…Γράφτηκε το λοιπόν στα 1957 , 15 χρονών παλικαράκι
στην Εκκλησιαστική Σχολή της Κορίνθου ! Επταετής η φοίτηση, μα δόξα τω Θεώ , του αναγνώρισαν τα 2 χρόνια
στο Γυμνάσιο του Λεωνιδίου ! Ω , πόσο
τον μάγεψε τούτη η σχολή ! Οι δάσκαλοί της , οι Ιερείς , οι Δεσποτάδες , τα
Θεολογικά μαθήματα της Συμβολικής, της
Δογματικής ,της Εκκλησιαστικής Ιστορίας,
τα λόγια τα Πατερικά, τα καλλιτεχνικά , η ζωγραφική ,η Αγιογραφία, η χαλκογραφία , η Βυζαντινή μουσική , η πρακτική άσκηση !
Τους μάθαιναν ακόμα και το πώς πρέπει να κραδαίνουν και να υψώνουν και να
κουνούν το θυμιατό …Τους μάθαιναν να φυτεύουν τα ευλογημένα λιόδεντρα , πώς να
εκτρέφουν τις κότες τα κουνέλια … πώς να
κοπιάζουν και να εργάζονται ταις ιδίαις
χερσί , πώς να ζουν αληθινά κατά Θεόν …
Πέντε χρόνια αλησμόνητα , δημιουργικά , φωταγωγικά ,εν παιδεία και νουθεσία
Κυρίου . Πέντε χρόνια χαράς και γαλήνης , που φώλιασαν μέσα στην εύφορη γη
του και άνθισαν έναν βλαστό αγλαόκαρπο και αρωματικό , έτοιμο να προσφερθεί στον Αυξάνοντα Μεγάλο
Γεωργό…Κι όμως, υπήρχε ένα αγκάθι σε
όλην αυτήν την αγαθή σπορά, στα
αγιασμένα μέρη της δεύτερης οδοιπορίας
του Αποστόλου των Εθνών ..Εκεί στην Κόρινθο , όλον αυτόν τον καιρό , δεν
έπαψε ούτε μια μέρα να σκέφτεται το πρόβλημά του …Ιδίως όταν λογάριαζε , πως
για να λάβει το πτυχίο του στην σχολή
, στο σπουδαίο μάθημα της ρητορικής ,
την τελευταία χρονιά θα έπρεπε να
κηρύξει από άμβωνος… Τόσα χρόνια είχε μάθει και μάλιστα είχε αριστεύσει αρκετές
φορές στο να συντάσσει γραπτώς κηρύγματα
! Μα τώρα ήταν υποχρεωτικό να κάνει ένα κήρυγμα μέσα σε Εκκλησία , σε ώρα Θείας
Λειτουργίας , μπροστά σε κόσμο ! Πως την φοβόταν τούτην την ώρα ! Στο ξεκίνημα
πίστευε πως με την βοήθεια του Θεού και με το Χριστοκεντρικό περιβάλλον της
Σχολής θα τα κατάφερνε, μα όσο πλησίαζε
ο καιρός, έβλεπε πως το πρόβλημα
παρέμενε δυσεπίλυτο … Το σκέφτηκε πολύ …Πέντε ολόκληρα χρόνια θα πήγαιναν
σχεδόν χαμένα αν δεν τα κατάφερνε! Μέχρι και να προφασιστεί τον ασθενή σκέφτηκε
για να αναβάλει …Ο καθηγητής της Ρητορικής όλο του έδινε θάρρος !
-Θα κάνεις κήρυγμα Ηλία , το δίχως άλλο ! Θα τα καταφέρεις! Τα γραφτά σου είναι θησαυρός ! Όπως τα γράφεις με ειρμό , έτσι θα τα πεις κιόλας !17 Ιανουαρίου θα κάνεις το πρώτο κήρυγμά σου σε Εκκλησία !
Κάτι έβλεπε φαίνεται εκείνος που ο εικοσάχρονος πλέον Ηλίας αγνοούσε
παντελώς …
Εκείνος συνέχιζε να αναζητά προφάσεις για αναβολή !
Βρήκε μια εξαιρετική ! Ο αδελφός του ο μεγάλος ο ναυτικός , θα ξεμπάρκαρε για
λίγο να κάνει μια εγχείριση στις αμυγδαλές στο Ασκληπιείο , κοντά στην μεγάλη
μέρα του κηρύγματος !
-Κύριε
καθηγητά θα πρέπει να πάω στην Αθήνα , εγχειρίζεται ο αδελφός μου !Να είμαι
κοντά του , να του σταθώ αν κάτι χρειαστεί ! Παραμονές του κηρύγματος ! Δεν θα
είμαι εδώ , θα ήθελα να λείψω αν είναι ευλογημένο …
-Να
πας Ηλία παιδί μου ! Και άκουσε … θα κάνεις εκεί το κήρυγμά σου, του Αγίου Αντωνίου ανήμερα ! Μάλιστα , κανένα
πρόβλημα ! Τώρα το σκέφτομαι… ναι, έτσι
θα γίνει ! Στην Αγία Τριάδα Πειραιώς ! Θα τηλεφωνήσω στον πατέρα Κωνσταντίνο
εκεί να σε περιμένει ! Είναι πολύ καλός μου φίλος !
Παραμονή Αγίου Αντωνίου 1962 ! Εσπερινός στην Αγία
Τριάδα δίπλα στο λιμάνι ! Ο παλιός Ναός ! Στις πίσω θέσεις ο Ηλίας παρατηρούσε
συνεχώς τα πάντα . Έριχνε κλεφτές ματιές και προς το πεδίο της αυριανής του…
μάχης , πότε στον άμβωνα του Δεσποτικού θρόνου,
πότε στην μεγαλόπρεπη Ωραία πύλη … Ακούστηκε το απολυτίκιο του καθηγητού
της Ερήμου από τον ψάλτη ! Τον ζηλωτήν
Ηλίαν τοις τρόποις μιμούμενος, τω Βαπτιστή ευθείαις ταις τρίβοις επόμενος,
Πάτερ
Αντώνιε, της ερήμου γέγονας οικιστής, και την οικουμένην εστήριξας ευχαίς σου.
Διό πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Πήρε θάρρος ο Λιάς
και πλησίασε στο Ιερό μετά την απόλυση του εσπερινού ! Άκουσε και για
τον προφήτη και προστάτη του Θεσβίτη,
που ήταν μέσα στο απολυτίκι της
μεγάλης γιορτής του χειμώνα ! Το θεώρησε μήνυμα και αυτό του έφερε μια
ανατριχίλα ! Φίλησε τον Αρχάγγελο και μπήκε μέσα στο Ιερό …
-Ευλογείτε
! Είστε ο πατήρ Κωνσταντίνος ;
-Ναι
παιδί μου ! Εσύ πρέπει να είσαι ο Ηλίας ο σπουδαστής από την Εκκλησιαστική της
Κορίνθου !
–Ναι πάτερ ,
….εγώ είμαι !
-Καλώς
τον Ηλία μου ! Καλώς όρισες παιδί μου ! Μου μήνυσε ο καθηγητής σου ότι θα έρθεις !
Μην φοβάσαι Ηλία μου ! Όλα θα πάνε καλά
!Άκουσε , μην αγχώνεσαι… αν θες μόνο
κάνε το κήρυγμα...Έχεις ετοιμάσει έτσι δεν είναι ;
-Ναι
πάτερ Κωνσταντίνε …εδώ το έχω …είναι 5 σελίδες ! Τα ξέ –ξέ ρω και από μνήμης !
-Να ναι
ευλογημένο παιδί μου ! Όμως και αν δεν θέλεις,
ή νιώθεις ότι δεν θα τα καταφέρεις , μην ανησυχείς ! Εγώ σου δίνω τον
λόγο μου ότι θα πω στον καθηγητή σου τα καλύτερα και ότι το έκανες το κήρυγμα !
-Ευχαριστώ πάτερ ! Αύριο το πρωί πρώτα ο Θεός
θα είμαι εδώ από νω…νω …ρίς !Θα ανέβω όπου μου πείτε και έπειτα θα πάρω την
μεγάλη απόφασή μου !
Βγήκε από τον Ναό της Αγίας Τριάδας σχεδόν κλαμένος
! Ο παππούλης εύχαρις και στοργικός , μα αυτό που του είπε κάπως τον πλήγωσε …ή
μάλλον του έφερε μέσα του ένα ευλογημένο πείσμα …Όχι δεν θα δεχόταν αυτήν την
ειδική μεταχείριση …αυτό το κατά συνθήκη ψέμα του καλοσυνάτου Ιερέα …Θα
ανέβαινε πάνω στον άμβωνα και θα προσπαθούσε ! Δεν ένιωθε πως εκβίαζε κανέναν
και κυρίως τον Θεό …Πήγε στον ξάδελφό του στα Καρβουνιάρικα να περάσει την
νύχτα …Ήταν κοντά στον Ναό και το πρωί θα ήταν συνεπής …Δεν κοιμήθηκε ούτε
λεπτό εκείνη την νύχτα !Έσβηνε και έγραφε συνέχεια ! Προσπαθούσε να βρει λέξεις
να τον διευκολύνουν ακόμα περισσότερο στην άρθρωση ! Προσευχόταν συνεχώς !
-Αξίωσέ με Κύριε να κηρύξω τον Θείο λόγο Σου ! Αξίωσέ με Κύριε ! Παναγιά μου Έουνη… Έλωνα … μεσίτευε για έλεος ! Άγιε μου Αντώνιε , εγώ ένα τίποτε είμαι , ένα περίψημα , που θα τολμήσω να κηρύξω αύριο στην μνήμη σου ! Έτσι εσύ δεν είπες πως πρέπει ο καθένας να λογαριάζει τον εαυτό του ; Βοήθα με σε ικετεύω !.... (συνεχίζεται)
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από το βιβλίο: "Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν" ( εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας)
όπου συμπεριλαμβάνεται η αφηγηματική βιογραφία του μακαριστού π.Ηλία Αλευρά + 28.7.2021