Στον Παπά Λιά μας ...
Έρχομαι
και σε συναντώ τούτην την ώρα σε ένα δωμάτιο που ο πόνος αρωματίζει. Σιωπώ και
ανασαίνω . Αναδεμένη και εκείνη η
μυρωδιά της ελπίδας σαν το φρέσκο πρωινό αεράκι, που σπαθίζει να διώξει μακριά της απελπισιάς
τα μικρόβια. Στέκεσαι εκεί άγρυπνος για ώρες, για μέρες, για χρόνια ακόμα ολάκερα και καρτεράς .
Έρχονται και άλλοι πολλοί και σε βρίσκουν
να σου πουν λόγια που ποτέ δεν θα μπαιναν στου Χριστού μας το στόμα. Και
εσύ Χριστομίλητα τους κάνεις και αναρωτιούνται τι να ναι κείνο που ξάγρυπνο σε
κρατά τόσο καιρό …Τους απαντάς :
-Είναι εκείνη η ανάσα που ξεβγαίνει
από τα ξεραμένα χείλη και ψυχές –κρήνες ξεδιψαστικές , που δεν στερεύουν ποτέ
τους από το Ζωντανό νερό !
Σ
εκείνο το δωμάτιο , δεν χωρά να μπει η λογική των στεγνών μας ψυχών . Σαν το
παράθυρο ανοίγει , μόνο της πίστης το οξυγόνο θα ρθει ανακουφιστικά να δροσίσει
την αμείωτη θέρμη του σώματος.
-Μα τι του προσφέρεις ; Δεν τον
βλέπεις που πονά ; Ακίνητος , ανίσχυρος, αμίλητος , σαν νεκρός, τις περισσότερες στιγμές βυθισμένος σε λήθαργο… Τόσον καιρό τώρα ! Ας
τον να ησυχάσει !
–Μα δεν του προσφέρω εγώ ! Εγώ
είμαι ο ανίσχυρος ! Εκείνος είναι ο δυνατός ! Αυτός μας δυναμώνει ! Σαν βλέπω
συνεχώς να βαπτίζει τον πόνο του στην κολυμβήθρα της υπομονής! Ο παππούλης μας
! Ο Γέροντάς μας ! Εκείνος που κάποτε
μιλούσε εμφορούμενος απ το Πανάγιο πνεύμα ! Ο εύγλωττος , ο μεταδοτικός , ο
ευμήχανος , που οδηγούσε ψυχές σε λόγια και παραβολές από Χριστό γραμμένες ,
τώρα σιωπά…δεν μπορεί ούτε μια λέξη να προφέρει …
-Άνοιξε ξανά το παράθυρο που κοιτά
στην ελιά την γραία να μπει θαλασσινό αγέρι ! Και άκουσε τώρα αυτά που έχει να μας πει. Τον ακούς ; Ναι
…Τώρα διδάσκει περισσότερο …Τώρα τα ομιλήματα του είναι πιο συνταρακτικά από
ποτέ! Αρκεί σοι η χάρις μου ! Η γαρ
δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται ! Τον ακούς ; Σαν Παύλος και εκείνος σε
κοιτά με τα πιο λαμπερά του μάτια και καυχιέται ! Ποτέ του δεν καυχήθηκε σ
αυτόν τον ανήφορο !
Τώρα για πρώτη του φορά καυχιέται για τον πόνο του και για
την ισχύ του Χριστού την ανίκητη , που ξέρει πως μέσα του κατοικεί ! Ανήμπορος
έστω το χέρι του να σηκώσει , να ευλογήσει … Αδύναμος παντελώς! Φιλοξενεί μέσα
του Παντοδύναμου Θεού την δύναμη ! Αρκεί σοι η χάρις μου …Και σένα σου αρκεί
μόνο να τον κοιτάς ! Και να ακούς την ανάσα του ! Σε καλεί πάλι σαν άλλος
Παύλος κάποτε να του μοιάσεις …όπως και εκείνος μοιάζει του Χριστού πριν το
αγκαθωστεφανωμένο του κεφάλι γείρει , το πνεύμα να παραδώσει στα χέρια του
Πατέρα Του …
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από εκπομπή με τίτλο :
Μόνο να ακούω την ανάσα σου
Μ.Τεσσαρακοστή 2020