Στων βράχων τα ιερά …φωλιάζει ο Αιμιλιανός

Όρθρος στο Όρος …Πριν από αρκετά χρόνια …Πρώτη φορά στην Σιμωνόπετρα. Ο παπάς μπροστά στην Άγια Τράπεζα , στο καθολικό της γεννήσεως του Χριστού . Μνημονεύει …

Υπέρ του πατρός ημών Αιμιλιανού και του καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Ελισσαίου Ιερομονάχου μετά της συνοδείας αυτού. Καταγράφηκε ανεξίτηλα στην μνήμη τότε. Δεν θυμόμουν αν το είχα ξανασυναντήσει αυτό κι αν συνέβαινε σε άλλο μοναστήρι από όσα η ευλάβεια και η ζωντανή πίστη  οικοδόμησε,   το να ακούγονται δηλαδή 2 ονόματα πατέρων εκείνη την στιγμή… Έλειπε ήδη τότε μια δεκαετία ο Αιμιλιανός τους !Τα τεκνία του, δεν παρέλειπαν ποτέ να εκμηδενίζουν την απόσταση Ορμύλια-Σιμωνόπετρα. Ο πατέρας τους , ακλόνητος στύλος της πίστεως δεν έφυγε ποτέ , ούτε και τώρα πρόκειται να λείψει από ακολουθία , προσευχή , παγκοινιά…Το φωτεινό του χαμόγελο και η ανεπιτήδευτη καλοσύνη και απαλάδα του , η αστείρευτη γλυκύτητά του , πάντοτε θα τους σκεπάζει ως στερέωμα  πολύφωτο και ολόχαρο. Και αυτόν που γράφει τούτες τις λέξεις,  μέσα από μια φωτογραφία,  βαλμένη στης ραδιοσυναλληλίας το δώμα,  γλυκά θα τον ελέγχει  που έχει την αναίδεια να τολμά να μιλά για τον Χριστό , προσπαθώντας και αυτός κάποτε από ακροατής του νόμου , να βιώσει και έστω και για μια στιγμή μονάχα , όσο κρατά ένα νυν απολύεις και  να γίνει ποιητής του . Εκείνος,  που όσο ακόμα ζούσε,  αβίαστα και ανυπόκριτα αμέτρητοι άνθρωποι τον προσδιόριζαν με επίθετα που ναι , μόνο στον Χριστό μας ανήκουν. Μα πόσο χαίρεται Αυτός μόλις κάποιο παιδί του τόσο Του μοιάζει ! Μεσιτεύει για όλους πλέον στην Άνω Πατρίδα ! Ένας σύγχρονος νηπτικός !Αιώνια υψιπέτης, θα φωλιάζει σε βράχους Ιερούς! Στο ιερό δάσος ων Μετεώρων και στην αετοφωλιά της λατρεμένης του Σιμωνόπετρας   Τι πανηγύρι στήθηκε στον Ουρανό από όλους , την χορεία των Αγιορειτών Πατέρων ! Πως τον καρτέραγαν οι συμμοναστές του !  Ο Ιερώνυμος και ο Γαλακτίωνας , ο Κατουνακιώτης Εφραίμ ! Ο ποιητής του Όρους , ο διαλεχτός του Μωυσής ! Ο Άγιος Σίμων και η Αγία Μαγδαληνή , μπροστάρηδες σε αυτήν την παραδείσια υποδοχή ! Έρχεται ο Αιμιλιανός μας ! Φτάνει ο γλυκύτατος Αιμιλιανός! Ο χαρούμενος , ο ευγενικός!

 Μνήμες και Φως ! Βαθιά νοήματα, κελαρυστές πηγές από τα λόγια του !Οι συμβουλές του , δρόμοι φωτεινοί και σωτήριοι!Η σιωπή του , υπομονής μαθητεία! Ταπεινοί προσκυνητές στο στερνό του επίγειο ησυχαστήριο...Ασπαζόμαστε τον ξύλινο Σταυρό του ! Τον σήκωσε αγόγγυστα ως την τελευταία ευωδιαστή πνοή του, εκεί στην Ορμύλια την λατρεμένη του .  

Ο διδάχος της νήψης , της ησυχίας και της χαράς που κατατροπώνει την λύπη !

Της αληθινής αγάπης ο καθηγητής !

Εκείνης που δικαιώνει πάντα τον άλλον …

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη σειρά 3 εκπομπών

αφιερωμένων στην ιερά μνήμη του Αγίου Γέροντος Αιμιλιανού του Σιμωνοπετρίτου .