24 Μαΐ 2017

Κάτω από τρούλο με χαλκό , Άγιο Ιατρό παρακαλώ …


Όλο μαθαίνουμε , όλο γνωρίζουμε το νέο σε τούτην τη ζωή . Το νέο που θέλγει και σαγηνεύει , που προκαλεί το ενδιαφέρον και την αναζήτηση . Μα πόσο τούτο το νέο μπορεί να κρατήσει το άφθορό του  ; Πόσο θ αντέξει η φρεσκάδα του ; Πόσο θα κρατηθεί καθάριο το πρόσωπό του , από της λήθης την σκόνη και τα νεκρά κύτταρά της ; Μήπως σε χρόνο ελάχιστο θα γίνει και αυτό το νέο παρωχημένο και παλιό ; Μήπως ξεχαστεί τόσο γρήγορα εκείνος ο ενθουσιασμός του πρώτου συναπαντήματος ; Όπως δρόμος χωρίς Θεό δεν αντέχεται όπως είπε ο Σέρβος  Άγιος Νικόλαος  , έτσι και ό,τι εμπεριέχει Θεό ποτέ δεν θα παλιώσει , θα παραμείνει για πάντα αγέραστο και  φαεινό ! Κάθε φορά που φυλλομετράμε τον Ιερό Συναξαριστή το αντιλαμβανόμαστε αυτό ! Όσα αμέτρητα χρόνια κι αν κύλησαν από το ειρηνικό ή το μαρτυρικό τέλος των ηρώων του ,εκείνοι κρατούν το ευλογημένο σφρίγος της πρώτης τους άνοιξης . Εκπέμπουν την ισχύ της ομολογίας , την ακμή του Θεοκινήτου τους  πνεύματος. Και εμείς όλο τους αποζητούμε , συμπαραστάτες  συνοδίτες ,  ιχνηλάτες   και πλοηγούς,  στους τεθλιμμένους δρόμους του Ουρανού μεσίτες ακαταγώνιστους . Δόξα τω Θεώ , ποτέ δεν στερεύει το συναξάρι με τους θαλερούς  της πίστης μας . Νέες σελίδες όλο και προστίθενται ! Νέοι γενναίοι ξεπροβάλλουν και μας συστήνονται  αναζητώντας την θέση τους στην τρομαγμένη μας ψυχή  !Να δίνει ο Θεός να γίνεται όλο και χωρητικότερη !
        Πάνε σχεδόν 20 χρόνια από τότε που έγινε η πρώτη γνωριμιά του Ελληνορθοδόξου κόσμου με έναν νέον Άγιο ! Τον Άγιο Λουκά τον νέο , Ιατρό και Αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως Κριμαίας τον Θαυματουργό ! Είκοσι χρόνια διαρκούς και θαυμαστής αποκάλυψης,  μιας συγκλονιστικής μορφής της Ορθοδοξίας ! Και πλέον ο Άγιος είναι παγκόσμιος ! Σπεύδει και παρηγορεί  όπου τον καλούν ! Μα και στην Ελλάδα ιδιαιτέρως ! Τόσοι  μεγάλοι ναοί ανεγείρονται στην χάρη του  , από την Κύπρο ως τον Άθωνα και από την Αθήνα ως την Μακεδονία ! Και πόσα κλίτη ναών και πόσα μικρά ξωκκλήσια καθημερινά δεν του αφιερώνονται ! Σχεδόν μετά από 7 μήνες , από τότε που οσιακά κοιμήθηκε ο μακαριστός μητροπολίτης Αργολίδας κυρός Ιάκωβος , εξελέγη νέος ποιμενάρχης της  ο πατήρ Νεκτάριος Αντωνόπουλος . Ο άνθρωπος που είχε εκ μέρους όλων ημών των Ορθοδόξων Ελλήνων  την πρώτη συνάντηση με τον Άγιο στα μέρη της μαρτυρικής Κριμαίας . Αυτόν οικονόμησε ο Θεός να τον κάνει πανελληνίως γνωστό και τόσο αγαπητό . Πολλοί σκέφτηκαν τότε πως μαζί με τον πατέρα Νεκτάριο , στην Αργολίδα θα «ερχόταν» και ο Άγιος Λουκάς μιας και τόσα χρόνια συμπορεύτηκαν . Αυτονόητος σχεδόν τούτος ο  συλλογισμός . Την ημέρα της ενθρόνισής του ήταν Κυριακή !Ενδέκατο Εωθινό το πρωί στον όρθρο !
Συνειρμός αξέχαστος γεννήθηκε τότε ! Αυτό το Ευαγγέλιο συγκλόνιζε πάντα τον Άγιο Λουκά όπως ο ίδιος μαρτυρούσε ! Ήταν αυτό που έλαμψε και διατράνωσε  μέσα του , την  τόσο δύσκολη απόφαση να εκδαπανηθεί στη διαποίμανση ενός πολυβασανισμένου λαού . Λίγοι στίχοι ξεπήδησαν τότε απ την ψυχή του γράφοντος :  
Με του Ιωάννου τη Γραφή , που ρώταγε ο Χριστός μας τον Πέτρο αν Τον αγαπά ,
 ανέβηκε στο θρόνο του Αη Γιωργιού ο εκλεκτός Επίσκοπος του Ιατρού Λουκά …
Για να ποιμάνει μ’  έλεος Θεού τον κάθε διψασμένο ,
να στρέψει  στα αιώνια , έστω στης ενδεκάτης τη στιγμή   κάθε ξεστρατισμένο …
Άξιος ακούγεται παντού και είναι η αλήθεια !
Και μια ευχή στα μυστικά στέλνεται για βοήθεια …
Όπως ο Ρώσος Άγιος δάκρυζε όταν λεγόταν
το βόσκε τα αρνία μου , τα πρόβατά μου ποίμαινε  και αυτός συγκλονιζόταν ,
έτσι και Συ πάτερ Νεκτάριε πάντα να έχεις στην καρδιά , 
μπρος στην Θαβώρεια Τράπεζα , εκεί στο Σαγματά ,
το άληστο το πρωινό …
και ασίγαστα να σε ακολουθεί πριν το Ελέησόν με ο Θεός ,  
το ενδέκατο Eυαγγέλιο το Άγιο Εωθινό … 
-Ν.Σκ. 25-11-2013-
Σύμπτωση θα πει κανείς …Μα από τότε και τα τελευταία 4 χρόνια  όλο  θαυμαστές «συμπτώσεις» συμβαίνουν στην Αργολίδα ! Η πλέον τρανταχτή : Σχεδόν δίχως κανείς να το καταλάβει , σε χρόνο ανεπανάληπτα σύντομο , πλέον λίγο έξω από το Ναύπλιο λειτουργείται ένας μοναδικά υπέροχος Ναός του Αγίου Λουκά του Ιατρού ! Με χάλκινους τρούλους , που θαρρείς  πως τον ολάνοιχτο ουρανό τους αγγίζουν με τα ακροδάχτυλα των περίτεχνων Σταυρών τους . Γλυκείς ήχοι από βαριές καμπάνες φτερακίζουν χωρίς σταματημό , με προορισμό τους κάθε πονεμένη και καρτερούσα ψυχή αυτού του πρόσκαιρου κόσμου , σκεπάζοντας  τις κραυγές της απαράκλητης απελπισίας . Στο κάτω μέρος του μεγαλόπρεπου Ναού ένα ονειρεμένο μουσείο ξεπροβάλλει . Ο Άγιος παρών ! Όλα του τα Θεόσδοτα τάλαντα τόσο απέριττα και μεστά αποτυπωμένα σε μόλις λίγα τετραγωνικά χώρου ! Άμφια του Αγίου και η μήτρα του η αρχιερατική με την οποία ετάφη ! Το ευωδιαστό χώμα που ακόμα κρατά πάνω της , μοιάζει με σχέδιο αχειροκέντητο , πιο λαμπερό και από τον πιο πολύτιμο λίθο …Και έπειτα τα χαρακτηριστικά στρογγυλά του γυαλιά που κρατούν ακόμα το θάμπος των αστείρευτων δακρύων του πόνου και της παράκλησης . Εδώ και το στηθοσκόπιό του , ακόμα να καρτερά καρδίες συντετριμμένες και τεταπεινωμένες , ζέουσες απ την αγάπη του Πατρός , να λαχταρούν μόνο την Ένωση μαζί Του . Να και το μικρό δισκοπότηρο που την επιτελούσε , αυτό με το οποίο κοινωνούσε τους ασθενείς στην εξορία ! Και ένα μικρό εικονάκι που πάντα κουβαλούσε ο Άγιος μαζί του και μετέτρεπε κάθε σπιθαμή του τόπου του μαρτυρίου του,  σε ουράνιο προσευχητήριο ! Σαν εισέρχεσαι στον νέο του Ναό , στο κέντρο μέσα στην ασημωμένη του λειψανοθήκη , ένα τμήμα από την καρδιά του . Είμαι σίγουρος πως κάποιοι αξιώνονται με την χάρη του Θεού να ακούνε τους χτύπους της ! Δεν έλιωσε ποτέ αυτή η καρδιά ! Εκείνος που την είχε , έλιωνε σαν καθαρό κερί , δεόμενος στον Ύψιστο για κάθε ελάχιστο των αδελφών Του . Και έμεινε αναλλοίωτη! Νέα ! Να μας μεταδίδει τον παλμό της , να μας παρηγορεί στα δύσκολα , να θεραπεύει τα ποικίλα μας    ασθενήματα …
Κάτω από τρούλο με χαλκό , Άγιο Ιατρό παρακαλώ …
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή .
Μάιος 2017

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...