Και
περνούν τα χρόνια και πληθαίνουν τα χαμόγελα !
Σαν
χθες γέμισε για πρώτη φορά η χούφτα με καραμέλες και από τότε δεν άδειασε ποτέ
η καρδιά …
Σαν
χθες η πρώτη ξεδιψαστική γουλιά με νερό ζωήρυτον και από τότε δεν στέγνωξε ούτε
για λίγο η κολυμπήθρα , δεν ξεθώριασε ούτε ελάχιστα ο χιτώνας ο φωτεινός …
Σαν
χθες ένας Σταυρός , σαν του Πατρό-Κοσμά καρφώθηκε στη γη την ξερική και από
τότε δεν έπαψε να ευωδιάζει θυμίαμα και γιασεμί ο τόπος …
Και ο
Αη Σπυρίδωνας δεν σταματά ολοένα να έρχεται να καμαρώνει να ευλογεί και να
δίνει στους λιόδαρτους μαστόρους τα θαυμαστά τα κεραμίδια του, να ντύσουν με Τριάδα Αγία την σκεπή του …
Σαν
χθες είπαμε για πρώτη φορά μουέλαμπά και Νουέμπαλε νιο και από τότε δεν κόμπιασε ούτε για μια στιγμή
η γλώσσα , δεν απόκαμε η ψυχή να νιώθει τη λαχτάρα και την ανάγκη …
Και
περνούν τα χρόνια και της χαράς τα δάκρυα μένουν κι αυτά αστέγνωτα , να
ποτίζουν τις φυστικιές του Παραδείσου μας ...
Και
περνούν τα χρόνια και η αγκαλιά μας άκλειστη πια , μοιάζει σαν την καρδιά που
πλάτυνε τόσο , που να χωράει μέσα της ένας Θεός ολόκληρος , το σώμα και το αίμα
Του …
Και
περνούν τα χρόνια και το όνειρο ξύπνησε με τον ήχο απ το καμπαναριό του Αη
Σπυρίδωνα και έγινε γλυκό , να μοιραστεί σαν δώρο σε Αγίους πλασμένους από χώμα
μαύρο μετά το δι ευχών …
Βάζει
ευλογητός ο Παπά –Γιώργης στο Λουγκουζί !
Σώπασε
λίγο ν ακούσεις αδελφέ μου την ορθρινή καμπάνα που χτυπά ! Κρύσταλλο φτερωμένο
ο ήχος της , διαπερνά όλα τα εμπόδια που στήνει
η άψυχη λογική , όλους τους τοίχους που χτίζει ο άπονος πόνος …
Δυο
ζευγάρια μαύρα χεράκια σαν φτερούγες χερουβίμ τραβούν τα καμπανόσκοινα .
Σαν τα
όνειρά τους ταξιδεύει ο ήχος της Ζωής. Έρχεται και σε πλημμυρίζει με Ανάσταση
.Μα δεν είναι πια όνειρο ! Είναι αλήθεια που διαλαλείς παντού να φτάσει !
Στο
Λουγκουζί χτυπά η καμπάνα !
Νώντας
Σκοπετέας
Απόσπασμα
από ομότιτλη εκπομπή αφιερωμένη στην 5η αποστολή …ονείρου
της
Ι.Μ.Παναγίας Χρυσοπηγής στο Λυγκουζί της Ουγκάντας …