Επιστρέφοντας απο Όρος.. (μέρος Δ ΄ )

...Περνώντας από Νέα Σκήτη βάλαμε νοερώς μετάνοια στον τάφο του Γέροντος Ιωσήφ του ησυχαστή . Θυμηθήκαμε τότε ένα περιστατικό που λίγες μέρες πριν ο Σιμωνοπετρίτης Μοναχός Αβέρκιος μας διηγήθηκε με γλαφυρό τρόπο …Νεόκοπος στο Περιβόλι της Παναγιάς πολλά χρόνια πριν και περιπλανώμενος στα αγιοβάδιστα εκείνα χώματα ,πέρασε απο ένα νεοσκητιώτικο κελί …Εκεί ο Γέροντας μετά από πολύωρη συζήτηση και πατρικές νουθεσίες του ..έβγαλε να προσκυνήσει διάφορα λείψανα ..(Να σημειώσουμε εδώ ότι ο νέος μας είχε στην ψυχή του λογισμούς αμφιβολίας για την αγιότητα του Αγίου αναβιωτή του ησυχασμού ), δίχως όμως να του πει σε ποιόν ανήκε το καθένα …Ξαφνικά ο Π.Αβέρκιος ένιωσε μια άρρητη ευωδία να αναδύεται από ένα λείψανο …θεώρησε δε ότι όλο το δωμάτιο πλημμύρισε από αυτή …-Πάτερ είπε στον Γέροντα τί θεία ευωδία είναι αυτή που βγαίνει από εδώ; Τίνος είναι αυτό το λείψανο ; …Ο Γέροντας τα ΄χασε…και ο νέος τότε κατάλαβε ότι μόνο αυτός ένιωσε την ασύγκριτη εκείνη ευωδία …Παιδί μου τόσα χρόνια έχω κοντά μου αυτό το λείψανο και δεν έχω αισθανθεί ποτέ αυτό που εσύ ένιωσες με την πρώτη φορά ….ίσως ο Κύριος κάτι θέλει να σου πει …μα τίνος είναι Γέροντα ;ρώτησε ο Π.Αβέρκιος και δάκρυσε συγκλονισμένος μόλις πήρε την απάντηση :Είναι του Γέροντος Ιωσήφ!!! Φτάσαμε επιτέλους στα μέρη της Αγίας Θεοπρομήτορος …Μουλαράκια γαλήνια περίμεναν καρτερικά να φορτωθούν για να ανέβουν και πάλι τον πιο ονομαστό ανήφορο της Αγιορείτικης Παράδοσης …σχεδόν δύο χιλιάδες σκαλιά ως το Κυριακό που προβάλει επιβλητικό όπως το κοιτάς από το μουράγιο…Στάσεις αρκετές για ανάσα και νερό βάλσαμο …Η θέα σε κάθε σκαλί ολοένα και πιο μαγευτική …ο ήχος της γαλήνης γεμάτος από σιωπή και γλυκά κελαϊδίσματα πουλιών που σαν περαστικοί επισκέπτες απ τον Παράδεισο υμνολογούν χωρίς σταματημό τον Πλάστη … Ο ιδρώτας που στάζει νιώθεις ότι ποτίζει το δέντρο της ψυχής σου που μέχρι χθες μόλις φοβόσουν πως θα ξεραθεί…Αν κατορθώσεις να αναμίξεις και την αλμύρα των ματιών σου …τότε το δέντρο θα γίνει ολάνθιστο !!! Σχεδόν σαράντα λεπτά (ευλογημένος αριθμός !!) και μπαίνουμε στο Κυριακό ..Ολόδροσο νερό ,ρακί και λουκουμάκι μας προσφέρει ο Κύριος Αντώνης Λαϊκός έγγαμος με παιδιά που τα τελευταία χρόνια της ζωής του ,με την συναίνεση της συζύγου και του Δικαίου της σκήτης περνά πολύ καιρό εδώ πάνω … Γράψαμε τα ονόματά μας …Ο αρχοντάρης μας ρώτησε για τον Αυγουστίνο μιας και αυτός δεν είχε τηλεφωνήσει για φιλοξενία …Συγκινήθηκε και αυτός με την θαυμαστή περιγραφή της θεοκίνητης περιπέτειάς του …Μας βόλεψε στο δωμάτιο 2 ακριβώς πάνω από το καθολικό με θέα στην γαλάζια αγκαλιά του Αιγαίου … Στις 3:30 το μεσημέρι κατεβήκαμε στο καθολικό …εκεί μας περίμενε ένας σχετικά νέος Ιερομόναχος …μας μίλησε με αγάπη για την Αγία Άννα ,έχοντας μπροστά του το αριστερό της πόδι ,με σάρκα και οστά εδώ και δύο χιλιάδες-εκατό χρόνια τώρα.. Σκεφτείτε μας είπε πως όταν αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν ένα ανθρώπινο μέλος μετά από μερικούς μόλις αιώνες όταν το παίρνουν στα χέρια τους αυτό εξαϋλώνεται…κονιορτοποιείται !!!και εδώ έχουμε αυτό το γεγονός μπροστά στα μάτια μας και πάλι είμαστε δύσπιστοι !!!Γι αυτό όμως φροντίζει η Αγία ..κοιτάξτε πίσω σας πόσα τάματα ευγνωμοσύνης και πόσες φωτογραφίες μικρών παιδιών βρίσκονται πάνω στην εικόνα της !!! Ξέρετε τι είναι 10 γιατροί να ..σχίζουν τα πτυχία τους …να λένε ότι η γυναίκα δεν μπορεί ποτέ να αποκτήσει παιδί ,αυτή να έχει ολοκληρωτικά κατεστραμμένες ωοθήκες ,και έπειτα να ΄ρχεται εδώ ο άντρας της με φωτογραφία του μωρού …χαμογελαστού και υγιεστάτου …!!!Θυμήθηκα τότε εκείνη την ευχή ,το Αγία μου Άννα κάνε με μάνα (βλ.αναρτήσεις Σεπτεμβρίου )και πήρα στα χέρια μου ένα φυλλάδιο που δίνουν οι Πατέρες της Σκήτης σε όσουν εναποθέτουν τις ελπίδες τους για καρπόν κοιλίας στην Αγία Γιαγιά του Χριστού μας !!!Είχε τον τίτλο: Ερμηνεία Τεκνογονίας και έλεγε τα εξής : Όσοι επιθυμούν να αποκτήσουν τέκνα κληρονομίας πρέπει πρώτον να εξομολογηθούν έν ειλικρινεί μετανοία και συντριβή τα από της γεννήσεως των αμαρτήματα. Έπειτα εάν ως άνθρωποι αδίκησαν κανένα, να επανορθώσουν την αδικίαν, εάν έχουν με κάποιον μίσος ή έχθρα, να κάμουν συνδιαλλαγήν και αγάπην. Προς τούτοις πρέπει να αισθάνωνται την παρουσίαν του Παντοδυνάμου και Πανάγαθου Θεού πλησίον των ,να προσεύχονται συνεχώς και να δοξάζουν τον Τριαδικόν Θεόν και να ζητούν την ενίσχυσίν Του, να συντρέχουν είς την Εκκλησίαν και να ποιούν ελεημοσύνας το κατά δύναμιν. Όταν κάμουν πάντα τα ανωτέρω χριστιανικά χρέη, να προσκαλέσουν είς τον οίκον των τον ιερέα της ενορίας των να ψάλη αγιασμόν ,εντός του οποίου να ρίψουν και τον αγιασμόν, που είναι με το λείψανον της Αγίας Άννης τελεσμένος. Τότε πρέπει να αρχίσουν νηστείαν 40 ημερών, εκτός Σαββάτου και Κυριακής, κατά τας οποίας θα καταλύουν έλαιον και οίνον, να κοιμώνται και τας 40 αυτός ημέρας χωριστά και να κάνουν από 50 μετανοίας την ημέραν ο καθείς. Κάθε πρωί των ημερών αυτών της διαίτης και της εγκρατείας, να πίνουν έκαστος ολίγον αγιασμόν, να τρώγουν από ένα ύψωμα, που θα τους στείλωμεν και να χρίωνται σταυροειδώς είς το μέτωπον με το άγιον έλαιον από την ακοίμητον κανδήλαν της Αγίας Άννης, που επίσης θα τους στείλωμεν. Παράκλησίς όπως γνωσθή και είς ημάς εγκαίρως η ημερομηνία ενάρξεως των ημερών της νηστείας, δια να τελούμεν είς την Εκκλησίαν της Αγίας Άννης ή το Παρεκκλήσιον καθημερινώς τας 40 αυτάς ημέρας την Θείαν Λειτουργίαν υπέρ αυτών. Επίσης ΠΡΟΣΟΧΗ όπως οι Χριστιανοί μή έχουν ποτέ καμμίαν σχέσιν με την μαγείαν, τα ξόρκια, τα μαντηλίκια, τα χαρτιά και τα λοιπά τεχνάσματα του πονηρού. Ο διάβολος ποτέ δεν θέλει το καλόν των ανθρώπων. Μετά το τέλος των 40 ημερών της νηστείας και της προσευχής να εξομολογηθούν και πάλιν, να προσκαλέσουν 3 ιερείς είς τον οίκον των να ψάλουν Ευχέλαιον ,εάν έχουν την άδειαν του Πνευματικού των να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων κα μετά 3 ημέρας ας συνέλθουν κατά το ανθρώπινον. Ελπίζομεν ότι η Προμήτωρ Αγία Άννα ,η πρώην στείρα και η Πανάχραντος Κόρη της, η Θεοτόκος, θα πρεσβεύουν θερμά υπέρ αυτών προς τον Σωτήρα ημών Ίησούν Χριστόν και Πολυεύσπλαγχνον Κύριον να εισακούση τας προσευχάς όλων μας και χαρίση είς τους εν ταπεινώσει και μετανοία παρακαλούντες τέκνα κληρονομίας κατά τον πόθον και το συμφέρον των. ΑΜΗΝ. Στις σκήτες το πρόγραμμα δεν μοιάζει με αυτά των Μονών, καθώς τις καθημερινές δεν υπάρχουν τακτικές ακολουθίες ,και οι οποίες τελούνται σε κάθε σκητιώτικο κελί ξεχωριστά …Έτσι μέχρι να βραδιάσει μπορείς να περιπλανηθείς και να αναζητήσεις την δική σου νέα ωφέλιμη για την ψυχή συνάντηση με τον Χριστό και τους Αγίους Του…Μετά την τράπεζα κατηφορίσαμε για το κελί του Παπά Γιάννη…είχαμε ακούσει τόσα πολλά για αυτόν …(συνεχίζεται )

Νώντα Σκοπετέα -Επιστρέφοντας από Όρος 

Επιστρέφοντας απο Όρος.. (μέρος Γ ΄ )

…Θα γίνει Ορθόδοξος ...είπε με περισσή σιγουριά ο Μοναχός Σιλουανός μόλις του συστήσαμε τον νέο μας συνοδοιπόρο τον φίλο μας Αυγουστίνο …Με παίρνετε μαζί σας ;ρώτησε ..Φυσικά του απαντήσαμε ..πάμε Διονυσίου να …συναντήσουμε τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο ,τον Βαπτιστή του Χριστού μας ….ξέρεις εκεί φυλάσσεται ένας από τους ανεκτίμητους θυσαυρούς της πίστης μας ,το χέρι αυτού που βάπτισε τον Κύριο … Χαιρετήσαμε συγκινημένοι τους Γρηγοριάτες Πατέρες ,,και ξεκινήσαμε με το καραβάκι για Διονυσίου ….Λίγο πριν , στο αρχονταρίκι της Μονής ένας Πατέρας ζητούσε σπαρακτικά βοήθεια για τον γιό του ….Ολυμπιονίκης από Χώρα της Ανατολικής Ευρώπης...ένα παληκάρι που εδώ και επτά χρόνια πολεμάει στον πιο σκληρό στίβο της ζωής με τα υψηλά εμπόδια των ουσιών να φαίνονται απροσπέλαστα ως τώρα …το βλέμμα του φανέρωνε απελπισία , μα έκρυβε και ελπίδα …Σίγουρα αν η έκφρασή του μετουσιωνόταν σε κραυγή ,σε όλη την περιοχή της δυτικής πλευράς του Όρους θα αντηχούσε το : Την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου!! Φτάσαμε στον αρσανά της Διονυσίου …τον πιο όμορφο και σύγχρονα σχεδιασμένο …από τα χέρια του Πατρός Παύλου ,πρώην μηχανικού και νυν ακούραστου και ευλογημένου εξομολόγου –αρχοντάρη –λειτουργού και ψυχής της Διονυσίου …Ανεβαίνοντας προσκυνήσαμε μπροστά στον Άγιο Νήφωνα επίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως , περνώντας απο την αγιασμένη σπηλίτσα του.

Ο Πατήρ Παύλος , μας υποδέχθηκε εγκάρδια , με εκείνο το κατάγιομο από πάθη και δάκρυα μπλοκάκι του … Αυτός ο ευλογημένος άνθρωπος δεν αφήνει κανέναν να φύγει ανεξομολόγητος και μη αναπαυμένος …δεν σε πιέζει …απλά δεν μπορείς να του αντισταθείς …Όσοι ήρθαν προετοιμασμένοι να του αρνηθούν δεν τα κατάφεραν …το είδα μπροστά στα μάτια μου όταν κάποιος αδερφός που στο ανέβασμα έλεγε με φαινομενικά ακλόνητη αυτοπεποίθηση ότι εγώ δεν εξομολογούμαι !!!,εξομολογήθηκε και μάλιστα δις στον Παπά –Παύλο , μονολογώντας ύστερα σαν μικρό παιδί ευτυχισμένο….ένοιωσε δε και αυτός εκείνο το υπέροχο και στοργικό τράβηγμα του αυτιού από τον Παππούλη ,σήμα κατατεθέν του στο τέλος κάθε ευλογημένης εξέτασης …. Στην Τράπεζα ,η έκπληξη που δοκίμασε ο Μιχάλης ήταν μεγάλη όταν πληροφορήθηκε ότι τα ρεβίθια που απόλαυσε λίγο πριν ήταν άλαδα….Ρωτήσαμε κάποιον Πατέρα στην έξοδο αν υπήρχε κατάλυση ελαίου εκείνη την Τετάρτη…όχι μα εδώ μαγειρεύει η Παναγιά μας ήταν η απάντησή του…. Στα λείψανα ο Αυγουστίνος δεν φάνηκε ….τον βρήκαμε αργότερα να ρεμβάζει ήσυχος την ιερή απεραντοσύνη …αρχίσαμε να μιλάμε για το κομποσκοίνι και την μεγάλη του δύναμη …για την μονολόγιστη ευχή που με σπαστά ελληνικά άρχισε να μαθαίνει …Ζητήσαμε από τον Π.Παύλο κατά την διάρκεια του Αποδείπνου και των Χαιρετισμών να προσκυνήσουμε κομμάτι από τον Ιερό Χιτώνα του Χριστού μας ..ανεκτίμητο κειμήλιο που φυλάσσεται στο ιερό του Καθολικού της Μονής….δεν μας αρνήθηκε ….και τον ευχαριστούμε και πάλι για αυτήν την ανεπανάληπτη ..συνάντηση με την ασύγκριτη αίσθηση του Ζώντος Θεού…Το πρόγραμμα της Διονυσίου διέφερε λίγο από τα υπόλοιπα μοναστήρια που αξιωθήκαμε να επισκεφθούμε τούτη την φορά …ο Όρθρος ξεκινούσε την 1 το πρωί με τους δικούς μας χρόνους …ως τις 4:30 ..έπειτα ξεκούραση για εμάς και στις 6:30 ευλογημένη η Βασιλεία….Μετά την τράπεζα ,ψυχωφελής αναμονή στο αρχονταρίκι της Μονής ως το μεσημέρι που φεύγαμε για Αγία Άννα …Εκεί και ο Ιεροκήρυκας …(έτσι τον αποκάλεσε πειράζοντάς τον καλοσυνάτα ο Π.Παύλος ,που πηγαινοερχόταν ολοένα) κύριος Βασίλης …με πύρινο λόγο που κάποιες φορές μου θύμιζε τον ευλογημένο Παναγόπουλο μας μιλούσε για την καλή προαίρεση και για τις εδώ και 30 χρόνια δικές του Αγιορείτικες θύμισες …Ένα περιστατικό από ένα θαυμαστό συναπάντημά του με τον Γερο-Παϊσιο μας υγραίνει τα μάτια ….

Μέσα δεκαετίας του 80 επισκέφθηκε μαζί με 3 φίλους του τον Γέροντα ...Ένας απο αυτούς είχε την ψυχή του γεμάτη απο μίσος για κάποιους ανθρώπους ...οι μνήμες του εμφυλίου και η απώλεια του αγαπημένου του πατέρα εκείνα τα χρόνια ,μπόλιαζαν ολόκληρη την μέχρι τότε ζήση του ,με σκληράδα και σχέδια αιμοσταγή... Και ο Γέροντας τον έστειλε τότε στην Παναγιά την Πορταϊτισα στην Ιβήρων ..και του είπε να προσευχηθεί μπροστά της με τα χέρια υψωμένα ...έτσι και έγινε ...και τότε έγινε κάτι το συγκλονιστικό ...άρχισε να ουρλιάζει να κλαίει και να χτυπιέται στο στήθος ..Παναγιά μου συγχώρεσέ με!!!σπλαχνίσου με !!!! φώναζε συνέχεια αφήνοντάς τους όλους αποσβωλομένους ...ώρες πολλές μετά και εν ηρεμία , διηγήθηκε στους υπόλοιπους , οτι ένιωσε το χέρι της Παναγιάς να βγαίνει απο την θαυμαστή της εικόνα και να του ξεριζώνει κάτι μέσα απο την καρδιά του ....Πλέον έχει αγάπη για όλους ανεξαιρέτως και ψυχή ....βαθειά !

Ξαφνικά μας πλησιάζει ο Αυγουστίνος …

Μπορώ να προσκυνήσω το χέρι του Αγίου Ιωάννου ;…

Ρωτάμε αμέσως τον Πατέρα Παύλο και αυτός με την σειρά του ,παρακαλεί τον Γέροντα Σωφρόνιο να μεριμνήσει …Μαζί με τον Αυγουστίνο προσκυνούν και δύο περαστικοί σχεδόν αμούστακοι Νεοζηλανδοί Ορθόδοξοι αδερφοί μας …Δεν τον ρωτήσαμε τίποτα …το πρόσωπό του τα μαρτυρούσε όλα ….(συνεχίζεται )

Νώντα Σκοπετέα -Επιστρέφοντας από Όρος