Οι άγιοι Δεκαπεντιστάδες …

Αναμνήσεις παιδικές , καλοκαιρινές . Χρόνια ανέμελα  και νοσταλγικά αθώα . Αμέριμνα από τα βιωτικά ! Χαρούμενα αληθινά ! Μυρωδιές , ήχοι και γεύσεις που ακόμα και σήμερα σαν κλείσεις τα μάτια σου , σε μεταφέρουν σε αυτό το υπέροχο και ανόθευτο χθες ! Κάθε γενιά έχει τα δικά της ξεχωριστά θυμητάρια …Όσο πιο παλιά,  τόσο πιο απλά με μια αξέχαστη και απερίγραπτη συνάμα αγνότητα . Εκείνα τα παιδιά γίνηκαν σήμερα γονιοί . Κρατήθηκαν κάποιες μυρωδιές αναλλοίωτες .Το μαρτυρά ακόμα , ένα απαλό χάδι σε φουντωμένο βασιλικό και σε λεβάντα που φύτεψε ο Θεός εκεί στην άκρη του χωμάτινου ακόμα δρόμου,  στην βόλτα  των παιδικών τους ονείρων !  Και οι ήχοι της πλανεύτρας θάλασσας και του ανύσταχτου  μελωδού γρύλου   σαν σκοτάδι σκεπάσει ,  κρατιούνται απαράλλαχτοι  σαν την πρώτη φορά που τους  σφάλισαν τα βλέφαρα γλυκά , σαν η κούραση της λιόχαρης μέρας τους  έγειρε στο βαλμένο χάμω  στρώμα με το παραθύρι ορθάνοιχτο στον ουρανό  και στην δροσοσταλιά της καλοκαιρινής νυχτιάς . Και οι γεύσεις ;  Κάπως δυσεύρετες οι γεύσεις του χθες ! Μα όλοι τις αναζητούν ! Καλοκαίρι με γεύσεις από τα φρούτα του και τα ζαρζαβάτια του και τα παγωτά απ τους πλανόδιους πωλητές τους .

-Είναι από αγνό γάλα ! Τα πήραμε από ένα γαλακτοκομείο που φτιάχνει και παγωτό τώρα το καλοκαίρι ! Δοκιμάστε ! Τα φέραμε  να σας κεράσουμε ! Με πολύ αγάπη ! Δεν τα βρίσκεις εύκολα αυτά στο εμπόριο !Να φάνε και τα παιδιά !

Θυμίζει τα παλιά τα παγωτά θυμάσαι ; 

-Μην προσφέρεις στον μικρό ! Δεν τρώει , νηστεύει !-Άντε βρε μικρό παιδί ! Τι θα γίνει με τόση ζέστη αν δροσιστεί και φάει ένα παγωτό ; Θα χαλάσει ο κόσμος; 

-Έλα αδελφέ μου είπε η πολύτεκνη  με 6 παιδιά μάνα, έλα  να σου δείξω κάτι ! Τον οδήγησε στην κουζίνα της ! Στάθηκε ακριβώς μπροστά στην πόρτα του ψυγείου. 

Εκεί  δεν είδε ούτε μαγνητάκια ούτε κολλημένα σημειώματα και φωτογραφίες όπως συνηθίζουν οι πολλοί , παρά μόνο 3εικονίτσες ! Μια του Εσταυρωμένου Ιησού , μια της Ιεροσολυμίτισσας Παναγίας και μια ενός Αγίου που μέχρι εκείνη την ημέρα μόνο ακουστά αυτός τον είχε  ! Εικονιζόταν κρατώντας έναν πάπυρο με σημειωμένο πάνω του :  Ου μη απαρνήσομαι Κύριον τον Θεόν μου,  ουδ αθετήσω τας  εντολάς Αυτού! Ο Άγιος Ιωάννης ο Μονεμβασιώτης ! -Μαρτύρησε 15 μόλις χρονών ! Όσο είναι ο μεγάλος ο γιός μου ! μίλησε η πολύτεκνη μάνα !–Ξέρεις γιατί ; Γιατί αρνήθηκε να φάει κρέας και να αρτυθεί μέσα στην Νηστεία της Παναγίας τον Δεκαπενταύγουστο! Και μάλιστα ήταν η μάνα του που τον εκλιπαρούσε θρηνώντας τα νιάτα του να φάει για να σωθεί ! Μα εκείνος δεν υποχώρησε ως το τέλος ! Κράτησε την πίστη του και τίμησε την μνήμη του σφαγιασθέντος ιερέα πατέρα του !

Πήγε αμέσως ο νους στο ευλογημένο συναξάρι ! Στην πρώτη μέρα της μεγάλης νηστείας στο Πάσχα του καλοκαιριού ! Μήν Αύγουστος, έχων ημέρας λα΄. Η ημέρα έχει ώρας ιγ΄, και η νυξ ώρας ια΄ .Την πρώτη του μηνός Αυγούστου ! Η θυσία των 7 αδελφών Μακκαβαίων , που προσπάθησαν να τους υποχρεώσουν να φάνε χοίρειον κρέας , της Μητέρας τους Σολομονής που τους ενθάρρυνε στο μαρτύριο και του στερρεού διδασκάλου τους Ελεαζάρου . Μαζί τους και η Αγία Ελέσα  παρθενομάρτυρας 14 χρονών,  που στα Κήθυρα γιορτάζουν σαν συμπροστάτιδα με την Μυρτιδιώτισσα . Στο Μοναστηράκι της ανέβαιναν από τα παλιά τα χρόνια οι ευλογημένοι δεκαπεντιστάδες της Παναγίας , να νηστέψουν και να ξεροφάγουν και να καρτερέψουν με προσευχές και γαλήνη την μεγάλη γιορτή της Κυράς . Και η μικρή Ελέησα…Ελέσα , ενισχύει έστω κι αυτούς τους λίγους που ακόμα κρατούν το έθιμο στου Αυγούστου τα πρώτα σήμαντρα .

Μακάρι να αποκτήσουν τέτοιες άγιες συνήθειες τα σημερινά παιδιά ! Να γίνουν και αυτά της Παναγιάς δεκαπεντιστάδες  ! Να μάθουν και να απολαύσουν αληθινά την μεγάλη αξία της νηστείας .Να τα διδάξουμε με διάκριση και με αγάπη και με βίωμα ! Με το παράδειγμά μας και με ό,τι ο Θεός οικονομήσει για την κατήχησή τους . Όπως η πολύτεκνη μάνα που στερέωσε πάνω στην πόρτα του ψυγείου της ,  έναν ανυποχώρητο Άγιο ! Και αυτός , Άγιος Δεκαπεντιστής ! Δεν τον έβαλε εκεί αυστηρά για να ελέγχει ή αδιάλλακτα  να απαγορεύει,  μα για να φωνάζει σε όλους μας με τις νωπές του πληγές απ του αγαρηνού αφέντη του το σπαθί , αυτό που ο Μέγας Βασίλειος αιώνες πριν  Θεοδίδακτα διετύπωσε ,  πως η νηστεία νομοθετήθηκε μέσα στον Παράδεισο ! 

Θα νοστιμέψουν τότε όλα ! Και τα πιο ταπεινά θα γίνουν εύγευστα ! Το λίγο ψωμί , της γης ένα γέννημα και δυο γουλιές  νερό θα χορταίνουν σώμα και ψυχή ! Μπροστά τα Άγια παιδιά , ο  Άβιβος ο  Αντωνίνος, ο Γουρίας, ο Ελεαζάρος, ο Ευσέβωνας, ο Αχείμ, ο Μάρκελλος, η Ελέσα και ο Άη Γιάννης εκ Μονεμβασίας , της Παναγιάς οι δεκαπεντιστάδες και ξοπίσω όλοι εμείς που με κλειστά τα μάτια λαχταράμε την αλήθεια του χθες και τα παιδιά μας που αξεδίψαστα όλο γυρεύουν τη γνώση και το βίωμα της Ορθοδόξου Πίστεως  …Καλή Παναγιά !

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

Φυγή Ιησού Χριστού στην Αίγυπτο - Ιωάννης Χαρίλαος Βράνος

Σύνορα ασύνορα …Χαίροις Πάτερ Παΐσιε !

Έχει μια απερίγραπτα θεραπευτική δύναμη η όμορφη μουσική. Και τα τραγούδια και οι στίχοι τους,  μπορούν σε μια στιγμή να γίνουν προσευχές , να μιλούν για τον Θεό ! Είναι θέμα προαιρέσεως , καλού λογισμού , Χριστοκεντρικής προσέγγισης και βιωτής . Όλα , μα όλα για τον Χριστό μας ! Όλα από Εκείνον και για Εκείνον ! Η Αγία μετατρεψιμότητα , όπως έλεγε κάποιος  ! Ακόμα και τα φαινομενικά αταίριαστα και ασύναπτα , γίνονται όμοια και σχετικά  με την  δύναμη της αγάπης του Χριστού . Υπάρχει  ένα τραγούδι  σπάνιας μελωδικότητας και ποίησης . Σίγουρα πολλοί το γνωρίζουν!  Λέει κάπου στο ρεφραίν του : «Σου στέλνω με τ' αγέρι χαιρετισμούς,  όταν θα σε χαϊδεύει να με ακούς και να στους τραγουδάνε στον ουρανό , οι βραδινές παρέες των αστεριών». Το έχει γράψει ο σπουδαίος τραγουδοποιός Νίκος Ζούδιαρης . Και ο τίτλος του παλιού κλασσικού πλέον δίσκου , όπου εμπεριέχεται το τραγούδι : «Αφήλιο»! Όρος Αστρονομίας !  Αφήλιο είναι το σημείο της τροχιάς ενός σώματος , που βρίσκεται στη μεγαλύτερη απόσταση από τον Ήλιο. Το αντίθετό του είναι το περιήλιο . Στο περιήλιο η απόσταση από τον ήλιο είναι η ελάχιστη ! Ακούγοντας λοιπόν το τραγούδι για αρκετές φορές και σιγοψιθυρίζοντάς το,  αναλογιζόμουν  σε ποια απόσταση από τον Ήλιο της Δικαιοσύνης βρίσκομαι εγώ ο ταλαίπωρος …Ευχήθηκα τότε , όλων μας οι ψυχές  να βρίσκονται στο περιΉλιο σημείο …Σιμά στο Χριστό μας και όχι τόσο απομακρυσμένοι ! Σου στέλνω με τα αγέρι χαιρετισμούς …ξανακούστηκε ! Κι ήρθαν μπροστά μου τα 24 γράμματα του αλφαβήτου μας ! Του μόνου που ξεκινά και τελειώνει με Α και Ω . Πουθενά αλλού αυτό το Ω ! Με Α και Ω ξεκινά και τελειώνει το Αγαπώ . Το Α και το Ω που είναι ο αποκεκαλυμμένος Χριστός μας ,  ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ! (Αποκάλυψις 1,8). Σου στέλνω με τα αγέρι χαιρετισμούς …Μπροστά μου τώρα οι 24 οίκοι της Κυρίας των Αγγέλων .Οι Χαιρετισμοί της Ενδοξοτέρας !

Ήταν μια μανούλα που όταν έφευγαν απ το σπίτι οι δυο της γιοί με τις μηχανές τους ποτέ της δεν τους εμπόδιζε ! Και ας άκουσε κάποτε  την γειτόνισσα να της φωνάζει :- Καλά δεν ανησυχείς ; Δεν τους μιλάς ; Θα σκοτωθούν καμιά μέρα ! Τρέξε , φώναξε , απαγόρευσε ! Και εκείνη της απάντησε : - Για τον μεγάλο έχω την Παράκληση και για τον μικρό τους  Χαιρετισμούς της Παναγίας μας ! Τόση απλότητα , τόση πίστη , τόση θυσιαστική , ατίμητη αγάπη !  Από το Α ως το Ω ! Νύχτα στέλνουν τις δεήσεις τους  όλες οι πονεμένες μα ελπίζουσες ψυχές ! Νύχτα έστελνε και ο Άγιος Γέροντας Ιάκωβος της Εύβοιας τους Χαιρετισμούς του , σε όλους τους μεσίτες , τα άστρα του ουρανού , τους γνήσιους φίλους του Χριστού μας ! Τα λάμβαναν τα χαιρετίσματα ! Όλοι οι εκλεκτοί ! Τα έστελνε με του Αγίου Πνεύματος το αγέρι ! Στον όσιο Δαβίδ ! Στον Άγιο Νεκτάριο ! Στον Άγιο Χαραλάμπη ! Στην Αγία Παρασκευή ! Στην Αγία Μαρίνα !

Είναι του μεσονυκτικού οι δακρυσμένοι άγρυπνοι  που στέλνουν Παρακλήσεις και Χαιρετισμούς   από το Α ως το Ω ! Αυτό θα κάνουμε και εμείς σήμερα ! Θα στείλουμε με τ  αγέρι που χορηγεί Ζωή , χαιρετισμούς στον Άγιο Παῒσιο τον Αγιορείτη ! Χαίροις Πάτερ  Παῒσιε  θα του φωνάξουμε ! Ό, τι κι αν έρθει βοήθησε μας με τις Θεοπειθείς σου ικεσίες ! Σπεύσε , παρηγόρησε , δυνάμωσε την μετρημένη μας πίστη ! Τώρα στις μέρες της πανίερης μνήμης σου ! Εσύ που δεν βγήκες ποτέ μέσα απ τα σύνορα τα ασύνορα του Α και του Ω ! Που έκανες πράξη το Αγαπώ!  Που έμεινες στο περιήλιό Του το αιώνιο !

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη  εκπομπή , αφιερωμένη στους Χαιρετισμούς του Οσίου Παῒσίου του Αγιορείτου , συνεταγμένους  από τον π.Χριστοφόρο Καραβία, Ιεροκήρυκα της Ι.Μ.Ύδρας .

Το Συν που μας λυτρώνει …Πέτρου και Παύλου

Το Συν , το Ένα , το ομοθυμαδόν είναι ατελευτήτως το κυρίαρχο και ζωογόνο  ζητούμενο  στην αγία μας πίστη . Το ίνα ώσι έν ήταν το σπαραχτικό αίτημα της συγκλονιστικής προσευχής του Θεανθρώπου λίγο πριν το θεληματικό του  Άγιο Πάθος . Το Συν είναι πάντα το ζητούμενο σε οποιαδήποτε έκφανση της πνευματικής μας  όποιας διαδρομής . Συνεχώς στο νου και στην καρδιά μας ο διπλανός , ο κάθε πλησίον , ελάχιστος των αδελφών Του των ελαχίστων . Συμπροσευχή , συμπόρευση ,συναλληλία συναμαρτωλών ελπιζόντων στην Θεία χάρη και στο άμετρο έλεος του φιλεύσπλαχνου  Πατέρα . Σύναξη ! Σπουδαία μέρα μες στον ευλογημένο ενιαυτό , κάθε εορτή συνάξεως . Μετά από κάθε σπουδαίο γεγονός , καθοριστικό για την σωτηρία των ανθρώπων , μετά από κάθε μεγάλη Δεσποτική ή Θεομητορική εορτή , έχουμε την σύναξη προς τιμήν εκείνου του προσώπου που διαδραμάτισε εξέχοντα ρόλο στις πανίερες μνήμες , στο διαρκές παρόν της Ορθοδοξίας μας . Σε Δεσποτική ή Θεομητορική εορτή , η επομένη ημέρα είναι εξίσου σημαντική και σε αυτήν επαναλαμβάνονται οι περισσότεροι ύμνοι της εορτής ! Μετά τα Χριστούγεννα θα συναχθούμε για να τιμήσουμε την Παναγία . Μετά τον Ευαγγελισμό οι πιστοί συνάζονται για να εορτάσουν τον Αρχάγγελο Γαβριήλ και τα θεία του μελωδήματα . Μετά τα Άγια Θεοφάνεια σύναξη τελούμε του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου . Σε Εκκλησιές οι πιστοί και σε μοσχολιβανισμένες σελίδες του συναξαριού συναθροίζονται όλο και περισσότεροι Άγιοι . Στα πεφιλημένα και λαοφιλή συναξάρια που στήριξαν την πίστη και την διατήρησαν απόρθητη και απαρασάλευτη σε δύσκολους καιρούς διωγμών και Θεομάχων ! Αυτό το συν ευτυχώς κρατά και κάποιους « δυσανεκτικούς» σε ό, τι δεν ευλογεί ο Θεός …Το συν που ξέρει όμως να ορθοτομεί τον λόγο της μόνης Αλήθειας!  Που γνωρίζει να απομακρύνει την κακοδοξία , τους εξωραϊσμούς και τις ανίερες θλιβερές υποχωρήσεις ! 

Δυο είναι αυτοί που συγκρατούν την Εκκλησία στη περίφημη και τόσο συχνά  απαντώμενη εικόνα της συνάξεως των Αγίων Αποστόλων . Πέτρος και Παύλος ! Πάντα τους θωρούμε αντικριστά στις κολώνες των μεγάλων Εκκλησιών ! Ακατάβλητοι στυλοβάτες της Νύμφης του Χριστού ! Και στου Ναούς που τους αφιερώνονται στέκονται στο τέμπλο και οι δυο ! Ποτέ μόνος του  ο ένας ή ο άλλος ! Κάποτε μια ευλαβής γυναίκα θέλησε να αφιερώσει ένα εικόνισμα στον Άγιο Παύλο . Το παρήγγειλε λοιπόν με χαρά να ζωγραφιστεί και έπειτα θα το πήγαινε στην ενορία της,  να το αφήσει σαν τάμα . Το ίδιο βράδυ είδε σε ζωντανό όνειρο , τον Απόστολο των Εθνών γλυκά να την μαλώνει λέγοντάς της : Μην τολμήσεις να πας εικόνισμα χωρίς τον αδελφό μου ! Και έτσι εκείνη η κυρούλα , άλλαξε το σχέδιό της  και παρήγγειλε εικόνισμα και με τους δυο πρωτοκορυφαίους,  όπου εξιστορήθηκε για ακόμα μια φορά ο Άγιος ασπασμός τους!

Γι αυτό και συνεορτάζουν ! Γι αυτό και ατενίζουμε με δέος και έκσταση τον περίφημο εναγκαλισμό τους  και ασπασμό της αγάπης  στις κοινές ιστορικές τους εικόνες σε πολλά ορθόδοξα σεβάσματά μας , στην Πάτμο του  Αγιογράφου Αγγέλου και στην Αγιορείτικη Καρακάλλου της οποίας είναι και προστάτες . Για το παμπόθητο αυτό συν της πίστης μας ! Κάποιοι έχουν ιστορικά αμφισβητήσει την ομόνοιά τους και της ανόθευτη φιλαδελφία τους ! Θυμούνται εκείνο το απόσπασμα από την προς Γαλάτας επιστολή του Παύλου :  «Ὅτε δὲ ἦλθε Πέτρος εἰς Ἀντιόχειαν, κατὰ πρόσωπον αὐτῷ ἀντέστην, ὅτι κατεγνωσμένος ἦν» (Γαλ. 2, 11) . Ατυχώς και  αβίαστα βγάζουν συμπεράσματα για ρήξεις και τσακωμούς και ψυχρότητες ! Οι δυο ακούραστοι εργάτες του Ευαγγελικού Νόμου δεν απώλεσαν ποτέ το συν τους ! Για το  συγκεκριμένο περιστατικό αν κανείς μελετήσει βαθύτερα τις περιστάσεις και τα περιγραφόμενα μα και αν διαβάσει τα σχετικώς παραδομένα από το μελισταγές στόμα του Αγίου Χρυσοστόμου,  θα διαπιστώσει ότι έλαβε χώρα προσχεδιασμένα και από τους δυο τους , προκειμένου κατ οικονομία να ωφεληθούν και να παραδειγματιστούν οι Ιουδαϊζοντες !Να θυμόμαστε  και τούτο : Πως και οι δυο τους  έδιναν ως την τελευταία επίγεια ανάσα τους το μήνυμα της διαρκούς μετανοίας ! Δεν υπήρξε ξημέρωμα  που ο Πέτρος να μην κλάψει θυμούμενος την τριπλή του άρνηση ! Δεν έχανε ευκαιρία ο Παύλος να αυτομέμφεται με τον πλέον αυστηρό τρόπο οικτίροντας τον εαυτό του , αυτοαποκαλούμενος  έκτρωμα και αισθανόμενος ελάχιστος και ανάξιος να λέγεται Απόστολος,  θυμούμενος και αυτός τις ημέρες που εδίωκε με μανία την Εκκλησία του Θεού.

Αυτή η μία ψυχή των Πρωτοκορυφαίων! Το δικό μας Ένα , το Συν και το ομοθυμαδόν ! Αυτή η μια ψυχή της Ορθοδοξίας που δεν διασπάται , δεν κατατέμνεται , δεν ομαδοποιείται ! Είναι Μία όπως η Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία! Η Αγία Ορθοδοξία με τους ακρογωνιαίους της λίθους , τον Πέτρο και τον Παύλο ! Ποίοις πνευματικοίς άσμασιν, επαινέσωμεν Πέτρον και Παύλον; τά την αθεότητα σφάττοντα, και μη αμβλυνόμενα στόματα, της. φρικτής του Πνεύματος μαχαίρας…

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από εκπομπή με τίτλο : « Ο ασπασμός της πίστης μας»