33 χρόνια ένας Σταυρός Ζωοποιός...

…ἔστι δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἅτινα ἐὰν γράφηται καθ᾿ ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. Αμήν.( Ιω.κα΄.25)

Υπάρχουν δε και πολλά άλλα, όσα έκαμεν ο Ιησούς, τα οποία εάν γράφονταν λεπτομερώς  ένα προς ένα, νομίζω ότι ολόκληρος ο κόσμος με όλες τις  βιβλιοθήκες του δε θα χωρούσε τα βιβλία, που θα γράφονταν. Αληθώς!

Τα τελευταία λόγια από το Ευαγγέλιο του επικαλουμένου  ηγαπημένου μαθητή! Και γνωρίζουμε αδελφοί μου, για να χρησιμοποιήσουμε έναν λόγο που βρίσκεται μόλις λίγο πιο πάνω στο Ευαγγέλιο του Φωτός, ότι η μαρτυρία του, μα και η υπέρλογα συνταρακτική τούτη του εκτίμηση,  είναι πέρα για πέρα αληθινή! Τριάντα τρία χρόνια στη γη ο Θεάνθρωπος Ιησούς! Τρία χρόνια δημοσίου βίου καταγεγραμμένα από τους 4 Ευαγγελιστές Του! Και εκείνος που Τον έζησε πιο κοντά απ΄όλους, εκείνος που είχε το χωρητικότερο δοχείο για να δεχθεί μέρος από το απέραντο της αγάπης Του γλυκυτάτου Ιησού,  πριν το τελευταίο αμήν του Ευαγγελίου του, την προφητική του Αποκάλυψη και το Αγαπάτε αλλήλους που σαγηνευτικά μονότονα επαναλάμβανε στο βαθύ του γήρας, καταθέτει μια εκτίμηση που δονεί τις ψυχές μας! Γιατί μας συγκλονίζει τούτη η λαλιά του; Γιατί όποιος έχει αναγνώσει με ταπεινό πνεύμα,  πίστη ακλόνητη, ψυχή εύφορη και μάτια υγρά έστω για μια φορά όσα καταγράφονται στην Καινή Διαθήκη, για όσα εποίησε ο Θεάνθρωπος στον Δημόσιο βίο Του, αληθινά λέγεται πως στέκεται ενεός όταν ακούει ότι όλα αυτά, μπροστά στο πλήθος των πεπραγμένων και των ρημάτων Του, των θαυμάτων και των θαυμασίων Του τα οποία δεν καταχωρήθηκαν σε λέξεις και σελίδες, είναι μια σταγόνα στον ωκεανό της Σοφίας, της Παναγαθίας και της Παντουργίας Του! Και κάπου εδώ έρχεται να μας συναντήσει  αυτό το υπερπολύτιμο εφόδιο, το Θεόσδοτο και ζείδωρο στον άνθρωπο. Της ψυχής ο συμπαραστάτης και χορηγός, η συνείδηση, η  εντός ημών φωνή του Θεού, έρχεται να αναλάβει τον κυρίαρχο ρόλο της! Διαθέτουμε άραγε εμείς σαν τον Απόστολο των Εθνών Παύλο, πεποίθηση ότι έχουμε καλή συνείδηση;…πεποίθαμεν γὰρ ὅτι καλὴν συνείδησιν ἔχομεν, ἐν πᾶσι καλῶς θέλοντες ἀναστρέφεσθαι.( Εβρ.13,18). Δεν μας ελέγχει, δεν μας τύπτει η συνείδησή μας επί του προκειμένου θέματος; Φυσικά και δεν δύναται να γνωρίζουμε τα πολλά ….άλλα, τα οποία εποίησε ο Σωτήρας Χριστός μας και τα οποία δεν θα τα χώραγαν όλες οι βιβλιοθήκες αυτού του κόσμου!

Είναι ανέφικτο και δεν θα δώσουμε λόγο για αυτήν την ακούσια αγνωσία   μας!  Μα  για τα υπόλοιπα, έστω για αυτά τα ελάχιστα μπροστά στο άπειρο πλήθος, για όσα βρίσκονται μέσα στον Νέο Νόμο, στην Καινή Διαθήκη, στις ιερές καταγραφές των Αγίων Ευαγγελιστών και Αποστόλων, τι θα έχουμε να πούμε αν δεν τα γνωρίζουμε καν, αν έστω και για μια μοναδική φορά στην ζωή μας, δεν ανταμώσαμε  μαζί τους; Στ αλήθεια, Τον γνωρίζουμε τον Χριστό μας, ή απλά κάποτε μας μίλησαν, κάποτε ακούσαμε για Εκείνον; Πέρασε άλλη μια Μεγάλη Εβδομάδα! Άλλη μία ή μια άλλη; Τι μάθαμε, τι θυμόμαστε, τι βιώσαμε, τι γνωρίζουμε για αυτά που γίνηκαν και γίνονται ακατάπαυστα ξανά για εμάς; Εσταυρώθη και Ανεστήθη  δι ημάς, δι εμέ! Πολλοί μένουμε σε εκείνο το παιδικό στιχολόγημα! Μεγάλη Δευτέρα– μεγάλη μαχαίρα, Μεγάλη Τρίτη– ο Χριστός εκρύφτη, Μεγάλη Τετάρτη – ο Χριστός επιάστη, Μεγάλη Πέμπτη –ο Χριστός παιδεύτη, Μεγάλη Παρασκευή– ο Χριστός στο καρφί, Μεγάλο Σαββάτο– ο Χριστός στον τάφο, Μεγάλη Κυριακή– ο Χριστός θ’ αναστηθεί.

Και περνούν τα χρόνια και οι Εβδομάδες οι μεγάλες, και εμείς ψυχοβλαβώς αμέριμνοι, καθησυχάζοντας την συνείδησή που μας τύπτει και διαμαρτύρεται (όσο βέβαια μπορεί να αντιστέκεται στην υπνηλία , στην νάρκη και την πώρωσή της),  επαναλαμβάνουμε και αυτάρεσκα αμετακίνητοι βαλτώνουμε  σε αυτό το παιδικό ποιηματάκι ! Και αν βρεθεί κάποιος από εκείνους που είναι ικανοί και "ετέρους διδάξαι"(Τιμ.Β.2),να μας πει κάτι ψυχωφελές, διδακτικό, διαφωτιστικό από τον βίο του Εσταυρωμένου Ναζαρηνού εμείς τον διακόπτουμε αμέσως λέγοντάς του: Τα ξέρω αυτά! Τα ξέρω!

Τίποτα δεν ξέρουμε αδελφοί μου! Πρώτος και καλύτερος ο γράφων! Κάθε λέξη στο Ευαγγέλιο, έχει τόσο Φως, που μπορεί ένα ολόκληρο πολυσέλιδο  βιβλίο  να γραφτεί για αυτήν, την ελάχιστη λέξη! Έχουμε γύρω μας , στο οικείο περιβάλλον, στο οικογενειακό, αδελφούς και φίλους, που είναι αυτό που λέμε βιβλιοφάγοι! Φιλοαναγνώστες ! Όλο τους συναντάς με ένα βιβλίο στο χέρι! Μα δεν μιλάμε για αναγνώσματα που φωτίζουν την ψυχή με Φως αληθινό,  αποκαλύπτοντάς της το αιώνιο ταξίδιόν της, μα για κάθε απίθανο θέμα, ευφάνταστο μυθιστόρημα, για βιβλία επιστημοσύνης, «ελεύθερης»ποίησης…Αλίμονο, φυσικά και να διαβάζονται βιβλία! Να δουλευτεί η οξυδέρκεια, να γεμίσει δημιουργικά ο χρόνο, να γίνει κτήμα η σημαντική γνώση, να αυξηθεί η ευφυΐα! Αλλά αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου! Εσύ που λες πως είσαι Χριστιανός Ορθόδοξος και λες πως πιστεύεις και πήγες στην Εκκλησία Του την Μεγάλη Εβδομάδα, εσύ που δεν απεκδύεσαι της Ορθοδόξου πίστεώς σου(για τους υπολοίπους σεβόμαστε το αυτεξούσιο και το εθελουσίως αυτοκατάκριτο, σιωπώντας προσευχητικά να μην επαληθευτεί σε αυτούς το:"όψονται εις Όν εξεκέντησαν"- Ιω.19,37-...) και διαβάζεις χίλια-δυο βιβλία «τούβλα»(για να μην παρεξηγηθούμε,αναφερόμαστε στο πολυσέλιδό τους …, που διαθέτεις πληροφορίες και είσαι πάντα άριστα ενημερωμένος  για το ποιος παντρεύτηκε, ποιος χώρισε, ποιος...έβηξε, που ξέρεις με την παραμικρή  λεπτομέρεια παραμέτρους και μυστικά για το κυνήγι, το ψάρεμα, την ποδηλασία,τα μαστορέματα, την μόδα, την γευσιγνωσία, τα αυτοκίνητα,τις μηχανές, το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ,το βόλεϋ, το πινγκ –πονγκ, το μπάτμιντον και το χόκεϋ επί…λάσπης, εσύ αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου, Χριστιανέ Ορθόδοξε πιστέ, κάνε έναν διάλογο με την συνείδησή σου όταν σε ελέγχει και σε ρωτά: Αλήθεια τι γνωρίζεις για τον Χριστό σου; Αυτόν που σταυρώθηκε για σένα! Και τόλμησε επιτέλους, βρες το θάρρος  να της απαντήσεις και να ομολογήσεις: Σχεδόν…τίποτα! Τα βασικά! Μέσες άκρες που λένε! Των Χριστουγέννων και του Πάσχα! Όσο δηλαδή βάσταξε η εορταστική, πανηγυρική, εκτυφλωτική,  περιστόλιστη και ολιγόλεπτη παρουσία μας στον ολιγόλεπτα ομοίως πλημμυρισμένο Ναό, το πρωί των Χριστουγέννων και το βράδυ του Επιταφίου και της Ανάστασης! Αυτά ξέρω, τα βασικά, τα απαραίτητα, που ξέρουν οι πολλοί, αυτά που τα ΄χω δει και σε ταινίες! Με ποπ κορν και αναψυκτικό! Πλαστική… αναψυχή! Ως εκεί! 

Ο Χριστός στο καρφί, στον Τάφο, στην λαμπάδα και στο αρνί! Άντε και του χρόνου!

Βρες το θάρρος αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου, βάλε αρχή από σήμερα και πες: Θα μάθω τα πάντα για τον Χριστό μου! Αυτόν που ευλογεί και αγιάζει τα σύμπαντα! Θα μελετήσω και θα ψάξω σ΄ αυτά που υπάρχουν αιώνες τώρα μέσα στο Ευαγγέλιό Του! Σήμερον της ευδοκίας ημών το προοίμιον, της Σωτηρίας το κεφάλαιον,  σήμερον γεννάται, κρεμάται, ανασταίνεται! Στο σήμερα και στο τώρα, όχι στο αβέβαιο και αχαρτογράφητο αύριο! Τώρα να φωτίσουμε την ψυχή, τώρα να αποκτήσουμε και εμείς ελέω Θεού, μια κάποια πεποίθηση καλής συνείδησης! Να Τον γνωρίσουμε, έμβρυο  στο ευλογημένο γένοιτό μοι της Παναγιά, βρέφος νιογέννητο εν χερσίν της Παρθένου,  στην αγκαλιά της πανυμνήτου Γαλακτοτροφούσας και έπειτα μικρό παιδί υπάκουο να προκόβει στην αρετή, έφηβο στον Οίκο του Πατρός, νέο να εργάζεται σκληρά στο μαραγκούδικο του Σώφρονος Ιωσήφ, τριάντα ετών να εισέρχεται στην τριετία της δημόσιας αποκαλυπτικής και λυτρωτικής του δράσης! Να γνωρίσω τον Χριστό μου! Μέσα από τις αιώνιες λαλιές Του: Ο πάντα φέρων τω ρήματι της δυνάμεως αυτού! (Εβρ.1.3) Αυτόν που συγκρατεί τα πάντα με την δύναμη του λόγου Το! Με πόθο ευλογημένο, με θέρμη Θεάρεστη. Αναζητητής Της Αλήθειας, Της Ζωή, Της Ελπίδας, Του Φωτός! Σήμερα! Δεν πέρασαν ούτε τα Χριστούγεννα, ούτε το Πάσχα, ούτε οι μεγάλες μέρες της πίστης μας! Είναι εδώ πάντα στο παρόν! Στο κέντρο της καρδιάς μας! Δεν είναι ανεπίκαιρο το να μελετάς οποτεδήποτε τα γεγονότα της Γεννήσεως, της Βάπτισης,του Θείου και θεληματικού Του Πάθους, της τριημέρου Εγέρσεως, της Αναλήψεως,  τις Παραβολές του Τριωδίου! Η παραμικρή στιγμή είναι καιρός φωτισμού εκ της αδύτου Σοφίας, του Υιού και Λόγου του Θεού! Δεν χρειάζεται να είσαι ούτε πολυγραφότατος συγγραφέας, ούτε παραγωγός Εκκλησιαστικού Ραδιοφώνου, ούτε κληρικός, ούτε Ιεροκήρυκας για να γνωρίζεις τις ζωοδότειρες λεπτομέρειες και τα γεγονότα της επί γης μαρτυρικής  παρουσίας Του! Τίποτα Θεέ μου δεν ημπορεί να αναπαύσει τον άνθρωπο, έως ότου εύρη Εσέ! έλεγε ο υιός των Δακρύων Ιερός Αυγουστίνος.

Το οφείλουμε στις ψυχές μας που αναζητούν συνεχώς το καθάριο Φως! Που υποφέρουν τόσο, ιδίως στις μέρες μας, από τα σκοτάδια και τα σκουπίδια που επισωρεύονται και πνιγηρά τις σκεπάζουν! Οφείλουμε στις ψυχές μας να γνωρίζουμε τα πάντα για τα 33 χρόνια της επίγειας ζωής της Ζωής! 33 χρόνια ένας Σταυρός ζωοποιός! Από την σύλληψή Του ως το Αμήν του Ιωάννη Του!

 Όσο περισσότερο μαθαίνουμε για τον Εσταυρωμένο μας, τόσο θα αποκαλύπτεται η  αμαρτωλότητά μας...τόσο θα ανοίγεται η μόνη λυτρωτική οδός, αυτή  της μετανοίας...

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή και κείμενο του 2018 (4 μέρη)

Ξαναακουσμένο(αποσπάσματά του) σε σειρά 3 εκπομπών μέσα στην Μεγάλη Εβδομάδα του 2024 με τίτλο: «Ο θάνατος του θανάτου» όπου διαβάζονται ανθολογημένα αποσσπάσματα από το βιβλίο:"Το μυστήριο του Χριστού"" Έκδοσις Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Προδρόμου, Μεταμόρφωση Χαλκιδικής"