Οι στερνοί λόγοι του Κυρίου πριν να αναληφθεί εν δόξη …Η
κάθοδος και η έκχηση του Αγίου Πνεύματος . Οι πρώτες ομιλίες τους . Τα μάτια
τους και οι καρδιές τους , στραμμένα
στον Ουρανό , στον Αναστάντα και
Αναληφθέντα Ιησού τον Εσταυρωμένο , τον Ναζαρηνό . Η κατάνυξη του ακροατηρίου .
Οι χιλιάδες βαπτίσεις. Η ζωή των πρώτων Χριστιανών . Η πρώτη Εκκλησία . Ο
αποκαταστημένος Πέτρος , ο μετανοημένος Πέτρος , που πλέον με τη σκιά του
θεραπεύει , ανασταίνει …Θυμίζει σε όλους τα λόγια του Κυρίου του : ὁ
πιστεύων εἰς ἐμὲ τὰ ἔργα
ἃ ἐγὼ ποιῶ
κἀκεῖνος
ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει…Θαύματα
, σημεία και τέρατα εν τω λαώ ! Ο Ματθίας στην θέση του τραγικού και παρανόμου
μαθητή . Ο νεανίας Στέφανος πρώτος στη χορεία των μαρτύρων ξεπνέει με το δικό
του άφες αυτοίς … Τον εισακούει ο Κύριος
και δεν λογίζει στον Σαύλο την αμαρτία την ανίερη , της σύμπραξης στου
λιθοβολισμού την σκοτεινή την ώρα . Την διαλύει εκείνη η εκθαμβωτική λάμψη στης
Δαμασκού το πλησίασμα . Λέπια από τα
μάτια του πέφτουν , μόλις ο Ανανίας τον ευλογεί …Και έπειτα ξεκινά τον μακρύ
του τον δρόμο , τον αγώνα τον καλό , που θα τον οδηγήσει μέχρι και στον τρίτο
ουρανό … Φυλακίσεις και διωγμοί.
Περιοδείες και οι πρώτες Αποστολικές Σύνοδοι . Ο Παύλος στον Άρειο Πάγο ! Μιλά
για την τριήμερο Ανάσταση του …Αγνώστου Θεού…Πόσο θαυμαστά επαληθεύεται η πρόρρηση του Χριστού μας μόλις συνάντησε
τους Έλληνες : ''Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός του ανθρώπου.'' Οἱ μὲν
ἐχλεύαζον, οἱ δὲ εἶπον· ἀκουσόμεθά
σου πάλιν περὶ τούτου.
Ο Διονύσιος όμως ο Αρεοπαγίτης θυμάται τότε την στιγμή του φριχτού Γολγοθά , όταν το σκοτάδι σκέπασε τον κόσμο . Τότε που σημείωσε στα γραφτά του, οτι ή κάποιος Θεός πάσχει ή χάνεται το σύμπαν! Καταλαβαίνει πως δεν έπασχε κάποιος Θεός μα ο Θεός ! Και γυνή ονόματι Δάμαρις και έτεροι συν αυτοίς κολληθέντες Παύλω επίστευσαν ! Ο Παύλος δέσμιος , κατηγορούμενος , απολογούμενος ! Ο Παύλος φυλακισμένος επι διετίαν . Ο Παύλος ναυαγός , κηρύσσων την Βασιλείαν του Θεού και διδάσκων τα περί Κυρίου Ιησού Χριστού μετά πάσης παρρησίας !
Ο Διονύσιος όμως ο Αρεοπαγίτης θυμάται τότε την στιγμή του φριχτού Γολγοθά , όταν το σκοτάδι σκέπασε τον κόσμο . Τότε που σημείωσε στα γραφτά του, οτι ή κάποιος Θεός πάσχει ή χάνεται το σύμπαν! Καταλαβαίνει πως δεν έπασχε κάποιος Θεός μα ο Θεός ! Και γυνή ονόματι Δάμαρις και έτεροι συν αυτοίς κολληθέντες Παύλω επίστευσαν ! Ο Παύλος δέσμιος , κατηγορούμενος , απολογούμενος ! Ο Παύλος φυλακισμένος επι διετίαν . Ο Παύλος ναυαγός , κηρύσσων την Βασιλείαν του Θεού και διδάσκων τα περί Κυρίου Ιησού Χριστού μετά πάσης παρρησίας !
Οι πράξεις των Αποστόλων ! Το αγαπημένο ανάγνωσμα των
Ορθοδόξων Χριστιανών μέσα στο Τριώδιο των Ρόδων , στο Χαρμόσυνο Πεντηκοστάρι !
Και εκείνη η υπέροχη λέξη σαν να λάμπει ακόμα περισσότερο
μέσα τους ! Το ομοθυμαδόν ! Με μια καρδιά ύψωναν οι πρώτοι Χριστιανοί την
προσευχητική τους φωνή . Τοῦ δὲ πλήθους τῶν
πιστευσάντων ἦν καρδία καὶ ψυχὴ
μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν
ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον
εἶναι ἀλλ'
ἦν αὐτοῖς πάντα κοινά. Ψυχή μία , καρδιά μία !
Ενότητα που μας καταπλήσσει , μας παραδειγματίζει , μας οδηγεί ! Δείχνει τον
δρόμο η αγάπη τους , η ομόνοιά τους , η σύμπνοια , η ελπίδα , το ομοθυμαδόν της
πίστεως και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος , ο πλατυσμός της καρδιάς τους που
χωρούσε το κάθε αδελφό , μα πρώτον απ όλους τον απρωσοπόληπτο Αναστηθέντα Κύριό
μας! Φωτίζει κάθε λέξη της Καινής Διαθήκης ! Όλα τα Θεόπνευστα και Θεοδίδακτα
βιβλία της ! Οι αληθινοί θησαυροί ! Ο
μακαριστός Παναγιώτης Τρεμπέλας , αυτός ο τρισευλογημένος αποκρυπτογράφος των
Ουρανίων μηνυμάτων , έλεγε πως η Καινή Διαθήκη και τα Ευαγγελικά της ρήματα είναι
ένα ανεξάντλητο μεταλλείο Θείας γνώσης και σοφίας , όπου κρύβεται πολύτιμος και ανεκτίμητης
αξίας μαργαρίτης , για τον οποίο αξίζει κανείς και να θυσιάσει τα πάντα για να
τον αποκτήσει ! Τούτη την πανευφρόσυνη περίοδο της πίστης μας , στην ώρα του
Αποστολικού Αναγνώσματος ο πολυκαιρισμένος αυτοσχέδιος σελιδοδείκτης των ψαλτάδων , σημαδεύει τις
Πράξεις των Αποστόλων ! Τις Πράξεις που δεν τέλεψαν ποτέ ! Τελεία και παύλα δεν
έχει μπει στο τέλος τους ! Των Αποστόλων το ασίγητο μελίρρυτο στόμα είναι η Παναγιά μας όπως την χαιρετίζουμε στον
υπέροχο ύμνο της ! Είμαστε όμως και εμείς , όλοι οι Χριστιανοί που ακολουθούν
τον Πέτρο και τον Παύλο στο διάβα των αιώνων οι συνεχιστές τους! 4 Ευαγγέλια , 14 Επιστολές του Αποστόλου των
Εθνών , 7 καθολικές , 2 του Πέτρου , 3 του Ιωάννη , 1 του Ιακώβου και μια του
Ιούδα , και το προφητικό βιβλίο της Θεοπαράδοτης Φανέρωσης , της συνταρακτικής
Αποκάλυψης του ηγαπημένου μαθητή . Όλα αυτά στο τέλος τους έχουν το τελεία και
παύλα των Χριστιανικών γραφών , το Αμήν ! Αν όχι σε κάποια ελάχιστα , τούτο
προκύπτει αβίαστα από το νόημα της κατακλείδας .
Στις Πράξεις των Αποστόλων όμως , το Αμήν δεν αναγράφεται ! Ούτε εννοείται !
Δεν έβαλε ο Άγιος συγγραφέας τους Αμήν στο τέλος της τόσο ζωντανής και θαυμαστής του αναδρομής . Ίσως συνεπαρμένος από όλες αυτές τις ιερές εξιστορήσεις , να ξαναπήρε νοερώς τον δρόμο προς Εμμαούς , συντροφιά με τον λατρεμένο του Κύριο και να ξεχάστηκε...Ίσως να μην θέλησε να μπει τέλος αφού γνώριζε καλά πως έως της συντελείας του κόσμου τούτου , απειράριθμες καινούριες σελίδες με αμέτρητους ήρωες –νέους Αποστόλους θα γράφονταν με αναδεμένα τα ομολογιακά δάκρυα με το μαρτυρικό αίμα και το μελάνι! Δίχως σταματημό , τόσες νέες πράξεις , θυσία , αφοβιά , παρρησία , θάρρος , μετάνοια , δύναμη , ψυχή και Χριστός , που και όλος ο κόσμος δεν θα μπορούσε να χωρέσει τις γραφόμενες σελίδες τους !
Κάθε μέρα που ξημερώνει ο καθένας μας οφείλει ως ελάχιστο ανταπόδομα στον Πανευεργέτη και Σωτήρα μας , να γράφει μια νέα λέξη , μια νέα σελίδα , ένα νέο κεφάλαιο στον πάντα ανολοκλήρωτο και ατελεύτητο Πραξαπόστολο ! Με έναν λόγο , μια προσευχή , μια νουθεσία , με την μυστηριακή κυρίως ζωή και την ανυπόκριτη εν Χριστώ Αγάπη την συγχωρητική . Ως Υιοί της Αναστάσεως , ως μιμητές Εκείνου , ως αενάως επιδιώκοντες τον μόνο σκοπό της πρόσκαιρης τούτης ζήσης : Την Θέωση ! Όποιο πνευματικό , Ορθόδοξο Χριστιανικό βιβλίο κι αν πάρουμε στα χέρια μας , το ευλογημένο Συναξάρι , τους βίους των Αγίων του Θεού , έτσι όπως τους αφηγήθηκαν άνωθεν φωτισμένες γραφίδες , όποια ιστορία από το Γεροντικό , από τους Ασκητές και τους Οσίους της διπλανής μας πόρτας , τους χαρούμενους Σταυροφόρους οδίτες προς την Άνω Πατρίδα , όποια σελίδα κι αν διαβάσουμε από αυτά τα βιβλία , είναι σαν να διαβάζουμε μια από την ατέλειωτη συνέχεια των Πραξαποστόλων ! Και όσο το Αμήν δεν γράφεται , τόσο θα δοξολογούμε την ασύνορη μακροθυμία του Αναστάντος ! Και όσο δεν μπαίνει τελεία , θα μπορούμε να ελπίζουμε στο άσωστο έλεός Του !
Στις Πράξεις των Αποστόλων όμως , το Αμήν δεν αναγράφεται ! Ούτε εννοείται !
Δεν έβαλε ο Άγιος συγγραφέας τους Αμήν στο τέλος της τόσο ζωντανής και θαυμαστής του αναδρομής . Ίσως συνεπαρμένος από όλες αυτές τις ιερές εξιστορήσεις , να ξαναπήρε νοερώς τον δρόμο προς Εμμαούς , συντροφιά με τον λατρεμένο του Κύριο και να ξεχάστηκε...Ίσως να μην θέλησε να μπει τέλος αφού γνώριζε καλά πως έως της συντελείας του κόσμου τούτου , απειράριθμες καινούριες σελίδες με αμέτρητους ήρωες –νέους Αποστόλους θα γράφονταν με αναδεμένα τα ομολογιακά δάκρυα με το μαρτυρικό αίμα και το μελάνι! Δίχως σταματημό , τόσες νέες πράξεις , θυσία , αφοβιά , παρρησία , θάρρος , μετάνοια , δύναμη , ψυχή και Χριστός , που και όλος ο κόσμος δεν θα μπορούσε να χωρέσει τις γραφόμενες σελίδες τους !
Κάθε μέρα που ξημερώνει ο καθένας μας οφείλει ως ελάχιστο ανταπόδομα στον Πανευεργέτη και Σωτήρα μας , να γράφει μια νέα λέξη , μια νέα σελίδα , ένα νέο κεφάλαιο στον πάντα ανολοκλήρωτο και ατελεύτητο Πραξαπόστολο ! Με έναν λόγο , μια προσευχή , μια νουθεσία , με την μυστηριακή κυρίως ζωή και την ανυπόκριτη εν Χριστώ Αγάπη την συγχωρητική . Ως Υιοί της Αναστάσεως , ως μιμητές Εκείνου , ως αενάως επιδιώκοντες τον μόνο σκοπό της πρόσκαιρης τούτης ζήσης : Την Θέωση ! Όποιο πνευματικό , Ορθόδοξο Χριστιανικό βιβλίο κι αν πάρουμε στα χέρια μας , το ευλογημένο Συναξάρι , τους βίους των Αγίων του Θεού , έτσι όπως τους αφηγήθηκαν άνωθεν φωτισμένες γραφίδες , όποια ιστορία από το Γεροντικό , από τους Ασκητές και τους Οσίους της διπλανής μας πόρτας , τους χαρούμενους Σταυροφόρους οδίτες προς την Άνω Πατρίδα , όποια σελίδα κι αν διαβάσουμε από αυτά τα βιβλία , είναι σαν να διαβάζουμε μια από την ατέλειωτη συνέχεια των Πραξαποστόλων ! Και όσο το Αμήν δεν γράφεται , τόσο θα δοξολογούμε την ασύνορη μακροθυμία του Αναστάντος ! Και όσο δεν μπαίνει τελεία , θα μπορούμε να ελπίζουμε στο άσωστο έλεός Του !
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από
ομότιτλη εκπομπή της σειράς Εν τω Φωτί Σου οψόμεθα Φως
