Όρος ασύνορο Ημερολόγιο Άθωνος 2019(μέρος 5)

Παράπονο του Ιησού οι στίχοι αφηγούνται

Των αιώνων οι αγνώμονες τους ήλους δεν θυμούνται !

Πως περιγράφει την χαρά όποιος την έχει ζήσει !

Πεπληρωμένη η ψυχή, τους πάντες γύρω  εκπλήσσει

Καυχήματα Αθωνικά με στέφη ιστορημένα

Ύμνοι και απολυτίκια  από καιρό γραμμένα  

Των εβδομήκοντα ο χορός μπροστά μας ζωντανεύει

Θεοκήρυκες συνεχιστές ο Κύριος κλητεύει

Διακόνημα με δάκρυα,  ας κράταγε ακόμα !  

Τα περιβόλια στις ψυχές και η  ευχή στο στόμα!

Η μνήμη του Ησυχαστή γίνηκε η γιορτή του!

Προστάτη ακαταγώνιστο βρήκε η προσευχή του !

Εσπερινός στην σκήτη του Προφήτη Ηλία .  Νέες αγιογραφίες στους τοίχους του μικρότερου Κυριακού,  του Αγίου Νικολάου. Οι κτήτορες Άγιοι Παϊσιος Βελιτσκόφσκυ και Γαβριήλ κρατώντας το άρμενο του κοινοβίου. Και ο προφήτης Ηλίας και ο Πενταπόλεως Νεκτάριος  που είχε σταθεί κάποτε μνημειωδώς εδώ λίγο να ησυχάσει  και ο Άγιος Παῒσιος ο Αγιορείτης και ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης. Δεν χορταίνουν οι Αγιορείτες να φιλοτεχνούν τα αγλαῒσματα τα Αθωνικά ! Φυλαγμένη η έμπνευση για την ώρα την μεγάλη της επίσημης αγιοκατάταξης! Το ζήσαμε φέτος με τον Σπηλαιώτη Άγιο Ιωσήφ , τους  Κατουνακιώτες Αγίους Εφραίμ και Δανιήλ , τον Σιμωνοπετρίτη Άγιο Ιερώνυμο , τον παντοτινά Αγιορείτη Όσιο Σωφρόνιο του Έσσεξ. Μόλις ανακοινώθηκε το χαρμόσυνο άγγελμα,  αστραπιαία ταξίδεψαν παντού τα πρώτα απολυτίκια και οι πρώτες αγιογραφημένες εικόνες τους!  Ένας μεγάλος…μικρός  προφήτης έχει από απόψε την τιμητική του . Ο προφήτης Ιωήλ που έβλεπε αυτά που οι άνθρωποι σήμερα αποκαλούν  φυσικά φαινόμενα, ως προειδοποιήσεις και εκκλήσεις  του δικαίου  Θεού  προς μετάνοια! Άγνωρη η μέρα εκείνη του Κυρίου μα κρίμα η χρηστότητά του να μην μας οδηγεί σε μετάνοια! Αλίμονο να μείνει άγνωρος και ο Χριστός μας ! Μετά το απολυτίκιο του Θεολήπτου Αγίου παρακαλούμε την δακρυρροούσα Παναγία να γίνεται συνεχώς ευήκοος ιλασμός.  Μαζί με σελίδες του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου  στο εσπέρας της Πέμπτης από τον ατίμητο θησαυρό της λειτουργικής μας ζωής,  το Θεοτοκάριο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου.

Χαίρε Παρθένε,  η αέναος πηγή του Χρυσαυγεστάτου και Θείου νάματος ! Χαίρε ανεξάντλητε γλυκεία θάλασσα!   Μαζί με τον Παναγιώτη στεκόμαστε στο δεξί αναλόγι ! Τι λόγια αξιωνόμαστε να προφέρουμε  !Μας κανοναρχεί ο πατήρ Σίλας ! Στο ιερό βήμα ο παπά Φιλήμων ! Εναλλάξ αυτοί οι 2 διάγουν στον ευλογημένο ενιαυτό μέσα στο πανίερο θυσιαστήριο και στο ψαλτήρι.  Και τα δυο μοναχικά ονόματά τους τα διάλεξε ο Γέροντάς τους Ιωακείμ . Από την ίδια πηγή , την ίδια θεία συνέλευση! Από τους εβδομήκοντα Αποστόλους , τους θεηγόρους οικονόμους του Χριστού μας. Θαυμάσια η νέα μεγάλη αγιογράφησή τους στο κέντρο. Στο τέλος της ακολουθίας  η αγαπημένη συνήθεια των Προφητηλιατών! Το φαινομενικά ρητορικό πανεύηχο ερώτημά τους προς τον Κύριο της δόξης ! Το αναστασιματάριον σταθερά τούτην την ώρα δείχνει ήχο βαρύ! Τί άνταποδώσωμεν τῷ Κυρίω περί πάντων ὥν άνταπέδωκεν ἡμῖν; Δι΄ ἡμᾶς Θεός έν άνθρώποις διά την καταφθαρεῖσαν φύσιν ὁ Λόγος σάρξ έγένετο και έσκήνωσεν έν ἡμῖν· πρός τους άχαρίστους ὁ Εύεργέτης· πρός τούς αίχμαλώτους ὁ Έλευθερωτής· πρός τούς έν σκότει καθημένους ὁ Ἡλιος τῆς δικαιοσύνης έπί τόν σταυρόν ὁ άπαθής· έπί τόν Ἅδην τό φῶς· επί τόν θάνατον ἡ ζωή· ἡ άνάστασις διά τούς πεσόντας· πρός ὅν βοήσωμεν.. ὁ Θεός ἡμῶν δόξα Σοι. Έχει δυστυχώς απάντηση αυτό το ερώτημα. Πόσο σοφό αυτό που ειπώθηκε οτι ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο καθ ομοίωσίν Του και ο άνθρωπος του το ανταπέδωσε! Έφτιαξε έναν Θεό καθ' ομοίωσιν δική του ! Έναν Θεό στα μέτρα του δηλαδή !  Ακολουθεί η εδαφιαία μετάνοια! Έξω βρέχει ασταμάτητα !  Ξανακαθόμαστε για λίγο στο αρχονταρίκι της αυλής μέχρι την βραδινή τράπεζα! Ο ψηφιακός δίσκος έχει προχωρήσει αρκετά …Ύμνοι της ακολουθίας των Αχράντων παθών τώρα ακούγονται σαν συνέχεια στον προηγούμενο αποχαιρετιστήριο ύμνο άλλης μιας μέρα που φτάνει στο τέλος …Συναρμοσμένα νοήματα στην πολυδιασπασμένη ψυχή μας ! 

Τάδε λέγει Κύριος τοῖς Ἰουδαίοις· Λαός μου τί ἐποίησά σοι, ἢ τί σοι παρηνώχλησα; τοὺς τυφλούς σου ἐφώτισα, τοὺς λεπρούς σου ἐκαθάρισα, ἄνδρα ὄντα ἐπὶ κλίνης ἠνωρθωσάμην. Λαός μου, τί ἐποίησά σοι, καὶ τί μοι ἀνταπέδωκας; ἀντὶ τοῦ μάννα χολήν, ἀντὶ τοῦ ὕδατος ὄξος, ἀντὶ τοῦ ἀγαπᾶν με, σταυρῷ με προσηλώσατε· οὐκέτι στέγω λοιπόν, καλέσω μου τὰ ἔθνη, κᾀκεῖνα με δοξάσουσι, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Πνεύματι, κᾀγὼ αὐτοῖς δωρήσομαι, ζωὴν τὴν αἰώνιον.  Τώρα ο Κύριος απευθύνεται σε εμάς! Το παράπονο του Χριστού μας στους αχαρίστους όλων των αιώνων , στους σύγχρονους Σταυρωτές Του.  Σε όσους κωφεύουν , σε όσους επιμελώς αποφεύγουν…αποφεύγουμε να ακούσουμε εκείνο το : έως πότε ανέξομαι υμών…Ένα καντήλι καίει μπροστά στον Εσταυρωμένο Βασιλέα της δόξης,  λίγο πριν την σκάλα που οδηγεί στον πρώτο όροφο και στην παλιά τράπεζα. Στεκόμαστε για λίγο έξω από το παράθυρο και Τον παρατηρούμε στο μελιχρό φως του καντηλιού να γέρνει την κεφαλή Του. Δεν μπορεί να σταθεί για πολύ η ματιά μας πάνω Του. Χαμηλώνει το βλέμμα όλων ημών που συνεχίζουμε καθηλωμένο στον Σταυρό να Τον κρατάμε. Το παραπονεμένο πρόσωπό του φαίνεται τόσο καθαρά απ το σκοτάδι που απλώνεται στην αυλή του Προφήτη. Μα Εκείνος συνεχώς μας φωνάζει : Μετανοείτε! Χαίρετε ! Ελπίζετε! Ανάστητε !  Στο διάδρομο του παλιού νοσοκομείου μια μικρή βιβλιοθήκη με βιβλία του Γέροντος Ιωακείμ . Σε ένα κάδρο δίπλα στο δωμάτιό μας βρίσκουμε λόγια του γραμμένα για την αληθινή χαρά των Χριστιανών! Διαβάζοντάς τα κατανοούμε γιατί εδώ πάντοτε την συναντάμε τόσο πλούσια και προσωποποιημένη !

Χαρά μου είναι ό Χριστός, ή συντροφιά Του μου χαρίζει δύναμη και φως.  Χαρά μου είναι ή Παναγιά, χωράει όλον τον κόσμο ή αγκαλιά της ή πλατειά. Χαρά μου είναι ή προσευχή, πού μ' ανεβάζει πάνω στα ουράνια εκεί.  Χαρά μου είναι ή Γραφή, το μάννα πού μού τρέφει την ψυχή.  Χαρά μου είναι ή Εκκλησία, όπου αξιώνομαι να παρακολουθώ την Θεία Λειτουργία.  Χαρά μου είναι ή Νηστεία, πού δαμάζει κάθε σαρκική επιθυμία.  Χαρά μου είναι ή φιλανθρωπία, της αγάπης μου ή ακτινοβολία.  Χαρά μου είναι ή Μετάνοια, πού μου ελευθερώνει την καρδιά και την διάνοια. Χαρά μου είναι ή Θεία Κοινωνία, νοιώθω μέσα μου την θεία παρουσία.  Χαρά μου είναι ή ταπείνωση, έχω του αμαρτωλού εαυτού μου την επίγνωση,  Χαρά μου είναι ό κάθε άνθρωπος, αυτός ό αδελφός μου ό γνώριμος και ό άγνωστος.  Χαρά μου είναι ή εργασία, μου χαρίζει την πολύτιμη ψυχοσωματική ισορροπία.  Χαρά μου είναι όλη ή ωραία πλάση, μ' αγκαλιάζει, με θωπεύει, μ' οδηγεί στον Πλάστη.  Χαρά μου είναι όλες οι δοκιμασίες, τις δέχομαι σαν θείες ευλογίες.  Χαρά μου είναι ή αιώνια ζωή, εκεί στρέφονται όλοι μου οι κόποι και οι στοχασμοί. Χαίρομαι μαζί με τούς Αγίους Αποστόλους, πού «εχάρησαν ιδόντες τόν Κύριον» και είχαν «πεπληρωμένην» την χαρά. Χαίρομαι μαζί με τις άγιες Μυροφόρες, πρώτες άκουσαν το μήνυμα της χαράς. Χαίρομαι μαζί με τούς Αγγέλους και με όλους τούς Αγίους, πού απολαμβάνουν την χαρά του Παραδείσου. Χαίρομαι μαζί με τον Απόστολο Παύλο, πού «έχαιρεν εν τοις παθήμασί του» και ευχαριστούσε το Θεό για τα δεσμά του και έγραφε στα πνευματικά παιδιά του, «χαίρετε εν Κυρίω και πάλιν ερώ χαίρετε». Χαίρομαι μαζί με τον άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, πού είχε την καρδιά πλημμυρισμένη από την χαρά της Αναστάσεως και έλεγε στους άλλους «Χριστός Ανέστη, χαρά μου». Χαίρομαι με όλους και με όλα, με το χθες, το σήμερα, το τώρα. Δε φοβούμαι το διωγμό και την δύσκολη την ώρα.

Το ξημέρωμα μας βρίσκει στο θαλπερό ημίφως του Αγίου Νικολάου. Ο Κύριος αποκαλύπτεται κάθε φορά που μια φλόγα στέκεται ικετευτικά μπροστά στο πανίερο πρόσωπό Του. Ανατολή των ατελευτήτων.  Της αποκάλυψης τα λόγια ηχούν όποτε ένα αγνό κερί ξεκινά μέσα στο τέλειωμα της  νύχτας  να αιτείται τα αιώνια. «Και δώσω αυτώ τον αστέρα τον πρωινόν»( Αποκ.Β,28) . Εικόνες έμψυχες . Γεύση χρηστότητας. Ο πατήρ Σίλας μπροστά στην αγία τράπεζα, γονατιστός όσο η ψυχή του επιτάσσει. Ο χρόνος συλλειτουργεί  και εξαγιάζεται. Κινήσεις αρμονικές . Φωνές γαλήνιες,  κάνουν τις μυστικές λέξεις να εισχωρούν βαθιά. Της Θεογνωσίας το ακήρατο φως τρεμοπαίζει μπροστά μας . Κράτα Κύριε τα μάτια μας ανοιχτά ! Διώξε των παθών το σκοτάδι ! Ανένοχα και ακατάκριτα αξίωσέ μας να σταθούμε μπροστά στο φρικτό Σου μυστήριο…Ο Παναγιώτης καλείται απ τους πατέρες να ξεκινήσει τον Χερουβικό ύμνο ! Τον έχω ακούσει αμέτρητες φορές να το κάνει στον έξω κόσμο. Σήμερα είναι μια ξεχωριστή στιγμή και για εκείνον. Άδει στην ζωοποιό Τριάδα μυστικά εικονίζοντας τα Χερουβίμ…Με δέος αληθινό και συστολή σταλμένη από ψηλά. Εύχομαι μέχρι τερμάτων αιώνων έτσι τον  τρισάγιο ύμνο να αξιώνεται να ψέλνει. Μεμνημένοι της εντολής Σου και όλων όσων το σωτήριο σχέδιό Σου Κύριε πραγμάτωσε και υποσχέθηκε. Μεγάλη Είσοδος, Συναπτή τιμίων δώρων, Αγία αναφορά ,ύψωση και μελισμός, Θεία κοινωνία…Όλα φαίνονται γνωστά ! Τα προσπερνάμε τόσες φορές …Καμιά στιγμή δεν θα επιστρέψει να μας χαρίσει τα δάκρυα που έπρεπε να την θυμίζουν…Μην κυλήσει μια ολόκληρη  ζωή χωρίς ένα δάκρυ αληθινό, μια ρανίδα ελάχιστη ίση με  λουτρό βαπτίσματος  … 

Μην μείνει άγνωρος ο Χριστός μας … Τελευταία εικόνα μετά την μεγάλη αποχαιρετιστήρια αγκαλιά με τον παπά Φιλήμονα η θέα της σκήτης σιμά στο μνήμα του πατέρα Λουκά στο κοιμητήρι στον λόφο. Λογιών χρυσάνθεμα φυτεμένα στο χώμα που τον σκεπάζει . Από αυτά στόλισαν χθες το εικόνισμα του Ευαγγελιστή στην μεγάλη μέρα της δικής  του μνήμης. Στο φευγιό μας συναντάμε Θεσσαλονικείς και Γιαννιώτες αδελφούς που φεύγουν γι ανα βοηθήσουν στο λιομάζωμα. Έχουν μια χαρά φιλημονική…

Επόμενος σταθμός μας η Παντοκράτορος . Η βροχή έχει χαμηλώσει , μα χθες έβρεξε πολύ! Περάσματα ψάχνουμε απ το νερό που διασχίζει το δάσος . Πατήματα προσεκτικά στα γλιστερά . Μονοπάτια , στοές , ξέφωτα και χαλάσματα ακόμα,  μιλούν για την άφταστη ωραιότητα του Όρους.    Πολλές φορές έχουμε επισκεφθεί την Γερόντισσα.Πρώτη φορά όμως  θα μέναμε στο μοναστήρι της. 

Στην καταφυγή της, στην ακατάπαυστη δέησή της! Μας δίνουν δωμάτιο στον ημιώροφο δίπλα στην αυλή! Μαζί μας και 3 Θεσσαλονικείς προσκυνητές που και χθες συναντήσαμε στον Προφήτη. Μόλις που τακτοποιηθήκαμε και …ξεκίνησαν οι ευλογίες . Η μεγαλύτερη ευλογία στο Όρος είναι η το διακόνημα και η παγκοινιά ! Ο αρχοντάρης  φωνάζει :   -Αδελφοί , όποιος μπορεί ας ανέβει πάνω στο μαγερειό για να βοηθήσει τους πατέρες στην προετοιμασία ! Ανεβαίνουμε με τον Θεοδόση και τον Φώτη ! Στο μπαλκόνι ήδη 2 αδελφοί έχουν ξεκινήσει να καθαρίζουν μεγάλα τελάρα με  πατάτες , κρεμμύδια και σκόρδα! Δυο Κρητικοί Ηρακλειώτες ! Ο Γιώργης και ο Νικόλας! Δεν είναι μόνοι τους στην Παντοκράτορος ! Βρίσκονται μαζί με τον πνευματικό τους και ακόμα …18 πνευματικοπαίδια του και ενορίτες του! Έρχεται κάποια στιγμή ο παππούλης τους ! Νέος ακόμα , πατέρας 6 παιδιών ! Μια σταλιά άνθρωπος , μα γίγαντας σαν σε θωρεί ! 

Με μια καρδιά ευρύχωρη και μια ματιά άδολη και ταπεινή! Ξέχειλη η  αγάπη του για τα παιδιά του , την αθωνική φετινή συντροφιά του!   Ενώπιόν  μας το ομοθυμαδόν ! Το ίνα ώσι Έν ! Το εν ενί στόματι και μιά καρδία! Πόσο ξεχασμένα στις μέρες μας τούτα  ! Σκεπασμένα από την καταχνιά της παραλυτικής εγωλατρείας μας  που ζητά συνέχεια πρωτεία και πρωτοκλισίες!  Χαρούμενοι ξεφλουδίζουμε πατάτες και μιλάμε μαζί τους ! Περιβόλια οι ψυχές τους ! –Εμάς που λέτε μας παροτρύνουν οι γυναίκες μας να ρθούμε στο Όρος ! Ειδικά όταν έρχεται και ο παπάς μας ! Το έχουμε ανάγκη ! Και ερχόμαστε για αρκετές μέρες εδώ στην Παντοκράτορος , στην Γερόντισσά μας ! Ζούμε ένα θαύμα κάθε φορά εδώ ! Να είναι καλά ο πνευματικός μας και οι πατέρες εδώ που μας φιλοξενούν με τέτοια ζεστασιά ! Σπίτι μας είναι αυτό το μοναστήρι ! Δάκρυα ξεκινούν να τρέχουν απ τα μάτια όλων μας ! Έχει ξεκινήσει το καθάρισμα των κρεμμυδιών ! Έστω και με τεχνητό τρόπο να στάξει ένα δάκρυ …και αυτό κάπου θα λογαριαστεί ! Σιωπηλοί μένουμε αρκετά ! Προσπαθούμε όλοι να λέμε την ευχή !  Τρείς  ώρες πέρασαν  στην κουζίνα της Παντοκράτορος ! Αλησμόνητες ! Ψάξαμε και για άλλη αφορμή παραμονής αλλά δεν είχε μείνει τίποτα …ακαθάριστο! Μόνο οι ρερυπωμένες μας ψυχές που πάντα θα αναζητούν εξαγνισμό… Κατεβαίνοντας συναντήσαμε και άλλα μέλη της Κρητικής συναλληλίας!  Στον εξωνάρθηκα του καθολικού σημειώνουν αθόρυβα  ονόματα για μνημόνευση . Κουβεντιάζουμε με τον αδελφό μας τον Φραγκίσκο !

Μας μιλά με ευγνωμοσύνη για τον πνευματικό τους και εκείνος ! Μα και για τον δεσπότη τους,  τον απλό και πράο εργάτη του Ευαγγελικού λόγου και της προσευχής της Κρήτης της …πάντερπνης τον Ειρηναίο τους ! –Ξέρεις αδελφέ μου , αυτά τα χρόνια που με την χάρη του Αγίου Θεού μας αξιωθήκαμε να έχουμε και τον παππούλη μας , τον πνευματικό μας οδηγό και που αρχίσαν να πέφτουν λίγο-λίγο τα λέπια από τα μάτια μας , όλα αυτά τα χρόνια είχα κάτι που με βάραινε και κάπως με δυσκόλευε. Το όνομά μου ! Δεν υπάρχει βλέπεις Ορθόδοξος Άγιος Φραγκίσκος να εορτάζω και εγώ την ημέρα της μνήμης του, παρά μόνο εκείνος των Παπικών.  Βέβαια ένας Γέροντας μου είχε πει πως θα έπρεπε να προσπαθώ ακόμα περισσότερο στα  πνευματικά …Να καταφέρω να ζήσω αυτήν τη ζωή με τρόπο που να ευαρεστεί τον Θεό και να γίνω εγώ Άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας , ώστε όσοι έχουν στο μέλλον αυτό το όνομα να εορτάζουν την ημέρα της δικής μου τελευτής ! Δύσκολα μου έβαλε  ….πολύ δύσκολα αλλά πρέπει να προσπαθήσω!   Για να σου συνεχίσω αδελφέ μου ,  αναγκαστικά έως τώρα εόρταζα των Αγίων Πάντων ! Μεγάλη γιορτή ! Η χάρη τους τεράστια ! Αλλά εγώ έψαχνα να βρω έναν τρόπο να εορτάζω σε άλλη μέρα ! Δεν ξέρω γιατί τόσο πολύ με απασχολούσε αυτός ο λογισμός! Ζήλευα ίσως  τους άλλους αδελφούς που είχαν όλοι τον προστάτη Άγιό τους ! Έκανα προσευχή να στείλει ο Θεός ένα σημάδι να αναπαυθώ. Και φέτος αδελφέ μου πήρα μια χαρά ανείπωτη ! Μόλις αγιοκατατάχθηκε ο Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής και σπηλαιώτης βρήκα τον Άγιό μου επιτέλους! Τι εννοείς; τον ρωτήσαμε  -Πως θα γιορτάζεις στην δική του ημέρα ; Μα αδελφέ μου ! Το κοσμικό όνομα του Αγίου ήταν Φραγκίσκος ! Να, ένας Φραγκίσκος που αγίασε λοιπόν και αγιοκατατάχθηκε επίσημα ! Κοιμήθηκε ανήμερα της Παναγίας μας στην κοίμησή της !

Θα εορτάζεται την επομένη όπως συμβαίνει και με τον Άγιο Γεράσιμο …Τότε λοιπόν θα εορτάζω και εγώ ! Πήρα ευλογία προς τούτο και από τον πνευματικό μου ! Χίλιες και αμέτρητες ακόμα δόξες στον Χριστό μας  ! Τον νιώθω δίπλα μου συνέχεια τον Άγιο Ιωσήφ ! Είναι ο προστάτης μου !  Θαυμάσαμε την πρόνοια του Θεού μας ! Το ευμήχανο της φιλάγιας ψυχής του Ηρακλειώτη  αδελφού μας ! Σε λίγο στο καθολικό της Παντοκράτορος  θα ξεκινούσε ο Εσπερινός της ανακομιδής των λειψάνων του Αγίου Γερασίμου …Μαζί με τον Άγιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή θα μνημονεύονται πλέον την επαύριον της ένσωμης μεταστάσεως της Μητέρας της Ζωής, τότε που θα γιορτάζει και ο Φραγκίσκος...

( συνεχίζεται…) 

 Νώντας Σκοπετέας 

 Για Αγιορείτικες οδοιπορίες παρελθόντων ετών , αναζητήστε τις στο διαδίκτυο με τους εξής τίτλους : «Επιστρέφοντας από Όρος», «Το Άγιο Όρος μέσα μας» , «Του Παραδείσου τ’ όνειρο» , «Μύρισε Παράδεισος» , «Η Παναγία Οικονόμησε» , «Ψυχή Ορθρία» , «Δεν χαμηλώνει ο Άθως», «Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας» «Όσο ανασαίνω θα διψώ» ή στο οριζόντιο μενού του ιστολογίου μας «Εν τω Φωτί Σου οψόμεθα Φως» στην ενότητα : Ημερολόγιο Όρους .

Όρος ασύνορο Ημερολόγιο Άθωνος 2019 ( μέρος 4)

Τα υφάδια τα πολύτιμα ποτέ μην ξηλωθούνε

Μια ικεσία στον Κύριο απ όσους αγρυπνούνε.

Μηνύματα και προτροπές παντού είναι σπαρμένες

Του Γρηγορίου οι επιστολές με σπαραγμό γραμμένες.

Μέλος Αιγαίου μπόλιασε φωνή την  ψυχωμένη

Καλόγεροι και λαϊκοί μπροστά Της αθροισμένοι.

 Παράκληση στην Άχραντο με μια φωνή στεντόρεια.

Θλίψεις και ζάλες να παυθούν και κύματα πελώρια.

Χαρά Θεού χωρίς φειδώ συνέχεια μοιράζει

Το τάλαντό του  δόθηκε να πολλαπλασιάζει

Το σήμερον της πίστης μας αίνους Νυμφίου  ψέλνει

Μορφές  μεγαλοβδόμαδου ξανά μπροστά μας φέρνει

              Στην τράπεζα της Δοχειαρίου απόγευμα Τετάρτης, της πρώτης μας φετινής  μέρας  στο Όρος! Τρώμε νόστιμο λαχανόρυζο με ζυμωτό ψωμί  ενώ ακούμε από τον διαβαστή μοναχό πνευματικούς λόγους του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη. Θέμα η προσευχή και το κομποσχοίνι, που δεν πρέπει να έχει διακοσμητικό ρόλο πάνω στο σώμα του ανθρώπου, μα να κοσμεί την πάντοτε εν εγρηγόρσει ψυχή του.  Στην είσοδο, ένα άδειο τραπέζι με  μια μόνο κορνίζα επιμελώς βαλμένη πάνω του, ώστε να την αντικρίζουν όλοι οι εισερχόμενοι ! Διαβάζουμε: «Τράπεζα των ραθυμούντων»! Παντού τα πνευματικά ίχνη του Γέροντος Γρηγορίου. Με έναν άλλον τρόπο εδώ, η συνεχής  παραίνεσή του για τον κάματο  που αγιάζει, για την εργασία και το κοπιαστικό διακόνημα, που μπολιάζουν την μοναχική πολιτεία με πλείστες όσες αρετές,  μα κυρίως με εκείνη  που συνεχώς γεννά σωτηρία ! Την υπακοή ! Χαμογελάμε μόλις βλέπουμε το άστρωτο και άδειο τραπέζι των ραθυμούντων !

Μα είναι ένας άλλος τρόπος να ακουστεί ένα Παύλειο ρήμα, από εκείνα που θα έπρεπε πολύ όλους να μας ελέγχουν :  εἴ τις οὐ θέλει ἐργάζεσθαι, μηδὲ ἐσθιέτω … Το κληρονόμησαν και το  βιώνουν αυτό το ρηθέν οι δοχειαρίτες γιατί το διδάχθηκαν εντατικά μα κυρίως βιωματικά από τον ίδιο τον μακαριστό Γέροντά τους! Λερωμένα με χώμα μουτζούρες και σκόνη τα μπαλωμένα ρούχα τους ! Ζωηρές οι κινήσεις τους,  τα βήματά τους, οι ματιές τους ! Οι πάντες  εδώ εργάζονται ! Ο ένας για τον άλλον και όλοι μαζί για τον Χριστό !  Αν ακολουθούσαμε όλοι το παράδειγμά τους …Δεν θα ξηλωνόταν όλο και περισσότερο το …βλατίο της Ελλάδας μας. Δεν θα μπορούσε τούτο το ημερολόγιο Άθωνα να μην έχει κάτι από τα λογοτεχνημένα κηρύγματα και τις επιστολές που τα τελευταία χρόνια περισσότερο, έστελνε στον εμπερίστατο έξω κόσμο ο μακαριστός ηγούμενος. Πολλά από αυτά τα λόγια άλλους έθιξαν, άλλους θύμωσαν , κάποτε και δικαιολογημένα με των ανθρώπων τα μέτρα. Στις τελευταίες του στιγμές τον ρώτησε ο παπά Φιλόθεος: Γέροντα θα πάμε στον Παράδεισο ; Εγώ όχι , απάντησε, αποκλείεται γιατί είμαι αμαρτωλός ! Εσείς όμως θα πάτε ! Εκείνο το εσείς συμπεριλάμβανε όλους τους υπόλοιπους συνανθρώπους του!   Σίγουρα καμία απολύτως λέξη δεν έγραψε ο μακαριστός αφού πρώτα δεν την καθαγίασε στην κολυμβήθρα της πονετικής και συνάλληλης αγάπης, αγάπης ανεξαίρετης και άγρυπνης για τον σύμπαντα κόσμο. 

Μια τέτοια ενδεικτική επιστολή του ακολουθεί ως θυμητάρι και μοιάζει στο τέλος της με προσευχή σπαρακτική:  

«Η Ελλάδα είναι το βλατίο του κόσμου! (Βλατίο είναι ένα πολύτιμο ύφασμα, καλοϋφασμένο και πλουμιστό από τα άνθη του αγρού τα μαγιάτικα.) Οι κλωστές του είναι οι πιο πολύτιμες που φτιάχτηκαν σ᾽ αυτόν τον κόσμο. Είναι κλωστές από αίμα μαρτύρων και ηρώων· είναι κλωστές από δάκρυα οσίων και μετανοούντων. Και υφασμένες από τις καλύτερες υφάντρες του κόσμου

Βλατίο υφασμένο από πόθο του Χριστού και του ηρωικού γένους των Ελλήνων. Πέταγε την σαίτα και κούναγε το χτένι και έλεγε· «Παναγιά μου, εσύ δώσε χρώμα και σχέδιο σ᾽ αυτό το πολύτιμο πανί». Και όταν έβγαινε από την κρεβαταριά, τον αργαλειό, το έβαζαν στο μαντάνι του πόνου, για να μαλακώσει το ύφασμα το αγιασμένο.

Όπως όμως κάθε ύφασμα, έχει κι αυτό ένα αδύναμο σημείο, να τραβά κλωστές. Ποιος λαός δεν τράβηξε κλωστή από αυτό το βλατίο, για να υφάνει τον πολιτισμό του;

Τα τελευταία χρόνια δεν τραβούν κλωστές μόνον οι ξένοι λαοί. Πολύ περισσότερο εμείς οι Νεοέλληνες. Η τελευταία κυβέρνηση -είναι φοβερό- πόσο αγωνίζεται αυτό το βλατίο να το κουρελιάσει, να το πατήσει. Κανένας δεν βάζει στο μυαλό του ότι και το πιο πολύτιμο ύφασμα, όταν του τραβήξουν τις κλωστές, γίνεται σφουγγαρόπανο για τα πλακάκια και τα μάρμαρα. Ποδοπατείται σήμερα αλύπητα από αυτούς που τοποθέτησε ο ελληνικός λαός, για να κάνουν τον κόμπο και να σταματήσει το ξήλωμα, το κουρέλιασμα.Κάθε μέρα αυτά έχω στον νου μου και πάντα καταλήγω: μόνον ο Θεός μπορεί να δέση τον κόμπο και να πάψη το ξήλωμα του προγονικού βλατίου.

Θεέ μου, παράλυσε τα χέρια αυτών που τραβούν τις κλωστές και δέσε γερά τον κόμπο, να σταματήση  αυτό το ξήλωμα που καμιά ελληνική καρδιά δεν το αντέχει.»

Στο απόδειπνο μπροστά  στην Γοργοϋπήκοο, στεκόμαστε δίπλα στον Ιαπωνικής καταγωγής μοναχό ! Ένα καθαρό κεράκι στα τελειώματά του, φωτίζει τα άγια λόγια που σε λίγο καιρό είμαστε βέβαιοι πως ελέω Θεού θα του χαριστούν, ώστε από στήθους να τα απαγγέλει. Τώρα τον ακούμε συνεχώς να τα επαναλαμβάνει. Φως Χριστού καταυγάζει το γαλήνιο πρόσωπό του! Νυχτώνει νωρίς πλέον ! Στο δωμάτιο συνοψίζουμε τα της πρώτης μας μέρας. Στο τηλέφωνο ο αδελφός μας ο Παναγιώτης από το Άργος , παλιός και …ταγμένος φιλοδοχειαρίτης. Μας ρωτά συνέχεια για διάφορα  λες και δεν έχει έρθει ποτέ στο δοχειάρι …Νιώθουμε τον πόθο του και την αγάπη του να ανηφορίσει  και εκείνος σύντομα προς την  γνώριμή του γαλήνη…Μια τελευταία ερώτησή του πριν κλείσουμε, μας συγκινεί βαθιά …-Πήγατε στον Γέροντα να τον χαιρετίσετε και να  του πείτε ότι τον αγαπώ ; εννοώντας το αν πήγαμε στο κεροφώτιστο μνημούρι του Γέροντα Γρηγορίου, στην αυλή απέναντι απ την είσοδο…-Ναι πήγαμε αδελφέ μας  ! Του είπαμε και από εσένα το  Χριστός Ανέστη !

Καθ΄ολη την διάρκεια του μεσονυχτικού ο Ιάπωνας μοναχός διαβάζει το ψαλτήρι στο αναλόγιο δεξιά απ την  λιτή. Δεν σταματά ούτε στιγμή ως τον εξάψαλμο. Ξημέρωμα και όρθρος Αγίου Λουκά του Ευαγγελιστή ! Μεγάλη γιορτή ! Σε ένα κάθισμα αποτυπώνεται η κορυφαία μορφή του Θεόσοφου Αγίου της ημέρας, του ιερού συγγραφέα και του Μέγα Παύλου του συνεκδήμου: Εἰς τὴν σύμπασαν κτίσιν ὁ θεῖος φθόγγος σου, ἐξεχύθη, ὡς φέγγος ζωῆς, ἀπόστολε, καὶ τῶν δογμάτων σου, Λουκᾶ, ταῖς ἐπιλάμψεσιν, ἀνακηρύττει ἐμφανῶς, τοῖς ἐν ζόφῳ τῶν δεινῶν, τὴν γέννησιν τοῦ Σωτῆρος, καὶ τὸ ἑκούσιον πάθος, καὶ τὴν τριήμερον ἀνάστασιν. Υπηρέτης της θείας χάριτος και διάκονος μέγιστος εορτάζει σήμερα στο Όρος! Ιατρός σωμάτων και ψυχών! Καλλιτέχνησε την αλήθεια και το ζωντανό θαύμα της πίστης μας ! Πρώτος αξιώθηκε να ιστορήσει την Πανάμωμο Αγαθή! Γράψαμε κάποτε για εκείνον με την χάρη του Θεού : Της Οδηγήτριας τη ματιά με δέος να κοιτάξεις και να θαυμάσεις ύστερα των Μαθητών τις Πράξεις… Πριν  την πρωινή τράπεζα όλοι ανεξαιρέτως λαμβάνουν θέση μπροστά στην Παναγία για την παράκλησή της ! Θυμάμαι την πρώτη φορά που παρακολούθησα αυτήν την μοναδική μυσταγωγία. Πάνε δέκα και πλέον  χρόνια. Ήταν τότε και ο Γέροντας εδώ ! 

Ανεβασμένος σε ένα σκαλί έμοιαζε να σκεπάζει προστατευτικά όλα του τα καλογέρια που έφτιαχναν έναν χορό από κάτω του! Κάθε φράση της παράκλησης την ξεκινούσε εκείνος με τον τόσο  ιδιαίτερο τρόπο του φερμένο από τα Αιγαιοπελαγίτικα περιβόλια της Κυρίας Θεοτόκου. Μακρόσυρτες φράσεις και εύηχα παρακαλετά παιδιών προς την Μάνα όλου του κόσμου. Τι κι αν αυτή η συνήθεια που καθιέρωσε ο μακαριστός Γρηγόριος επαναλαμβάνεται αδιαλείπτως εδώ και τόσες δεκαετίες…

Με την ίδια θέρμη παρακολουθούμε μοναχούς και λαϊκούς επισκέπτες, ικέτες  με δυνατές ψυχωμένες φωνές να απευθύνονται στην Θεογεννήτορα Κόρη.  «Την Γοργοϋπήκοον, της Θεοτόκου εικόνα, πάντες ευφημήσωμεν, Σελήνην την ένδοξον και ολόφωτον, την λαμπράν άλωνα, σφαίραν την ουράνιον, και πολυάστρον, υπάρχουσαν• άρκτον επτάστερον, δι’ ης προς Θεόν οδηγούμεθα• Παρθένον αγλαόμορφον, άστροις τε πολλοίς διαυγάζουσαν, Πλειάδα ωραίαν και ίριν ποικιλόχροον, δι’ ης, κατακλυσμού ημάς ρύεται πάντοτε ο Κύριος». Δεν καταλαγιάζουν ποτέ οι θλίψεις και η ζάλη τούτου του πρόσκαιρου. Μα όσο η ηχώ αυτής της στεντόρειας   παρακλήσεως θα ταξιδεύει δια της Αχράντου Δέσποινας  προς τον πολυεύσπλαχνο Θεό,   θα ελπίζουμε ότι κάποτε θα βρεθούμε όλοι σε εκείνο το αλησμόνητο  …εσείς θα σωθείτε του Αρχιπελαγίτη  Γέροντα.

Ευγνώμονες αποχαιρετάμε τους πατέρες και παίρνουμε τον δρόμο για τον επόμενο φετινό προορισμό μας. Έπειτα από μία ώρα  περίπου(τη βοηθεία πολλών και εξασκημένων…ίππων) βρισκόμαστε στην ακριβώς απέναντι πλευρά του Αθωνικού ορίζοντα, έξω απ την αυλή του Προφήτη Ηλία. Η σκήτη του η τόσο προσφιλής, εικόνα ονείρου κάθε φορά που νοσταλγούμε τα αγιορείτικα βήματά μας. Έχει ξεκινήσει μια δυνατή βροχή να πέφτει και ένα κρύο που μας βρίσκει απροετοίμαστους, καθώς  με βάση και τις προγνώσεις δεν το περιμέναμε. Μόνο ο Ένας βέβαια προγνωρίζει …μα ουδέποτε προορίζει! Ο ευγενικός πατέρας Ιάκωβος μας οδηγεί στο γνωστό μας δωμάτιο, στο παλιό Νοσοκομείο της σκήτης.

Σαν να επιστρέφουμε σε οικία πατρική ! Τακτοποιούμε τα πράγματά μας και σχεδόν τρέχοντας μπαίνουμε μέσα στην αυλή, αναζητώντας την προσωποποίηση της αληθινής χαράς ! Τον πατέρα Φιλήμονα! Ένας άνθρωπος…Χαρά Θεού . Έχει τόση για να την προσφέρει χωρίς εκπτώσεις  σε όλους ! Τάλαντο αυτή η μετάδοσή της ! Όλο και το πολλαπλασιάζει κάθε φορά που τον συναντάμε! Με τα γνωστά του λογοπαίγνια τα εύστροφα , με τα αθώα πειράγματά του, με τα γελαστά και πάντοτε υγρά του μάτια,  με το ένθεο είναι του ! Είναι κάποιοι ευλογημένοι άνθρωποι σε τούτον τον κόσμο, που γελάνε το φως!

Εδώ στον Άθωνα έχουμε συναντήσει όλα αυτά τα χρόνια αρκετούς! Ένας από αυτούς βρίσκεται τώρα δίπλα μας !    Δεν σταματά να απαντά στο τηλέφωνο που συνεχώς χτυπά! - Προσευχές ζητούν οι ψυχούλες ! Βοήθεια πνευματική μα και υλική ! Δύσκολοι χρόνοι! Μόνο τότε βλέπουμε το ολογέλαστο   πρόσωπό του να αλλάζει μορφή, όταν μας λέει πως δεν είναι κατορθωτό  όλοι να ικανοποιηθούν. -Μα έχει ο Θεός! Αεικίνητος τρέχει συνεχώς για όλα ! Όπως οι πάντες βέβαια στην ολιγάριθμη συνοδεία του πατρός Ιωακείμ ! – Αχ, ο Γέροντάκος μας ο γλυκύτατος ! Ησυχάζει περισσότερο τώρα ! Δεν κατεβαίνει και πολύ ! Μένει περισσότερο μέσα στο κελί του ! Ακαταπαύστως λατρεύει τον Θεό και παρίσταται ενώπιόν Του,  όπως λέει και ο Άγιος Ιωάννης στην κλίμακά του ! Στο εικοστό έβδομο σκαλοπάτι των αρετών  βρίσκεται η ησυχία… Άλλα τρία και φτάνει κανείς  στην μείζονα αρετή, στο κεφαλόσκαλο της αγάπης!  Μα ο Γέροντας Ιωακείμ το έχει πατήσει ήδη,  βιώνοντας και διδάσκοντας όλων των βαθμίδων τα μυστικά , τις δύσκολες κλίσεις και τις οδυνηρές κατακρημνίσεις . Μιλά ο μύστης Σιναῒτης για των τελείων το  εξαγνισμένο σώμα , το καθαρό στόμα και τον φωτισμένο νου στις πρώτες σελίδες της δικής του αποκάλυψης. Αρκεί να ακούσεις ένα από τα πολλά πύρινα κηρύγματα του Γέροντος Ιωακείμ και να είχες την ευλογία να τον ζήσεις, για να καταλάβεις πως μπορεί να εφαρμοστεί αυτό το τρίπτυχο της μοναχικής και όχι μόνο διαδρομής.

 Συνεχώς έρχονται ομάδες επισκεπτών στην αυλή του Προφήτη ! Πέρασμα περιλάλητο μαζί με τον πρόσχαρο Φιλοξενάρη του !Με αδελφούς Κερκυραίους και Θεσσαλονικείς καθόμαστε στο αρχονταρίκι ! Ακούμε ηχογραφημένους βυζαντινούς ύμνους! Με έκπληξη συνειδητοποιούμε ότι έρχονται από τον όρθρο της Μεγάλης Τετάρτης! Και σήμερα σαν να ξεκίνησε ο χειμώνας!  Το τώρα και το σήμερον  της πίστης μας το διαρκές και πάλι μπροστά μας ! Ο ευλογημένος ενεστώτας διαρκείας ! Σὲ τὸν τῆς Παρθένου Υἱόν, Πόρνη ἐπιγνοῦσα Θεὸν ἔλεγεν, ἐν κλαυθμῷ δυσωποῦσα… Τὸ πολυτίμητον μύρον, ἡ Πόρνη ἔμιξε μετὰ δακρύων… Δεινὸν ἡ ῥαθυμία! μεγάλη ἡ μετάνοια! Σήμερον ὁ Χριστός, παραγίνεται ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ Φαρισαίου, καὶ γυνὴ ἁμαρτωλὸς προσελθοῦσα, τοῖς ποσὶν ἐκυλινδοῦτο βοῶσα… Το τροπάριο της Κασσιανής στην πρώτη μέρα του Νοέμβρη ! Μα φορτωμένοι με πλήθη αμαρτιών και ανεξιχνίαστες τις  αβύσσους των δικαιωμάτων του Θεού ανεβαίνουμε όλοι εδώ συνεχώς για να Τον εκλιπαρήσουμε : Των επιρρύτων παθών Χριστέ ελευθέρωσον ημάς! Όλα στο τώρα και στο σήμερον που γεννά την απώλεια μα και την ελπίδα του σωσμού…

Ο πατήρ Φιλήμων φτιάχνει τσάι και μας κερνά ξηρούς καρπούς και παξιμάδια! Μας μιλά για παλιούς μας γνώριμους που εδώ συναντήσαμε με ξεχωριστή αγάπη για τον καθένα τους! Μας μιλά και για κάποιον που πλέον αλλού πορεύεται . Τον πατέρα Λουκά τον αδελφό τους, που έφυγε ξαφνικά την πιο κρύα και χιονισμένη μέρα του περσινού χειμώνα !

 

Παραμονή Χριστουγέννων κοιμήθηκε! Μας λείπει η παρουσία του , η βοήθειά του , το όμορφο πνεύμα του ! Να πάτε ύστερα πάνω στο κοιμητήρι να τον δείτε ! Μια φωτογραφία του χαμογελαστού πατρός Λουκά  στην έκθεση της μονής μας θυμίζει τον τόσο  όμορφο τρόπο του κάθε φορά που μας ξεπροβόδιζε και εκείνος στον αποχαιρετισμό μας! Σήμερα γιορτάζει ο Άγιός του !Μπαίνουμε στο τεράστιο καθολικό για να προσκυνήσουμε ! Εκστατικοί όπως και στην πρώτη μας επίσκεψη πριν χρόνια ! Απαράλλαχτη μεγαλοπρέπεια και ένας αγγελικός ύμνος που σίγουρα κάποιοι ευλογούνται μυστικώς  να ακούνε κάθε φορά που εδώ εισέρχονται από τους αοράτους χερουβικούς μελωδιστές που απ τα ψηλά τούτου του αριστουργήματος μας παρατηρούν!  Η βροχή έξω συνεχίζει ! Ο πατήρ Φιλήμων μας φωνάζει : -Ελάτε στην τράπεζα! Θα ρθείτε και για πρώτη σας φορά στην καινούρια , της αυλής ! Είχαμε παλιά την απάνω , την τράπεζα πίστεως ! Τώρα πάμε στην τράπεζα ελπίδος! Γιατί την λέτε έτσι πάτερ ; Και εκείνος όλο χαρά: Γιατί ελπίζουμε πως θα βρούμε φαγητό να φάμε !  Μελιτζάνες στον φούρνο με τυρί και φρεσκοκομμένο μαρουλάκι απ τους κήπους του Προφήτη γευόμαστε  ενώ ακούμε ένα από τα εκατοντάδες  μαγνητοσκοπημένα κηρύγματα του Γέροντος Ιωακείμ ! 

Τίποτα λοιπόν χωρίς ουσία , χωρίς σύνδεση στο Όρος  ! Μέτοχοι οργανωμένου σχεδίου ψυχωφέλειας άνωθεν εξυφασμένου!  Τα σκεφτόμαστε όλα αυτά μόλις καταλαβαίνουμε ότι ακούμε ένα κήρυγμα βγαλμένο από την Μεγάλη Τετάρτη  ! Θέμα του …η ραθυμία ! Όποιος αναβάλει την μετάνοια για το αόριστο  αύριο θα χάσει αυτό το σωτήριο παρόν , αυτό το λυτρωτικό και θεοδώρητο  σήμερον ! Γρηγορείτε ! μας φωνάζει δια των Ιεροκηρύκων του Παραδείσου ο πάντοτε Ερχόμενος προς το εκούσιον πάθος Σωτήρ  ( συνεχίζεται…)  

 Νώντας Σκοπετέας 

 Για Αγιορείτικες οδοιπορίες παρελθόντων ετών , αναζητήστε τις στο διαδίκτυο με τους εξής τίτλους : «Επιστρέφοντας από Όρος», «Το Άγιο Όρος μέσα μας» , «Του Παραδείσου τ’ όνειρο» , «Μύρισε Παράδεισος» , «Η Παναγία Οικονόμησε» , «Ψυχή Ορθρία» , «Δεν χαμηλώνει ο Άθως», «Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας» «Όσο ανασαίνω θα διψώ» ή στο οριζόντιο μενού του ιστολογίου μας «Εν τω Φωτί Σου οψόμεθα Φως» στην ενότητα : Ημερολόγιο Όρους .

Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν ;

Με αγάπη Χριστού και αληθινή συγκίνηση κρατάμε στα χέρια μας ένα νέο βιβλίο γραμμένο και βγαλμένο μέσα απ την ψυχή μας από τον "Πρόμαχο Ορθοδοξίας" ! Ο τίτλος του :

Πόσα χωρᾶνε σὲ ἕνα Ἀμήν;

Ἱστορίες καὶ πρόσωπα τῆς μόνης Ἀλήθειας

ἀπὸ τὸ ἀχειροποίητο προσκυνητάρι τῆς ψυχῆς...

Μετά το βιβλίο "Δάκρυ στο Εγώ" άλλο ένα ταξίδι στον ευλογημένο ενιαυτό των Ορθοδόξων Χριστιανών. Σαν συνέχεια, με τους ήρωες από το συναξάρι της πλαϊνής μας πόρτας και τις αγιασμένες μορφές της ευλογημένης πίστης μας .

Ὅλα τὰ ἔσοδα ἀπὸ τὴν παρούσα ἔκδοση ( όπως συμβαίνει άλλωστε και με όλες τις υπόλοιπες εκδόσεις) τοῦ βιβλιου θὰ διατεθοῦν γιὰ τὶς Ἱερα-
ποστολικὲς Δράσεις τῆς Ὀρθόδοξης Συναλληλίας "ΠΡΟΜΑΧΟΣ ΟΡΘΟΔΟ-
ΞΙΑΣ" καὶ κυρίως γιὰ τὴν ΔΩΡΕΑΝ ἔντυπη διάδοση τῶν Χαιρετισμῶν τῆς
Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὅπου καρδιὰ ὀρθόδοξη χτυπᾶ...
www.promachos.gr

Πρόλογος από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.Κοσμά . Επίλογος από τον π. Σπυρίδωνα Βασιλάκο .

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ
ΤΗΛ 211.21.40.888 - 69.80.15.20.79
email: info@promachos.gr

Για εκείνους που θα θελήσουν να το προμηθευτούν πιο σύντομα ας το αναζητήσουν στα βιβλιοπωλεία Πολιτεία και Φιλοκαλία της Αθήνας όπου και ήδη διατίθεται .

Ο Πρόμαχος Ορθοδοξίας αποτελεί μια αναγνωρισμένη από το Ελληνικό κράτος Ιεραποστολική συναλληλία-σωματείο που έχει ως μοναδικό σκοπό την ενίσχυση του κατηχητικού και ιεραποστολικού έργου της Μητέρας Ορθοδόξου Εκκλησίας. Τα τελευταία χρόνια δράσης του, έχουν εκδοθεί και διανεμηθεί ΔΩΡΕΑΝ( πλειστάκις με τα έξοδα αποστολής) πάνω από 600.000 βιβλαρίδια με τους Χαιρετισμούς της Υπεραγίας Θεοτόκου αλλά και πολλών ακόμα εκδόσεων-προσευχών και παρακλήσεων προς τον Σωτήρα Χριστό και τους Αγίους Του , όχι μόνο στην Ελληνική γλώσσα αλλά και σε λοιπές .

Μοναδική πηγή εσόδων για αυτό το εξαιρετικό και ευλογημένο έργο του Προμάχου Ορθοδοξίας αποτελούν οι ψυχωφελείς του εκδόσεις όλα τα έσοδα των οποίων δαπανώνται σχετικώς, αποκλειστικά και εξ ολοκλήρου . Στο δώρο της ενίσχυσης των Ιεραποστολικών του δράσεων αντιδωρείται κάθε καλαίσθητη και ουσιώδης έκδοση και μάλιστα όταν αυτή αγοράζεται από Χριστιανικές εκθέσεις βιβλίων , δεν δημιουργεί το παραμικρό κόστος αφού μπορεί να μεταπωληθεί και να προκύψει και όφελος !!!

Ας επιστρατεύσουμε λοιπόν όλοι το ευμήχανό μας προκειμένου να συνεχίσει να προσφέρει ο Πρόμαχος Ορθοδοξίας το Ιεραποστολικό του έργο !

Στις μέρες μας είναι ιδιαιτέρως δύσκολο για κάποιους να προμηθευτούν έστω ένα βιβλίο της τάξης των 10 € ! Απολύτως κατανοητό ! Σίγουρα όμως όλοι όσοι κινούμαστε μέσα σε χώρους πνευματικούς μπορούμε να μιλήσουμε για το έργο αυτό και να προτείνουμε σε Χριστιανικές εκθέσεις Ναών -Ιερών Μονών κλπ τα βιβλία του Προμάχου που αποτελούν την μοναδική πηγή εσόδων και συνέχισης των δράσεών του. Κανείς δεν πρόκειται να ζημιωθεί ! Μόνο ψυχές θα ωφεληθούν ! Αλλά αυτό απαιτεί και κάποιο κόπο , ίσως και κάποιο τσαλάκωμα ενίοτε στο προφίλ ενός πλουσιόδωρου "Ιεραποστόλου" που μόνο προσφέρει πνευματική ελεημοσύνη, χωρίς να προβληματίζεται για το πως αυτή αποκτάται και χωρίς τίποτα εκείνος να αναζητά ώστε να υπάρξει συνέχεια στην παραγωγή του πνευματικού υλικού ... ! Αυτός ο κόπος και αυτό το ...τσαλάκωμα αδελφοί άνωθεν μισθοδοτείται !

Όρος ασύνορο Ημερολόγιο Άθωνος 2019 ( μέρος 3)

 

Στρατιώτες αγιόλεκτοι με την ευχή γονέων

Πανεύοσμα άνθη βλάστησε το βίωμα των σπορέων

 Ιεραπόστολοι παντού πόθο Χριστού ανάβουν

                                                 Τα αιώνια τα ρήματα,  βαθιά  σαν τα προσλάβουν

Ορθοδοξίας σήματα  ο Απολλώ ξεχύνει

Μεγάκυκλοι στο διάστημα,  ασύρματη σαγήνη.

Συχνότητες κατήχησης φωτίζουν πλανεμένους.

Τριάδα ομοούσιος λούζει νιοβαπτισμένους

           Δέκα το πρωί στο Δοχειάρι ! Μαζί με τον  παπά Φιλόθεο στεκόμαστε και κουβεντιάζουμε! Μια ωραία μορφή,  που κουβαλά μια ωραία ιστορία από εκείνες που συναρπάζουν την ψυχή ! Αφιερωμένος με την ευχή του πατέρα του ! Του μοναχού Γερασίμου η  πνευματική σπορά ! Σπάνια οι γονείς προτρέπουν τα παιδιά τους να στρατευθούν στου Χριστού τον στρατό τον αγιόλεκτο! Να τα προσανατολίσουν εκεί που δεν χωράει  των ανθρώπων η δόξα, εκεί που οι απολαβές δεν έχουν υλικό αντίκρισμα, μα όλα αποταμιεύονται στου Ουρανού το ταμείο. Εδώ το μισθολόγιο για τους αφιερωμένους είναι ενιαίο…Θλίψεις , ταλαιπωρίες, ονειδισμοί μα και εκείνη η αλλιώτικη η τόσο παράξενη χαρά που μόνο δάκρυα σταλάζει.  Μας μιλάει με αγάπη και τόσο γαλήνιο τρόπο για τον μακαριστό κατά σάρκα πατέρα του τον καθηγητή του λόγου του Θεού:     -Μας λείπει η φωνή του !  Το γενναίο του φρόνημα ! Το ορθοτομείν του το απαρέγκλιτο ! Το βίωμά του ! Δεν το λέω γιατί ήταν πατέρας μου !

 

Έπειτα αναφέρεται στην ιεραποστολική υποχρέωση του Αγίου Όρους,  μα και κάθε Χριστιανού Ορθοδόξου!  Μας ξαφνιάζει όταν τον ακούμε να μας λέει : Δυό εκατομμύρια ορθοδόξων Χριστιανών διψάνε για εκκλησιαστική και πολιτιστική συμπόρευση ! Ξέρετε ποιοί ; Οι Ορθόδοξοι Σκοπιανοί αδελφοί μας ! Αυτοί που ούτε πάει το μυαλό μας ! Και βρίσκονται τόσο κοντά μας ! Πριν από 3 χρόνια με τον Γέροντά  μας, που τότε ήταν εν ζωή,  δωρίσαμε ένα αντίγραφο της εφέστιας εικόνας της Παναγίας μας της Γοργοϋπηκόου στον Ιερό ναό των Δεκαπέντε Μαρτύρων της Τιβεριουπόλεως στην Στρούμνιτσα των Σκοπίων. Συνόδευσα τότε την εικόνα ! Δεύτερη Κυριακή της Αγίας Σαρακοστής ήταν! Αυτό που συνέβη εκείνο το απόγευμα ούτε που μπορούσα να το φανταστώ ! Μια λαοθάλασσα μας περίμενε στο κέντρο της πόλης ! Χιλιάδες λαού! Δυο επίσκοποι , πολλοί κληρικοί! Λιτανεύσαμε την εικόνα  προς τον Ναό των Αγίων Πεντεκαίδεκα Ιερομαρτύρων. Λάβαρα , εξαπτέρυγα, λαμπάδες προπορεύονται ! Ακολουθεί η Φιλαρμονική που παιανίζει ( τί;) το «Τη Υπερμάχω» και την Τρίτη στάση των Εγκωμίων της Μεγάλης Παρασκευής ! Έπονται μοναχοί και μοναχές , δεκάδες ιερείς ενδεδυμένοι, ηγούμενοι οι δεσπότες …Φτάνοντας στον Ναό οι χοροί ψέλνουν εναλλάξ σλαβονικά και ελληνικά Θεομητορικούς ύμνους. Αγάπη , φιλοξενία , αδελφοσύνη , αφειδώλευτα μας πλημμυρίζουν τις καρδιές! Μας ανταποδίδουν την ευεργεσία του ανεκτίμητου για εκείνους δώρου κάθε φορά που από τότε επισκέπτονται το Δοχειάρι ! Η πίστη μας ενώνει ! Ο Χριστός! Και όταν ενώνει ο Χριστός μας,  δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να διαρρήξει τούτον τον δεσμό ! Ίνα ώσι έν ! Το είπε για όλους τους λαούς ο Χριστός μας ! Όχι μόνο για εμάς ! Η κεφαλή , ο Χριστός,  είναι  Αγία ! Και εμείς μετέχουμε στην αγιότητα της κεφαλής μυστηριακά !Χρέος μας η ενότητα στην Ορθοδοξία! Εις Κύριος , μία πίστις, έν βάπτισμα, εις Θεός! Αυτά μας παρέδωσε ο Χριστός μας για την σωτηρία μας ! Όλα τα υπόλοιπα είναι έργα ανθρώπων , θνητοί λογισμοί και επισφαλείς επίνοιαι! Μόνο ο Χριστός μένει εις τον αιώνα! Δεν έχει προσωποληψία ο Κύριος! Γι αυτό πάντοτε δίνει τις θείες εντολές του σε ενικό αριθμό ! Ο τρώγων μου την σάρκα ! Ο πιστεύων εις εμέ ! Ο θέλων πρώτος είναι έστω πάντων έσχατος! Δεν απευθύνεται ο Χριστός μας σε καμιά ομάδα ή σε σύλλογο ή σε έθνος, αλλά σε κάθε Ορθόδοξο πιστό ανεξαιρέτως προέλευσης που αγωνίζεται πνευματικά να τηρήσει τις σωτήριες διδαχές του! Μιλάει και ο Παύλος γι αυτό όταν λέει ότι η εκ πίστεως δικαιοσύνη σώζει και όχι η καταγωγή ! Και εμάς αδελφοί μου τους Έλληνες δεν θα μας σώσει , δεν θα μας εξαγιάσει και δεν θα μας αμνηστεύσει η καταγωγή μας! Δεν θα σωθούμε επειδή προερχόμαστε  μόνο από τον Πλάτωνα και τον Κολοκοτρώνη ! Δεν εξαλείφονται έτσι η διαφθορά, η ανηθικότητα, ο ξεπεσμός η απαξίωση των πάντων  και η αναξιοκρατία! Αγωνιστές θέλει ο Χριστός μας! Να ρουφούν αξεδίψαστα από την δροσομάνα πηγή του Ευαγγελίου! Να μοχθούν για την ενότητα και την αγάπη ! Να ρίχνουν τις υψοποιές γέφυρες της Ορθόδοξης ιεραποστολής ! Πιστοποιούνται τα λόγια στου πατρός Φιλοθέου σαν θυμόμαστε το μεγάλο θαύμα με τον άλαλο νεαρό από τα Σκόπια λίγα χρόνια πριν !

Ναι , ήταν από την Στρώμνιτσα εκείνο το παιδί! Συγκλονιστήκαμε τότε σαν μάθαμε πως οι πρώτες λέξεις που βγήκαν ποτέ από το στόμα του ήταν μπροστά στην Γοργοϋπήκοο εδώ στο Δοχειάρι !- Μάνα Παναγία δώσε μου την υγεία μου !  Αυτές  ήταν οι πρώτες του λέξεις ύστερα από δεκαοχτώ χρόνους ζωής!   Τόσο σημαντικό να βγαίνουν τούτα τα λόγια από έναν δοχειαρίτη, ανυποχώρητο μαχητή της Ορθοδοξίας!  Προσευχή να κάνουμε να γεφυρωθούν κάποτε οι αποστάσεις, και να βιώσουμε εκείνο το Ένα το Χριστοδίδακτο! Χαρήκαμε πολύ για την σύντομη μα αξέχαστη συνομιλία με τον παπά !

Εκείνος κίνησε βιαστικά για το μαραγκούδικο της μονής και εμείς συναντήσαμε τον νεότατο μοναχό Ονούφριο, που ετοιμαζόταν και με άλλους να πάνε για λιομάζωμα! Οι γνώσεις του για την γη και την κάθε λογής καλλιέργειά της μας εντυπωσιάζουν ! Όλα περνούν από εκείνον! Και συνεχώς  θέλει να μαθαίνει ! Πως χαίρεται που βοηθά με τις δυνάμεις του να κερδίζεται κάθε μέρα με κόπο και ιδρώτα άφθονο η αυτάρκεια, η τόσο απαραίτητη για τους ανυπότακτους λάτρεις της αποταγής!  Παίρνουμε δωμάτιο στα ψηλότερα της Δοχειαρίου ! Από εδώ η θέα είναι μοναδική ! Η Παναγία μας παντού ! Κάθε τοίχος,  αφορμή για ευχαριστία στις γοργές ικεσίες της. 

Και ένα πορτρέτο μοναχού ακριβώς στην είσοδο του δωματίου, μας προτρέπει να σιωπούμε,   μας σημαίνει για την ησυχία που θεραπεύει και ξεδιαλύνει όσα οι λέξεις πολλές φορές νεφελώνουν. Ξεκουραζόμαστε για λίγο και παίρνουμε τον δρόμο για την κοντινή Ξενοφώντος! Ως τις εσπερινές ακολουθίες έχουμε λίγες ώρες ! Διαδρομή με έναν ήλιο να ψάχνει μυστικά περάσματα από τα σύννεφα που πυκνώνουν. 

Βαθιές ανάσες όλο παίρνουμε ! Σαν να προσπαθούμε να αποβάλλουμε μολύσματα και ρυπαρά  και να εγκλωβίσουμε έστω και για ελάχιστα  στις κυψελίδες και στα κύτταρά μας,  ανόθευτο το αθωνικό οξυγόνο ! Τελάρα με χοντροελιές μαρτυρούν της μέρας που φεύγει τον κάματο τον ευλογημένο! Μικρά ξωκλήσια στην πορεία μας ! Σε πέτρα σμιλεμένες οι μορφές των Δοχειαριτών Αγίων πίσω απ το ιερό  στον  νεόδμητο ναῒσκο τους. Η Αγία Παρασκευή του Βράχου πιο κάτω, περιμένει τις κοντανάσες μας μετά το ανηφόρι. Στο αγίασμα του Αη Γιώργη γονατίζουμε να δροσίσουμε χείλη και ψυχή. Οι Ξενοφωντινές αυλές ευρύχωρες σαν τις καρδιές των πεφιλημένων μοναχών της και του πολυσεβάστου Γέροντα Αλεξίου !

Το καθολικό του Αγίου Τροπαιοφόρου είναι ανοιχτό και ολοφώτεινο ! Η Οδηγήτρια στα αριστερά ευλογεί ακριβώς από την  θέση που εκείνη κάποτε διάλεξε για το θρονί της! Συναντάμε και μια νέα εικόνα του Αγίου Ιακώβου του εν Ευβοία! Δεν ήρθε ποτέ του στο Όρος εν ζωή ! Ερχόταν πνευματικώ τω τρόπω !

Κάπως έτσι και τώρα πρέπει να ερχόταν,  μόλις ο Ξενοφωντινός πατέρας Λουκάς φιλοτεχνούσε την αγία μορφή του, να τον ευλογήσει και να του υποδείξει τις λεπτομέρειες της ταπεινής του μορφής, βάζοντας πάντοτε στην αρχή εκείνο το αλησμόνητο «με συγχωρείτε» !  Τα κατάφερε τελικά ο ήλιος και για λίγο  κρατήθηκε ολόκληρος ! Ακριβώς πάνω από την υπαίθρια απλωταριά στο ύψωμα σιμά στο κοιμητήρι! Χρυσαφένια θάλασσα μπροστά μας!  Στιγμές μιας λατρεμένης σιωπής γιατρεύουν του πολυμέριμνου τα άλγη! Ένα ζουμερό πορτοκάλι μοιραζόμαστε ζητώντας συγχώρεση που το κόψαμε δίχως ευλογία !  Πατέρες αγαπημένοι  αν διαβάζετε τούτα τα φτωχά λόγια στείλτε μας την… έστω και αναδρομικά! 

Τελευταία στάση πριν τον δρόμο της επιστροφής στο κοιμητήρι ! Είναι εξαιρετικά αρμονικά όλα εδώ! Οι τάφοι των μοναχών τόσο τακτοποιημένοι, δίνουν την εντύπωση ότι μόλις σήμερα φτιάχτηκαν! Κανένας έστω και στο ελάχιστο παραμελημένος ! Φρέσκο χώμα τους καλύπτει ! Ολοκάθαρα βότσαλα σχηματίζουν σταυρούς πάνω τους ! Όσα χρόνια κι αν περάσουν, η μνήμη των εν Κυρίω κοιμηθέντων Ξενοφωντινών αδελφών αγέραστη! Θυμάμαι με θλίψη κοιμητήρια στον έξω κόσμο , με σπασμένα,  βρώμικα,  ατημέλητα μνήματα ! Παρέχει ο χρόνος που κύλησε δικαιολογίες! Όλο και πιο αχνά ακούγεται εκείνο το αιωνία η μνήμη, ως που χάνεται σκεπασμένο  από της αμαρτίας την λήθη, από της βιοτικής μέριμνας την λησμονιά, που τις καρτερούσες ψυχές πληγώνει. Δεν προσμένουν αυτές βέβαια στολίσματα και καθαριότητες, μα την συνοδή τους προσευχή που πολύ τις αναπαύει  …

Εσπερινός στο Δοχειάρι ! Στην λιτή ο Εσταυρωμένος, περίβλεπτη υπενθύμιση του… δι εμέ… Πώς μπορούμε να ξεχνάμε την θυσία του Ναζαρηνού Ελευθερωτή για τον καθένα μας προσωπικά ! Στις αιτήσεις υπέρ αναπαύσεως του ιερέα, συνεχώς ο Γέροντας Γρηγόριος και ο Μοναχός Απολλώ ! Ναι , λείπει πολύ και εκείνου η αξέχαστη μορφή ! Η πρώτη κουρά του Γέροντος Γρηγορίου! Του έδωσε το όνομα ενός εκ των εβδομήκοντα Αποστόλων του Χριστού μας! Θείας πίστεως, τῷ ἀμφιβλήστρῳ, ἐζωγρήσατε, ἐθνῶν ἀγέλας! Πόσο ταιριαστό το απολυτίκιό τους με την πορεία του μακαριστού δοχειαρίτη!  Ο ραδιοερασιτέχνης ταπεινός πατέρας με την διεθνή φήμη ! Ο τόσο ιδιαίτερος, ο  παγκόσμιος Ιεραπόστολος  που έκανε τα ερτζιανά και τις συχνότητες εργαλεία της μόνης Αλήθειας. Ξάφνιαζε πάντοτε αυτός ο μοναχός με την τόσο ασυνάντητη δράση ! Σπούδασε και απόκτησε πτυχίο εκπομπής ! Έλαβε και τον γνωστό διακριτικό του αριθμό SV2ASP/A! Το Α στο τέλος υποδήλωνε τον Άθωνα! Στα μέσα της δεκαετίας του 1980,  η Μονή είχε μείνει για μήνες χωρίς τηλεφωνική επικοινωνία! Κινδύνευσε η ζωή ενός πατέρα τότε ! Στο νοσοκομείο στην Θεσσαλονίκη που ο πατήρ Απολλώ τον συνόδεψε,  γνώρισε έναν γιατρό ραδιοερασιτέχνη. Εκείνος του πρότεινε να μελετήσει και να δώσει εξετάσεις για την νόμιμη πιστοποίηση ! Με άδεια της Ιεράς κοινότητας και την αμέριστη υποστήριξη του Γέροντα Γρηγορίου! (Στ αλήθεια όσοι  κατηγόρησαν τον γέροντα  για αναχρονιστή και οπισθοδρομικό αυτά τα εκπληκτικά φρόντισαν ποτέ να τα μάθουν ; ) Δεν ήταν μόνο φυσικά οι ανάγκες της επικοινωνίας της μονής σε εξαιρετικές και δύσκολες περιστάσεις . Πολλοί γνώρισαν την Ορθοδοξία και την ασπάστηκαν μυστηριακά μέσω των εκπομπών του και του ασυρμάτου του πατρός Απολλώ  !

Η Ιταλίδα Βερονίκη,  καθηγήτρια στο Βασιλικό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και εκείνη ραδιοερασιτέχνης,  έγινε Ορθόδοξη μέσω της εκπομπής του! Βαπτίστηκε στο μετόχι της Δοχειαρίου στον Σοχό στην Παναγιά την Θεσκέπαστη! Η εικόνα του πρώην Προτεστάντη Γερμανού αδελφού μας Ντομινίκ να βαπτίζεται στον αρσανά της Δοχειαρίου και να λαμβάνει το όνομα Μιχαήλ και αυτή μνημειώδης πριν από μια δεκαετία ! Και εκείνος ραδιοερασιτέχνης που έλαβε από τον πατέρα Απολλώ την κλήση με  τα κύματα της σωστικής πίστης! Ένας Αμερικάνος ραδιοερασιτένης του έστειλε κάποτε σήμα ! - Η κόρη μου έχει καρκίνο και είναι έγκυος! Κοντά στα Χριστούγεννα εκείνη την χρονιά   ήρθε μια κάρτα στον πατέρα Απολλώ! -Τα κεριά που άναψες δεν πήγαν χαμένα ! Η κόρη μου είναι πλέον υγιής και το μωρό επίσης!  Είχαμε την ευλογία να παίρνουμε και εμείς συχνά πυκνά ηλεκτρονικά μηνύματα με ψυχωφελέστατο πνευματικό υλικό ,  τα οποία έστελνε με ομαδική αποστολή σε αναρίθμητους  αδελφούς σε όλον τον κόσμο !

Ακόμα και καθ΄ολη την διάρκεια της σοβαρής ασθένειάς του και λίγες μόνο μέρες πριν την κοίμησή του έστελνε μηνύματα!  Μίλησε ασίγαστα  και εξέπεμψε παντού  τα σήματα της Ορθοδοξίας , χρησιμοποίησε την τεχνολογία ως μέσο και σαγήνη που απλώθηκε σε όλον τον κόσμο φτάνοντας μέχρι τα πιο μακρινά σημεία του ορατού σύμπαντος!  Με την Παναγία στο μέσο θυμόμαστε την φωτογραφία του μακαριστού πατρός με τον  Βαλέρι, τον κοσμοναύτη που ζητούσε στον Μοναχό Απολλω να του ανάβει κεριά όταν επικοινωνούσε μαζί του  απ΄το διάστημα ! Ήρθε και τον συνάντησε ! Πάτερ Απολλώ σε ζητά κάποιος Ρώσος στην είσοδο του μήνυσαν. -Γέροντα είμαι ο Βαλέριος! Αγκαλιάστηκαν και δόξαζαν τον Θεό που τους αξίωσε να ανταμώσουν ! Έκλαιγε εκείνος  σαν μωρό παιδί μπροστά στην εικόνα της Γοργουπηκόου ! Εδώ αδελφέ μου σου άναβα τα κεριά που μου ζητούσες !

…( συνεχίζεται με το 4^ο μέρος)

Νώντας Σκοπετέας 

 Για Αγιορείτικες οδοιπορίες παρελθόντων ετών , αναζητήστε τις στο διαδίκτυο με τους εξής τίτλους : «Επιστρέφοντας από Όρος», «Το Άγιο Όρος μέσα μας» , «Του Παραδείσου τ’ όνειρο» , «Μύρισε Παράδεισος» , «Η Παναγία Οικονόμησε» , «Ψυχή Ορθρία» , «Δεν χαμηλώνει ο Άθως», «Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας» «Όσο ανασαίνω θα διψώ» ή στο οριζόντιο μενού του ιστολογίου μας «Εν τω Φωτί Σου οψόμεθα Φως» στην ενότητα : Ημερολόγιο Όρους .