Νύχτωμα
Μεγάλης Παρασκευής! Και οι πιο σκληροί μαλακώνουν μπροστά στη θυσία του Θεανθρώπου
Ιησού. Έτσι τουλάχιστον μας υπαγορεύει να νιώθουμε και να σκεφτόμαστε, ο αγαθός
λογισμός. Ακόμα κι οι αλειτούργητοι, κι οι αλιβάνιστοι, όπως θα’ λεγε και ο κυρ-Αλέξανδρος, όλοι οι Χριστιανοί
Ορθόδοξοι, κατά τη διάρκεια των εγκωμίων, βρίσκονται μέσα στις Εκκλησίες!
Ελάχιστοι απουσιάζουν! Κρατούν κεριά αναμμένα, κάποιων τα μάτια δακρύζουν, άλλοι
απολαμβάνουν τα μελωδήματα και τις φωνές των ψαλτών, πολλοί ανεβαίνουν εθιμικά
και στο ψαλτήρι…
-Πρόσεξε
μη στάξει το κερί στο καινούργιο κουστούμι! Έχε το νου σου τώρα που θα βγούμε
στην περιφορά! Ω γλυκύ μου Έαρ, γλυκύτατό μου τέκνο…και έπειτα το ούζο με τα
καλαμαροχτάποδα! -Χωρίς λάδι , μη μας βρει και καμιά συμφορά! Και καμιά
ντοματούλα κομμένη γαρύφαλλο , καμιά ελιά , κανένα παξιμάδι..Ε που θα πάει, θα
περάσει…Ένα βράδυ είναι, θα περάσει μέχρι αύριο! Να κοινωνήσουμε στην πρώτη
Ανάσταση και έπειτα τρώμε!
Φαίνονται λίγο κωμικά όλα τα παραπάνω, αλλά πιστέψτε μας έχουν ακουστεί, είτε σε περιφορά Επιταφίου, είτε ακόμα και στην ώρα των Εγκωμίων! Την ώρα που ο θύτης κηδεύει το θύμα του! Το έλεγε αυτό ο μακαριστός Ιεροκήρυκας του Παραδείσου, ο κυρ Δημήτρης ο Παναγόπουλος! Πού αλλού έχουμε συναντήσει κάτι τέτοιο; Συνήθως ο δολοφόνος είτε φυγοδικεί, είτε είναι προφυλακισμένος…Μόνο τη Μεγάλη Παρασκευή συμβαίνει να πηγαίνει ο θύτης στη κηδεία του θύματος, σαν σε πανηγύρι! Ορθόδοξη Ελλάδα, 2017 χρόνια μετά Χριστόν! Να ζητήσω συγγνώμη από σένα συναμαρτωλέ αδελφέ μου, που δεν σε αφορούν και που βρίσκεις τόσο υπερβολικά όλα τα παραπάνω και ανάρμοστα να ακούγονται σε μια καθωσπρέπει εκπομπή Εκκλησιαστικού Ραδιοφώνου, μέσα σ’ αυτές τις Άγιες μέρες! Ας μεταφερθούμε λοιπόν σε μια άλλη στιγμή της ίδιας ακολουθίας. Την ώρα που σηκώνεται ο ευωδιαστός λουλουδοστόλιστος Επιτάφιος και όλοι περνάμε από κάτω και μάλιστα κάποιοι, 3 φορές! Κάτω από το νεκρό και άψυχο σώμα του Πλάστη μας! Άλλος συντετριμμένος βάζει μετάνοια εκείνη την ώρα κάτω απ’ τον ενταφιασμένο Ιησού, άλλος περνάει για να υποχωρήσει ο επίμονος πονοκέφαλος και άλλος για το καλό, επειδή έτσι το βρήκαμε απ’ τους παππούδες και τους γονήδες μας! Τελείωσε το πέρασμά μας λοιπόν και μπαίνουμε ξανά μέσα στο Ναό. Οι μισοί βέβαια και παραπάνω έχουν ήδη αποχωρίσει!
-
Που πάτε; Έχει κι άλλο; Καλά, ερχόμαστε! Να πάρουμε και κανένα λουλούδι!
Συνηθίζεται αυτό για ευλογία! Για το καλό!
Οχλαγωγία!
Όχι ευλογία! Μια αλλαχόθεν υποκινούμενη αναστάτωση…Παρατηρήστε λοιπόν εκείνη τη
στιγμή κάτω από κάποια κουρασμένα βλέμματα
δυσφορίας, την ώρα που με νοήματα οι περισσότεροι κάνουν παρατήρηση να επιταχυνθεί
το τέλος…εκείνη την ώρα ο ψάλτης αρχίζει κάτι να διαβάζει…
-Ἀνάστα,
Κύριε, βοήθησον ἡμῖν. Ὁ Θεός, ἐν τοῖς ὠσὶν ἡμῶν ἠκούσαμεν. Προφητείας Ἰεζεκιὴλ
τὸ Ἀνάγνωσμα!
«…Ο
Κυριος είπε προς εμέ· “υιέ ανθρώπου, είναι δυνατόν να αποκτήσουν ζωήν τα οστά
αυτά;” Και εγώ είπα· “Κύριε Κύριε, συ γνωρίζεις τι μπορεί να συμβή με αυτά”. Ο
Κυριος μου ειπέ· “προφήτευσε δια τα οστά αυτά και ειπέ τα εξής· Τα οστά τα ξηρά
ακούσατε τον λόγον του Κυρίου. Αυτά λέγει ο Κύριος εις αυτά τα ξηρά οστά· ιδού,
εγώ φέρω εις σας πνεύμα ζωής, θα δώσω εις σας νεύρα, θα σας καλύψω με σάρκας,
θα απλώσω επάνω εις σας δέρμα και θα δώσω το Πνεύμα μου εις σας. Θα αποκτήσετε
ζωήν και θα ζήσετε. Ετσι δε, θα μάθετε, ότι εγώ είμαι ο Κύριος”….» (Ιεζ. 37,4
-6. Απόσπασμα σε μετάφραση) 
Θα
είμασταν υπερβολικοί αν λέγαμε οτι στους 100 οι 95 ούτε που γνωρίζουν, oύτε που φρόντισαν ποτέ τους να
μάθουν τι διαβάζεται από τους ψάλτες εκείνη τη στιγμή της επιστροφής του Επιταφίου, ανεξαιρέτως σε
κάθε Εκκλησία;
Κι όμως, εκείνη τη στιγμή που οι περισσότεροι απαξιώνουμε και θεωρούμε ίσως ακόμα και περιττή, μιλάει ο ίδιος ο Θεός και μας αποκαλύπτει την πιο συγκλονιστική και αναντίρρητη αλήθεια της πίστης μας! Μας αποκαλύπτει ότι θα αναστηθούμε! Και τονίζεται το Προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών, που δυστυχώς όλοι μας, μηχανικά και μόνο επαναλαμβάνουμε!
Είναι
η πιο ακλόνητη αλήθεια και πραγματικότητα στη ζωή μας, μαζί με το θάνατο του
σώματός μας! Και απευθύνεται σε όλους ανεξαιρέτως! Σε σένα αδελφή μου, που
μαυροφορέθηκες και έχεις να πατήσεις το πόδι σου στην Εκκλησία τρία ολόκληρα
χρόνια, γιατί λες πως έχεις πένθος, επειδή έχασες τον άνθρωπό σου,
λες και είχες να κάνεις με ένα άψυχο αντικείμενο! Σε μένα που με κύκλωσαν ένας αγωνιώδης
φόβος θανάτου και κίνδυνοι που με απειλούν να με στείλουν στον Άδη!...περιέσχον
με ὠδῖνες θανάτου, κίνδυνοι ᾅδου εὕροσάν με·…(Ψαλμ.114,3)
Μιλά
και πάλι ο Θεός: Πλανάσθε μη ειδότες τας γραφάς…( Ματθ.22,29)
Ας κάνουμε λοιπόν έστω για λίγο ησυχία! Φέτος για πρώτη φορά!
Υπόσχεται ο Θεός!
Μιλάει ο Θεός!
Νώντας
Σκοπετέας
Μεγάλη
Εβδομάδα 2017
Απόσπασμα
από ομότιτλη εκπομπή του 2017.
Μεγάλη Εβδομάδα 2022...
Υγ. 1) Ας προσευχηθούμε για όλους μας και ιδίως για κάποιους, οι φωνές των οποίων... ακούγονται σε αυτήν την προς πενταετίας εκπομπή, να φτάσουμε όλοι στο επίγειο τέλος μας, όχι ως ακροατές αλλά ως ποιητές του Θείου Νόμου...
Υγ.2)Για
όσους, όπως τον γράφοντα, ελέγξουν τα του παραπάνω κειμένου, ας μην
απελπιστούν...Ας θυμηθούμε την Αγία Μαρία την Αιγυπτία.
Όπως
εμείς ακολουθούμε... ανακόλουθα τον
επιτάφιο του Σωτήρος Χριστού, έτσι και εκείνη μπήκε κάποτε στη σειρά,, ακολουθώντας σε
μια ανακόλουθη πομπή τους εραστές της
προκειμένου να προσκυνήσουν τον Σταυρό του αναμαρτήτου Θεανθρώπου...
Όπως εκείνη ελέγχθηκε από την Θεόσδοτη συνείδησή της και παιδαγωγικά εμποδίστηκε να εισέλθει στο Ναό της Αναστάσεως, έτσι και εμείς να συναισθανθούμε το Ποιόν ακολουθούμε και ας κατανυχθούμε όχι ψευδοεβλαβώς μα αληθινά και ας κλάψουμε τις αμαρτίες μας και με τα δάκρυά μας να μυρώσουμε τον τάφο Αυτού που συνεχώς ανασταυρώνουμε...