Στο μέσο ο Σταυρός ( Κυριακή Σταυροπροσκυνήσεως)

Εκεί που τα αντέχω λυγίζουν , οι φωνές τρεμάμενες  και οι ταπεινοί  με ανημπόρια γονατίζουν αναγκαιμένοι , Κείνος στέκεται στο μέσο …

Λες και τον έσυραν από του Γολγοθά τη γη και τον απόθεσαν για λιγοστές στιγμές στο κέντρο κάθε Εκκλησιάς πλημμυρισμένης πάσης χαράς και δόξης …

Στο μέσο ο Σταυρός...

Ντυμένες με ζωή οι ψυχές που τις γύμνωσε του εχθρού το ξύλο , το φρούδο του θανάτου …

 Με μάτια και χείλη αγνά να τον αγγίζουν , παρηγοριά πατρικής αγκάλης ικετεύοντάς του , γεύση Αθανασίας προσμένοντας …

Κι ο παπάς που βγαίνει από τα αριστερά , τον υψώνει  λες και θα τον σμίξει με του ουρανού τις άκρες… Κορώνα στο κεφάλι του τον κρατά  , και  κουβαλά στο ευωδιαστό  δισκάρι του δάκρυα ρομφαίων  και ελπίδες Αναστάσεως …

Στο μέσο ο Σταυρός...

 

Κάποιο παιδί του πόνου έγειρε γλυκά πάνω του να ακούσει την πνοή του  …Και Κείνος  τότε έβγαλε φωνή μεγάλη που ακούστηκε καθάρια : Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς…

Στο μέσο ο Σταυρός...

Άντε και άρχισε να αχνοφαίνεται ο Παράδεισος …και ο Αδάμ που καρτερά αιώνες μακρούς για να λυτρωθεί , όλους μας περιμένει τον θρήνο του να αλλάξει με το Χριστός Ανέστη  …

νώντας σκοπετέας