάνει διάκριση! Τα πάθη αυτά τον πληγώνουν! Βέβαια είναι και κάποιοι που λένε οι καημένοι, πως δεν μπορούν να απαλλαγούν από το πάθος αυτό παρ ότι θέλουν. Είχε πάει μια φορά ένας τέτοιος άνθρωπος που ήθελε να αλλάξει, μα δεν τα κατάφερνε …Τον αγκάλιασε με αγάπη ο Άγιος. Παιδί μου του λέει. Μπορείς να νηστεύεις Τετάρτη και Παρασκευή και από το λάδι ακόμα; Βέβαια Γέροντα, μπορώ! Μπορείς να κάνεις και λίγες μετάνοιες κάθε μέρα; Μπορώ Γέροντα! Μπορείς να πηγαίνεις κάθε Κυριακή Εκκλησία; Μπορώ! Να δίνεις από τον μισθό σου τα μισά για ελεημοσύνη; Κι αυτό νομίζω πως θα το καταφέρω είπε ο νέος! Του είπε λοιπόν ο Γέροντας περίπου 30 μπορείς και εκείνος απάντησε σε όλα καταφατικά! Ε τότε παιδάκι μου του λέει κάμε όλα αυτά που</span></i><span style="line-height: 21.4667px;"> μπορείς και εκείνο που λες πως δεν μπορείς άσε το να το κάνει ο Κύριός μας! Θα σε βοηθήσει Αυτός σε ό,τι δεν μπορείς !</span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: medium; line-height: 21.4667px;">- Πείτε μας κάτι τελευταίο για τα παιδιά μας Γέροντα που είναι στην εφηβεία!<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: medium; line-height: 21.4667px;">-Όσο μεγαλώνουν να τους αφήνετε προοδευτικά μια μεγαλύτερη ελευθερία. Να τους εξηγείτε την άρνησή σας σε κάποιες επιθυμίες τους, Να μην είναι στείρα αυτή και όπως είπαμε χωρίς βίωμα! Να τους δείχνετε εμπιστοσύνη και να τους δίνετε και ευθύνες. Να μάθουν την επιλογή, την υπομονή, την διάκριση. Γιατί θα μείνουν μόνα κάποτε και τότε…Παρατηρούσα προχθές ένα γαϊδουράκι που έχουμε εδώ και το έβλεπα να τρώει. Είχε ξεριζώσει το ζωντανό έναν ζοχό και προσπαθούσε να το φάει. Και το είχε πάρει στο στόμα και το τίναζε να φύγουν τα χώματα πριν το καταπιεί! Ακούτε παιδιά; Με δίδαξε εκείνη την ώρα ο γαϊδαράκος! Την επιλογή, την υπομονή, την διάκριση!</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: medium; line-height: 21.4667px;">Πάντα τα λόγια του Γέροντα γράφονται μέσα μας, εκεί στο ευωδιαστό κελάκι του! Από τον ακένωτο θησαυρό της δεομένης καρδιάς του, αναπαύουν την πενία και το σκοτάδι της δικής μας, τραβώντας την προς το Φως των εντολών του Θελητή του ελέους. Εκεί στο Καρεώτικο σύννεφό του, κρυμμένος και ταπεινός, συνεχώς πασχίζει να διαλύσει την αχλύν της σύγχυσής μας! Και εύχεται ο Γέροντας στην ανέκφραστη χαρά όλοι κάποτε να οδηγηθούμε, μετά την Θεία δικαιοκρισία....</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "century" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;">Νώντας Σκοπετέας</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "century" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;">2017</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: century, serif; font-size: 18.6667px; line-height: 21.4667px;">Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Ημερολόγιο Όρους (Απόσπασμα)</span></div>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-72761281502098062312024-02-10T03:30:00.012+02:002024-02-10T03:30:00.260+02:00Εγώ θα με δικάσω…<p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2a4QrDomu4d12INUBOMM-txd9mjAJCcKRrdDFVUOyPmY4eKvmp3uauTJpxzeouaCfWbtWHbuIRNPZaMHQmsjVUL6vmhM0bPdpYD3V5eRgNTc2wwGNZICtjcxzo885n27KXcTScBOz-ElUCY_WE2_vvPPdDB1YzbcknZc4gJwMNuPo_zYvU5WTO2fxJ-w/s500/806b28c180e91d80b89d69a46ebf21cb.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="404" data-original-width="500" height="518" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2a4QrDomu4d12INUBOMM-txd9mjAJCcKRrdDFVUOyPmY4eKvmp3uauTJpxzeouaCfWbtWHbuIRNPZaMHQmsjVUL6vmhM0bPdpYD3V5eRgNTc2wwGNZICtjcxzo885n27KXcTScBOz-ElUCY_WE2_vvPPdDB1YzbcknZc4gJwMNuPo_zYvU5WTO2fxJ-w/w640-h518/806b28c180e91d80b89d69a46ebf21cb.jpg" width="640" /></a><br /><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">Πόσο αδικούμε τους
εαυτούς μας αδελφοί μου, αν δεν προσπαθούμε κάθε μέρα αυτού του προσκαίρου, να μας
προσθέτει γνώση του Ζώντος Θεού. Όχι απλά μια στείρα, σχεδόν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εγκυκλοπαιδική γνώση. Μια ειλικρινής και
καρδιακή πορεία επιγνώσεως, να είναι ο σκοπός και η αποστολή μας! Η Αγιότητα, η απόκτηση και διατήρηση θερμουργού του Αγίου Πνεύματος, μέσω της επιγνώσεως του Τριαδικού Θεού, στο μέτρο που δεν υπερέχει το
ακατάληπτο και άρα εδώ γίνεται η αδίσταχτη πίστη το ασφαλές <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μέσο προς τον Θεοδίδακτο τούτον προορισμό. Η
διαρκής αυτή διαδρομή, έχει την γνώση των Γραφών και των δικαιωμάτων του Αγίου
Θεού, φωτοδόχο οδοδείκτη και την άγνοιά τους, απροπέλαστο εμπόδιο και πρόξενο
ολέθρου για την ψυχή! <i>…τοῦτο καὶ αἱρέσεις ἔτεκε, τοῦτο καὶ βίον διεφθαρμένον
εἰσήγαγε, τοῦτο τὰ ἄνω κάτω πεποίηκεν…</i>όπως ο Θεορρήμων Χρυσόστομος,
προοδοποιών <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μας προειδοποιεί…<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">Πόσο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αδικούμε τους εαυτούς μας, όταν δεν
φροντίζουμε να μελετάμε τον Θείο Λόγο. Όταν αποσπασματοποιούμε τα αιώνια ρήματα
και τα προσαρμόζουμε στο εγώ και στο θέλω μας. Υπάρχει εκείνο το αλήστου μνήμης,
που κάποτε ξεστομίστηκε! <i>Το ξέρεις ότι μέσα στην γραφή υπάρχει η φράση: Ουκ
έστι Θεός;</i> Κλασσική περίπτωση αιρετικής διδασκαλίας! Αν κοιτάξουμε ελάχιστα
μόλις πιο πάνω, στον ίδιο ψαλμό τον 52<sup>ο</sup> θα διαβάσουμε:<i>«Είπεν
άφρων εν τη καρδία αυτού ουκ έστι Θεός»</i> Ο άφρων μόνο, ο άνους, ο ανόητος
μπορεί να ισχυριστεί κάτι τέτοιο. Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα, που μαρτυρούν
αυτή την δολιότατη παγίδα, που πάντοτε στήνει ο πονηρός, σε όσους με πνεύμα
επηρμένης <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυθεντίας, χωρίς την ταπείνωση
που χαρίζει η άδολη και ολοκληρωτική πίστη, ανοίγουν να αναγνώσουν την Αγία
Γραφή. Και είναι αυτοί οι ίδιοι οι ετεροδιδασκαλούντες, που εν είδη
ψευδοπροφητών ερμηνεύουν κατά το δοκούν και παραχαράσσουν σφόδρα το Ζωοποιό και
Αθάνατο πνεύμα του Ευαγγελικού Λόγου. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">Πάμε στο κατά
Ιωάννην Ευαγγέλιο και στο 12<sup>ο</sup> κεφάλαιο. Ένα αιώνιο ρήμα, που πολύ
αγαπάμε και συχνά προλογίζει, εδώ και τόσα χρόνια, αυτήν την ραδιοφωνική μας συμπόρευση.
<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i>…ἐγὼ φῶς εἰς
τὸν κόσμον ἐλήλυθα, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ ἐν τῇ σκοτίᾳ μὴ μείνῃ. καὶ ἐάν
τίς μου ἀκούσῃ τῶν ῥημάτων καὶ μὴ πιστεύσῃ, ἐγὼ οὐ κρίνω αὐτόν· οὐ γὰρ ἦλθον ἵνα
κρίνω τὸν κόσμον, ἀλλ᾿ ἵνα σώσω τὸν κόσμον.(</i>Ιω. 12,46-47)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τι παρατηρούμε αδελφοί μου; Τι θα προέτασσε
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αποκλειστικά ο ετεροδιδάσκων; <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το ότι ο Κύριος, όπως ο ίδιος λέει, δεν ήρθε
σε αυτόν τον κόσμο για να τον κρίνει, αλλά για να τον σώσει…και άρα μη φοβάστε…θα
σωθούμε όλοι από την αγάπη του και…νάνι-νάνι…!!!<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">Ακριβώς στον
επόμενο στίχο, δίνεται όμως η απάντηση, που κατατροπώνει αυτά τα αγαπιστικά
φληναφήματα, ο λόγος περί του αυτεξουσίου, που ο Κύριος <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>απόλυτα σέβεται και το αυτοκατάκριτο, για το
οποίο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συχνά γίνεται λόγος μέσα στο
Ευαγγέλιο : <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><i>ὁ ἀθετῶν ἐμὲ καὶ μὴ λαμβάνων τὰ ῥήματά μου,
ἔχει τὸν κρίνοντα αὐτόν· ὁ λόγος ὃν ἐλάλησα, ἐκεῖνος κρινεῖ αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ·
(Ιω. 12,48)</i><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Έχει φτιάξει αποκλειστικά
μόνος του ο καθένας μας, που τον νόμο του Θεού αντιστρατεύεται και αθετεί, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εκείνον που <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θα τον κρίνει και θα τον δικάσει εν τη
δικαιοσύνη του Δικαίου Κριτή...τον ίδιο τον αποστατούντα εαυτό του! Διαστρέφει
τα όσα ερμήνευσαν με Πνεύμα Αληθείας οι Άγιοι Πατέρες και δημιουργεί σκάνδαλα
και διαιρέσεις, όπως μαρτυρά το στόμα του Χριστού μας, ο Θείος Παύλος: <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><i>αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν
νουθεσίαν παραιτοῦ, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται
ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος. ( Τιτ.3, 10-11) </i>Ευχή να γίνουν
τούτες οι φτωχές σκέψεις, νουθεσία για όσους (μακάρι ανεπιγνώστως) σπέρνουν ζιζάνια
και ασθένειες που προσβάλλουν την υγιά Αγία μας πίστη…<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;">Νώντας Σκοπετέας</p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;">Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή</p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><o:p> </o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-25919486669257158762024-02-02T01:30:00.000+02:002024-02-11T03:03:23.428+02:00Σημεῖον ἀντιλεγόμενον<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_8IExHcBf3i950-RaqEkAHGKzUqrK4WgD9dM-rofHPqAFQD3eyrSvc_TXNGd-AGs0m9V4917vHUjcWHhQDfqF2t_CyZAlrLWODg6uIhL_B1exEoKkaU_e2QqsCArhvgAsFIz2N6p0S0l6hpfgXyvEI4iCWnHgdGYd9EDWQfH_95DAgcGYJ7a4g9q6_QM/s540/diary041-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="390" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_8IExHcBf3i950-RaqEkAHGKzUqrK4WgD9dM-rofHPqAFQD3eyrSvc_TXNGd-AGs0m9V4917vHUjcWHhQDfqF2t_CyZAlrLWODg6uIhL_B1exEoKkaU_e2QqsCArhvgAsFIz2N6p0S0l6hpfgXyvEI4iCWnHgdGYd9EDWQfH_95DAgcGYJ7a4g9q6_QM/w462-h640/diary041-2.jpg" width="462" /></a></b></div><p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: right;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 150%;"><i>«…ἰδού
οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καί ἀνάστασιν πολλῶν</i></span></p><p align="right" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: right;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 150%;"><i> ἐν τῷ Ἰσραήλ καί εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον…»
(Λουκ. 2,34)</i><span style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Η
ζωή όσων θέλουν να ζουν ευσεβώς και θεαρέστως, είναι κατάγιομη <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από διωγμούς και πειρασμούς, λοιδορίες, ύβρεις,
ειρωνείες, καταφρόνια, υποτίμηση, συκοφαντίες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">-Μήπως
είμαι εξωγήινος;</span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> μας ρωτούσε τις προάλλες μια ψυχούλα…-<i>μήπως
τα έχω χάσει;</i> <i>Γιατί <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όλοι με
αντιμετωπίζουν έτσι, σχεδόν σαν τρελό! Ένας συνάδελφος στο γραφείο μου είπε, πως με αυτά που λέω είμαι για το luben...(σ.σ διαδικτυακό σατυρικό κανάλι) </i></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Η πεπερασμένη μας μας λογική αδυνατεί να
υποκλιθεί στο απερινόητο και ακατάληπτο του Θεού. Ελάχιστα ψήγματα του
μεγαλείου Του μας χαρίζονται σαν παρηγοριές, για να μπορούμε να αντέχουμε αυτό
το πολλάκις <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δυσβάσταχτο άλγος της στενής
και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και τεθλιμμένης οδού. Για να
μπορούμε να χαιρόμαστε ελπίζοντας. Ελπίδα (έλεγε ο π.Αθανάσιος Μυτιληναίος)
είναι η χαρά πριν την χαρά! Ο παράδεισος πριν τον παράδεισο! Και είναι αυτά τα
θαύματα και τα θαυμάσια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ακήρατες πλευρές
του Κυρίου μας (έτσι τα παρομοιάζει ο μακαριστός Παναγόπουλος) από τις οποίες
ξεβγαίνουν συνεχώς ύδωρ και αίμα, της πίστης μας τα νάματα τα ζωοποιά, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τα σωστικά μυστήρια της ζωντανής αλήθειας!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Είναι τα θαύματα λοιπόν τα υπέρλογα, τα υπερφυή,
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που κατά την πίστη του καθενός
χορηγούνται. Μακάριοι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βέβαια όσοι
πιστεύουν δίχως να δουν. Η <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διάκριση, η
μεγαλύτερη και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μητέρα και αδελφή όλων
των αρετών, είναι εκείνη που θα οδηγήσει τον πιστό, είτε να κρατήσει καλά φυλαγμένο
τούτο το σημείο-δώρο, είτε προς δόξαν Θεού και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ωφέλεια ψυχών, να το κοινολογήσει στους
αδελφούς του, να χαρούν και να παρηγορηθούν και εκείνοι, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να δοξάσουν τον Κύριο, που συντρίβει τη λογική,
της φύσεως την τάξη και να αναφωνήσουν με δυναμωμένη την ελπίδα: <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ζει Κύριος των δυνάμεων! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Βέβαια
εδώ αρχίζει η μεγάλη δοκιμασία, γιατί δεν είναι μόνο οι άγευστοι και τυφλοί, οι
απονεκρωμένοι ολότελα πνευματικά, που θα σπεύσουν όπως είπαμε και νωρίτερα να χλευάσουν,
μα είναι και άνθρωποι, εντός πολλών εισαγωγικών, πιστοί και πνευματικοί, λαϊκοί
μα και κληρικοί, που αβίαστα θα αποδώσουν το υπέρλογο που μόλις ακούστηκε από
μία ταπεινή ψυχούλα, ως αποκύημα φαντασίας, ή ακόμα και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ομαδικής παράκρουσης, αν πολλοί έγιναν
κοινωνοί του, διαστρεβλώνοντας την αλήθεια και ζητώντας ένα νέο θαύμα επί τόπου,
προκειμένου να πειστούν και για εκείνο που άκουσαν!</span> <i>«…</i><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Καὶ
προσελθόντες οἱ Φαρισαῖοι καὶ Σαδδουκαῖοι πειράζοντες ἐπηρώτησαν αὐτὸν σημεῖον ἐκ
τοῦ οὐρανοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτοῖς. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· ὀψίας γενομένης λέγετε·
εὐδία· πυρράζει γὰρ ὁ οὐρανός· καὶ πρωΐ· σήμερον χειμών· πυρράζει γὰρ στυγνάζων
ὁ οὐρανός. Ὑποκριταί, τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ
σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι; Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ,
καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰ μὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου. Καὶ καταλιπὼν
αὐτοὺς ἀπῆλθεν…»( Ματθ.16,1-4)<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Και ναι μεν όπως λένε οι πατέρες, πρέπει να
είμαστε πολύ προσεκτικοί, γιατί ο μισόκαλος στήνει διαρκώς δόκανα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>υπερηφανείας και παγίδες οιήσεως, αλλά όταν με
την ευλογία του πνευματικού πατρός και με την διάκριση οδηγό, ένα θαύμα μας κοινολογείται, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, ώστε να μην ομοιάσουμε
στους φαρισαίους που κατηγόρησαν, ω της <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βλασφημίας, τον Χριστό μας ότι συμπράττει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με τον άρχοντα των δαιμονίων για να εκβάλει τα
δαιμόνια! <i>«…Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν
δαιμονιζόμενον· καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμασαν οἱ
ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ. Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· ἐν
τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια…» (Ματθ.9,32-34) <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Θέλουμε
θαύμα για να πειστούμε για το θαύμα, σαν τους φαρισαίους και τους σαδδουκαίους,
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που πείραζαν τον Κύριο, ω της εμπαθούς
υποκρισίας, ω της πλάνης, ω της ζηλοφθονίας της παμίαρης! <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όλα τα ξεχάσαμε με μιας, όλα τα θαύματα και τα
θαυμάσια της Αγίας Ορθοδοξίας! Σκάνδαλα για την "ανίκητη" λογική των πολλών! Το λείμμα θα
κρατήσει την πίστη ζωντανή! Θα διαβάσουμε μερικά τέτοια λοιπόν σήμερα διάσπαρτα,
με θεματικό τους <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πυρήνα το γεγονός ότι ο
Χριστός μας είναι πάντοτε παρών, η Παναγία Μητέρα μας και οι γνήσιοι φίλοι του,
είναι συνεχώς δίπλα μας! Η λογική υποχωρεί και νικιέται από <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την άδολη και ανυστερόβουλη <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πίστη της καθαρής καρδιάς, που αενάως θα
προκαλεί και θα αποτελεί σημείον αντιλεγόμενον! Καθρεφτίζεται ο λοιδορούμενος Χριστός μας στο πρόσωπο όσων προς δόξαν Θεού και ωφέλεια και ενδυνάμωση της ελπίδας των αδελφών τους τα αποκαλύπτουν. Τα λόγια του Δικαίου Συμεώνος, η φωνή και η συγκλονιστική του πρόρρηση για τον τέλειο Θεάνθρωπο, δεν θα πάψουν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ποτέ να ηχούν έως το τέλος
της ιστορίας…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Νώντας
Σκοπετέας<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Απόσπασμα
από ομότιτλη εκπομπή<o:p></o:p></span></p>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-35587968740627473552024-01-30T23:00:00.003+02:002024-02-11T03:01:49.492+02:00 Του Σάββα το…απήχημα<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6Ys9_L2e1I8YfvB0RxEyblIDDCTFjCFNLAiwvmBTph6C2Dcy16i9Yh_o0Gdcb2JNNpHNNjhu9Xd8K9s8VenJDldpmSLHNXdKE6mZYqRgbOFCTmM-MC3uAUuksqj3TJWGQVByIHJIBlPiqinGkJE1z06w_AX8vA0FiZowPpCzTl-HZf15G9FKFnwOQDuo/s741/423863577_7280366202021066_8751694709689528105_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="741" data-original-width="494" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6Ys9_L2e1I8YfvB0RxEyblIDDCTFjCFNLAiwvmBTph6C2Dcy16i9Yh_o0Gdcb2JNNpHNNjhu9Xd8K9s8VenJDldpmSLHNXdKE6mZYqRgbOFCTmM-MC3uAUuksqj3TJWGQVByIHJIBlPiqinGkJE1z06w_AX8vA0FiZowPpCzTl-HZf15G9FKFnwOQDuo/w426-h640/423863577_7280366202021066_8751694709689528105_n.jpg" width="426" /></a></div><br /><p></p><div style="text-align: justify;">Γεννιόμαστε για να πεθάνουμε και πεθαίνουμε για να ζήσουμε…Αυτές οι ρήσεις, βγαλμένες από τις…φιλοσοφικές σχολές των κοιμητηρίων και από τις διδαχές των Χριστοκηρύκων, για κάποιους, τους πολλούς τούτου του μάταιου κόσμου, δεν είναι ταιριαστές και εύστοχες σε μια μέρα αποχαιρετισμού ενός νέου ανθρώπου. Μα αν αυτός ο άνθρωπος όσα χρόνια έζησε, συνεχώς πάσχιζε για να είναι έτοιμος για τούτη τη μέρα, τότε συνειδητοποιείς ότι όλα αυτά, τα φαινομενικά βαρύγδουπα και μακάβρια, αποκτούν υπόσταση και κάπως έτσι αρχίζεις και εσύ να φιλοσοφείς πάνω στο μεγάλο μυστήριο.</div><div style="text-align: justify;">Ο Σάββας αγωνίστηκε τον καλόν αγώνα όσο λίγοι.</div><div style="text-align: justify;">Ευγενική ανυπόκριτα και βαθιά φιλόΧριστη η ψυχή του.</div><div style="text-align: justify;">Δεν συμβάδιζε ποτέ η ηλικία του με το πνεύμα του και τη βιωτή του. Ποτέ με τον συρμό ο Σάββας. Πάντοτε με την μικρά ζύμη και το μικρό ποίμνιο. Ιεροψάλτης με θαυμαστή συναίσθηση του βάρους και της σπουδαιότητας του διακονήματός του. Θεολογίας απόφοιτος, αλλά Θεού αέναος σπουδαστής. Άνθρωπος παλαιάς κοπής. Μα ποτέ παλαιός! Πάντοτε νέος και ανακαινούμενος κατ΄ εικόνα του κτίσαντος αυτόν” (Κολ. 3, 9-10). Τόσο φιλακόλουθος! Κάθε μέρα της Αγίας μας Πίστης αφ΄ εσπέρας ξεχωριστή και σπουδαία για εκείνον.</div><div style="text-align: justify;">Μα η πλέον θαυμαστή και τόσο ασυνάντητη αρετή του, εκείνη που μας έκανε όλους να απορούμε ήταν ότι δεν κατέκρινε ποτέ κανέναν. Ό,τι και να του έλεγες, εκείνος ο απειρόκακος και αμνησίκακος, θα έβρισκε πάντα έναν τρόπο να σου…ξεγλιστρήσει και να πάει την κουβέντα σε άλλα μονοπάτια του πνεύματος, στους Αγίους Τόπους που τόσο τον σαγήνευαν, στης μουσικής των Αγγέλων που τόσο αγάπησε, στο συναξάρι των γνησίων φίλων του Θεανθρώπου. Διαβατήριο και εισιτήριο για ταξίδι με το εξπρές του Παραδείσου το ακατάκριτό του.</div><div style="text-align: justify;">Πόσο σε βεβαίωνε η κεκοιμημένη μορφή του, εκεί στο κέντρο του ηγαπημένου του Ναού των Ισαποστόλων που όσο λίγοι τίμησε, για αυτό το απρόσκοπτο τεσσαρακονθήμερο δρομολόγιο. Μορφή χωρίς ίχνος υπερβολής οσιακή, σμιλεμένη στου πόνου το αμόνι. Δοκιμάστηκε σχεδόν 2 χρόνια, ή μάλλον 53, για να αποκτήσει τούτη την όψη που σήμερα ανήμερα των μεγάλων Φωστήρων της Τρισηλίου Θεότητας, δεν σταματούσες άφοβα να θωρείς και να γεμίζεις με βεβαιότητα και ελπίδα αιωνίου.</div><div style="text-align: justify;">Τον επισκεφτήκαμε 3 μέρες πριν κοιμηθεί στο…χωνευτήριο- δωμάτιο του Νοσοκομείου. Η χρυσαφένια του ψυχή, αδιάλυτη και αδιάβρωτη πια, ετοιμαζόταν για τον προσωρινό αποχωρισμό. Οι θέσεις δίπλα του έμοιαζαν όντως με έδρανα Φιλοσοφικής Σχολής. Εκείνοι που τον διακόνησαν σε όλον αυτόν τον ανήφορο, ήταν σαν να μελέτησαν αμέτρητες σελίδες πατερικής διδασκαλίας. Χαρμολύπη παντού, φόβος ουδαμού!</div><div style="text-align: justify;">Ο Άγιος Νεκτάριος βαλμένος στον τοίχο συνεχώς επαναλάμβανε το «η δύναμίς μου εν ασθένεια τελειούται». Στο Τ των Χαιρετισμών που ξεκινήσαμε να λέμε απ΄το μικρό βιβλιαράκι σιμά του, άνοιξε μετά από ώρα διάπλατα τα μάτια του. Ελάχιστοι θα άνοιγαν τα μάτια τους, ειδικά σε αυτό το γράμμα…«Ου πάντες χωρούσι τον λόγον τούτον, αλλ’ οις δέδοται»( Ματθ.19,11).</div><div style="text-align: justify;">Στο ψαλτήρι, του Αγίου Δαμασκηνού οι ποιητικοί στίχοι μελωδήθηκαν από τους αδελφούς συνοδοιπόρους του.</div><div style="text-align: justify;">Πόσο ταιριαστό θα ήταν να ακουγόταν, εξαιρετικά για τον Σάββα σήμερα και ένα τροπάρι από την ακολουθία του Γάμου!</div><div style="text-align: justify;">"Άγιοι Μάρτυρες, οι καλώς αθλήσαντες και στεφανωθέντες"!</div><div style="text-align: justify;">Καλό Παράδεισο αδελφέ! Να ανταμωθείς με τους Φιλόθεους γονήδες σου και να χαίρεστε στο Φως του Χριστού!</div><div style="text-align: justify;">Να σκεπάζετε με τις μεσιτείες σας την αγαπημένη μικρή σας και όλους εμάς που μένουμε πίσω να στοχαζόμαστε το γιατί ήρθαμε σε αυτόν τον κόσμο!</div><div style="text-align: justify;">Δυνατό το… απήχημα που σήμερα ιδίως μας δώρισες!</div><div style="text-align: justify;">Χριστός Ανέστη!</div><div style="text-align: justify;">Νώντας Σκοπετέας</div><div style="text-align: justify;">Εις αγαθήν ανάμνηση του μακαριστού αδελφού και Ιεροψάλτη Σάββα Χατζηγεωργίου.</div>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-55420484459429102412024-01-21T05:30:00.002+02:002024-01-26T12:26:07.723+02:00Με τα φτερά λαβωμένα...(Αγ.Γρηγόριος Θεολόγος)<p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1RiduuZ0PMahyphenhyphenKD1BPMg7HESdYwJiug-ZuaC7u9f1t5McZR_LETyEy1ofAlV27T_5-oWxByUsqTiI4sdXe9yZune8cAaqcz1Wgv50uFnJ4OuVeU_HZA2CUPhc5pjVVMfiV8CwZr3jP_zaqRPfys4TPyCpft0kF_jJ63PQw2DG-dejRgTtTQSIHPl1YGU/s822/%CE%B1-449.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="512" data-original-width="822" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1RiduuZ0PMahyphenhyphenKD1BPMg7HESdYwJiug-ZuaC7u9f1t5McZR_LETyEy1ofAlV27T_5-oWxByUsqTiI4sdXe9yZune8cAaqcz1Wgv50uFnJ4OuVeU_HZA2CUPhc5pjVVMfiV8CwZr3jP_zaqRPfys4TPyCpft0kF_jJ63PQw2DG-dejRgTtTQSIHPl1YGU/w640-h398/%CE%B1-449.jpg" width="640" /></a></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Δεν
είναι λίγες οι φορές που στην πνευματική ζωή, συναντάμε ανθρώπους να προοδεύουν…Ταπεινά
και απλά, με τον Χριστό να αποτυπώνεται ανεξίτηλα στις καρδιές τους, να
βαθαίνουν ολοένα και περισσότερο στην πίστη και στο βίωμα της Τριαδικής
Θεότητας. Να επιθυμούν ολόψυχα να ζουν κατά Θεόν, χωρίς ανθρωπαρέσκεια, θεαρέστως
και ευσεβώς.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Αν
θέλουμε να το εξειδικεύσουμε κάπως και να περιοριστούμε μέσα στην Ορθόδοξη
πνευματικότητα, θα διαπιστώσουμε πως επαναλαμβάνεται συνεχώς και χωρίς την
παραμικρή διαφορά, ο λεχθείς υπό του Μέγα Παύλου πνευματικός νόμος και
προειδοποίηση ταυτόχρονα, για όποιον επιλέξει τον δύσκολο δρόμο και την στενή
τεθλιμμένη οδό: Όσοι θέλουν να ζήσουν ευσεβώς θα διωχθούν! Διαβάζοντας τον Ιερό
Συναξαριστή, γινόμαστε κοινωνοί των αναριθμήτων φριχτών μαρτυρίων και ανδρείων
παλαισμάτων των γνησίων φίλων του Χριστού. Εκεί ο εχθρός ήταν απέναντι όμως!
Αρνισήχριστος, αντικείμενος, λυσσαλέα αντίμαχος και επίβουλος, δολιότατα μηχανευόμενος
πανουργίες, πειρατήρια και επιθέσεις. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Είναι όμως και κάποιες σελίδες του συναξαριού,
αλλά και της σύγχρονης (τόσο εκφυλισμένης) πνευματικής ζωής, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που μας προκαλούν τέτοια κατάπληξη, αφού τα
πεπυρωμένη βέλη του πονηρού τα εξακοντίζουν οικείοι και αδελφοί μας…υποτιθέμενοι
συνοδοιπόροι εν Χριστώ… Χωρίς αιτία και αφορμή, διώκουν, συκοφαντούν, λοιδορούν,
εξορίζουν τους σημερινούς αποσυναγώγους… Και έργα αγαθά να τους βλέπουν να
κάνουν, ζηλοφθόνως θα αγανακτούν μαζί τους! Έλεγε ο Μπαλζάκ πως <i>«είναι στη
φύση μας να καταστρέφουμε αυτό που δεν μπορούμε να αποκτήσουμε, να απορρίπτουμε
αυτό που δεν καταλαβαίνουμε και να κακολογούμε αυτό που φθονούμε». <o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Μα
γιατί να αναζητούμε ρήματα συγγραφέων του κόσμου όταν έχουμε τις αιώνιες λαλιές
του Ευαγγελικού λόγου;<i> «…ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ
σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι·
ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου.(Λουκ.
13,14)»<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Υπάρχει
ακόμη μια παράμετρος εξίσου σπουδαία που δεν πρέπει να μας διαφεύγει, στην
στάση του αρχισυναγώγου της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ευαγγελικής
περικοπής της συγκυπτούσης γυναικός! Αυτής που ακούει στο όνομα ζηλοφθονία!
Βρισκει τούτο το "σαράκι" προσωποποίηση και στον ταλαίπωρο αυτό
άνθρωπο και της εποχής μας, που διώκει δίχως αφορμή και καθιστά... αποσυναγώγους,
όσους λίγους ξεπερνώντας το ατσαλάκωτο και βολεψό "μέτριο", το χλιαρό
και άκριτο υποτελές των πολλών, ορθώνουν ανάστημα και αρθρώνουν με ευθύ,
ελεγκτικό, μα κόσμιο και ευγενή τρόπο, άποψη σε θέματα πίστεως και αληθείας!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Θα
λέγαμε λοιπόν πως η στάση του αρχισυναγώγου καθρεφτίζει πρωτίστως εκείνο το
διαχρονικό παράπονο του Χριστού μας που και στις μέρες μας επικαιροποιείται
θλιβερά: <i>Εμίσησάν με δωρεάν..</i>.μα και ακόμα εκείνο το<i> ….εἰ κακῶς ἐλάλησα,
μαρτύρησον περὶ τοῦ κακοῦ· εἰ δὲ καλῶς, τί με δέρεις; (Ιωαν. 18,23)<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Ο
καταπληγωμένος Χριστός, ο ανασταυρωμένος Χριστός, ο παραπονεμένος απ΄την
αγνωμοσύνη μας, καθρεφτίζεται στις ψυχές όσων πληγωμένων ψυχών, με φτερά αετού
αμνησίκακα και πανελεύθερα, συνεχίζουν να ζητούν μόνο τα άνω και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να φτεαρακίζουν στον Ουρανό της Βασιλείας του Αγίου
Τριαδικού Θεού. Σαν τον μεγαλύτερο πληγωμένο αετό της Ορθοδοξίας…Τον Άγιο
Γρηγόριο τον Θεολόγο, τον μεγάλο μύστη και αγωνιστή της Ιερής πίστης, με την πιο ποιητική
και Θεολογική ψυχή!. Στον πηρύνα της σημερινής μας εκπομπής, μια από τις συγκλονιστικότερες
αφηγηματικές βιογραφίες που ταπεινή γραφίδα συνέγραψε. Εκείνη του μακαριστού
μοναχού Γερασίμου του Δοχειαρίτη. Κατά κόσμον καθηγητού Στυλιανού Παπαδόπουλου.
Διαζωγράφισε με Θεία επίνευση τον Βίο ενός Μεγάλου υψιπέτη και <span style="mso-spacerun: yes;"> ο</span>υρανοβάμωνος, χαρίζοντάς μας ένα μνημείο
αγιότητας και Θείου ζήλου, παραμυθία για όσους συνεχίζουν να πετούν, με τα φτερά τους λαβωμένα! Εκείνου που (όπως ο μακαριστός συγγραφέας
περιγράφει) «…<i>Ζούσε για να προσεύχεται, να κλαίει, ν' αγαπάει, να
περιαυγάζεται από το θείο φως, ν' αναπαύεται στην αγκάλη της αγίας Τριάδας…»</i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Νώντας
Σκοπετέας<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Απόσπασμα
από ομότιτλη εκπομπή όπου διαβάζονται εκτενή αποσπάσματα από το βιβλίο: <o:p></o:p></span></i></p><span style="font-size: x-small;">Ο ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΣ ΑΕΤΟΣ (ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ)του +Στυλ.Παπαδόπουλου. Εκδ.Αποστολική Διακονία.</span>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-55678631920066321542024-01-13T00:30:00.020+02:002024-01-13T00:30:00.266+02:00Το παράπονο του Ιησού…<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhp6AGW1pbqGSMLozYN8by-2qaQsh6xs6kO-VLitY1FZY4Nd-4BeVqbORvhed-MAwuN9vxD9zgp4dDV0kK-s16Mn8IB2H1aOhOi4YgJ_qL7W1Q2GRe29-D77g8eD5cM7NsLz7zbRkwnCv3SNS0AyjwqiTz3ryc_pO_8tbj_kX3BNxRZGF2Iw8TuqK3D2E/s350/image1.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="329" data-original-width="350" height="602" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhp6AGW1pbqGSMLozYN8by-2qaQsh6xs6kO-VLitY1FZY4Nd-4BeVqbORvhed-MAwuN9vxD9zgp4dDV0kK-s16Mn8IB2H1aOhOi4YgJ_qL7W1Q2GRe29-D77g8eD5cM7NsLz7zbRkwnCv3SNS0AyjwqiTz3ryc_pO_8tbj_kX3BNxRZGF2Iw8TuqK3D2E/w640-h602/image1.png" width="640" /></a></div><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Αν
κάποιος οφείλει να ακούει με προσοχή τα ομιλήματα τούτης της εκπομπής, τις
παραινέσεις της και τους ελέγχους , αυτός είναι πρώτος και με διαφορά …ο
γράφων…( σ.σ κείμενο του 2020)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Η
ταλαίπωρη ψυχή μας έχει ανάγκη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το Φως
του Χριστού μας,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όταν ελέω Του αναδύεται
σ αυτά τα 12 σχεδόν χρόνια της ραδιοσυναλληλίας. Και είναι πολλά αυτά που μας
ελέγχουν, που μας κάνουν να χαμηλώνουμε το πρόσωπο. Σας έχει ποτέ συμβεί να
συναντήσετε μάτια καθαρά; Τα μάτια ενός σύγχρονου Αγίου ας πούμε,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του οποίου έχουμε μια φωτογραφία . <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Είναι
κάποιες φωτογραφίες που οι Άγιοι κοιτούν επίμονα και κατάματα την μηχανή με
αυτό το καθάριο τους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βλέμμα …<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Όπως
ακριβώς μας αντικρίζει ο Χριστός μας! Δεν χορταίνεται τούτο το βλέμμα! Μα δεν
αντέχεται κιόλας! Δεν βαστάς να το θωρείς, γιατί εκείνη την ώρα λειτουργεί η
ευλογημένη συνείδηση(όταν δεν έχει βέβαια απενεργοποιηθεί εντελώς και ολεθρίως
…)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Και
χαμηλώνεις τα μάτια μπροστά στην Θεία ευεργεσία ως αχάριστος και αγνώμων,
αδιόρθωτος και κατάκριτος! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Γιατί
δεν επέστρεψες να δοξολογήσεις σαν τον Σαμαρείτη λεπρό της Ευαγγελικής
Αλήθειας, που μετά φωνής μεγάλης δοξάζοντας και ευχαριστώντας έπεσε με το
πρόσωπο στην γη, μπροστά στα πόδια του Μεγάλου Ιατρού. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Γιατί
ομοίασες με τους υπόλοιπους εννέα λεπρούς, που αν και καθαρίστηκαν δεν
επέστρεψαν δούναι δόξαν τω Θεώ…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Γιατί
ενώ μετέλαβες θαρρών τω ελέει Του, το Σώμα και το Αίμα Του δεν έμεινες ποτέ 5
λεπτά ακόμα μετά την απόλυση όταν ακούγεται η ευχαριστία μετά την Θεία
μεταλαβιά, να πεις και εσύ το Ευχαριστώ Σοι Κύριε ο Θεός μου ότι ουκ απώσω με
τον αμαρτωλό …που δεν με έδιωξες Χριστέ…αλλά κοινωνόν γενέσθαι των αγιασμάτων
Σου καταξίωσας…Τον ανάξιο αξίωσες να μεταλάβει τα άχραντα και επουράνια δώρα
Σου…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Με
τους εννέα μοιάζουμε και το βράδυ της Ανάστασης που σαν ακούστηκε το Χριστός
Ανέστη λακίσαμε…ή το ταιριάξαμε όμορφα και βρήκαμε τους πιο ταχείς ιερείς και
ψάλτες και μείναμε ως το τέλος τάχα,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>κοιτάζοντας συνεχώς το ρολόι μας. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Σ
Εκείνον που ίδρωσε αίμα και φραγκελώθηκε σύγκορμος, που υπέμεινε εκουσίως και
θεληματικώς το Πάθος, ανταποδίδουμε βιασύνη, προχειρότητα, ανευλάβεια,
ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ! Στον Παντευεργέτη Ελευθερωτή. Στον Ιατρό σωμάτων και ψυχών! <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Κι
αν στον Χορηγό των πάντων σταθούμε αγνώμονες, ας φανταστούμε πως θα σταθούμε
απέναντι στους διπλανούς μας! Θηρία που αγριεύουν αντί να αγιεύουν είμαστε
αδελφοί μου!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το έλεγε ο Ιερός Χρυσόστομος αυτό: Ο γαρ περί
τον Ευεργέτην αχάριστος, τι αν γένοιτο ποτέ περί τους άλλους; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Κατάντημα
η αχαριστία του σύγχρονου ανθρώπου , του σημερινού Ορθοδόξου Χριστιανού! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Ένα
δημιούργημα με 2 πόδια και καμιά αίσθηση ευγνωμοσύνης έλεγε ο μέγας ψυχογράφος
Ντοστογιέφσκι . Το αγνώμον δίποδο ! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Αντί
του μάνα ...χολή! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Πρωτόπλαστη
πτώση ξανά!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 150%;"><span style="font-size: xx-small;">Απόσπασμα
από ομότιτλη εκπομπή Νοέμβριος 2020</span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 150%;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuGmp5iUK0tfDR8AQ2gy0wNMOvf2AkfY8ryj36FKDvFtyf0-uMWBzMHy9KOM7gztI7kBxjMAcibq5M8kV3V77F_jCmszb1KkhHS9dkJqrGHkjNcReSbUMmtUjyKBcbeP6MZgytjtHBawWMErRhsjbXT4hEyHkjf8SURdTDqhKGEojc3fl8Ma6XMurJgCs/s800/xoulis_aionia_zoi.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="454" data-original-width="800" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuGmp5iUK0tfDR8AQ2gy0wNMOvf2AkfY8ryj36FKDvFtyf0-uMWBzMHy9KOM7gztI7kBxjMAcibq5M8kV3V77F_jCmszb1KkhHS9dkJqrGHkjNcReSbUMmtUjyKBcbeP6MZgytjtHBawWMErRhsjbXT4hEyHkjf8SURdTDqhKGEojc3fl8Ma6XMurJgCs/w640-h364/xoulis_aionia_zoi.jpg" width="640" /></a></div><span style="font-family: times;"><div><span style="font-family: times;"><br /></span></div><span style="font-size: medium;">Στα πρόσωπα εκείνα των Αγίων έρχεται να προστεθεί και ένα παιδικό τραγούδι...Έχει τίτλο: "Το παράπονο του Ιησού"</span></span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;"></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Είναι
πολλές οι φορές που χρησιμοποιούμε ανθρωπομορφικούς όρους προκειμένου να κατανοήσουμε
τον ακατάληπτο Θεό. Ο Θεός <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι πνεύμα βέβαια,
μα εμείς με τον περιορισμένο μας νου καλούμαστε πολλές φορές να σταθούμε
απέναντί Του. Μια έκφανση από τις άπειρες της αμέτρητης συγκατάβασής του, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι το να τον φέρνουμε συνεχώς δίπλα μας και
με την ιερή μας φαντασία να του προσδίδουμε ιδιότητες και χαρακτηριστικά που
φυσικά δεν έχει. Είναι μια ιερή οικονομία, το να αφουγκραζόμαστε τις πίκρες και
τα παράπονά Του. Κάπως έτσι γεννήθηκαν οι στίχοι από ένα πολύ όμορφο και
συγκινητικό Χριστιανικό τραγούδι.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Κάποτε ένας άνθρωπος θα
λέγαμε πιστός,<br />
Στάθηκε μπρος το εικόνισμα λιγάκι σκεπτικός<br />
Και το παράπονο είδε στα μάτια του Χριστού<br />
Για την ασυμφωνία στη ζωή του Χριστιανού<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Με ονομάζεις δάσκαλο και
δε με συμβουλεύεσαι<br />
Με ονομάζεις εύσπλαχνο και δε με εμπιστεύεσαι<br />
Με λέγεις φως και δε με κοιτάς<br />
Με λες οδός και δε με βαδίζεις<br />
Με λες ωραίο που δεν αγαπάς<br />
Με λες ζωή που δεν λαχταράς<br />
Με συνέπεια στη ζωή σου βάλε εμένα στην ψυχή σου<br />
Γίνε γνήσιο παιδί μου και άκου με καλά<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Αν τα λόγια βγαίνουν
μύθοι και οι πράξεις παραμύθι<br />
Είναι αυτό που σ’απομακρύνει της αγάπης μου η οδύνη<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Πόσες
πικρές αλήθειες δεν φανερώνει αυτό το τραγούδι αδελφοί μου! Στις μέρες μας,
αυτές της φριχτής αποστασίας ιδιαιτέρως! Είναι καθρέφτης μας αυτοί οι στίχοι!
Λέμε το Πάτερ ημών, το Κύριε ελέησον…Πατέρας και Κύριος στα χείλη μόνο…Στην
πράξη… κάτσε στην άκρη εσύ, θα συμβουλευτούμε τους ειδικούς μόνο…Πολυέλαιος και
Πολυεύσπλαχνος στα λόγια…Στα δύσκολα… θα αναλάβουν οι επιστήμονες αποκλειστικά…Το Φως
του Αθανάτου Πατρός δεν φωτίζει την οδό της μετανοίας και ο πόθος της άνω Ζωής
είναι για τους…ζηλωτές… Κι όμως το τραγούδι τελειώνει αλλιώς… <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Θα σ’ονομάζω δάσκαλο και
θα σε συμβουλεύομαι<br />
Θα σ’όνομαζω εύσπλαχνο και θα σε εμπιστεύομαι<br />
Θα σ’ονομάζω και οδό και σένα θα βαδίζω<br />
Και θα σαι η ζωή που εγώ θα λαχταρώ.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Ακούστηκε αυτό το τέλος από κάποιον
λαμπερό στην όψη, πρώην λεπρό, που μόνος επέστρεψε για να ευχαριστήσει τον... παραπονεμένο Ιησού.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Νώντας Σκοπετέας <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Ιανουάριος 2024<o:p></o:p></span></p><br /><p></p>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-50158201008320815152024-01-05T16:30:00.029+02:002024-02-04T01:23:34.066+02:00Δίπλα μας ο Ιορδάνης...<p> <a href="https://4.bp.blogspot.com/-PK8pOlizs0Y/WnqoBIfSMFI/AAAAAAAALME/ZC05sR7A5Lk0ZZOqFcRpjmJrrcTY1-aNwCLcBGAs/s1600/27783078_1713905072000568_728886052_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="512" data-original-width="640" height="512" src="https://4.bp.blogspot.com/-PK8pOlizs0Y/WnqoBIfSMFI/AAAAAAAALME/ZC05sR7A5Lk0ZZOqFcRpjmJrrcTY1-aNwCLcBGAs/s640/27783078_1713905072000568_728886052_n.jpg" width="640" /></a></p><i><div style="text-align: right;"><i><span style="color: #ffd966;">Καὶ κατέβη Νεεμὰν καὶ ἐβαπτίσατο ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ἑπτάκις... (Βασ. 4ης, 5,14)</span></i></div></i><p align="center" class="MsoNormal" style="border: none; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; padding: 0cm; text-align: center;"><br /></p><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;">Χαμένος ο χρόνος μιας ραδιοφωνικής εκπομπής ή ενός γραφτού, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αν δεν γίνει τουλάχιστον μια έμμεση, μια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παραβολική έστω <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αναφορά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στο μεγάλο ζητούμενο της πίστης μας, στη διαρκή μετάνοια και στη σωτηρία! Θα μας ζητηθεί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάποτε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λόγος, για καθετί χαμένο και κρυμμένο,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που σαν δώρο μας δόθηκε ουρανόθεν!<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;">Κάθε μέρα, αυξάνονται ολοένα και περισσότερο οι νεκροζώντανοι άνθρωποι, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που πλανεμένοι και σκληρόκαρδοι απομακρύνονται από την πηγή της Ζωής και της <span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;">Αλήθειας</span> και θαρρούν πως ξεδιψούν, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ρουφώντας αφειδώς, μα αξεδίψαστα, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από τα τρελά νερά που πηγάζουν και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κυλούν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πλέον παντού!<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Να΄ χεις την βρύση της ζωής δίπλα σου, αδελφέ μου συναμαρτωλέ, Χριστιανέ Ορθόδοξε, ταλαίπωρε εαυτέ μου και να αρνείσαι πεισματικά να πιείς! Αλλού να κοιτάς και να παρασύρεις κι άλλους σ αυτήν την ξεραΐλα της δικής σου ψυχής, μιλώντας συνεχώς για αγάπες, κεράκια και καλούς ανθρώπους, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυταρέσκους μα όχι και Θεαρέστους, <span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;">με τα γνωστά σου συνθήματα</span>: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><i><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;">Άλλα είναι αυτά που σώζουν! Καλός άνθρωπος να είσαι! Να αγαπάς χρειάζεται μόνο και να μην πειράζεις τα μυρμήγκια! </span></i></i>Να ρωτήσουμε, να μάθουμε, να διαβάσουμε και να διαφωτιστούμε, για το τι εννοούσε ο Κύριός μας, όταν κατακεραυνώνοντας τους Φαρισαίους και τους αγαπολόγους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εξωραΐστές όλων των εποχών, έλεγε: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ταύτα δε έδει ποιήσαι, κακείνα μη αφιέναι</i>!<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> </i>(Ματθ. 23,23)<i>.</i><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;">Τα σέβεσαι λες τα δόγματα της Αγίας Ορθοδοξίας και τις επιταγές της, τα ιερά <span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;">δικαιώματα</span> του Ευαγγελικού Νόμου! Και αγαπάς και ελεείς και συμπάσχεις, εκκλησιάζεσαι, πας και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σε γάμους, σε χρίσματα και βαπτίσεις, πέραν των δικών σου παιδιών, που χρίστηκαν και βαπτίστηκαν, <span style="mso-spacerun: yes;"> <span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;">μετέχεις</span> και </span>σε ευχέλαια και μάλιστα συχνά! Άξιος!!! φώναξες με όλην την δύναμη σου, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σε χειροτονία Διάκου και Δεσπότη! Και έχεις το 5 στα 7! Τι είναι αυτό το ποσοστό, εύλογα θα ρωτήσει κάποιος! Είναι αυτό που στην συντριπτική πλειονότητα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συνοδεύει <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όλους εμάς, τους σύγχρονους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Χριστιανούς Ορθοδόξους! Το <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>5 στα 7! Καλό θα πει κάποιος είναι και αυτό το ποσοστό! Μεγάλο! 72%! Ρωτούσε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ένας μεγάλος Χριστοκήρυκας,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">(σ.σ. Δημήτριος Παναγόπουλος)</span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;"> πως αν υπήρχε ένα τηλέφωνο άμεσης και επείγουσας ανάγκης με 7 ψηφία και εσύ σχημάτιζες στην συσκευή σου τα πέντε ή και τα έξη ακόμα από αυτά, θα το σήκωναν στην άλλη πλευρά του τηλεφώνου; Προφανώς όχι! Και η ανάγκη θα έμενε ακάλυπτη εις το παντελές, με ολέθρια , καταστροφικά αποτελέσματα! Πρέπει να σχηματιστούν και τα 7 νούμερα! Πρέπει να έχεις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου ως την τελευταία σου πνοή το 100%, το 7 στα 7! Και έπειτα, όχι επειδή τα κατάφερες, αλλά με το έλεός Του και μόνο, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να σώσεις την ψυχή σου από τον θάνατο και την φωτιά!<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;"><!--[if gte vml 1]><v:shape
id="_x0030__x0020_-_x0020_Εικόνα" o:spid="_x0000_i1025" type="#_x0000_t75"
alt="2099587760_6aaef30c57.jpg" style='width:395.25pt;height:213pt;
visibility:visible;mso-wrap-style:square'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\ESKOPE~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image003.jpg"
o:title="2099587760_6aaef30c57"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--></span><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;">Είναι συγκλονιστικά διδακτικές οι αλήθειες της Παλαιάς Διαθήκης! Εκεί στις σελίδες των Ιστορικών Βασιλειών, συναντάμε κάποιον που θεραπεύθηκε και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σώθηκε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τηρώντας το 7 στα 7! Διαβάζεται στον εσπερινό των Θεοφανείων αυτή η αλήθεια!</span></div><div class="MsoNormal"><a href="https://2.bp.blogspot.com/-zmbnzanD1a0/WnqoeWUlM2I/AAAAAAAALMM/_t2ZrvBM6gIdsXF0TC6VHklh_Jh6E32WACLcBGAs/s1600/1092.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1200" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-zmbnzanD1a0/WnqoeWUlM2I/AAAAAAAALMM/_t2ZrvBM6gIdsXF0TC6VHklh_Jh6E32WACLcBGAs/s640/1092.jpg" width="640" /></a></div><div class="MsoNormal"><i><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; line-height: 18.4px;"><span style="color: #990000; font-size: x-small;">(Απόδοση Β. Μουστάκη- Ι.Τιμαγένους Εκδόσεις Ι.Σιδέρης)</span></span></i></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">…Την εποχή του Ελισσαίου ζούσε ένας σπουδαίος στρατηγός του βασιλιά της Συρίας ο Νεεμάν. Αυτός έσωσε πολλές φορές τη Συρία από πολέμους. Ήταν λοιπόν πανίσχυρος αλλά άρρωστος. Έπασχε από φοβερή αρρώστια. Ήταν λεπρός. Αυτή η αρρώστια δύσκολα θεραπεύεται και σήμερα , όταν είναι στα πρώτα μόνο στάδια, αλλιώς είναι αγιάτρευτη. Τότε, λοιπόν , η κακή αυτή αρρώστια ήταν αγιάτρευτη σε όλα τα στάδιά της. Μία μέρα η μικρή υπηρέτρια του Νεεμάν, που του την είχαν φέρει οι στρατιώτες αιχμάλωτη από το Ισραήλ, λέει στην κυρία της:« Μακάρι να ήταν ο κύριός μου, ο Νεεμάν, στη Σαμάρεια που είναι ο προφήτης. Αυτός θα τον γιάτρευε από τη λέπρα». Όταν το έμαθε ο Νεεμάν, πήγε στο βασιλιά και του είπε τα νέα που έμαθε από τη μικρή Ισραηλίτισσα.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">« Να πας» , του είπε ο βασιλιάς της Συρίας, « κι εγώ θα στείλω και γράμμα στο βασιλιά του Ισραήλ».<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Αναχώρησε , λοιπόν, ο Νεεμάν με δώρα και χρήματα και με την επιστολή και έφτασε στο Ισραήλ. Ο βασιλιάς του Ισραήλ, μόλις έλαβε το γράμμα, έσκισε τα ρούχα του.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">«Τι είμαι εγώ, Θεός να σε θεραπεύσω; Μήπως ο βασιλιάς σου ζητάει πρόφαση;»είπε<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><a href="https://2.bp.blogspot.com/-ciMY0Zj6uX0/WnqoemP9jcI/AAAAAAAALMU/tozGBeZGPP85b6I9KZ4SxTu24HF_QdEfgCLcBGAs/s1600/elisaios.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="844" data-original-width="600" height="400" src="https://2.bp.blogspot.com/-ciMY0Zj6uX0/WnqoemP9jcI/AAAAAAAALMU/tozGBeZGPP85b6I9KZ4SxTu24HF_QdEfgCLcBGAs/s400/elisaios.jpg" width="283" /></a><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Μόλις τα έμαθε ο Ελισσαίος αυτά, έστειλε μήνυμα προς το βασιλιά και είπε:<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">« Γιατί έσκισες τα ρούχα σου; Στείλ' τον σ' εμένα, για να μάθει ότι υπάρχει προφήτης στο Ισραήλ».<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Τότε ο Νεεμάν με την ακολουθία και τα δώρα του πήγε στο σπίτι του προφήτη. Ο Ελισσαίος του παράγγειλε να πάει αμέσως και να <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">λουστεί εφτά φορές στον Ιορδάνη</b> και θα θεραπευτεί. Ο Νεεμάν θύμωσε πολύ και έφυγε λέγοντας: « Εγώ περίμενα πως ο προφήτης θα έρθει να με συναντήσει και πως θα προσευχηθεί στο Θεό του και ότι θα βάλει το χέρι του στην άρρωστη σάρκα μου, για να με θεραπεύσει. Ο Αβάνα και ο Φαρφάρ, οι ποταμοί της Δαμασκού , είναι καλύτεροι από τα νερά του Ισραήλ. Μπορούσα να λουστώ σ' αυτούς και να καθαριστώ τελείως απ' τη λέπρα» .<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Αμέσως όμως τον πλησίασαν οι δούλοι του και του είπαν: «Πατέρα, αν ο προφήτης, για να σε καθαρίσει, σου' λεγε να κάνεις κάτι δύσκολο, θα το έκανες για χάρη της υγείας σου. Τώρα που σου λέει να λουστείς γιατί δεν το κάνεις;»<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Άκουσε ο Νεεμάν τους δούλους του <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">και λούστηκε εφτά φορές στον Ιορδάνη</b> και το θαύμα έγινε. Η λέπρα έπεσε αμέσως από το κορμί του και ο Νεεμάν έγινε καλά. Επέστρεψε τότε στον προφήτη και του είπε:<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">« Τώρα έμαθα πως σ' όλη τη γη δεν υπάρχει θεός, παρά μόνο ο Θεός του Ισραήλ...».<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;">Γιατρεύτηκε λοιπόν ο Νεεμάν! Υπάκουσε στα ουρανόσδοτα κελεύσματα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του Ελισαίου και λούστηκε επτά φορές στον Ιορδάνη! Προτυπώνεται σε τούτην την αληθινή Ιστορία της Π.Δ, ο μυστηριακός τρόπος της σωτηρίας μας!<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;">Συμπληρώθηκε ο Νόμος , όταν από την ακήρατη πλευρά του Χριστού μας έτρεξε το Ύδωρ και το Αίμα!</span></div><div class="MsoNormal"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-p_fSUumK-3k/WnqoettHLvI/AAAAAAAALMQ/D78MjfEHY2Ez9TYJcdIbpOF_nG9jgWBoACLcBGAs/s1600/516.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1199" data-original-width="900" height="400" src="https://1.bp.blogspot.com/-p_fSUumK-3k/WnqoettHLvI/AAAAAAAALMQ/D78MjfEHY2Ez9TYJcdIbpOF_nG9jgWBoACLcBGAs/s400/516.jpg" width="300" /></a></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;"> Η πνευματική αναγέννηση και </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;">η </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;">Θεία Κοινωνία, οι προϋποθέσεις και οι κανόνες της οποίας, δόθηκαν από τον Αναστημένο Ναζαρηνό </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;">το ίδιο βράδυ της Αναστάσεώς Του</span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;">, όταν Εκείνος θέσπισε με την Αποστολική διαδοχή, το μυστήριο της </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;">Ιεράς Εξομολόγησης με το δεσμείν και λύειν! Μα και αυτό άρρηκτα συνδέεται με το μυστήριο της μετανοίας! Το και αναστάς του Ασώτου Υιού! Είναι ψηφία και αυτά απαραίτητα το δίχως άλλο στην κλήση προς του Ουρανού την Άμεση επέμβαση την σωστική! Βέβαια, υπάρχουν και άνθρωποι που καλούν με…τετραψήφιο αριθμό. Μόνο με το χρίσμα, με την βάπτιση, την εξομολόγηση και την Θεία Κοινωνία! </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;">Γι αυτά τα τέσσερα είναι αλήθεια πως θα μας </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;">ζητηθεί λόγος εν ημέρα κρίσεως </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14pt;">αν δεν τα βιώνουμε! </span><br /><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;"><o:p></o:p></span></div></div><div class="MsoNormal"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-p_fSUumK-3k/WnqoettHLvI/AAAAAAAALMQ/D78MjfEHY2Ez9TYJcdIbpOF_nG9jgWBoACLcBGAs/s1600/516.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><br /></a><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;">Η ψυχή λυτρώνεται και λευτερώνεται, μόλις ταπεινά υπακούσει και δουλωθεί στον Ελευθερωτή Χριστό μας και γευτεί και ξεδιψάσει από τα σωτήρια δικά Του και μόνο νάματα! Αλλιώς λεπρή και αξεδίψαστη θα περιφέρεται άσκοπα, γυρεύοντας την λύτρωση! Τρελό νερό θα γεύεται και θα καίγεται αντί να δροσιστεί! Δίπλα μας είναι ο Ιορδάνης, δίπλα μας η πηγή της Ζωής με το αλλόμενον το ζων Ύδωρ! Θα κάναμε τα πάντα, θα δίναμε το είναι μας, το καθετί δικό μας προκειμένου να ιαθούμε από μια αρρώστια<span style="mso-spacerun: yes;">, </span>ή να βοηθήσουμε αντίστοιχα κάποιον δικό μας που υποφέρει! Τα πάντα χωρίς να υπολογίσουμε κόπο και χρήμα! Κι όμως κυλάει τόσο <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δίπλα μας και ξέχειλα το δροσερό νερό της Σωτηρίας! Το ακούμε αδιάκοπα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να κελαρύζει! Και εμείς κοιτάμε αλλού, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προς τους ποταμούς της Δαμασκού, τον Αβάνα και τον Φαρφάρ! Και τσαλαβουτάμε μέσα στα τρελά τους νερά! Με την φαρισαϊκή μας αυθεντία, πίνοντας μόνο το τρελό νερό της λογικής, της σάρκας, του κόσμου τούτου του απατεώνα…Και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εξακολουθούμε αρρωστημένα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να κρυβόμαστε από του Ουρανού την θεραπευτική επομβρία…<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-46LOfebk5uw/WnqoBOhjaFI/AAAAAAAALMA/KceoKW_vFeIiFUqsy4turRUFmF2zuNFYQCLcBGAs/s1600/2099587760_6aaef30c57.jpg" style="font-family: "Times New Roman"; font-size: medium; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="302" data-original-width="500" height="386" src="https://1.bp.blogspot.com/-46LOfebk5uw/WnqoBOhjaFI/AAAAAAAALMA/KceoKW_vFeIiFUqsy4turRUFmF2zuNFYQCLcBGAs/s640/2099587760_6aaef30c57.jpg" width="640" /></a></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;"><span style="color: #cc0000;">Νώντας Σκοπετέας<o:p></o:p></span></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;"><span style="color: #cc0000;">Απόσπασμα από εκπομπή του 2018 με τίτλο: </span></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 14pt; line-height: 21.4667px;"><span style="color: #cc0000;">"Ποσοστό Σωτηρίας"</span></span></div>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-78680850089801953262023-12-31T23:48:00.001+02:002024-01-02T09:41:49.149+02:00Παπαδιαμάντη τέλη Χριστιανά…<p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJ2ELReaNh5vfdzXF2uCV-G143tA0flaMuuuGRZSiK3_NxdYcxN3LML3iKGORe9d46CDDx0hgHmue_892strKrorl0tNRzYqdeMvdZuH3f28k3W3kZOF5FsmcJrjQeSl1vSBnVlzZaYBa-z6qQaJS98G0891tJF4bn8NiNskYJ86KrtyiseXjOs3yvoEc/s268/images%2065.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="268" data-original-width="188" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJ2ELReaNh5vfdzXF2uCV-G143tA0flaMuuuGRZSiK3_NxdYcxN3LML3iKGORe9d46CDDx0hgHmue_892strKrorl0tNRzYqdeMvdZuH3f28k3W3kZOF5FsmcJrjQeSl1vSBnVlzZaYBa-z6qQaJS98G0891tJF4bn8NiNskYJ86KrtyiseXjOs3yvoEc/w449-h640/images%2065.jpg" width="449" /></a></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">Ευλογημένη να ναι από τον Άγιο Τριαδικό Θεό η νέα χρονιά! Να μας βλέπει ο Θεός και στο νέο έτος! Πολλά τα έτη και Θεάρεστα! Και ακόμα μια ευχή μακάρια:<i> «Χριστιανά τα τέλη τής ζωής ημών, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά καί καλήν απολογίαν την επί
τού φοβερού βήματος τού Χριστού...»</i> Αυτή η δέηση των πληρωτικών… Η
κορυφή των ακήρατων <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κορυφών! Το αίτημά μας
το καρδιακό και όχι των χειλέων! Ο θάνατος έρχεται μέσα σε ένα σύννεφο σκόνης
και τέφρας, απέναντί σου, κάθε που στο τέλος της ευχής, εσύ ξεστομίζεις το <i>παράσχου
Κύριε</i>. Αντιμέτωπος με εκείνον που γεμίζει αστραπιαία τα πάντα με σκοτάδι,
μα και φιλοσοφία…Γιατί εκείνη την ελάχιστη στιγμή, που ο παπάς μέσα από το Ιερό
δέεται για όλους, εσύ αντιλαμβάνεσαι το ασθενέστερο της σκιάς, το απατηλότερο
του ονείρου, το βραχύ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και τόσο παροδικό της
ζωής…Γίνεσαι άμορφος και άδοξος, όσο κρατά εκείνη η <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το τόσο επαναλαμβανόμενη ευχή. Θέλει Σταυρό
και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αγώνα όμως πριν φτάσει εκείνη η
στιγμή, που θα αποκαλυφθεί αν το αίτημά σου έγινε εισακουστό στον θρόνο του
δικαίου Θεού. Και τότε που θα κριθεί, δεν θα χρειάζονται επιχειρήματα και
αποδεικτικά τεχνάσματα, μα μόνο μια ανασκόπηση πεπραγμένων και ένα αποδεικτικό μυστηριακής
μετανοίας σφραγισμένο από το έλεος του Κυρίου… Το σημαντικό δεν είναι μόνο το
να φύγει κάποιος έχοντας πρόσφατα εξομολογηθεί και μεταλάβει των αχράντων
μυστηρίων. Δεν είναι μόνο αυτό αυτό που τον κάνει έτοιμο για το μεγάλο ταξίδι της
αθάνατης ψυχής του. Έτοιμος είναι όποιος προετοιμάστηκε για το δικό του νυν
απολύεις…Με διαρκή μνήμη θανάτου και ζωή εν Χριστώ…Δεν είναι θέμα ποσότητας
αλλά ειλικρινούς καρδίας! Έστω την ενδεκάτη ναι! Αλλά όχι σπαταλώντας όλους τους
καιρούς, θαρρώντας πως κάποτε θα φτάσει η ώρα του ευγνώμονος ληστού και για μας…Γιατί
πολλές φορές εκείνη η… ροπή του θανάτου δεν προειδοποιεί κανέναν….ιδίως τους ραθύμους.
<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">Ο κυρ Αλέξανδρος
προετοιμάστηκε πολύ πριν φτάσει στο ξημέρωμα της 3<sup>ης</sup> νέας μέρας του
1911. Γιατί στ΄ αλήθεια χρειάζεται καλή προετοιμασία, για να φτάσει κανείς
εκείνη την ώρα, ατάραχος, ειρηνεμένος και σωφρονών, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να
ψάλει από στήθους το δοξαστικό της ενάτης ώρας στα πανέκλαμπρα προεόρτια των Θεοφανείων! Σαν να τον ακούμε τώρα δα με την ισχνή μα καθάρια φωνή του, να το ψέλνει αργά-αργά πάνω στην νεκρική του κλίνη...Μόνος μόνω Θεώ, σε ήχο πλάγιο του πρώτου: <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i>«Την χείρα
σου την αψαμένην την ακήρατον κορυφήν του δεσπότου μεθ' ης και δακτύλω ημίν
Αυτόν καθυπέδειξας, έπαρον υπέρ ημών προς αυτόν, Βαπτιστά, ως παρρησίαν έχων
πολλήν' και γαρ μείζων των προφητών απάντων υπ' αυτού μεμαρτύρησαι. Τους
οφθαλμούς σου πάλιν δε, τους το Πανάγιον Πνεύμα κατιδόντας ως εν είδει
περιστεράς κατελθόν, αναπέτασον προς αυτόν Βαπτιστά, ίλεων ημίν απεργασάμενος.
Και δεύρο στήθι μεθ' ημών επισφραγίζων τον ύμνον και προεξάρχων της
πανηγύρεως».<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">Και έπειτα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εκείνη την ώρα του μεσόνυχτου, ώρα αγαπημένη
κατά την οποία αμέτρητες φορές ξαγρυπνούσε ψέλνοντας πολυελαίους και κανόνες μεγάλων
εορτών στον Άγιο Ελισσαίο, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η ψυχή του
πέταξε, να συναντήσει τον Χριστό του τον τόσο αγαπημένο. Το είχε πει εξάλλου,
το είχε υποσχεθεί στον εαυτό του και σε όλους μας…<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i>«Τὸ ἐπ’ ἐμοί,
ἐνόσω ζῶ καὶ ἀναπνέω καὶ σωφρονῶ, δεν θὰ παύσω πάντοτε, ἰδίως δὲ κατὰ τάς
πανεκλάμπρους ταύτας ἡμέρας, νὰ ὑμνῷ μετὰ λατρείας τὸν Χριστόν μου…»<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">Και κράτησε την
υπόσχεσή του ως την τελευταία του ανάσα. Για αυτήν τη στιγμή πάλεψε και
ανηφόρισε σαν Άγιος Σταυροφόρος και τα κατάφερε να φύγει ακουμπώντας και
εκείνος νοερώς πάνω στην ακήρατη κορυφή του Δεσπότη Χριστού. Τέλος Χριστιανικό,
ανώδυνο, ανεπαίσχυντο, ειρηνικό και υποσχόμενο…Γιατί κάθε ελάχιστη λέξη από τα Χριστοφόρα
διηγήματά του, δυναμώνει πιότερο το Φως του και το Φως μας…<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">Νώντας Σκοπετέας<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">Απόσπασμα από
ομότιτλη εκπομπή<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">Άγιο Δωδεκαήμερο
2023<o:p></o:p></p>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-13359298514453900292023-12-22T04:30:00.000+02:002023-12-22T04:30:00.165+02:00Ποιό να ναι αυτό το μικρό παιδί…<p style="text-align: center;"><span style="color: #ffd966;"> Ποιο να ‘ναι αυτό το μικρό παιδί</span></p><p class="MsoNormal"><span style="color: #ffd966;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="color: #ffd966;">που η Παναγιά κρατάει,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="color: #ffd966;">το νανουρίζει, το τραγουδεί<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="color: #ffd966;">και τρυφερά το κοιτάει.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="color: #ffd966;">Ποιο να ‘ναι αυτό το μικρό παιδί<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="color: #ffd966;">που οι μάγοι δώρα φέρνουν,<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="color: #ffd966;">χρυσό, λιβάνι, μυρτιάς κλαδί<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal">
</p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="color: #ffd966;">και τα ουράνια γέρνουν.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="color: #ffd966;">Ποιο να ‘ναι αυτό το μικρό παιδί</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="color: #ffd966;">που μήνυμα έχει φέρει,</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="color: #ffd966;">χαράς εσήμανε γιορτή</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="color: #ffd966;">στον ουρανό ένα αστέρι.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="color: #ffd966; font-size: xx-small;">(Αλ.Αλεξόπουλος. "Ο μικρός Χριστός" απόσπασμα)</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHvl-t3iYLi5sUjm8Wp9Qm7Blbp_-IQrdq9eHlLjUQtDAPREw5gpEDHkJetq43Rpoc-6SF-XZ6mLXRqNNltp6ua5D3FomxIxdvCOCTd6BvRvA7SOMhu6OztFBO7lc2UFqSAepYWcelJssPwhuwGXMzaslSfswp9MyXhwQNoqfMuE2oXTIefdxMHVc2pUw/s720/xristougenna1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="518" data-original-width="720" height="460" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHvl-t3iYLi5sUjm8Wp9Qm7Blbp_-IQrdq9eHlLjUQtDAPREw5gpEDHkJetq43Rpoc-6SF-XZ6mLXRqNNltp6ua5D3FomxIxdvCOCTd6BvRvA7SOMhu6OztFBO7lc2UFqSAepYWcelJssPwhuwGXMzaslSfswp9MyXhwQNoqfMuE2oXTIefdxMHVc2pUw/w640-h460/xristougenna1.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: justify;">Ένα παιδικό Χριστουγεννιάτικο τραγούδι έδωσε το έναυσμα για την θεματολογία της σημερινής εκπομπής. Ποιο να ναι αυτό το μικρό παιδί που η Παναγιά κρατάει…Τούτο το ερώτημα μη βιαστούμε να το χαρακτηρίσουμε ως απλό αδελφοί μου. Θέλει προσοχή η απάντησή του. Ίσως φαντάζει η πιο εύκολη ερώτηση που θα μπορούσε και ένα μικρό παιδί ακόμα αβίαστα να απαντήσει. Αναπολόγητοι θα είμαστε και μετεξεταστέοι εν εκείνη τη ημέρα αν δοθεί λανθασμένη απόκριση…Δεν θα έχουμε δικαιολογία καμία, γιατί σε εμάς ο Θεάνθρωπος αποκαλύφθηκε δια της Αναστάσεως. Γίναμε και είμαστε συνεχώς αυτόπτες και βεβαιωτές, Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι…Τότε, μόλις ο Χριστός μας περπάτησε μεταξύ των ανθρώπων και συνανεστράφη μαζί τους, ήταν για όλους ο μεγάλος άγνωστος! Ακόμα και για τους οικείους του…Τα αδέλφια του, δεν ήξεραν ποιόν είχαν στο σπίτι ανάμεσά τους, οι εκλεκτοί και ένδοξοι μαθητές ακόμα και το βράδυ του Μυστικού Δείπνου αναρωτιόνταν… Μα γιατί να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα παραδείγματα, όταν ακόμα και οι άγγελοι οι υπερκόσμιοι, δεν γνώριζαν! Στον κανόνα της Μητρόπολης των εορτών περιγράφεται από τον Άγιο Κοσμά και είναι συνταρακτικό!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σοφία, λόγος καὶ δύναμις, Υἱὸς ὢν τοῦ Πατρός καὶ ἀπαύγασμα, Χριστὸς ὁ Θεός, δυνάμεις λαθών, ὅσας ὑπερκοσμίους, ὅσας ἐν γῇ, καὶ ἐνανθρωπήσας, ἀνεκτήσατο ἡμᾶς…</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Προφητεύθηκε βέβαια, μα σαν ήλθε η ώρα της του Θεού ενανθρωπήσεως ο Χριστός ήρθε λαθών, μυστικά χωρίς καμία ουράνια ή επίγεια δύναμη να μπορεί να Τον αντιληφθεί ως τον ενανθρωπήσαντα Θεόν Λόγον, Τον προ των αιώνων!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η λογική ισοπεδωμένη, βγάζει τόσους αιώνες τώρα άναρθρες κραυγές!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η πίστη μας προσπαθεί να συνδαυλίσει τα ζώπυρά της και να παλινορθωθεί, θερμαίνοντας τα τόσο παγωμένα εσώτερά της.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δεν είναι η σκοπίμως τόσο περιλάλητη "κλιματική αλλαγή" που και φέτος μας έκανε να ξαναστολίσουμε Χριστουγεννιάτικα φορώντας κοντομάνικα. Είναι αυτή η αγνωσία μας, που αλίμονο, καλά κρατά ακόμα!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Φέτος ας απαντήσουν τα χείλη της καρδιάς στο ερώτημα του παιδικού τραγουδιού! Και η απάντηση, σε μια ευλογημένη παραλλαγή, ας ληφθεί από τον Αναστάσιμο κανόνα!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οι ουρανοί μεν επάξια ας ευφρανθούν, η γη δε ας χαρεί, ας εορτάζει δε ο ορατός και ο αόρατος κόσμος, γιατί ο Χριστός γεννήθηκε, που είναι η αιώνια ευφροσύνη».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Νώντας Σκοπετέας</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Χριστούγεννα 2023</div>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-66131497944253742022023-12-18T08:46:00.002+02:002023-12-18T08:46:49.703+02:00 Στο γκρεμό…με υπερήφανο βήμα…<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEittL8pkevTMBktkpBR4mDjWuJu4sKLBdvHJntC62pBxrWQWILK64Bf0mA0KOA-dGehjzXJkY4GDfAKS3ytub11P8XehoKXGc-H5KybCmmzTMe99DnjQvo_u0MCCmj-GWdpQoIXHaeGQu4J3EtR16ilFS3XB8ESIJsKhG7zMLjeBfYxjK1Zz-R1IYyNzmo/s720/B0013-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="506" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEittL8pkevTMBktkpBR4mDjWuJu4sKLBdvHJntC62pBxrWQWILK64Bf0mA0KOA-dGehjzXJkY4GDfAKS3ytub11P8XehoKXGc-H5KybCmmzTMe99DnjQvo_u0MCCmj-GWdpQoIXHaeGQu4J3EtR16ilFS3XB8ESIJsKhG7zMLjeBfYxjK1Zz-R1IYyNzmo/w450-h640/B0013-1.jpg" width="450" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>….Ὅσο κι ἂν τὸ θεοστυγὲς σήμερα πασχίζει νὰ φαλκιδεύσει μὲ ἐκφιλοσοφήσεις καὶ ἐξακαδημαϊσμοὺς τὸν Νόμο τοῦ Θεοῦ, αὐτὸς ἔχει ἰσχὺ διαρκῆ καὶ δὲν ἐπιδέχεται ἀμφισβητήσεων, τροποποιήσεων καὶ ἐναρμονίσεων! <br />Τότε, σοῦ λένε οἱ... ἀναθεωρητές, ἦταν τόσο διάφορα τὰ πράγματα! <br />Σήμερα, ἀλλιῶς βέβαια πρέπει νὰ ἐφαρμόζεται ὁ Θεῖος Λόγος! <br />Μὲ ἄπειρες στρεβλὲς οἰκονομίες, ἀλλὰ κυρίως μὲ ἀμέτρητες βλάσφημες ἀμνηστεύσεις καὶ ἀκόμα-ἀκόμα καὶ ἄθεσμες νομιμοποιήσεις! …<br />…Ὁ νόμος καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, δὲν ἔπαψαν ποτὲ νὰ κοινολογοῦνται στοὺς ἀνθρώπους!<br /> Ὁ Φιλάνθρωπος πέμπει πάντοτε τοὺς ἀπεσταλμένους του, ἐλεγκτικὰ καὶ ἀγαπητικὰ νὰ διαφωτίζουν, ἐμπόνως νὰ προειδοποιοῦν καὶ πατρικὰ νὰ προσφέρουν τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν θεραπεία. <br />Ἔνδειξη τῆς ἀτελεύτητης μακροθυμίας ἑνὸς πανοικτίρμονος Πατρός, ποὺ ἔρχεται συνεχῶς πρῶτος σὲ συνάντηση, ἐπιποθῶντας τὴν καταλλαγὴ μὲ τὸ πλάσμα Του! <br />Στὶς μέρες μας πλήθυναν οἱ «ἀγαπητικὲς» φωνὲς ἀνθρώπων, ποὺ ἐνῶ μποροῦν καὶ εἶναι διαπιστευμένοι νὰ μεσολαβήσουν γιὰ τούτη τὴν συνάντηση, ὅλο καὶ ἀποπροσανατολίζουν ἀπ᾿ τὴν ὁδὸ τῆς μετανοίας, τοὺς ἐν διαστάσει ἀποστατοῦντες, ἐξωραΐζοντας τὸ Θεομίσητο καὶ τὸ ἐφάμαρτο! <br />Ὡς ἄλλοι ψευδοπροφῆτες, βλέπουν παντοῦ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ποὺ ὅλα τὰ σκεπάζει.<br /> Ὁμογενοποιοῦν δὲ σύμπασες τὶς ἔστω ἐλάχιστες γνήσιες... ἄνωθεν ἐπιτετραμμένες φωνὲς τοῦ σήμερα, ποὺ ἀγωνιωδῶς κραυγάζουν τό: μετανοεῖτε, ἔρχεται ἡ δικαία ὀργὴ τοῦ Θεοῦ!<br />Μὴν ἀκοῦτε τοὺς ἐπικίνδυνους καταστροφολόγους σοῦ λένε ἐκεῖνοι! Δὲν πρόκειται νὰ γίνῃ τίποτα!<br />Κάπου τὰ ἔχουμε ξαναδῇ ὅλα τοῦτα! Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη!<br /> …λέγουσι τοῖς ἀπωθουμένοις τὸν λόγον Κυρίου· εἰρήνη ἔσται ὑμῖν· καὶ πᾶσι τοῖς πορευομένοις τοῖς θελήμασιν αὐτῶν, παντὶ τῷ πορευομένῳ πλάνῃ καρδίας αὐτοῦ εἶπαν· οὐχ ἥξει ἐπὶ σὲ κακά. (Ιερ. 23,17)<br />Καὶ τότε... νανούριζαν τὴν παραπικραίνουσα, πονηρευομένη καὶ ἀσχημονοῦσα γενεὰ λέγοντάς της: <br />Δὲν θὰ πάθετε κανένα κακό! <br />Συνεχίστε ἔτσι! <br />Νὰ εἶστε περήφανοι...!<div><br />Νώντας Σκοπετέας<br />Αποσπάσματα από παλαιότερο κείμενο και εκπομπή με τίτλο: <br />Νά εἶστε περήφανοι...! (Τό σήμερον καί τό...σήμερα)<br /><br /><br /><u><span style="font-size: x-small;">Πολυτονισμός: Ιστολόγιο Εθνέγερσις</span></u></div>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-53565050197074590912023-12-11T21:28:00.000+02:002023-12-11T21:28:04.049+02:0013-12-2023...Στα Καλάβρυτα με αγκαλιά τον Σουχαήλ...<p class="MsoNormal"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxxLPuenQOOgKf-BmrXTeYs6KJ4WdTaKkRi7KzmVtUGp-kXaQqcNQC6lNUmUMKKke24W7VYvWI5U0GpArodRFjv2H9I4tn-sp8lFRZUh2oQc75poldVXq8pRkAvoQIfwyIajjLLh1Fnm_AyPhyqwCNKQtIh6G81U9_BavXYtPHVUbVA5a6bl5mkwBUTII/s1024/kalavrita.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="614" data-original-width="1024" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxxLPuenQOOgKf-BmrXTeYs6KJ4WdTaKkRi7KzmVtUGp-kXaQqcNQC6lNUmUMKKke24W7VYvWI5U0GpArodRFjv2H9I4tn-sp8lFRZUh2oQc75poldVXq8pRkAvoQIfwyIajjLLh1Fnm_AyPhyqwCNKQtIh6G81U9_BavXYtPHVUbVA5a6bl5mkwBUTII/w640-h384/kalavrita.jpg" width="640" /></a></p><div style="text-align: right;"><span style="color: #cc0000;">«Κύριε, βόηθα να θυμόμαστε πώς έγινε τούτο το φονικό·</span></div><div style="text-align: right;"><span style="color: #cc0000;">την αρπαγή το δόλο την ιδιοτέλεια,</span></div><div style="text-align: right;"><span style="color: #cc0000;">το στέγνωμα της αγάπης·</span></div><div style="text-align: right;"><span style="color: #cc0000;">Κύριε, βόηθα να τα ξεριζώσουμε…»</span><span style="color: #990000;">.</span></div><div><div style="text-align: right;"><span style="font-size: x-small;"><span style="color: #cc0000;">(Γ.Σεφέρης, Σαλαμίνα της Κύπρος, Ημερολόγιο Καταστρώματος</span>)</span></div><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Νυχτώνει τόσο νωρίς τον Δεκέμβρη στα Καλάβρυτα.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Λυχνάρια αναμμένα στον λόφο και βοές από αγκαλιασμένους
ψιθύρους.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Αχνές ανάσες βαριές, θρηνητικές.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Κόκκινο χιόνι.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Γυάλινη γη θρυμματίζουν τα κάτισχνα χέρια τους…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Οι γυναίκες με τις πληγιασμένες ψυχές και τις σταματημένες
μνήμες…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Ψάχνουν χώμα να βρουν
να σκεπάσουν την ασύλητη αγάπη.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">80 χρόνια μετά, Δεκέμβριος στην περίβλεπτη ράχη.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Σπαρμένη από Σταυρούς και λαχτάρα της Ανάστασης.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Τότε μόνο θα ξημερώσει ο Δεκέμβρης τους Τρίτη.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Τότε μόνο θα ξεμαραθεί το χαμόγελο των γυναικών με τις πληγιασμένες
ψυχές και τις σταματημένες μνήμες…</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Νώντας Σκοπετέας</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Δεκέμβριος 2023</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitbC3R8KjWKARce-l9iLTV5yNlyloWYPKwn6teuDjX9ghkU-21WoEbUCdmc-frxQe4b4tGToqVoOZzu85xeUppbujaWgVTRoCe_ZSwRA2oXvn9gP50w0Ed6f0TOBlOaoK3TCRsrDN1exkGQe8W8WFuRyC30zxTE-w6znUO6hJWH8-WgJ4ek2VOXLHx5IE/s720/6532a11c230000fc0954ab2b.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitbC3R8KjWKARce-l9iLTV5yNlyloWYPKwn6teuDjX9ghkU-21WoEbUCdmc-frxQe4b4tGToqVoOZzu85xeUppbujaWgVTRoCe_ZSwRA2oXvn9gP50w0Ed6f0TOBlOaoK3TCRsrDN1exkGQe8W8WFuRyC30zxTE-w6znUO6hJWH8-WgJ4ek2VOXLHx5IE/w640-h426/6532a11c230000fc0954ab2b.jpeg" width="640" /></a></div><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">80 χρόνια από τότε...13-12-1943</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Συγκλονισμός της ψυχής. Πάλαισμα του νου που πεισμώνει να αποδεχτεί οτι μπόρεσαν και μπορούν ακόμα άνθρωποι να σκεφτούν οτι το κακό μπορεί τόσο πολύ να γιγαντώσει. 80 χρόνια τώρα και η μνήμη παλεύει να μην νικηθεί. Μαζί με τον Σεφέρη τον Μακρυγιάννη και τον Αισχύλο, κρατώντας σε ματωμένη αγκαλιά τον Σουχαήλ έναν από τους 18 αγγέλους του Αγίου Πορφυρίου στη Γάζα, σεργιανάμε μνημολογώντας και αναχρονίζοντας, ανάμεσα σε Σταυρούς που βλάστησαν το συχώριο. Μα άλλο η συγχώρεση και άλλο η λησμονιά...Η πρώτη καρπίζει τον Παράδεισο, η δεύτερη σκοτάδι αιώνιο...</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">ΥΓ: Αν έγραφε σήμερα ο Σεφέρης την Σαλαμίνα της Κύπρος,στα σίγουρα θα αναχρόνιζε και θα μεγάλωνε ακόμα περισσότερο το ποίημα του με τα λόγια εκείνου του πατέρα που τριγυρνούσε ανάμεσα στα ερείπια και στους τάφους των 3 μικρών του παιδιών, του Μαχντ,της Τζούλη και του Σουχαήλ Ραμέζ Ελ Σούρι, των 3 από τους 18 αγγέλους Νεομάρτυρες του Χριστού μας, Ορθοδόξους Παλαιστινίους, που είχαν βρει καταφύγιο στην αγαπημένη τους Εκκλησιά του Αγίου Πορφυρίου στη Γάζα.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">Αναχρονισμοί και συνειρμοί, όπλα φωτός και αυτά να υποστηρίζουν την μνήμη...Μόνο αυτή αντιστέκεται στην επανάληψη και στο φριχτό σκοτάδι...Μόνο η μνήμη δεν παραγράφεται. Η μόνη βεβαία αποζημίωση και δικαιοσύνη θα είναι η Ουράνια! Τότε οι εκτελεστές αποχώρησαν από τον λόφο του μαρτυρίου τραγουδώντας και πανηγυρίζοντας...Μακάρι όλοι τους να έφυγαν για πάνω μετανοώντας...Μακάρι επίσης όλοι εμείς οι περιλειπόμενοι σημερινοί Έλληνες να νιώσουμε, πως τα πολλά χρόνια που κύλησαν από τότε "ειρηνικά" και ξέγνοιαστα, χωρίς... νέα Καλάβρυτα, δεν ήταν παρά μόνο χάριν μετανοίας και πνευματικής προκοπής. Και πως στην αμετανόητη και παρά φύσει εποχή μας, ο Κύριος, που δεν θέλει ούτε ένας να χαθεί και να μείνει χωρίς επίγνωση της αλήθειας, επιτρέπει όλο και περισσότερες "ανθρωπιστικές, εν δικαίω και εν αμύνη" σφαγές, με αμέτρητους σύγχρονους μάρτυρες. Στους λόφους και στους δρόμους της παγκόσμιας γειτονιάς μας...Και για να προσαρμοστούμε και λίγο με τα συνθήματα της δεινώς παγκοσμιοποιημένης γλώσσας και ρητορικής: Είμαστε όλοι (άμαχοι και αθώοι) Καλαβρυτινοί του 1943 και όλοι (άμαχοι και αθώοι) Παλαιστίνιοι του 2023. Τόσο κοντά μας πλέον τα Καλάβρυτα και η Γάζα...Μια ριπή δρόμος...</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">Νώντας Σκοπετέας</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18.6667px;">Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;"><br /></span></p></div>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-87957086746741983402023-12-02T15:25:00.001+02:002023-12-02T15:38:05.428+02:00Για αυτήν την μια φορά πασχίζει και… πάσχει ο Θεός…<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIGTZZgqiV1oyfxgppjOwCcSp7MHX-HJpqn26Z6BF54s4TO3nYV9SbdF1xd3pHQSJssfm3PQQ-aGs1FiPWaZgsdXMCBs2DDF2k_2Fzus_h7UvQS7Lj8tL15zgSWw6tgYUK0GpjvSBUKZexNrPW7SJCjo1kcRrwZcqhrV7fVBDOJhYJ9EkY3lmMcljo-mM/s516/344740180_153810667635285_3305432635742078205_n-1-1024x683.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="516" data-original-width="382" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIGTZZgqiV1oyfxgppjOwCcSp7MHX-HJpqn26Z6BF54s4TO3nYV9SbdF1xd3pHQSJssfm3PQQ-aGs1FiPWaZgsdXMCBs2DDF2k_2Fzus_h7UvQS7Lj8tL15zgSWw6tgYUK0GpjvSBUKZexNrPW7SJCjo1kcRrwZcqhrV7fVBDOJhYJ9EkY3lmMcljo-mM/w474-h640/344740180_153810667635285_3305432635742078205_n-1-1024x683.jpg" width="474" /></a></div><span style="font-size: 12pt; text-align: justify;"><p style="text-align: right;"><span style="color: #cccccc; font-size: 12pt;"><span style="font-family: "Palatino Linotype", Athena; font-size: small;">...ἐτυρώθη ὡς γάλα ἡ καρδία αὐτῶν...( Ψαλμ.118,70)</span></span></p><p><span style="font-size: 12pt;">Ήρθε λοιπόν η στιγμή να πεις και εσύ
αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου αυτό που μέχρι χθες σε έκανε να απορείς με
εκείνους που το ξεστόμιζαν…Γιατί Θεέ μου αυτό σε εμένα;</span></p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><i>Έχεις κάθε δίκιο να το λες…Άνθρωπος είσαι και
εσύ! Άστο να βγει από μέσα σου! Δεν είσαι από σίδερο!</i> Σου ψιθυρίζει η εφήμερη λογική
και εκείνοι που…σε νοιάζονται…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;">Μα έρχεται και η αιώνια φωνή του Ευαγγελίου
να κραυγάσει την ίδια ακριβώς στιγμή:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;">...Λογίζομαι γὰρ ὅτι οὐκ ἄξια τὰ
παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρὸς τὴν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς. "
( Ρωμ. 8,18)<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> ...</span>ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἔχετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ
νενίκηκα τὸν κόσμον." (Ιω. 16,33)<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;">Ποια από τις δυο φωνές θα υπερισχύσει;
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;">Εκείνη του κόσμου ως χοάνης <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του κακού ή αυτή Της Ελπίδας του αιωνίου; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;">Θεατής ή συμμέτοχος σε αυτήν την
αέναη πάλη; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;">Ακροατής ή ποιητής; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;">Χαμερπής παπαγάλος ή Υψιπέτης Ερωδιός;
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;">Έφτασε η δική σου στιγμή να
διαγωνιστείς! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;">Μυριάδες οι φορές που είπες το
γεννηθήτω το θέλημά Σου! </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;">Πόσες το απήγγειλαν της καρδιάς σου τα χείλη; </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Για αυτήν την μια φορά πασχίζει και πάσχει ο
Θεός…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κι ας φανεί ξανά, ότι το παν απόλλυται…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;">Χρειάζεται τράνταγμα η καρδιά, να
ξαναστάξει γάλα…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;">Νώντας Σκοπετέας</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;"> 26-10-2023<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 150%;">Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή<o:p></o:p></span></p>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-42011834194241867802023-11-23T03:30:00.083+02:002023-11-23T03:30:00.139+02:00Η φίλη μου η...Ακυλίνα<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm1zkJpiXrCPNBLWA_FT4i964EQsgE-XRkMrJkK3fwZUwvsvbeMis5SQYkYMX7mVMyWHRsNQX522N_WnXYJQFAX3gp9Zqp3o_qT9aqYN2Y8RPfBM9UDsk79Nl-7nxAKt6xegjOLrf0hpMJ2MI1vk8B-HQ1t_X8rhgORShAMjckq4TXgVl2Pis1ahIvbQA/s300/images.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="168" data-original-width="300" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm1zkJpiXrCPNBLWA_FT4i964EQsgE-XRkMrJkK3fwZUwvsvbeMis5SQYkYMX7mVMyWHRsNQX522N_WnXYJQFAX3gp9Zqp3o_qT9aqYN2Y8RPfBM9UDsk79Nl-7nxAKt6xegjOLrf0hpMJ2MI1vk8B-HQ1t_X8rhgORShAMjckq4TXgVl2Pis1ahIvbQA/w640-h358/images.jpg" width="640" /></a></div>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: right;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;"><span style="color: #e06666;">Παράκληση
στους κτήτορες, για δυο μεγαλυνάρι.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: right;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;"><span style="color: #e06666;">Μιας
νεανίδος Μάρτυρος φως απ το συναξάρι...</span></span><span style="color: #e06666; font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Ανεβαίνουμε
στο καθολικό για την παράκληση του Αγίου Σίμωνος και της Αγίας Μαγδαληνής. Δέκα
το πρωί, με την δική μας ώρα,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στο στερέωμα
της Πέτρας. Εδώ σημαίνει ογδόη βυζαντινή, κοντά στο μεσώριο της έκτης. <i>Υψώθητι
επί τους Ουρανούς ο Θεός και επί πάσαν την γην η δόξα σου</i>. Δυο παρακαλούνται να
μεσιτεύσουν στον Δεσποτικό θρόνο. Ο Άγιος Σίμων, ο αιώνιος οικιστής και
προστάτης, μα και η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή, η μόνη Αγία που εν Αγίω Όρει
τιμάται ως<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συν κτήτορας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Λίθου
παντός, τὸν νοῦν ὑπάρχων στεῤῥότερος, Πέτρᾳ Σίμων, οἶκον ᾠκοδόμησας, ἐν σεαυτῷ
Πέτραν τὸν Χριστόν, ἔχων ἐνοικοῦντα, καὶ νοερῶς καταυγάζοντα· ἐδείχθης τε ὁσίων,
ἀρετῆς σταθερότης, διαπρέψας ἐνθέοις χαρίσμασι.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Χεῖρά
σου σεπτήν, Μυροφόρε ἀσπαζόμεθα, τὴν προσψαύσασαν τοὺς πόδας τοῦ Χριστοῦ, ἣν
προσκυνοῦντες, πάσης νόσου ἐκλυτρούμεθα.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Μπλέκονται
τα παρακλητικά λόγια τόσο περίτεχνα. Το παρά τους φυσικούς νόμους
θεμέλιωμα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της Μονής πάνω στον
γρανιτένιο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βράχο,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με τη Θυραϊκή λάβα να δένει το πρώτο χτίσμα και
η συγκλονιστική ζεστάδα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από το πάντιμο
χέρι της Αγίας, μαρτυρούν την αδιάκοπη και ολοζώντανη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τους παρουσία εδώ. Το τρισάγιο διαβάζεται από
τον ηλικιωμένο μοναχό, τονισμένο με μια ασυνάντητη έμφαση. Τίποτα εδώ δεν πρέπει
να αλλοιώνει η δύναμη της συνήθειας. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Τα
μεγαλυνάρια στο τέλος της παράκλησης, υψώνουν της ψυχής μας τα χέρια και
εκλιπαρούν για διάσωσμα. Πάλι αλλιώς τονίζονται οι λέξεις. Γράφτηκε και πιο
πάνω: Ο χρόνος φαίνεται να λιγοστεύει. Η Μακροθυμία Του, βλασφήμως δοκιμάζεται.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Ὕψωσον
τὰς χεῖρας σου πρὸς Θεόν, ὑπὲρ τῆς σῆς ποίμνης, θεοφόρε Σίμων σοφέ, καὶ τοῦτον
δυσώπει πολλῶν ἀμπλακημάτων, ῥυσθῆναι καὶ μελλούσης ὀργῆς τοὺς δούλους σου.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Τοὺς
ἀσπαζομένους εὐλαβῶς, τὴν σεπτήν σου χεῖρα, τὴν μυρίσασαν τὸ Χριστοῦ, σῶμα
Μυροφόρε, διάσωζε ἐκ βλάβης, και πάσης ἐπηρείας, νόσων καὶ θλίψεων.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Στην
τράπεζα αλάδιαγα ρεβίθια, δυο άκοπες<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>μικρές ντομάτες που μοσχοβολάνε αγνή γη, μια φέτα ζυμωτό ψωμί, λίγος
χαλβάς και μαύρο σταφύλι. Δευτέρα, μέρα νηστείας στο Όρος. Τιμώνται έτσι οι
Άγιοι Άγγελοι, που πάντα συμπαραστέκονται στην μοναχική πορεία θυσίας και
αυταπάρνησης. Πάντων χωρισθέντες και πάσιν συνηρμοσμένοι. Στην κορυφή δεν
κάθεται ο ηγούμενος Ελισσαίος. Έχει παραχωρήσει τη θέση του και βρίσκεται στα
αριστερά. Δεσπότης<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σήμερα στην
Σιμωνόπετρα,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από τα μέρη τα ανάστατα και
ανειρήνευτα εδώ και χρόνια, τα μέρη του Πατριαρχείου Αντιοχείας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>της Λαοδικείας και της Συρίας. Το πρόσωπό του, μαρτυρά το γενναίο του φρόνημα. Τόσο δύσκολη και επικίνδυνη η αποστολή του. Εδώ
οπλίζεται με τα όπλα του φωτός. Παίρνει δύναμη για να συνεχίσει στα μαρτυρικά
χώματα της Ποιμαντορίας του. Εκεί που εκδιωγμένοι Χριστιανοί, όλο και
επιστρέφουν να ξαναϋψώσουν τον Σταυρό. Ο διαβαστής Μοναχός, συνεχίζει εκφώνως
να αναγιγνώσκει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το μαρτύριο της
νεομάρτυρος Αγίας Ακυλίνας που χθες εόρταζε. Ο πατέρας της δειλός εξωμότης, προτιμά τα πρόσκαιρα. Η μάνα της με ψυχή ανδρεία, την προτρέπει να μαρτυρήσει
και να κερδίσει τα αιώνια.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η νεαρή
Ακυλίνα ακολουθεί Εκείνον, σηκώνοντας τον Σταυρό της. Μια πληγή το σώμα της. Η
γη της Μακεδονίας, ρουφά στα σπλάχνα της το αίμα, που σαν ποτάμι τρέχει. Τρείς
μέρες απάνθρωπα οι τούρκοι την βασανίζουν. Και έπειτα, σχεδόν πεθαμένη την πάνε
στην μάνα της, να υποφέρει κι αυτή, να σχίσει την καρδιά εκείνης,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η δίστομη ρομφαία της ομολογίας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">27
Σεπτεμβρίου του 1764 ήταν,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όταν η Αγία
στα δεκαεννιά της,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έφυγε για τη χορεία
των Οσιοπαρθενομαρτύρων. Ακούμε τον Δεσπότη πολύ συγκινημένο να λέει
απευθυνόμενος στον Γέροντα Ελισσαίο: -Η γνώση είναι Φως Γέροντα! Πόσο δίκιο
έχει ο γενναίος Ποιμενάρχης. Το φως του συναξαριού, σαν εκείνο το Άγιο που
κατέβαινε πάντα απ’ τον Ουρανό και φώτιζε τα ξεψυχισμένα σώματα των μαρτύρων,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σπάει τα σκοτάδια της σύγχρονης οκνηρίας και
της χλιαρότητας. Κάνει το Ζαγκλιβέρι της Θεσσαλονίκης να γειτνιάζει τόσο με το
Χαλέπι και τη Χομς.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Ησυχία
στην Τράπεζα. Περιμένουμε την απόλυση και την ευχή των περισσευμάτων.
Προλαβαίνω να «κλέψω» λόγια Μοναχών Αγίων, που εικονίζονται εξαιρετικά στον
απέναντί μας τοίχο: <i>«Ο καρπός της προσευχής είναι η αγάπη»</i> λέει ο Άγιος
Μάξιμος ο Καυσοκαλύβης . «Ιησούς Χριστός το γλυκύ πράγμα και όνομα, το νοητό
μύρο»διαλαλεί ο Άγιος Θεόφιλος ο Παντοκρατορινός. Ο Μάρτυρας προστάτης της
Καρακάλλου Άγιος Γεδεών<i>: «Το μαρτύριον αποκάθαρσις αμαρτιών μετά δόξης».</i>
Ο Πατροκοσμάς επαναλαμβάνει του ψαλμωδού:<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>«<i>Διήλθομεν δια πυρός και ύδατος, και εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν»</i>
Ασκητικές οι μορφές των Σιμωνοπετριτών πατέρων. Έχουν πάψει εδώ και πολύ ώρα να
ασχολούνται με την τροφή του σώματός τους. Λιγοστό το φαγητό τους. Αχόρταστη η
ψυχή τους για ρήματα ζωής αιωνίου. Ευλογημένη αντίφαση. Στο <i>δι ευχών</i>, κοιτώ τον
Άγιο Νικόδημο που δίνει την απάντηση: <i>«Ποτέ μην κορέννυσαι επικαλούμενος τον
Ιησούν».<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;"><span style="color: #cc0000;">Νώντας
Σκοπετέας<o:p></o:p></span></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;"><span style="color: #cc0000;">2016<o:p></o:p></span></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;"><span style="color: #cc0000;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Απόσπασμα από ημερολόγιο Όρους Αγίου με τίτλο:
«Δεν χαμηλώνει ο Άθωνας» και ομότιτλη εκπομπή στην οποία διαβάζονται εκτενή αποσπάσματα από το βιβλίο της κ.Μαρίας Ξανθάκη: "Αγία Ακυλίνα η Ζαγκλιβερινή". </span><o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1lpEIdLuy2xBwjrHl7PwadlJw-J8zrtAgw1nl8YaDSXhDp9qZWjwQeKuXy60_mNTmpuWAoehzcKOySNEYIbQfcY049A8w27WDtk011GsmZq7TZ-dXmFGDBuDbCJS4waek78M3FcO_J5qHadSbaY0LiohyphenhyphenK7N-qEEoXvTvxOweeoTAopL5ruwSa6njis0/s674/20210623162102_agia_akylina_i_zagliverini.jpeg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="674" data-original-width="476" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1lpEIdLuy2xBwjrHl7PwadlJw-J8zrtAgw1nl8YaDSXhDp9qZWjwQeKuXy60_mNTmpuWAoehzcKOySNEYIbQfcY049A8w27WDtk011GsmZq7TZ-dXmFGDBuDbCJS4waek78M3FcO_J5qHadSbaY0LiohyphenhyphenK7N-qEEoXvTvxOweeoTAopL5ruwSa6njis0/s320/20210623162102_agia_akylina_i_zagliverini.jpeg" width="226" /></a></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Οι
συναντήσεις που οικονομεί η Κυρία Θεοτόκος να έχεις στο περιβόλι της χαράσσονται
παντοτινά και άσβηστα μέσα σου. Τότε εκείνο το φθινοπωρινό απόγευμα ήταν, που
πρωτοσυναντήσαμε την νεότατη και ανδρεία Ακυλίνα από το Ζαγκλιβέρι. Κύλησαν αρκετά χρόνια
και αδελφός-συνοδοιπόρος, μας έστειλε ευλογία ένα μικρό βιβλίο με τον θαυμαστό της
βίο και την πολύ πρόσφατη εμφάνιση αποκάλυψή της. Δεν πάνε παραπάνω από δέκα χρόνια που η
Αγία Κυράννα εμφανίστηκε, για να φανερώσει σε όλους μας την φίλη της και γνήσια
φίλη του Χριστού μας Ακυλίνα. Συγκλονιστικό θαύμα, που είναι αλήθεια πως
ελάχιστα ταιριάζει στην ορθολογική και ειδωλολάτρισσα εποχή μας. Μια εποχή που ολοκληρωτικά και ραγδαία συσχηματίζεται με το μάταιο και το εφήμερο, λοιδορώντας σχεδόν ο,τι γεννάει προοπτική αιωνίου. Μεταλλαγμένη παρα φύσει, παραμορφωμένη εποχή, που απορρίπτει ο,τι μεταμορφώνει και ανακαινίζει. Οι νέοι αυτής της εποχής στην πλειονότητά τους, αγνοούν και απομακρύνονται βιαστικά από εκείνο το "δεύρο ακολούθει μοι" του Χριστού μας προς τον πλούσιο νεανίσκο. Ο ηδυπαθής και ταχύτατος συρμός με τα...ασταμάτητα δρομολόγια, φαντάζει στα μάτια τους ασύγκριτος με τα αργά, συρτά και κοπιώδη ανηφορικά βήματα του Γολγοθά...Μα και σήμερα, δόξα τω Θεώ, υπάρχουν Ακυλίνες και Κυράννες και Ιωάννηδες Μονεμβασιώτες! Εγγυάται ο
Χριστός πως δεν θα αφήσει αμάρτυρή Του καμιά περίοδο της Ιστορίας, ακόμη και
την σημερινή, την τόσο Θεοστυγή. Ακήρατες πλευρές Του θα ξεπροβάλλουν έως το
τέλος της. Στεφάνια αφθαρσίας και Αθανασίας πανευωδέστατα και μυρίπνοα λείψανα
που φέρουν πάνω τους τα στίγματα της μαρτυρικής πίστης. Δεν υπάρχει ανώδυνη
Ορθοδοξία μας μηνύουν οι Άγιοι αγωνιστές! Δίχως Σταυρό δεν θα αναστηθεί η ζωή…Θαρσείτε!</span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 24px;"><span style="color: #cc0000;">Νώντας Σκοπετέας</span></span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 24px;"><span style="color: #cc0000;">Αποσπάσματα από ομότιτλη εκπομπή Νοέμβριος 2023</span></span></i></p>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-20078931359251177922023-11-11T03:30:00.012+02:002023-11-11T03:30:00.196+02:00Του καλού Σαμαρείτη και φέτος...<p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigNNHb8yFpUMofB9cTciOPgz1uBZsQVfAO7VMG0_xkhX3fbgjCnn6_nUkcJDzhDDZTlJSE23haH1O8Tr9YpuaarQJne6JyOzSEOOfvw4aSpsJ4Xxp9M5FoGbfT3krnzgCaLcdRZLbQSFWJJSMV0LT5nbXxFTyMPLdWIVk-doYivySUDE1XOslwIp9DmRQ/s463/kalos-samareitis-2-1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="262" data-original-width="463" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigNNHb8yFpUMofB9cTciOPgz1uBZsQVfAO7VMG0_xkhX3fbgjCnn6_nUkcJDzhDDZTlJSE23haH1O8Tr9YpuaarQJne6JyOzSEOOfvw4aSpsJ4Xxp9M5FoGbfT3krnzgCaLcdRZLbQSFWJJSMV0LT5nbXxFTyMPLdWIVk-doYivySUDE1XOslwIp9DmRQ/w640-h362/kalos-samareitis-2-1.jpg" width="640" /></a><br /><i style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Κάθε
πλησίον ένας Χριστός! Ο Χριστός μας! Ο εκδιωγμένος, ο λοιδορούμενος, ο Σταυρωθείς
και Αναστάς, ο Νικητής του Θανάτου, ο μόνος γνήσιος…Σαμαρείτης. Εκείνος που δεν
προσμένει κανένα αντάλλαγμα για την ευεργεσία Του. Εκείνος που έχει διαθέσιμα 2
δηνάρια για τον καθένα μας. Γιατρικά για όλες τις ανοιχτές μας πληγές. Το
Ευαγγέλιο και τα μυστήριά Του τα ζωοποιά. Κάθε πλησίον ο Χριστός! Και εσύ κατά
χάριν και κατά μίμησή Του, Χριστός και Σαμαρείτης. Διαχειριστής του
ανεξάντλητου θησαυρού Του. Κρατάς και εσύ στα χέρια σου τους θησαυρούς Του. Και
έχεις χρέος να τους διανείμεις σε όσους γυμνούς, ληστεμένους πληγωμένους
βρεθούν στον δρόμο σου. Ιερή η υποχρέωσή σου να τους οδηγήσεις στο επιμελητήριο
των ψυχών, στο Ιερό πανδοχείο, στο θεραπευτήριο της Αγίας Εκκλησίας. Να συμπονέσεις, να κουβαλήσεις εσύ, να νοιαστείς για τον
καθένα αιμόφυρτο και… λερωμένο πλησίον σου. Μην προσπεράσεις, μην αλλάξεις δρόμο,
μην αναζητήσεις την αυτοδικαίωση, μη βρεις δικαιολογία γιατί έπειτα δεν θα
υπάρχει απολογία...</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Τα έμμυσα χείλη μου ψέλλισαν
τα παραπάνω και φέτος παραμονές της όγδοης Κυριακής του Λουκά Του…μα την ίδια
στιγμή ξεπρόβαλλαν ορμητικά, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τα
παραπονεμένα αιώνιά Του ρήματα, από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου Του:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><i>…ἐγγίζει μοι λαὸς οὗτος τῷ στόματι αὐτῶν καὶ
τοῖς χείλεσίν με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ’ ἐμοῦ… <o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">και
ένας στίχος από τον άμωμο…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Καιρός
του ποιήσαι τω Κυρίω…διεσκέδασα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(ν) τον
νόμον Σου…<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Ίσως το μόνο ταιριαστό μας πια, είναι το: <i>Σπλαχνίσου
μας Κύριε και μην μας παραδειγματίσεις!</i><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Νώντας Σκοπετέας</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;">Νοέμβριος 2023</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;">Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή</span></p>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-49999631520396310462023-11-04T05:30:00.003+02:002023-11-04T05:30:00.143+02:00Πού πήγε το μαγκάλι; <p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiT1U9j5d5S0Hm31556ql4Fh6qFgsEYIV07sJZr5EnDlVj9KLhDObDj5W1sMQptZ7rynNbmlFyPCtxM8-8RX4z7w5mxIBI8ohKc_zqJu3SK5Tc_7kod9UzYu6rlHbQCegFL--cnNJiFVUGvy7SUEvaBJVMDI-anyxktuttKw961sASAJT68RqjgVmsj_ts/s484/123648231_3675100532512093_5641604109088340934_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="484" data-original-width="480" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiT1U9j5d5S0Hm31556ql4Fh6qFgsEYIV07sJZr5EnDlVj9KLhDObDj5W1sMQptZ7rynNbmlFyPCtxM8-8RX4z7w5mxIBI8ohKc_zqJu3SK5Tc_7kod9UzYu6rlHbQCegFL--cnNJiFVUGvy7SUEvaBJVMDI-anyxktuttKw961sASAJT68RqjgVmsj_ts/w634-h640/123648231_3675100532512093_5641604109088340934_n.jpg" width="634" /></a></p><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Στοχασμοί
της συνείδησης που αγρυπνά…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Η
αναγαγούσα μάνα-μνήμη της ρίχνει κι απόψε σχοινί, σαν μεσοπέλαγα ναυαγεί…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Μαύρη
κι αφέγγαρη η θάλασσα, ανταριασμένη από κύματα που γυρεύουν να με καταπιούν…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Σαν
πρώτος ήλιος και κελάηδημα πρωινό, οι θύμησες μπάζουν από τις χαραμάδες της
πόρτας στο νέο σου ζωντάνεμα…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Ταξιδεύεις
στα χρόνια τα αγνοκέρια σου, που φώτιζαν τη χαμοκέλα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>την ταπεινή, σαν ετοιμαζόσουν μπροστά στο
αναμμένο μαγκάλι, με μια μπουκλιά αγιασμό και μια ψίχα αντίδωρο να μυρώνει το
στόμα…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Στον
πάνινο τορβά σου, μαζί με το αναγνωστικό και το χοντρό τετράδιο και ένα
κούτσουρο για την ξυλόσομπα της τάξης, το δικό σου μερίδιο στην θαλπωρή και
στον πολλαπλασιασμό της αγάπης…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Σιμά
στην αίθουσα, το μικρό δωμάτιο της δασκάλας. Στο διάλειμμα και πάλι θα κλέψεις
εικόνες από το καντήλι πάνω στο μικρό τραπέζι και τις κόκκινες βελέντζες στο
ντιβανάκι της γωνιάς…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Πόσο
μιλούσε εκείνη για τον Χριστό Σωτήρα, για ηρωικούς αγίους και αγιασμένους
ήρωες…<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCXw0j50gPqEKS--lwRSMpJh_LXnv2mw81EuJ1YkxhitgYZGqqgIW9doKkD3rJlB5JZe7ZemF-J8Tg38t3pbbGlYxkPXowfViq-1_t7rhqf9rbKKZD0HINCOq0XABFYnbW0PExwizKu7Q7BNmB9g14hTAgq0bmtY7xUkwZdJgIAR6O3w0yM85zzDAUzJk/s800/ena-1.jpg" style="font-family: "Times New Roman"; font-size: medium; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="526" data-original-width="800" height="420" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCXw0j50gPqEKS--lwRSMpJh_LXnv2mw81EuJ1YkxhitgYZGqqgIW9doKkD3rJlB5JZe7ZemF-J8Tg38t3pbbGlYxkPXowfViq-1_t7rhqf9rbKKZD0HINCOq0XABFYnbW0PExwizKu7Q7BNmB9g14hTAgq0bmtY7xUkwZdJgIAR6O3w0yM85zzDAUzJk/w640-h420/ena-1.jpg" width="640" /></a></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Μια
μέρα την ώρα της Ιστορίας των γενναίων, σταμάτησε απότομα και στάθηκε δίπλα στο
παράθυρο κοιτάζοντας προς της αυλής τις λεύκες…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><i>-Ποιόν
από όλους αυτούς θέλετε να συναντήσετε στην άλλη ζωή; </i>μας ρώτησε.<i><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">-</span></i><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">T</span></i><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">ον Κολοκοτρώνη κυρία!
-Τον Άγιο Μόδεστο!...Εσείς κυρία;<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">-Εγώ…εγώ
την μάνα μου που δεν την γνώρισα…<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Ω
εκείνα τα δάκρυά της δίπλα στο παράθυρο…Να’ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ξερες τότε την αξία τους! Θα έβγαζες αμέσως το
μαντήλι σου να τα φυλάξεις…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Μα
τα σφούγγισε τότε στα μυστικά η άνυδρη ψυχή σου…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Κι
είναι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εκείνα τα δάκρυα, σαν ρανίδες<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ποθητής <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βροχής, αργοπέφτοντας <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από τα μεσοδόκια και την καλαμωτή του παλιού
σχολειού, που ακόμα την υγραίνουν…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Για
αυτήν την βροχή σου μίλησα, μόλις απόρησες αχάραγα σαν σε ρώτησα: Πού πήγε το
μαγκάλι;;<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Νώντας Σκοπετέας<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Εις μνήμην της κυρίας Δήμητρας της
δασκάλας…<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Μ.Π πολύ σε ευχαριστούμε για τις
σωστικές σου θύμησες…<o:p></o:p></span></p>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-90769492007039303012023-10-29T05:00:00.000+02:002023-10-29T05:00:00.151+02:00Εκείνο το άγγιγμα...<p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYi7-T0hAuSMUhMPB2s3MuFOGqUXRwOn5S7mI_Y76__rBenMyK8WB-2sq-j27ABO8O2ZrQkZOEpQtROXrBxgZf-4VomWhmLotoC7X2qnmemQ1QecRyFp7nGYopAlgeYOHwpAnpax_xlx3KweUIz9l5NQcSmyOQJ85VfnG9mtO8h5cUo9VUoX9EFvp_Go4/s487/aimorroousis.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="361" data-original-width="487" height="474" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYi7-T0hAuSMUhMPB2s3MuFOGqUXRwOn5S7mI_Y76__rBenMyK8WB-2sq-j27ABO8O2ZrQkZOEpQtROXrBxgZf-4VomWhmLotoC7X2qnmemQ1QecRyFp7nGYopAlgeYOHwpAnpax_xlx3KweUIz9l5NQcSmyOQJ85VfnG9mtO8h5cUo9VUoX9EFvp_Go4/w640-h474/aimorroousis.jpg" width="640" /></a><br /><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; text-align: justify;">Τις ο αψάμενός μου; Αναρωτήθηκε
ο Θεάνθρωπος Ιησούς περπατώντας ανάμεσα στο πλήθος που τον συνέθλιβε…</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Αρκεί ένα άγγιγμά Του, να
θεραπεύσει, να φωτίσει, να ουρανοδρομήσει…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Μα πριν αυτό το άγγιγμα
το Θεϊκό, πρέπει να υπάρξει ένα δικό μας, ταπεινό γεμάτο ζέση και πίστη. Σαν ένα
ευλογημένο προαπαιτούμενο, το να βιωθεί εκείνο το «τα αδύνατα για τους ανθρώπους
δυνατά παρά τω Θεώ εστίν»…Να βιωθεί η αίσθηση της πατρικής απέραντης και
θυσιαστικής Αγάπης, που αν το ζητήσουμε και μόνο τότε, θα υπερβεί τον νού και τη
λογική, πάντοτε προς το συμφέρον της ψυχής…Και τότε είναι που θα πλησιάζουμε
συνεχώς και θα ακουμπάμε σαν άλλη Αγία Βερονίκη το κράσπεδο των ιματίων Του. Σε
μια εικόνα χάρτινη, που θα κατασπαζόμαστε, σε ένα απειροελάχιστο μυρίπνοο απομεινάρι
Αγίου, με το οποίο θα σταυρώνουμε το πονεμένο σώμα και την βασανισμένη ψυχή μας…Όση
πίστη το συνοδεύει αυτό το άγγιγμα, τόση θα είναι και η Θεία επέμβασή Του. Με
έναν άλλο τρόπο, γίνεται εδώ το ζήτημα ποσοτικό. Μόνο που το μέτρο που θέτει ο
Κύριος δεν ζυγίζεται, μα αυτεξουσίως και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μόνο βιώνεται…Ο κόκκος σινάπεως δεν είναι
μονάδα μέτρησης, μα σύμβολο ειλικρίνειας και <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αλήθειας, σήμα κατατεθέν της ανυπόκριτης
αγάπης προς τον Κύριον και Θεό μας. Τότε τούτο το άγγιγμα θα γίνει…λυτήριο των
αμπλακημάτων μας και των φριχτών αποστασιών μας, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που σαν δεσμά <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κρατούν δεμένα και ανήμπορα τα χέρια Εκείνου
που συνέτριψε τους αιώνιους μοχλούς του Θανάτου…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">«…Τι ήταν αυτό που επί
400 και πλέον χρόνια σκλαβιάς δεν επέτρεψε στους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τούρκους να διαλύσουν το Όρος και να το
αφομοιώσουν πλήρως;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αντίθετα δια νόμων το προστάτευσαν και δεν
έθιξαν τίποτα απολύτως για τόσους αιώνες, όσους και ένας υπόδουλος λαός άντεξε
και διατήρησε γλώσσα, ιστορία και πίστη! Τι ήταν αλήθεια εκείνο που δρόσιζε
καμίνους, μετέτρεπε άγρια θηρία σε ήμερα ζωάκια μέσα σε φριχτούς λάκκους; Ήταν
του Θεού τα χέρια! Που κάποιοι συνεχώς κινούσαν!..κἂν τῶν ἱματίων αὐτοῦ ἅψωμαι
σωθήσομαι…( Μαρκ.5,28)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Και μόνο τα ρούχα του να
αγγίξω θα σωθώ,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έλεγε η Αγία
Βερονίκη,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>η αιμορροούσα γυνή του
Ευαγγελίου! Και έτσι έγινε! Θυμόμαστε την συνέχεια …Ρωτά ο ίδιος ο Θεός , ο
Κύριος ημών Ιησούς Χριστός: Τίς μου ἥψατο τῶν ἱματίων; Δεν ήξερε ο Χριστός μας,
ο Παντεπόπτης και Παντογνώστης ποιος τον άγγιξε ;Δεν ήξερε ποιος Tου κίνησε τα
χέρια; Την δίνει την απάντηση ο ίδιος ο Χριστός μας λίγο πιο κάτω:…θύγατερ, ἡ
πίστις σου σέσωκέ σε… ύπαγε εις ειρήνην, και ίσθι υγιής από της μάστιγός σου!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFhM3FtTgpZtnViXpon0YLcTXWh7wbQHpyWuzvB6KzxehmSUPzyUUe4Ka3gF9u78YR6mFzFvUjVoEOqhpzdLsdxdfXeQlT7bCt18VCYgQhgltIOQ2lOyuR6sHG8KcCCOWa7UFbX3oHBHYADPGcvc2pua3NLiXoZzfYjkR-PSBBdQyRUxIZO57AJu3gTfE/s1200/kyriaki-z-louka.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="773" data-original-width="1200" height="412" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFhM3FtTgpZtnViXpon0YLcTXWh7wbQHpyWuzvB6KzxehmSUPzyUUe4Ka3gF9u78YR6mFzFvUjVoEOqhpzdLsdxdfXeQlT7bCt18VCYgQhgltIOQ2lOyuR6sHG8KcCCOWa7UFbX3oHBHYADPGcvc2pua3NLiXoZzfYjkR-PSBBdQyRUxIZO57AJu3gTfE/w640-h412/kyriaki-z-louka.jpg" width="640" /></a></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Είναι η πίστη η
προσευχητική που μπορεί να αλλάξει τα πάντα, να ακυρώσει νόμους και συμφωνίες,
να μεταστρέψει νόες, να μεταμορφώσει το άγριο σε άγιο, να φωτίσει το πυκνό
σκοτάδι! Η Προσευχή που εκλύει την πίστη! Που λύνει και κινεί τα χέρια του
Θεού! Στην πλειονότητά μας όμως εμείς πως στ' αλήθεια προσευχόμαστε; Μήπως
προσεύχεται μόνο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το εγώ μας; Να βγούν
καλές οι εξετάσεις στον Γιατρό…Να πετύχει στην Πανελλήνιες το παιδί...Να πάει
καλά η επιχείρηση…Ποιός αλήθεια προσεύχεται για τον διπλανό του; Τον Διευθυντή
, τον Προϊστάμενο, τον δύστροπο συνάδελφο, τον ακατανόητο γείτονα, τον
ανεκδιήγητο Υπουργό, τον Κυβερνήτη που μας οδηγεί στο τέλμα; Κάνουμε εμείς
τέτοια προσευχή, ή μένουμε στον κόσμο μας και στα πολύ δικά μας…Να κάνουμε
προσευχή για τον σύμπαντα κόσμο! Να τους βάζουμε όλους μέσα!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Στην προσευχή μας, στην
διάνοιά μας όταν λέμε την ευχή, το Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με! Πέντε
λεξούλες σαν τις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πέντε πέτρες που είχε
στον κόρφο του και από εκεί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έβγαλε να
πολεμήσει και να νικήσει,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο φαινομενικά
αδύναμος και ανυπεράσπιστος Δαυίδ, μπροστά στον δαιμονιωδώς πανίσχυρο και
δυσθεώρατο Γολιάθ… Φώτισε Κύριε αυτούς που κυβερνούν , βοήθησε να επιστρέψουν
και να επιστρέψουμε! Μη τους και μας παραδειγματίσεις…εν προστάγματι ω
ενετείλω…<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Να τροποποιήσουμε την προσευχή μας έλεγε ο
κυρ –Δημήτρης ο Παναγόπουλος! Μόνο έτσι δεν θα επιτρέψει ο Κύριος να συμβούν
όλα εκείνα που φαίνονται να έρχονται!<span style="mso-spacerun: yes;">
</span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μόνο έτσι θα λυθούν τα χέρια του Θεού επ
ωφελεία των ψυχών μας! Αλλιώς,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>συνεχώς
θα παραμένουν δεμένα! Και πολλά θα γίνονται,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ενώ Εκείνος θα έχει αποστρέψει το βλέμμα Του, αφού δεν αντέχει να θωρεί
το αμετάστρεπτό μας συνεχώς να εφευρίσκει το κακό και την ανεμική μας πίστη
κοντόφθαλμα να περιστρέφεται γύρω από την ολοδική της δικαιοσύνη…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">…Τα γόνατά μας και τα
δάκρυά μας για τον Σύμπαντα κόσμο! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Αυτά και μόνο θα λύσουν
του Θεού τα χέρια!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Νώντας Σκοπετέας</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή και κείμενο με
τίτλο 'Δεμένα τα χέρια του Θεού" και<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>το βιβλίο: "Αυτοί οι παράξενοι Χριστιανοί", Εκδ.Ιεραποστολικό
Σωματείο "Πρόμαχος Ορθοδοξίας" 2021, με εισαγωγικό συμπλήρωμα τον Οκτώβριο
του 2023<o:p></o:p></span></p>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-89260727830168638472023-10-26T03:00:00.010+03:002023-10-26T03:00:00.143+03:00Να’ ταν και να μοιάζαμε….<p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMrPoRr91w-vzeYf6rzdz-QtVY1-wnV9e1EK_7YnxgAoaHOqeYNLl3Ifj73SYMvvZ1T9a_fpsl3CAJkrprTl9B5r2EaBs1TNpGzni5Z4OzkI_QNPwQ1G2448qh8meZ-dF0n7EIrUfDM1Jrc9AejoxrPrgSK4IASpF9iyTv9b09aDKWURQWaxUU3mGwmS0/s704/vivlio_frezouli_gia_katoxi.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="547" data-original-width="704" height="498" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMrPoRr91w-vzeYf6rzdz-QtVY1-wnV9e1EK_7YnxgAoaHOqeYNLl3Ifj73SYMvvZ1T9a_fpsl3CAJkrprTl9B5r2EaBs1TNpGzni5Z4OzkI_QNPwQ1G2448qh8meZ-dF0n7EIrUfDM1Jrc9AejoxrPrgSK4IASpF9iyTv9b09aDKWURQWaxUU3mGwmS0/w640-h498/vivlio_frezouli_gia_katoxi.jpg" width="640" /></a></p><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;">Ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ
σύμπαντος κόσμου….τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Ξεκίνησε η Θεία Λειτουργία. Με τα
ειρηνικά! Μαζεμένα, συναγμένα πολλά παρακαλετά, να φτάσουν ως τον θρόνο του
Αγίου Θεού! Όλα μας τα ποθούμενα σε αυτήν την μεγάλη συναπτή! Και πρώτο μας αίτημα
η Ειρήνη για όλον τον κόσμο! Και δίνει ο Κύριος μεγάλα διαστήματα με τέτοια
Ειρήνη αδιατάραχτη! </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Και εδώ παρουσιάζεται κάτι εξαιρετικά οξύμωρο! Όσο
απομακρύνεται ο άνθρωπος από την εποχή του πολέμου, τόσο χαλάει. Γίνεται
χαλασμένος άνθρωπος, «κατεφθαρμένος εις τον νούν», όπως περιγράφει ο Απόστολος
Παύλος, στο τελευταίο του γράμμα προς τον αγαπημένο του μαθητή και συνεργάτη Τιμόθεο! </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Όσο πιο πίσω πας και πλησιάζεις προς τα χρόνια της συντριβής και του πολέμου,
τόσο περισσότερο συναντάς αγνές ψυχές, φιλότιμες και φιλόθεες, απονήρευτες, σωφρονούσες και αταλάντευτα
πιστές. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Να παρακαλάμε για πόλεμο λοιπόν; Μη γένοιτο! </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Για Ειρήνη να παρακαλάμε,
αλλά για την Ειρήνη του Χριστού!</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> Εκείνος είναι ο αρχηγός της Ειρήνης και ο
Σωτήρας των ψυχών μας!</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt;"> Αλλιώς μιλάμε για μια επίπλαστη Ειρήνη, που γίνεται
εργαλείο διαφθοράς και απώλειας.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> Η χρηστότητα του Κυρίου και η Ειρήνη που μας χαρίζει
φιλεύσπλαχνα, αν δεν οδηγεί σε μετάνοια είναι άχρηστη και πιο ολέθρια και από
αυτόν τον πόλεμο! Ακούγεται παράξενο, μα...να ταν και να μοιάζαμε με τα παιδιά του
πολέμου! Ας γίνουν αυτά τα πρότυπά μας! </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Δεν είναι μόνο η νοσταλγία που μας επιστρέφει
σε εκείνα τα φτωχά και τόσο ταλαιπωρημένα χρόνια των προγόνων μας. Είναι η ανάγκη
να ξεφύγουμε από τούτην την διαστροφή των «ειρηνικών» και ανέμελων καιρών...ν</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 18.6667px;">α </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 18.6667px; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 18.6667px;">γλιτώσουμε από ό,τι βλάπτει και αλλοιώνει αι αυτήν την ίδια μας την φύση, να συμμαχήσουμε επιτέλους με την άγρυπνη και αλάνθαστη συνείδησή μας, εναντίον του πονηρού και του μισόθεου.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Νώντας Σκοπετέας</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: 18.6667px;">Οκτώβριος 2023</span></span></p>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-8286560740699098902023-10-21T04:00:00.180+03:002023-10-21T04:00:00.149+03:00Ποιος θα το πει το ουκ εξεστί σοι;<p style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRObvc-ahWJa0DlL-7crHlumopXaTF87EZuc8ZPrRmL_0yM40XiksjHQVF_aAB_aCPJgsDHMCLucWjvzXqI3OP-F36FcqjMWF2IDXhF0TNbpLs6zsbUCk53ZrsOtH3E5kJPvqEFAtSBkI1tkqiE99jMKZRGQsLkfDFPnDrzZaPd5lkxwsHgXhANJrPk28/s827/7e46dfd830734cbe3b036e6d86e5aa31.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="496" data-original-width="827" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRObvc-ahWJa0DlL-7crHlumopXaTF87EZuc8ZPrRmL_0yM40XiksjHQVF_aAB_aCPJgsDHMCLucWjvzXqI3OP-F36FcqjMWF2IDXhF0TNbpLs6zsbUCk53ZrsOtH3E5kJPvqEFAtSBkI1tkqiE99jMKZRGQsLkfDFPnDrzZaPd5lkxwsHgXhANJrPk28/w640-h384/7e46dfd830734cbe3b036e6d86e5aa31.jpg" width="640" /></a></p><div><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Όσα αιώνια ρήματα έχουν γραφεί σε χρόνο παρελθοντικό οφείλουμε να τα αντικαταστήσουμε χρονικά! Η χρονική αντικατάσταση της αυτομεμψίας και της μετανοίας! Όλα να μεταφέρονται στον παρόντα χρόνο, οπότε και θλιβερά ΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΟΥΜΕ τον Κύριο των πάντων! Κάθε λέξη δε από τον Θείο Λόγο δίνει απάντηση σε ό,τι σκοτεινιάζει το μέσα μας! Πόσο διαρκεί η ανάγνωση ενός κεφαλαίου από την Αγία Γραφή; Ελάχιστα στ΄αλήθεια! Ένα κεφάλαιο για παράδειγμα από την δεύτερη επιστολή του Πρωτοκορυφαίου Πέτρου; Ας πάμε εκεί λοιπόν στο δεύτερο κεφάλαιό της! Ξεκινά με το "Εγένοντο"και θα μπορούσε κανείς ελαφρά τη καρδία να υποστηρίξει πως αυτά γράφτηκαν για το τότε, αλλά αμέσως πιο κάτω συνεχίζει σε χρόνο μελλοντικό με το "εξακολουθήσουσιν" και το "βλασφημηθήσεται" η οδός της αληθείας...</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="font-family: Tahoma; line-height: 28px; text-align: start; text-indent: -144px;"><span style="color: #ffd966; font-size: x-small;">"...Ἐγένοντο δὲ καὶ ψευδοπροφῆται ἐν τῷ λαῷ, ὡς καὶ ἐν ὑμῖν ἔσονται ψευδοδιδάσκαλοι, οἵτινες παρεισάξουσιν αἱρέσεις ἀπωλείας, καὶ τὸν ἀγοράσαντα αὐτοὺς δεσπότην ἀρνούμενοι ἐπάγοντες ἑαυτοῖς ταχινὴν ἀπώλειαν...(</span></span></span><span style="font-size: x-small;"><span style="color: #ffd966;"><span style="font-family: Tahoma; line-height: 28px; text-align: left; text-indent: -144px;">Β Πε. 2</span><span style="font-family: Tahoma; line-height: 28px; text-align: left; text-indent: -144px;">,1)</span></span><span style="color: #ffe599; font-family: Tahoma; line-height: 28px; text-align: left; text-indent: -144px;"> </span></span><span style="font-family: Tahoma; font-size: x-small; text-align: right; text-indent: -144px;"><span style="line-height: 28px;"><span style="color: #f1c232;">"</span><span style="color: #ffd966;">καὶ πολλοὶ ἐξακολουθήσουσιν αὐτῶν ταῖς ἀσελγείαις, δι᾿ οὓς ἡ ὁδὸς τῆς ἀληθείας βλασφημηθήσεται..."(</span></span><span style="color: #ffd966;"><span style="line-height: 28px;">Β Πε. 2</span><span style="line-height: 28px;">,2)</span></span></span><span style="color: #ffd966; font-size: small; text-align: right;"><span style="font-family: Tahoma; line-height: 28px; text-indent: -144px;">"...ὀφθαλμοὺς ἔχοντες μεστοὺς μοιχαλίδος καὶ ἀκαταπαύστους ἁμαρτίας, δελεάζοντες ψυχὰς ἀστηρίκτους..."(</span><span style="font-family: Tahoma; line-height: 28px; text-indent: -144px;">Β Πε. 2</span><span style="font-family: Tahoma; line-height: 28px; text-indent: -144px;">,14)</span></span><span style="color: #660000; font-family: Tahoma; font-size: small; line-height: 28px; text-align: right; text-indent: -144px;"> </span><span style="color: #ffd966; font-family: Tahoma; font-size: small; text-align: right; text-indent: -144px;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;"> Αυτές οι αστήρικτες ψυχές! Θυμόμαστε τον π.Αθανάσιο Μυτιληναίο πως στέναζε και έκανε μια...λαλίστατη παύση, κάθε φορά που θυμόταν αυτό το χωρίο... Πόσες δεν περνούν καθημερινά από δίπλα μας και ΕΜΕΙΣ τις παρασύρουμε και τις εξαπατούμε με τα λόγια ή το βίωμά μας, ή το πιο σημαντικό παραλείπουμε να μιλήσουμε για τον Χριστό μας εν Αληθεία;</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Περιστοιχιζόμαστε
από ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν. Η οικογένειά μας, οι φίλοι μας και
οι οικείοι, οι συνάδελφοι και συνεργάτες μας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Τους
περιβάλλουμε με την αγάπη μας, το νοιάξιμό μας, το ανύστακτο ενδιαφέρον μας. Όχι
υπολογιστικά και με υστεροβουλία, μα θυσιαστικά και άρα αληθινά. Η αληθινή
αγάπη εξάλλου έχει 2 βασικές προϋποθέσεις. Πρώτον είναι απροϋπόθετη! Και δεύτερον
έχει θυσία του εγώ μας. Αλλιώς είναι κάποια ψευτοαγάπη, ευκαιριακή του….μισθωτού
συμφέροντος χωρίς στερρές βάσεις. Μέσα στο εγώ, κρύβεται πάντοτε το ανθρωπάρεσκο.
Επομένως και αυτό πρέπει να θυσιάζεται για την αγάπη. Εδώ είναι που δυσκολεύουν
πολύ τα πράγματα λοιπόν…Γιατί όταν αγαπάς, πρέπει να γίνεσαι και ενίοτε δυσάρεστος.
Λέει ο απλός λαός<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θυμοσοφώντας, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ότι όποιος σε αγαπάει σε κάνει και κλαις…Αυτό
το ακούγαμε από μικροί και είναι αλήθεια ότι δυσανασχετούσαμε με τον θυμόσοφο που το
κυκλοφόρησε…Αλλά πλέον, το πιστεύουμε όσο λίγα σοφά λόγια <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>των πεπειραμένων τούτης της ζήσης. Και πιο
πολύ, θαυμάζουμε όσους το βιώνουν τούτο το γνωμικό, αδιαφορώντας για το αν θα
προκαλέσουν την δυσαρέσκεια όσων έχουν δίπλα τους. Και περισσότερο ζηλεύουμε όσους
το τηρούν, δυσαρεστώντας εκείνους από τους οποίους εξαρτώνται, μη θυσιάζοντας
την αλήθεια. Έλεγε ο μέγας π.Αυγουστίνος Καντιώτης, ότι αγάπη χωρίς την αλήθεια
είναι απάτη. Ναι, αν το καλοσκεφτούμε εξαπατάς όποια αστήρικτη ψυχή «νανουρίζεις» και φασκιώνεις
μη φανερώνοντάς της την ασχήμια της, το ότι δεν ευαρεστεί τον Θεό, το ότι αμαρτάνει,
το ότι δεν της επιτρέπεται κάτι τέτοιο. "Ουκ εξεστί σοι"…με άλλα λόγια, αληθινά,
αιώνια, Ευαγγελικά! Εκείνος που μνημειωδώς το ξεστόμισε αποκεφαλίστηκε, δίχως
δίκη και υπεράσπιση…Με συνοπτικές διαδικασίες, επειδή μόνο ήλεγξε τον μοιχό και
ανήθικο άρχοντα…Όπως ακριβώς θα «αποκεφαλιζόταν» και στις μέρες μας, αν ήλεγχε
όσους με υπερηφάνεια Θεοστυγή νομοθετούν και βιώνουν τα άθεσμα και τα μη καθήκοντα
«…<i>πεπληρωμένους πάση αδικία πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία, μεστούς
φθόνου, φόνου, έριδος, δόλου, κακοηθείας, ψιθυριστάς, καταλάλους, θεοστυγείς,
υβριστάς, υπερηφάνους, αλαζόνας, εφευρετάς κακών, γονεύσιν απειθείς, ασυνέτους,
ασυνθέτους, αστόργους, ασπόνδους, ανελεήμονας…».( Ρωμ.1,28-31)<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Ο
Ντοστογιέφσκι έλεγε πως "χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται".</span><span style="color: #f1c232;"> </span> <span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Και ο Θείος Παύλος το λέει το
όλα επιτρέπονται, </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">συμπληρώνοντας όμως, πως
την ψυχή δεν την συμφέρουν όλα.</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="color: #f1c232; font-size: x-small;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">"...</span>Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος..."( Κορ.Α΄6,12)<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"> </span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">Ποιος όμως θα το ξεστομίσει σήμερα αδελφοί
μου το "ουκ εξεστί σοι"; Σπανίζουν θλιβερά οι ελεγκτικές φωνές κυρίως των ποιμένων μα και των
λαϊκών αδελφών </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">που ναι σιωπούν...ΣΙΩΠΟΥΜΕ, συνένοχα. Ναι,
χρειάζεται περισσή διάκριση και βίωμα των δικαιωμάτων του Αγίου Θεού για να ελέγξεις.
Και σε όσους αντιτείνουν τα περί κατακρίσεως τι θα πεις; Τι θα έλεγε στις μέρες
μας ο Τίμιος Πρόδρομος, σαν θα </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 12pt;">τον κατηγορούσαν
για κατάκριση, όταν θα ήλεγχε όσους μετέβαλλαν την φυσικήν χρήσιν εις την
παραφύσιν;(Ρωμ.1,26) Χρυσοστομικά θα τους απαντούσε, ότι το μην κρίνετε περί
βίου εστίν και ου περί πίστεως…Φαίνεται οξύμωρο, μα αν σκεφτούμε πως στις μέρες
μας αμνηστεύεται νομιμοποιείται και επιβάλλεται με υπερηφάνεια η διαστροφή του
Θείου και απαρασάλευτου εις τους αιώνας νόμου του Θεού, τότε θα κατανοήσουμε
γιατί όλοι μας ανεξαιρέτως, όντας ζωντανά μέλη της Εκκλησίας Του, οφείλουμε να
λέμε όλο και συχνότερα πλέον γαλήνια και αγαπητικά με σκοπό και μόνο το να
θέσουμε νου, το ουκ εξεστί σοι…Διαφορετικά εν εκείνη τη ημέρα θα ακούσουμε
επαναλαμβανόμενα και αναπολόγητα ουαί από το άχραντο στόμα του Δικαίου Κριτή, για όλες τις ψυχές που εγκαταλείψαμε αστήρικτες…Μη
γένοιτο αδελφοί μου!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Νώντας
Σκοπετέας<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Απόσπασμα
από ομότιτλη εκπομπή<o:p></o:p></span></p></div>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9081043242438955209.post-15770063886290190602023-10-14T19:30:00.003+03:002023-10-15T21:15:40.969+03:00Διψάει η ψυχή να ξαναζήσει Οκτώβρη…<p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgubewCTdE5wmJDNcqL66pbNIrfR8HOJG1Hfzsp5w5enyR0i1MEdkYg2JJhoKo7kFpNpFrXybzgtINB6M366dOETi2Wn0e-wseqvkQd7NAPLntzFowiaal9P02n-bPIdl3WZtrMkI3iPtZ_NDmwIgti04GJZDpFvw99dg8YSKwjw3VXt9bScESQ07vhKHs/s764/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%9F%CE%BA%CF%84%CF%89%CE%B2%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="764" data-original-width="600" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgubewCTdE5wmJDNcqL66pbNIrfR8HOJG1Hfzsp5w5enyR0i1MEdkYg2JJhoKo7kFpNpFrXybzgtINB6M366dOETi2Wn0e-wseqvkQd7NAPLntzFowiaal9P02n-bPIdl3WZtrMkI3iPtZ_NDmwIgti04GJZDpFvw99dg8YSKwjw3VXt9bScESQ07vhKHs/w502-h640/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%9F%CE%BA%CF%84%CF%89%CE%B2%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85.jpg" width="502" /></a></p><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Χρυσοκίτρινες μέρες, γαλανές
ψυχές και ο Οκτώβριος ξανά να προσπαθεί εποχές να εναρμονίσει. Κουβαλάει πάνω
του θύμησες καλοκαιρινές και ελπίδες του χειμώνα…Όψιμα και πρώιμα αναμετριόνται
ποιο θα διαφεντέψει το μέσα μας. Και ένα χρυσάνθεμο κομμένο από στεφάνι Αγίου
σε απόγευμα γιορτάδας σταυρώνεται μαζί με τα δάχτυλα που το βαστούν σφιγμένα σε
Τριαδικό δοξολόγημα. Νυχτώνει νωρίς πια…Παλεύει το φως να κρατηθεί <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κι αποσπερού σαν ξεμακραίνω απ’ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το ξωκκλήσι του πυρπολητή <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αη Δημήτρη στον λόφο του τον αγιασμένο, από
παπάδες ήρωες και απλούς. Παραμονή απ΄ τις πιο καρτερικές της ζήσης μου. Αναρωτιέμαι
ποιος με έμαθε <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>να αγαπώ τόσο τον Οκτώβρη,
τους Αγίους του <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και τα χρυσάνθεμα των
προσκυνηταριών τους. Κάποτε έβαλα πολλούς στη σειρά να φτιάξω και εγώ ένα
διάδημα με λέξεις και ρίμες-μνήμες. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b>Α</b>ϊ-Δημητριάτης βροχερός φόρεσε ένα ρασάκι<br />
σε αγρυπνία ταπεινή λαλεί ένα κοντάκι.<br />
Καλλικελάδου Ρωμανού, Οσίου Ιωάννη,<br />
νόμισμα κράτησε χρυσό και Μαϊουμά στεφάνι.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b>Δ</b>ιονύσιος και Ιερόθεος, διάσημοι Αθηναίοι,<br />
του Παύλου ήταν μαθητές, Επίσκοποι γενναίοι.<br />
Και οι στρατιώτες του Ιησού, ο Σέργιος με το Βάκχο,<br />
ασπάζονται Μονογενή, αρνούνται θεομάχο.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b>Α</b>πόστολοι , Ομολογητές και Θεολόγος Νέος<br />
τις μέρες τις λαμπρύνουνε, είν’ του Οκτωβρίου κλέος.<br />
Και τον Καψάλη ασκητή, το θαλερό Αρτέμη<br />
εύλαλα χείλη τους φιλούν σε Εικόνα στολισμένη.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b>Κ</b>ηρύττει ο Εκατόνταρχος Χριστό Αναστημένο.<br />
Ο ιερότατος Λουκάς αγιογραφεί Παρθένο.<br />
Της Οδηγήτριας τη ματιά με δέος να κοιτάξεις<br />
και να θαυμάσεις ύστερα των Μαθητών τις Πράξεις …<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b>Κ</b>αλοκαιράκι άμοιαστο τιμά τον Πολιούχο,<br />
γάλα για αίμα έσταξε στο λογχισμένο ρούχο.<br />
Κι ο καβαλάρης Άγιος απίστους αφανίζει,<br />
πεντάκλιτη Βασιλική με μύρο ξεχειλίζει.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b>Α</b>νέμισε η Λευτεριά στης Πίνδου τα αγιομέρια<br />
του Αργυροκάστρου οι νικητές σηκώνουνε τα χέρια !<br />
Ευχαριστούν τη Δέσποινα, τη Σκέπη την Αγία,<br />
Γοργουπήκοος Ουρανός πάνω απ΄την Αλβανία.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b>Β</b>αστώ κοντάρι με Σταυρό, του Δίκαιου Ρομφαία,<br />
χρυσάνθεμα και γαλανό στην ένδοξη σημαία.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Κι αποσπερού το ψιθυρίζω σαν
ξεμακραίνω. Είναι πυκνό το σκοτάδι και σκληρό πια σαν τις καρδιές μας. Βοηθήστε
Άγιοι του Θεού, να μαλακώσει η γη μας η άνυδρη. Λιγόστεψαν τα χρυσάνθεμα σαν τις
προσευχές μας. Μην μας εγκαταλείψει το έλεος του Πλαστουργού μας…Διψάει η ψυχή
να ξαναζήσει Οκτώβρη…<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Νώντας Σκοπετέας</p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή </p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Και είναι ελάχιστοι οι Άγιοι από τους αμέτρητους της σύναξης του Οκτώβρη που χώρεσαν σ΄ αυτό το στεφάνι με τις λέξεις και τις μνήμες- ρίμες...Όσοι δεν μπήκαν, δεν παραπονιούνται...Μόνο ρίχνουν κι εκείνοι το Φως τους οι φωτοφόροι και φωτοβόλοι, να σπάσουν τα σκοτάδια τα μισόθεα.Αντίδικός τους η αμαρτία, τα είδωλα και η πλάνη. Καμία έκπτωση, κανένας συμβιβασμός ως το ένδοξο τέλος της επίγειας ζωής τους. Σκεφτήκαμε σε αυτήν την εκπομπή στα μέσα του Οκτωβρίου να συναχθούμε και να συναντηθούμε με 6 ζεύγη και χορείες αγίων, ίσως λιγότερο γνωστών για τους πολλούς. Κυπριανός και Ιουστίνη, Δομνίνα, Βερίνη και Προσδόκη, Ανδρόνικος και Αθανασία, Ευλάμπιος και Ευλαμπία, Ζηναϊς και Φιλονίλλη, Ζηνόβιος και Ζηνοβία. Παμφίλτατοι διαλεχτοί του Χριστού μας, θα δώσουν και σήμερα απαντήσεις με τους βίους τους, σε πολλά ψευτοδιλήμματα του σύγχρονου πραιτωρίου...</p>Νώντας Σκοπετέας/Εν τω φωτί σου οψόμεθα φωςhttp://www.blogger.com/profile/09220389614291316923noreply@blogger.com0