Ήλιος Απόστολος

Μαϊστρα μέρα ανύχτωτη μέσα στο καλοκαίρι 
Παιδιά  θαλασσογέννητα ,  βουτούν στο αρμυρονέρι   …

Και το ηλιόφως που άντεξε όσο ξανά ποτέ του,

τους  στέλνει ένα χαμόγελο Θεού του Ευεργέτου…

Μες στο λιοστάσι του Μηνού έκτου των Αποστόλων,

κυλάνε οι ώρες οι ζεστές , οι αγαπημένες όλων …

Από την Πνύκα ως τον Ισθμό και ως την Καρακάλλου

Αχολογούν τα ρήματα Εθνών του Διδασκάλου .

 

Σμίγουν ξανά Πρωτόθρονοι, κρατώντας Εκκλησία ,

Κλειδιά βαστούν κι επιστολές που ανοίγουν Σωτηρία …

Και πίσω τους οι πάνσοφοι , όλοι οι Μαθητάδες ,

Που τους υμνούν στο τέλος του οι διαλεχτοί οι ψαλτάδες .

 Στο ακροθαλάσσι στέκονται αδέλφια θαυμασμένα  

Παράτησαν τα δίχτυα τους κι ακολουθούν τον Ένα

Μαχαίρια  σπάθες  δήμιοι  λογχίζουν  τη ζωή τους

Χορεία Θεοφόρητη σιμά στον Τελειωτή τους …

Αϊγιαννίτης Θεριστής δρόσισε την ψυχή σου …

Μ’ ένα κουτάλι σε νερό στάθηκε στην αυλή σου .

Θυμήθηκες την Δαμασκό και το δικό σου θαύμα

και ξανατύπωσες Σταυρό στης αμαρτίας το τραύμα …

Μαϊστρα μέρα ανύχτωτη μέσα στο καλοκαίρι 
 Αγάπα και το γέρμα της  ,τρανή γιορτή θα φέρει …

Νώντας Σκοπετέας

Από την μικρή συλλογή στιχουργημάτων με τίτλο : "Του Μηνού η ψυχή "