Χιονόστρωτα ονείρατα, παιδί
γιορτή προσμένει,
να φτάσει θέλει γρήγορα
Δεκέμβριος, σαν σημαίνει.
Μα είν’ οι μέρες διαλεχτές, ποια να πρωτοπαινέψεις
και ποιο Μεσίτη στο Χριστό πρώτο
να ικετέψεις;
Φιλάρετος όλο ελεεί, Βαρβάρα
μαρτυράει,
από πατέρα δήμιο, που κεραυνός
χτυπάει.
Δαμασκηνού η δεξιά δέεται στην
Παρθένο
κι οι Σαββαϊτες προσκυνούν στον
Τάφο Ηγιασμένο.
Άρμενο η παράκληση, πανί η
ευχαριστία,
πρωτόμπαρκη η προσευχή, μα φτάνει
ως τη Λυκία.
Θαλασσομάχος βοηθός, Καραβοκύρης
σώζει,
μέσα στο πέλαο Άγιος με το Σταυρό
δεσπόζει.
Κυλάει στα δάχτυλα η ευχή, καημός
πνιχτός και τάμα.
Αγιάννα λύσε τα δεσμά και στείλε
μου ένα θάμα !
Κι εσύ, Ιεράρχα ξακουστέ, γόνε
μητρός Ανθίας,
Λευτέρωσέ με απ’ τη μακριά πνοή
της αγωνίας.
Άη Σπυρίδωνα Σοφέ, υπέρμαχε της
πίστης,
φωτιά νερό και χώμα βρες, γίνε
Τριάδος Μύστης !
Στη Ζάκυνθο η συγχώρεση, τιμά τον
Άγιό της,
τον άφθορο Διονύσιο παντοτινό
οδηγό της.
Ύμνος Κυρίου ακούγεται, η κάμινος
πυρώνει
κι ο Δανιήλ δοξολογεί και λέοντες
μερώνει.
Τη εικοστή του αυτού μηνός, μνήμη
στεφανηφόρου,
κάποτε αγκάλιασε ο Ιησούς ,
Ιγνάτιου Θεοφόρου.
Φαρμακολύτριας εκκλησιά λάμπει
μες στο χειμώνα !
Από Αδάμ ως Ιωσήφ τα άνθη του
Λειμώνα,
που ευαρεστήσαν το Θεό, μια
Κυριακή γιορτάζουν
και στο σοφρά Χριστόψωμο μανάδες
ετοιμάζουν !
Αχάραγα Παραμονή, καλάθι θα
γεμίσει,
Από ξημέρωμα ακούς: πέτρα να μη
ραϊσει !
Στολίζει με Άστρο ο ουρανός και
Δόξα Άγιους Τόπους,
η Παναγιά κοιλοπονά, λυτρώνει
τους ανθρώπους.
Νήπια οι πρώτοι μάρτυρες,
αμέτρητες χιλιάδες
κι ο Στέφανος μαζί με αυτά
σχωρνάει τους φονιάδες.
Μη λογαριάσεις, Κύριε, σ αυτούς
την αμαρτία!
Δώσε
μετάνοιας καιρό, δείξε μακροθυμία !
Χιονόστρωτα ονείρατα , η Βηθλεέμ προσμένει …
Καράβι φώτα άναψε , Χριστούγεννα σημαίνει !!
Νώντα Σκοπετέα .
Απόσπασμα , από την συλλογή
στιχουργημάτων με τίτλο : Του Μηνού η ψυχή