Αυτή η πρόσκαιρη
ευδαιμονία, είναι για την συντριπτική
πλειονότητα του «Νέου Ισραήλ» το αποκλειστικό ζητούμενο.
Και αυτό έχει ως άμεση
συνέπεια το να υπάρχει κατάρρευση και βύθισμα στην απελπισία, όταν κυκλώσουν τα
πρώτα τρικυμισμένα κύματα του πόνου και της δοκιμασίας.
Για ποιόν ευεργέτη πόνο
και για ποιόν Κύριο Καθηγητή να μιλήσει τότε κανείς;
Μα ο πανευμήχανος
Κύριος πάντοτε βρίσκει τον τρόπο να θέσει Νου και να διδάξει!
Να σμιλεύσει ψυχές και να τις μαλακώσει! Και βρίσκει τρόπους τότε να προειδοποιήσει τις ψυχές πως έφτασε πλέον η ενδεκάτη ώρα που μπορεί να πολλαπλασιαστεί και να γίνει αιώνιο…Με ένα βιβλίο γραμμένο από ανθρώπους με χιλιοτρυπημένα από τις θεραπείες και τους ορούς χέρια. Με ένα ομίλημα από εκείνους που συμπορεύτηκαν με την ασθένεια την ανίατη , την δυσίατη, την γιατρεμένη. Σε μια σελίδα χαρτιού , σε μια διαδικτυακή όαση, σ έναν ραδιοφωνικό άμβωνα…Σε ένα δωμάτιο ψυχρό, στην διάρκεια μιας ΧηΜειοΘεραπείας …
Ω αυτά τα δωμάτια,
αυτοί οι διάδρομοι- γειτονιές του Σταυρού πόσες ψυχές έχουν λυτρώσει! Πόσο Φως βρίσκει
κανείς εκεί!
Τόποι που αγιάστηκαν
από δάκρυα και προσευχές!
Καρδιές που συνεχώς
πλαταίνουν για να χωρούν όλο και περισσότερους…
Χάριν συντομίας πολλές φορές
αυτές οι μέρες οι μεγάλες λέγονται από όσους πορεύονται μέρες Χ.Μ.Θ.
Ένα ιδιότυπο ακρωνύμιο(κάτι σαν ακρωνύμιο και αρκτικόλεξο) τόσο φοβιστικό και απευκτέο για άλλους που
ίσως δημιουργήθηκε και χάριν εξορκισμού του κακού, της παλιοαρρώστιας που λέει
ο λαός…
Δεν είναι το
ακρωνύμιο αυτό που μοιάζει να φτιάχτηκε όχι μόνο χάριν συντομίας, μα σαν
μυστικό πέρασμα ανώδυνης διαφυγής. Είναι και η σιωπή και η λησμονιά και ένα
λευκό χαρτί να παραμένει άγραφο, γιατί δεν βαστά τις περισσότερες φορές ο
πονεμένος που μένει πίσω να το συμπληρώσει με θύμησες και χαμόγελα που γίνονται
δίστομες ρομφαίες, σαν η αγέραστη μνήμη τα βγάζει ξανά στην επιφάνεια μιας
πένθιμης γαλήνης.
Εμείς ελέω Θεού
σκεφτήκαμε πως ίσως στο τέλος αυτής της ωριαίας ραδιοσυμπόρευσής μας, από αυτά
τα γράμματα θα δημιουργηθούν κάποια άλλα ακρωνύμια που θα γεννούν Ελπίδα και
Φως και Χαρά αληθινή!
Χ. Μ. Θ …
Χριστός Μόνο Θαύμα,
Χριστός Μόνη Θεραπεία,
Χριστός Μαζί Θαρσείτε!
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από ομότιτλη σειρά 2 εκπομπών .
Αφιερωμένες στην αδελφή μας Βασιλική που με το υπέροχο κείμενό της κατέθεσε τις μνήμες της από τις Χ.Μ.Θ και την μακαριστή συνοδοιπόρο της Μαρία στα δωμάτια του φωτός…
Η Μαρία , ο Βασίλης, ο
Αντώνης, ο Δημήτρης, ο Νότης και τόσοι
ακόμα, ψυχές διαλεχτές στεφανωμένες και
αιώνια χαμογελαστές, στην συντροφιά την
μεγάλη του Ουρανού, σε αυτήν την ξεχωριστή χορεία των Αγίων της υπομονής με
κωδικό και ακρωνύμιο το Χ.Μ.Θ…