Ήθελα να φυτέψω ένα λουλούδι στης ψυχής σου την αυλή , και να’ ρχομαι να το ποτίζω το εσπέρας , την αυγή . Ήθελα να θέσω ένα λουλούδι στης ψυχής σου την ανθοδόχη , τώρα που μαλάκωσε το χώμα του Φθινοπώρου το πρωτοβρόχι . Ήθελα να σου δείξω ένα δρόμο κουραστικό και ανηφορικό , που την ψυχή ανεβάζει σ ένα παλάτι φωτεινό. Ήθελα να σου δείξω ένα μονοπάτι καθαρό και μυστικό , και εκεί στο τέλος σ αναμένει ζωή αιώνιος στον ουρανό . Ήθελα να πιείς νερό από μια μοναδική πηγή , που πάντα αυτή χαρίζει αθανασία στην ψυχή . Ήθελα να οσφρανθεί η ψυχή σου μια ακατάληπτη ευωδία , και τότε θα πληροφορηθεί τι είναι ζωή η αιωνία . Ήθελα να ιδής και το φώς που το σκότος της ψυχής φωτίζει ,και ταπείνωση αληθινή και μετάνοια ειλικρινή χαρίζει . Εσύ ψυχή μου τι θα ήθελες από όλα αυτά να σου χαρίσω ; Λέγε μου τον κρυφό σου λογισμό και δεν θ αργοπορήσω . Χάριζέ μου ένα άνθος άφθαρτο και ευωδιαστό ...
Πιστέ μου φίλε ένα μόνο λαχταρώ . Δεν θέλω εγώ πολλά μόνο ένα άνθος αγαπώ που η μυστική του χάρη δίδει τον ουράνιο θησαυρό. Εάν θέλεις τέτοια χάρη ψυχή μου ευγενική στα βάθη σ αναμένει η νοερά η προσευχή . Αυτή γίνεται για σένα λουλούδι ,πηγή και οδός Ευωδία παρηγορία και φώς και ο απλανής σου οδηγός . Ένα λουλούδι γίνεται η ψυχή και πάντοτε ανθοφορεί , όταν στα βάθη ενεργεί η αδιάλειπτος ευχή . Εφύτευσα ένα λουλούδι στης ψυχής σου την αυλή , και σύντομα θα αισθανθείς μια ευωδιαστή οσμή . Η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί , αδιάψευστα πληροφορεί η αδιάλειπτος ευχή. Ταύτην ψυχή μου φύλλατε και θα λείψει κάθε λογισμός και εντός θα μορφωθεί ο Ιησούς Χριστός .
Χοϊκή χείρ αμαρτωλού μοναχού Μ. +Μοναχού Μαρκέλλου Καρακαλληνού // Από το βιβλίο Αίσθησις ζωής αιωνίου Χ.Φ.Δ//