Ως το αμήν του Ιωάννη Του ...( Μέρος Β)

Αρίφνητες οι στιγμές που υποφέρουμε μέσα στην μετρημένη επίγεια ζωή μας ! Ανεξερεύνητα τα όρια του καθενός μας,  όπως και οι ψυχές μας ! Συνεχώς μας εκπλήσσουν , είτε αρνητικά είτε επί το πλείστον θετικά οι αντοχές τους ! Γι αυτό εξάλλου λέγεται , ( δεν ξέρουμε βέβαια κατά πόσον βιωματικά το πρεσβεύουν όσοι μας το διδάσκουν) ,  ότι δεν σου δίνεται Σταυρός πιο βαρύς από αυτόν που αντέχεις να σηκώσεις και να μεταφέρεις στον Γολγοθά της δοκιμασίας και του πόνου σου… Σε  αυτό το πολυσύχναστο ανηφόρι,  πόσες φωνές βουβά σπαρακτικές , πόσα χείλη στεγνά δεν ψιθυρίζουν ένα γλυκόπικρο γιατί , ένα τι έφταιξα , τι έπραξα , ποιόν πείραξα , ένα πόσο ακόμα …Θεέ μου ; Και έχει ο Σταυρός,  τέτοια ποικιλία , σε μεγέθη , σε βάρη , σε υλικό κατασκευής …Από πόνο φτιαγμένος και τα αμέτρητα φανερώματά του ! Σταυρός η  περιφρόνηση , Σταυρός η  συκοφαντία, ο δόλος , η κακία , ο φθόνος, η ζήλεια , η προδοσία, η λοιδορία ,  ο διωγμός , η δυστροπία του διπλανού , Σταυρός  η φτώχεια , η στέρηση ,η κακοπάθεια ! Συνέχισε , συνέχισε και μην βαρυγκομάς… 

Σε δυναμώνει εκείνος  που έστειλε ο Κύριος δίπλα σου , Άγγελο μαζί  και Κυρηναίο …Και κάποιες στιγμές στα ξαποστάματα σε παρακινεί να συγχωρέσεις …Σταυρωτές και συκοφάντες , προδότες και διώκτες, όσους φθονούν και σου στερούν το οξυγόνο ποτίζοντάς σε με χολή και όξος  …Και φαντάζει αδύνατο αυτό που σου ζητά ! Να συγχωρέσω ποιόν ;Αυτόν που όλα μου τα πήρε, αυτόν που με διαβάλλει , που θέλει το κακό και τον χαμό μου , αυτόν που …εμισησέ με δωρεάν ; Ακατόρθωτο αυτό που μου ζητάς ! Έτσι του απαντάμε συνήθως!  Και εκείνη την στιγμή ένα επιχείρημα μόνο υπάρχει για να αρθρώσει ο αγαθός παρακινητής της συγχώρεσης ! Σκέψου , σου λέει , αδελφέ μου τον Χριστό μας , που πάνω στο τίμιο Ξύλο , εγκαταλελειμμένος εκουσίως έστω και πρόσκαιρα ακόμα και από τον ίδιο τον Πατέρα ,  συγχώρεσε και προσευχήθηκε ο Απειρόκακος  , για τους φθονερούς και παγκάκιστους σταυρωτές του , του διαβόλου τα όργανα τα δολιότατα  !  

Ο Χριστός ήταν ο Θεός θα αντιτείνουμε  εμείς ! Εγώ δεν είμαι ο Θεός ! Ένας άνθρωπος είμαι ! Κι ας λέω το Πάτερ ημών και το ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών …Αν σου πω τι μου έχουν κάνει , θα αλλάξεις και εσύ άποψη και θα με δικαιολογήσεις ! Και ξεκινούν έτσι οι ατέρμονες εξιστορήσεις , οι πολλάκις διαστρεβλωμένες στο πέρασμα των χρόνων λεπτομέρειες , διογκωμένες , προσαρμοσμένες στο πληγωμένο μας εγώ … 

Αλλά έστω κι αν είναι πέρα για πέρα αληθινά και ανόθευτα πραγματικά , όλα αυτά που υπέστης αδελφέ μου , ταλαίπωρε εαυτέ μου , έστω κι αν συνέβησαν όλα αυτά ακριβώς και απαράλλαχτα όπως τα ξαναθυμήθηκες με μια «δικαιολογημένη» μνησικακία και δεν μπορείς να συγχωρέσεις...

Έστω έτσι πως έχουν τα πράγματα …Μπορείς να πράξεις κάτι άλλο ! Να ακολουθήσεις βήμα προς βήμα το επίγειο πέρασμα του Θεανθρώπου ! Να διαβάζουμε το Ευαγγέλιο , με όσα έπραξε , είπε και κυρίως υπέμεινε ο Χριστός μας στα 33 χρόνια της επί γης παρουσίας Του και  εκεί  θα έρθουμε απέναντι σε μια συνταρακτική και αναντίρρητη συνεχή αποκάλυψη : Δεν συκοφαντήθηκε , δεν διώχθηκε, δεν εγκαταλείφθηκε , δεν καταφρονήθηκε και δεν αμφισβητήθηκε-ουδέ γαρ οι αδελφοί Αυτού επίστευον εις Αυτόν          ( Ιω.7,5) –δεν στερήθηκε άλλος και δεν κακοπάθησε , δεν πόνεσε άλλος περισσότερο από τον ίδιο τον Σωτήρα Ιησού , δεν πληγώθηκε άλλος με την δίστομη ρομφαία της αχαριστίας , όσο η Παναγία Μητέρα Του !

 Ε , αυτό μπορείς να το σκεφτείς και να το ομολογήσεις αδελφέ μου , αδιόρθωτε εαυτέ μου ! Αν υπέφερε όλα αυτά , που τις περισσότερες φορές αγνοούμε εντελώς, ο ίδιος ο Θεός , ποιος είσαι εσύ που στην πρώτη επίφθονη λέξη , στην πρώτη διαβολή , στην πρώτη πληγή , θα στείλεις  , έστω και διανοία , ένα γιατί στον Ουρανό ; Αυτό μπορούμε να το πούμε! Αλλά πρώτα να μην παραλείψουμε να γνωρίσουμε τις καταγεγραμμένες σε σελίδες ιερές , συγκλονιστικές στιγμές , από τα μαρτυρικά 33 χρόνια  του Θεανθρώπου ! Να μην παραλείψουμε ούτε μια ! Ως το Αμήν του Ιωάννη Του ! ( συνεχίζεται )  

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή ( 4 μέρη )