13 Αυγ 2014

Επιστροφή στην Άνδρο ...


Σμιρίγλια  και σχιστολιθιά καθάριοι χαλαζίες
στην Άνδρο φτιάχνουνε Σταυρούς γίνουνται προστασίες
Αέρηδες μυροβολούν , θάλασσα ταξιδεύει
Λαμπάδα ο φάρος άσβηστη τους γυρισμούς γυρεύει…

( Ν.Σκ)


 Ο Νους μου πάει ξανά στην  Άνδρο …

Όρμοι , ακρωτήρια , ακτογραμμές, χρυσαφένιοι κόκκοι άμμου  , ξερόβραχοι , άνεμοι ανησύχαστοι  , γυαλένιες ψηφίδες  του βυθού καθρεφτίσματα του Ηλιάτορα …ξανά μπροστά στα μάτια μου …

Ο Θεός παντού !

 Σκαρφαλωμένα εικονίσματα στ απρόσιτα ερμητικά κατηφόρια με έναν μπλε θόλο σαν ουρανό να τα σκεπάζει …σπαράγματα  επιστροφής  και ανάπαυσης σ΄ ωκεανούς αλαργινούς …


Ξερική γη αυλακωμένη , βρίσκει δρόσο στου Ξωκκλησιού την ζωύρητη πηγούλα … Και έπειτα από  λίγο μόνο ,  γη καρπερή , κοιλάδα και ρεματιά ,  μάνες  για πρίνους  , πλατάνια κι ασφεντάμους  που  σκιάζουν το ξαπόσταμα…
Καμπάνες αγιάζουν τον αέρα , σαν ανεμόδαρτες ηχολογούν μυστικούς εσπερινούς και παρακλήσεις …

Μοναστήρια σημαίνουν τα πρώτα τάλαντα …Οι ήχοι τους  περιδιαβαίνουν στα πετρόσπαρτα   και οδηγούν τα βήματα στο θαύμα …


Μυροβλύτισσα Κυρά , της Βλαχέρνας αιώνια  Αρχόντισσα στέλνει  σ όλη τη χαράδρα κύματα μύρου , αγιαστικά παρουσίας Της χνάρια…
Στου Αη Νικόλα την αυλή τρεχούμενο αγίασμα του Αρχαγγέλου…Καθολικό στο λίγο φως του κερόφωτου πολυελαίου…
Το θυμίαμα δεν νοθεύει της Ρίζας  του Ιεσσαί  το υπερκόσμιο άρωμα που απ το τέμπλο ξεχύνεται …Ούτε και του εν Βουνένοις Αγίου η πολυτίμητη κάρα που μοσχοβολά στα δεξιά , σιμά στου Πατροκοσμά τα άχραντα λείψανα και στου Αγίου Ευθυμίου την χαραγμένη κατά Θεόν υπακοή …Στα ζερβά ο Άγιος Επίσκοπος Λαμψάκου Παρθένιος και Των Θαλασσινών ο Καραβοκύρης , Άγιος Αργυροκέντητος  .  Σχιστόλιθοι ποτισμένοι κι αυτοί από το υπερφυές, ντύνουν  τους τοίχους και τον τρούλο . Σαν αναρίθμητες μικρές κλίμακες αρετών οδηγούν την ψυχή και την ματιά  στα υπέροχα Παντοκρατορινά σκηνώματα  
  Κρεμασμένες απ τα αναρίθμητα καντήλια ευχαριστίες και ευγνωμοσύνες παίρνουν σχήματα διάφορα  …Ασημένια άρμενα τα περισσότερα κι αυτά γυρισμούς καρτεράνε …   
Μεγαλοπρέπεια απρόσμενη …
Απύθμενη η ευλογία τούτου του προσκυνήματος ,  σε ένα μικρό κομμάτι μπαμπακιού  το σαρκώνεσαι πλέον φυλαχτό και παίρνεις τον ευωδιαστό ανήφορο προς την Γερόντισσα  της Άνδρου …



Φιλόξενο  το κάστρο της Αγιάς Μαρίνας ….Σαράντα χρόνια ο διαλεχτός της Κυπριανός  φροντίζει το σπίτι της , το  σέμνωμα πλέον της Κυκλαδίτικης γης   …Και εκείνη , ακοίμητη Έφορος , σεργιανά στις περιβόλους τούτου του κόσμου  να ξεδιψάσει οδοιπόρους και της οδύνης  τους καταφεύγοντες .
 Θαύματα και Θαυμάσια της ,  ακουμπούν δακρυσμένα πρόσωπα πάνω στην  ολοζώντανη εικόνα και  γόνατα μπροστά στο γλυκύτατο συμπονετικό πρόσωπό της  …  Άσπιλη Αμνάς , Ασύλλητος θησαυρός , του νησιού της αγλάισμα …
Σαν φρούριο στο βουνό η Πανάχραντος ,  Θεοσκέπαστη Πλατυτέρα ευλογεί τα πέρατα …Ο Αθλοφόρος και Ιαματικός Παντελεήμων προσμένει το συναπάντημα , ο Παναχραντινός Παππουλάκος δέεται υπέρ του σύμπαντος κόσμου … Στην Αγιά φτερούγισε η υπόσχεσή μας  ...


Κατεβαίνω στη χώρα …Στα στενά της ,  ασπρογάλανα  παραθύρια , με γαρύφαλλα , βασιλικούς  και καϊκια …
Σαν να ακούς από κάπου μια  φωνή να διαβάζει ημερολόγιο καταστρώματος …



Ο αφανής ναύτης  χαιρετά και υπόσχεται στο πέλαγο ότι τον αβάσταχτο   μισεμό γιορτή θα κάνει… Στον σάκο του έχει την ευχή της χαροκαμένης γραίας του και το φιλί το πρώτο της λευκοντυμένης αγνής …
Στης Θαλασσινής τα θεμέλια τα αρμυροφαωμένα , δυο παιδιά , χαρούμενα φτωχά ,  με υπομονή ψαρεύουν και μοχθούν στον Κύρη τους να δείξουν ιχθύν επ’ ανθράκων...

 

Στο βάθος ο Τουρλίτης , Φάρος απειρόφοβος , λαμπάδα άσβεστη …
Λαδάκι η ασετυλίνη του…

Κάνε Παναγιά μου  να μην σωθεί το όνειρο …
  Ο Θεός παντού !
Ο Νους μου πάει ξανά στην  Άνδρο …

Νώντας Σκοπετέας
Αύγουστος 2014



   




7 Αυγ 2014

Οι Μικρές Κυκλάδες της Κυρά -Μιχαήλας



Ω Παναγιά μου Αμοργιανή , Σταυρέ απ την Δονούσα
Και Παναγία Ακαθή , που είσαι στην Σχοινούσα !
Ο Αη Γιάννης στη σπηλιά , της Αρακλειάς στολίδι
Και η Παναγία Ηρακλειανή που ναι το πανηγύρι !
Σήμερα είναι όμορφα γιορτάζει η Παναγία !
Πάντοτε να σας βοηθά να δίνει ευλογία !
Στον Αη Γιώργη το χωριό θα κάνω εγώ  σεργιάνι
Λιβάδι μα και Σπήλαιο και στ όμορφο λιμάνι !
Εις την Αγία Παρασκευή θα πάω να προσκυνήσω
Εκεί θα βρω τους φίλους μου να την πανηγυρίσω !
Τον Ταξιάρχη του χωριού θα πάω να τιμήσω
 κι όλους τους Αρακλειανούς
να αποχαιρετίσω !
  ( Μιχαήλα Μελανίτου )


Είναι κάποιοι άνθρωπο απλοί και μακάριοι …
Κρυμμένοι από τα βλέμματα των πολλών . Φανερώνονται μόνο στου Θεού το κοίταγμα το Πατρικό , το Φιλεύσπλαχνο.
Εκείνος αναπαύεται με την ήσυχη ζωή τους, την γεμάτη από θυμίαμα ενώπιόν Του και την άσβεστη φλόγα στο ταπεινό εικονοστάσι τους . Την καταφυγή τους , το απάγγειο και την λύτρωσή τους . Στις θλίψεις και στις χαλεπές ώρες των ασθενειών , λίγο λαδάκι απ το καντήλι και μια προσευχή με λόγια ικετευτικά σπαρακτικά , διώχνουν μακριά του βασάνου τα δάκρυα που κυλάνε πια δοξολογικά .
Ευχαριστούμεν Σοι δια την μεγάλην Σου δόξαν …
φωνάζουν οι ψυχές τους .



Κι όταν ο πόνος συντροφιά αχώριστη γίνεται , κλείνουν τα μάτια κι ανακουφιστικά μεταφέρουν νοερώς τα βήματά τους σε μονοπάτια ιερά , της μνήμης τους τα καταφύγια …
Ένα σεργιάνι μοσχομύριστο  σε όλα τα ξωκκλήσάκια του τόπου τους του λατρεμένου . Τρίζουν υποδεχτικά οι πόρτες τους από τους  καιρούς τους αμέτρητους . Μπαίνουν μέσα ! Άναμμα και ασπασμός ! Το απολυτίκιο του Οικοδεσπότη Αγίου με γαλήνια ανεπιτήδευτη φωνή  ! Σταυροκόπημα ασταμάτητο …Οι ψυχές μετανίζουν ολοένα …Κι είναι πολλές οι πόρτες οι αγιασμένες …
Πολλές οι στάσεις ως το νύχτωμα …

Μεγάλη η ευλάβεια αυτών των ανθρώπων !

Μια τέτοια απλή κι αγνή ύπαρξη με ζεστή καρδιά απ του Χριστού μας την θέρμη,   έβαλε σε έναν φάκελο , με γραμματόσημο σαν φυλαχτό,  όλη της την συγκίνηση και την  αγάπη για τα… νησιά της τα τόσο ευλογημένα…
Ξεχασμένα κι αυτά απ τους πολλούς μα ποτέ από τον Πλάστη τους . Θυμάται λοιπόν εκεί στην Μάρπησσα της Πάρου όπου ζει και μας ακούει,  την Ηρακλειά της , αυτό το στολιδάκι του Αιγαίου , τον λατρεμένο τόπο των προγόνων της , τα εκκλησάκια του , τις σπηλίτσες του , τις μετάνοιές της , τα θαύματα της ζήσης της . Τις μικρές Κυκλάδες της που σαν καντηλήθρες μέσα στου Αιγαίου την γαλάζια καντήλα , φωτίζουν ανέσπερα όλο της το είναι. Κάθισε όλα τούτα αυτή η ψυχούλα και με τα καλύτερα γράμματά της τα αποτύπωσε πάνω στο χαρτί .

Αμέτρητες σελίδες , Φωτογραφίες, Εικόνες, Εκκλησιές , Απολυτίκια , Προσευχές ,Παναγιές , η Ακαθή , η Χοζοβιώτισσα , θαύματα και δάκρυα ,  λόγια που μόνο από ψυχές μακαρίων λαλούνται … 
Και κρατήσαμε στα χέρια μας τις σελίδες της ..
Κι ήταν σαν να χωρέσαμε στην αγκαλιά μας τις Μικρές Κυκλάδες …
Τις Μικρές Κυκλάδες της Κυρά Μιχαήλας !!!


Νώντας Σκοπετέας


Απόσπασμα από την εκπομπή Εν τω Φωτί Σου οψόμεθα Φως: Οι μικρές Κυκλάδες της Κυρά-Μιχαήλας ( 2 συνέχειες ) 

1 Αυγ 2014

Ξημέρωσε ο Αύγουστος …







 Παίρνω τσαμπί και αντίδωρο από Παπά το χέρι
Τα μερομήνια δείξανε , μα μόνο Ένας ξέρει …
Τρεχαντηράκι   η ψυχή , πελάγου το μελτέμι ,
καθάριο μελισσόκερο γύρω από την ανέμη ...







Βρίσκει απάγγειο φωτεινό , να μείνει πάντα θέλει
Όπως οι Τρείς οι Εκλεκτοί κάτω από την Νεφέλη…
Λευκοντυμένος Κύριος με Μωυσή και Ηλία ,
Δόξα που στέλνει ο Ουρανός , Αγαπητού Ευδοκία …







Διάσωσον και Επίβλεψον στην Δέσποινα του κόσμου
Κι εμένα Μήτερ  Άχραντη  ένα φιλί έλα  δως  μου …
Μεγάλα τα απογεύματα , νήστεμα και μετάνοια
Κόμποι από δάκρυα , στεναγμοί κι Ελπίδα επουράνια …







Στην Τήνο και στη Σουμελά , στης Πάρου όλες τις πύλες
Της πέμπουνε τα  Εγκώμια, φέγγουνε  οι καντήλες …
Γονατιστός ο Γλυκασμός , στερνό ξαποστειλάρι
Παραμονή της Χάρης Της οκτάηχο δοξαστάρι …






Έρχεται το ξημέρωμα , Πάσχα σημαίνει πάλι
Αρχάγγελοι Την οδηγούν  στου Γιού της την αγκάλη..
Παρήγορα υπόσχεται με πόνο της καρδιάς της  ,
Ευσπλαχνικά να δέεται να ελεεί ο Πλάστης …





Το ξόδι γίνηκε γιορτή , χαρά και πανηγύρι
Πλατεία σημαιοστόλιστη, έναν χορό θα σύρει …
Μνήμες , μορφές  θα θυμηθούν  προγόνων Αθανάτων ,
κι ο  Αη Κοσμάς λέει στις εννιά  το Απόστολοι εκ περάτων...




Κλειδοχρονιάς μελαγχολεί σαν φτάνει στο μουράγιο
Σε ένα ταψάκι με Σταυρό Φανέρωσε τον Άγιο…
Του Νηστικάρη η Κεφαλή λάμπει στο εικονοστάσι
κι οι κατηφέδες γείρανε και αυτούς να τους αγιάσει …







Πάρε τσαμπί κι αντίδωρο από Παπά το χέρι
Ξημέρωσε ο Αύγουστος , λιβανωτό το αέρι …


Νώντα Σκοπετέα 
από την συλλογή στιχουργημάτων με τίτλο : 
Του Μηνού η ψυχή