Όπου Χριστός εκεί και ο Παράδεισος…

Η αθανασία του ανθρώπου ξεκινά από τη σύλληψή του μέσα στην κοιλία της μητέρας του.

Και πότε αρχίζει ο παράδεισος και η κόλαση του ανθρώπου;

Από την ελεύθερη επιλογή για το θεϊκό αγαθό ή για το δαιμονικό κακό, για τον Θεό ή για τον διάβολο.

Και ο παράδεισος μα και η κόλαση του ανθρώπου αρχίζουν εδώ από τη γη για να συνεχιστούν αιώνια στην άλλη ζωή.

Τί είναι ο παράδεισος;

Είναι η αίσθηση της παρουσίας του Θεού.

Άμα ο άνθρωπος αισθάνεται εντός του τον Θεό, είναι ήδη στον παράδεισο, γιατί όπου είναι ο Θεός εκεί είναι και η Βασιλεία του Θεού, εκεί και ο παράδεισος.

Από τότε που ο Θεός Λόγος κατέβηκε στη γη και έγινε άνθρωπος, ο παράδεισος έγινε η αμεσότερη πραγματικότητα για τη γη και τον άνθρωπο.

Επειδή, όπου είναι ο Χριστός εκεί και ο παράδεισος.

(Αγ.Ιουστίνου Πόποβιτς) 

Ξενύχτησα στην πόρτα σου και σιγοτραγουδώ
Εδώ είναι ο Παράδεισος κι η κόλαση εδώ…

Ωραίο άσμα, με την φωνή της αξέχαστης Βασιλικής…Η γνωστή Θεολογία των τραγουδιών…Πόσα πνευματικά μηνύματα δεν περνούν (ανάλογα με την προαίρεση κάθε ακροατή) οι στίχοι των τραγουδιών. Είτε θετικά, είτε αρνητικά! Ανάλογα με τι αυτιά το ακούει κανείς, έτσι και το εισπράττει. Γιατί αν το ακούσει με απονεκρωμένη την πνευματική ακοή, θα ηχήσει τότε ένα διαφορετικό… Φάγωµεν και πίωµεν αύριον γαρ αποθνήσκοµεν…και θα συνεχίσει ξέφρενα να γλεντάει τη ζωή αφού όλοι δυο μέτρα παίρνουν γη…Άλλος όμως μπορεί να  ακούσει και κυρίως να βιώσει, εκείνο που έλεγε ο Άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος,  πως αν δε δεις τον Χριστό από αυτήν τη ζωή δεν θα τον δεις και στην άλλη…Από εδώ αρχίσουμε να ζούμε την κόλαση ή τον Παράδεισο. Και είμαστε εμείς, ως αυτοκατάκριτοι, που κοινοποιούμε στην ψυχή μας την έξωσή της, αφού πριν και πάλι εμείς αποκλειστικά, με το δικό μας χέρι έχουμε συντάξει την ετυμηγορία για την καταδίκη μας…Αυτοί που βιώνουν από εδώ τον Παράδεισο, θα μας διαβεβαιώσουν ότι τώρα θα αποφασίσουμε για το τι θα ζήσουμε και στο εδώ και στο επέκεινα…Πολλοί στις μέρες μας συμφωνούν(έτσι νομίζουν τουλάχιστον) με αυτό που έγραψε ο Άγιος Ιουστίνος και λεν ότι εγώ αισθάνομαι εντός μου τον Θεό και μάλιστα τον κοινωνώ τακτικά…Και αν τους πεις ότι η έκτρωση είναι φόνος, θα σε πουν επικίνδυνο αναχρονιστή, που δεν σέβεται το δικαίωμα του συνανθρώπου του. Αν τους πεις ότι η αφαίρεση οργάνων από άνθρωπο που ο Κυριεύων σε ζωή και θάνατο Θεός κρατά ακόμα στη ζωή, είναι επίσης έγκλημα θα σε πουν άσπλαχνο και ανοικτίρμονα, που δεν σκέφτεσαι όσους θα σωθούν…Και πάλι ο Θεός που πιστεύουν και κοινωνούν, μπαίνει στο περιθώριο,  στην άκρη, παρατηρητής και αμέτοχος, δίχως δύναμη να πράξει το υπέρλογο. Τελικά, μάλλον εντός δεν είναι ο Θεός, αλλά κάποιος που αρέσκεται στο  να Τον αντιποιείται... Και μάλλον ένθεος και πιστός, είναι εκείνος που με φιλότιμο προσπαθεί να εφαρμόσει στο ακέραιο την Αλήθεια του Ευαγγελικού λόγου. Δεν είμαστε σίγουρα  όλοι ΕΜΕΙΣ(με πρώτο τον γράφοντα) που έχουμε έναν Θεό στα μέτρα μας, όλοι ΕΜΕΙΣ που προσπαθούμε να βολευτούμε και καθησυχάζοντας τη συνείδησή μας, επιδεικνυόμαστε ως πιστεύοντες αλλά με μέτρο, λογική και κυρίως ανθρωπαρέσκεια…Κάθε άνθρωπος έλεγε ο Τερτυλλιανός, (αλιευμένο από ομίλημα του π.Αθανασίου Μυιληναίου) έχει φύσει Χριστιανική ψυχή! Και είναι προορισμένη αυτή η ψυχή να ζήσει από εδώ τον ετοιμασμένο και για εκείνην Παράδεισο… Και ο Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης, έλεγε σε μια από τις χιλιάδες επιστολές του, κάτι αληθινά συνταρακτικό και συναφές. Ότι δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να αμαρτάνεις και να μην το αισθάνεσαι…Απονεκρωμένη η ψυχή σου ζει από εδώ την απουσία του Φωτός. Στο εκεί το Φως που άλλους θα καταυγάζει εσένα  θα σε καίει…Μη γένοιτο!

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

 

 

Πολιορκώντας και επιστρέφοντας…(Του Ασώτου ξανά...)

 

Ξανά η Κυριακή του Ασώτου μπροστά μας. Πέραν των υπολοίπων που λέγονται, για αυτήν τη μεγαλειώδη παραβολή, είναι θαρρούμε και η πλέον προσφιλής, καθώς η πλειονότητα των Χριστιανών μπορούν ευχερώς να την μεταφέρουν, να την διηγηθούν στους άλλους…Είναι αυτό που λέμε, την ξέρουμε απέξω και ανακατωτά…Είναι όμως στ’ αλήθεια έτσι; Σε όλα τα ρήματα της αιωνίου ζωής, τα ευαγγελικά, πρέπει να εφαρμόζουμε την μέθοδο της Ιεριχούς! Την δίδασκε συχνά -πυκνά ο μέγας ερμηνευτής της Αγίας Γραφής, ο μακαριστός πατήρ Αθανάσιος Μυτιληναίος. Δυο εκατομμύρια Ισραηλίτες κατ΄ εντολή Θεού στον Ιησού του Ναυή, περιδιάβαιναν κυκλωτικά τα τείχη της Ιεριχούς, τελείως αμίλητοι, χωρίς άχνα. Εκκωφαντική σιωπή! Για έξι ημέρες έκαναν έναν κύκλο την ημέρα! Την έβδομη μέρα, έκαναν έξι φορές τον γύρο και πάλι βουβοί! Εντός της πόλης τρόμος και έκσταση! Πανικός! Κάτι τρομακτικά πρωτόγνωρο! Δυο εκατομμύρια άνθρωποι σε απόλυτη νεκρική σιωπή! Την έβδομη μέρα λοιπόν, στον έβδομο κατά σειρά κύκλο, οι Ισραηλίτες από εκεί που πορεύονταν σε απόλυτη νεκρική σιωπή, ξεκίνησαν απότομα και ομοθυμαδόν να αλαλάζουν, με τις σάλπιγγες παράλληλα να ηχούν! Ο νέος πανικός που προκάλεσαν, έκανε από μόνα τους τα τείχη της οχυρωμένης πόλης, να πέσουν αμαχητί! Έτσι έλεγε και ο Πατήρ Αθανάσιος, ενεργούσαν οι Άγιοι Πατέρες, (προφανώς και ο ίδιος) οι ερμηνευτές του Ευαγγελικού-Αγιογραφικού λόγου! Συνεχής, σιγηλή υπομονή και πολιορκία των Θείων ρημάτων, μέχρι να λάμψουν μέσα τους! Και έπειτα δοξολογικός αλαλαγμός! Ύστερα και από αναρίθμητες αναγνώσεις, κάποια στιγμή μετά από αυτήν την ευλογημένη σιωπηλή επίμονη και υπομονετική πολιορκία, θα εγκολπωθούμε πανηγυρίζοντας, όλα τα θεία μηνύματα τα σωτήρια, κατακτώντας τη σωτηρία γνώση! Και συμπλήρωνε την ψυχωφελή... εφεύρεσή του ο μακαριστός Άγιος Γέροντας, με το ψαλμικό από τον 125ο: «Οἱ σπείροντες ἐν δάκρυσιν ἐν ἀγαλλιάσει θεριοῦσι» Η μέθοδος της Ιεριχούς εν προκειμένω στην παραβολή του Ασώτου, θα εφαρμοστεί για έναν επιπλέον λόγο! Οι περισσότεροι επαναλαμβάνουμε αυτή την ημέρα ότι εορτάζουμε ως Άσωτοι! Ειλικρινά όμως το εννοούμε αυτό, ή μόνο ταπεινόσχημα το ψελλίζουν τα χείλη και μόνο; Ίσως λοιπόν, εμβαθύνοντας και πολιορκώντας την παραβολή αυτή, το Ευαγγέλιο μέσα στο Ευαγγέλιο, κάποια στιγμή να πέσουν τα τείχη της Ιεριχούς καρδιάς μας και να συναισθανθούμε το μέγεθος της αποστασίας μας, το τόσο μακρινό της αποδημίας μας, το μεγαλείο της επιστροφής μας, τον σωτήριο φόβο για να μην απομακρυνθούμε ποτέ ξανά από την αγκαλιά του φιλεύσπλαχνου Πατέρα, το πανηγύρι και των αλαλαγμό για το έλεος του Ζωοδότη!

Ο ευλογημένος αναμηρυκασμός της πίστης μας, που έλεγε και ο χαριτωμένος παπα-Ανανίας! Πολιορκητές του ελέους του μεγάλου Ερωμένου, του Νυμφίου Χριστού, του σπλαχνικού Πατέρα μας!

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

Ξημέρωσε Τριώδιο ξανά…

 

«Οι εαυτών επιγνώμονες σοφοί..»(Παρ.13,10)

Ξανά Τριώδιο ξημέρωσε ο Θεός. Πύλες άνοιξε, που φανερώνουν απέραντες θάλασσες οικτιρμών και φιλανθρωπίας. Οι ήρωές του και πάλι ενώπιόν μας. Αγέρωχοι και ζωντανοί, σε παίρνουν από το χέρι, να ξεκινήσετε μαζί την προπαρασκευή για το κενό μνημείο…Όλη μας η ζωή τούτη η ετοιμασία…Και έπειτα τα αιώνια ρήματα του Φωτός. Το Ευαγγέλιο που γράφτηκε μόνο για σένα αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου. Ύστερα, πάλι εκείνο το τόσο ειπωμένο αλλά αγέρωχο και αυτό…Και αν μόνο αυτό το χωρίο είχε διασωθεί, θα ήταν από μόνο του ικανό, σαν μια ρανίδα, να γεμίσει ξανά τη θάλασσα του ελέους…Κάθε λέξη, πολύεδρο διαμάντι που έλεγε και ο πατήρ Αθανάσιος. Περβολάκι αγαθό και  φρεσκοσκαμμένο αναζητούν, να πέσουν ακόμα μια φορά  τα λόγια -σπόροι από το Ευαγγέλιο του Οσίου Τελώνου και του Αγίου Ασώτου, της δικαίας Κρίσης και της λυτρωτικής συγχώρησης. Πάθη και αρετές, αγκάθια και υδρόχαρα πρωτολούλουδα, πυρ και Ζωή αιώνια, χώμα και Ουρανός. Αξεθύμαστη η ευωδία τούτου του περιβολιού. Όσο τα οσφράδιά του ανασαίνεις, τόσο ανακαλύπτεις και κάτι νέο. Παραμονές του φετινού Τριωδίου, ξαναδιαβάζοντας την παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου, ο γνωστός καθρέφτης πρόβαλε μπροστά μας. Αυτός ο καθρέφτης μοιάζει με  τον Θεό τον αμυκτήριστο. Δεν μπορείς με τίποτα να τον ξεγελάσεις. Όσο και αν προσπαθήσεις να φτιασιδώσεις την όψη σου, πάντα θα σου φανερώνει το άγριό της, το αθεράπευτο ακόμα… Κάνεις ακόμα μια προσπάθεια, σιγοψέλνοντας το σύντομο εξαποστειλάρι: «Υψηγορίαν φύγωμεν Φαρισαίου κακίστην, ταπείνωσιν δε μάθωμεν του Τελώνου αρίστην, ίν’ υψωθώμεν βοώντες τω Θεώ συν εκείνω΄ Ιλάσθητι τοις δούλοις Σου, ο τεχθείς εκ Παρθένου, Χριστέ Σωτήρ, εκουσίως». Μα  πάλι δεν τα κατάφερες μόνο το είδωλό  σου να κοιτάς…Σήμερα όμως, σου χαρίστηκε μια σκέψη διαμαντένια να σκορπίσει φως  στα βαθέα και σκοτεινά εσώτερά σου… Δεν υπάρχει χειρότερη μορφή υπερηφάνειας και οιήσεως, από το να μιλάς και να στοχάζεσαι για τούτο το πάθος, φέρνοντας στην σκέψη σου άλλους και όχι αποκλειστικά και μόνο τον τάλανα εαυτό σου… 

Καλή ετοιμασία και μετάνοια! 

Ευλογημένο και καρποφόρο Τριώδιο!

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

“Χῶμα καὶ Χριστός... Τῶν λεμονΑνθΩν τό συναξάρι...”

Βιωματικοί εκφραστές της Αγίας Πίστης και σύγχρονες μορφές του Ιερού Συναξαριού που συγκλονίζουν,  δείχνοντας τον δρόμο για το αιώνιο Φως, μέσα από τις σελίδες του νέου  βιβλίου του Νώντα Σκοπετέα.

Άγιος Πορφύριος, Άγιος Παϊσιος, Μακαριστός Επίσκοπος Κοσμάς, Γ.Εφραίμ Αριζονίτης, Γ.Εφραίμ Σεραγιώτης, παπά-Νικόδημος ο Πνευματικός,  Δημήτριος Παναγόπουλος, Γερόντισσα Γαλακτία, Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, π.Αθανάσιος Μυτιληναίος, Άγιος Ιερομάρτυρας Φιλούμενος,  π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής, π.Ανανίας Κουστένης, π.Ηλίας Αλευράς, κυρ-Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, κυρ-Φώτης Κόντογλου, κυρ-Κώστας Γανωτής και τόσοι άλλοι,  άγνωστοι στους πολλούς,  μα διαλεχτοί και διδαχτοί του Αγίου Θεού στις σελίδες του  με άρωμα λεμονανθού…

«…Μιὰ σύναξη τέτοιων ψυχῶν λεμονανθῶν εἶναι καὶ τοῦτο τὸ βιβλίο, κατάγιομο ἀπὸ ἀδέξιους λογοτεχνικούς μεταπλασμούς τῶν Θείων προσταγμάτων...Ἄς μυρίσουμε τὶς σελίδες του, νὰ κατανυχθῇ τὸ μέσα μας...Ἴσως νὰ ἔρθει στὴν μνήμη μας ἐκεῖνο τὸ ἄμοιαστο ἄρωμα τῆς ἐλπίδας, ποὺ ξεχύνεται σὰν χαραχτεῖ μὲ τὸ νύχι ἕνα πρωτολέμονο...»

«…Τὰ διαλεχτὰ τοῦ Θεοῦ, τὰ ἐξουθενημένα...! «ἀλλὰ τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεὸς ἵνα τοὺς σοφοὺς καταισχύνῃ, καὶ τὰ ἀσθενῆ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεὸς ἵνα καταισχὺνῃ τὰ ἰσχυρὰ καὶ τὰ ἀγενῆ τοῦ κόσμου καὶ τὰ ἐξουθενημένα ἐξελέξατο ὁ Θεός, καὶ τὰ μὴ ὄντα, ἵνα τὰ ὄντα καταργήσῃ, ὅπως μὴ καυχήσηται πᾶσα σὰρξ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ....» (Α΄ Κορ. 1, 27-29) Διάλεξε ὁ Κύριος τά... πατημένα ἁρμυρίκια γιὰ νὰ καταντροπιάσῃ τὰ ὑψωμένα χρυσάφια καὶ τὰ πλούτια τοῦ ἀπατεῶνα κόσμου... τοὺς σκλάβους καὶ τοὺς χαμάληδες, τοὺς ἁπλοὺς καὶ σιωπηλοὺς ποὺ κρατοῦν στὰ χέρια ἕνα πολυκαιρισμένο καὶ κιτρινισμένο ἀπὸ τοὺς καιροὺς Εὐαγγέλιο καὶ ὄχι τοὺς διάσημους περισπούδαστους καὶ φωνακλούς, ποὺ κυκλοφοροῦν πάντοτε μὲ μιὰ χρυσοποίκιλτη περγαμηνὴ ἀνὰ χεῖρας... Οἱ πρῶτοι νιώθουν τόσοι ἀδύναμοι ποὺ ὅλα τὰ ἀφήνουν στὴν πρόνοιά Του καὶ προσεύχονται συνεχῶς σὰν τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ, ψελλίζοντας: Κύριε φώτισόν μου τὸ σκότος! Οἱ ἄλλοι καμαρώνουν καὶ καυχιῶνται γιὰ τὸ πνευματικό τους σθένος, ποὺ τοὺς ἐπιτρέπει νὰ ἑρμηνεύουν συνεχῶς καὶ ἀλάνθαστα τοῦ Θεοῦ τὰ κρίματα καὶ τὶς ἐντολές... Σκανδαλωδῶς μᾶς ἐλεεῖ ὁ Κύριος καὶ θὰ εἶναι ἀκόμα μιὰ αἰτία τοῦ ἀναπολογήτου μας, τὸ ὅτι συναντᾶμε συνεχῶς τέτοιες διαλεχτές, διδαχτὲς Θεοῦ ψυχές... Ποὺ βάφτισαν τὸν πόνο στὴν κολυμβήθρα τῆς ὑπομονῆς, ποὺ ἐνῷ ἔχουν καθηλωμένα τὰ σωματικὰ τους μέλη, συνεχῶς φτερακίζουν σὲ λιμάνια Οὐράνια, ἐκεῖ ὅπου ἔχουν ριγμένες τὶς ἄγκυρες τῆς αἰώνιας ἐλπίδας τους!Οἱ αἰώνιοι αυτοί λίγοι (το λείμμα) δοξολογητὲς, βάζουν τὶς πολυόμματες ψυχές τους νὰ γονατίζουν, μετανοοῦν διαρκῶς καὶ ἐπικαλοῦνται τὸν Κύριο! Μὲ ἕναν ψαλμό, μιὰ προσευχὴ ἀπὸ τὸ ψαλτήρι, τὸ προσευχητάρι τῶν θλιμμένων ἐλπιζόντων...Και κάποιες λέξεις τὶς τονίζουν πιότερο καὶ τὶς ἐπαναλαμβάνουν συνεχῶς…Τοὺς λέμε μπροστάρηδες καὶ ὅσο ὁ Κύριος μᾶς χαρίζει δύναμη, θὰ συνεχίζουμε τούτη τὴν συναλληλία…

Τὸ ἂν αὐτὸ γίνεται Θεαρέστως, κάποτε θὰ τὸ πληροφορηθοῦμε... Ὡς τότε παρακαλοῦμε τοὺς μπροστάρηδές μας νὰ εὔχονται, κάποτε, ἔστω τὴν ἑνδεκάτην ὥρα, νὰ ἀγαπήσουμε ὅπως ἐκεῖνοι, ὁλοκληρωτικὰ τὸν Ἅγιο ἐν Τριάδι Θεό!»

Στήν φωτογραφία τοῦ ἐξωφύλλου ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς, στοῦ οποίου την ἰερή μνήμη το βιβλίο αφιερώνεται, γονυπετὴς, μετὰ τὴν βραδινὴ προσευχὴ στὴν κατασκήνωση τῆς Ρίζας, τὸ 2019.

(Ἀπὸ τὸ προσωπικὸ ἀρχεῖο τῆς πνευματικῆς του κόρης Σ.Μ., ἡ ὁποία κρυφὰ τὸν ἀπαθανάτισε, πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ ὠφέλεια ψυχῶν καί τὴν ὁποία ὁλόθερμα εὐχαριστοῦμε.

Το σημαντικότερο μέρος των ἑσόδων και όλα τα δικαιώματα του συγγραφέα καὶ ἀπὸ τὴν παρούσα ἔκδοση, θὰ διατεθοῦν γιὰ τὴν ΔΩΡΕΑΝ ἔντυπη διάδοση τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὅπου καρδιὰ ὀρθόδοξη χτυπᾶ.

Αγιογραφίες στις σελίδες του βιβλίου από τους εξαιρετικούς αδελφούς και εδώ και χρόνια ευλογημένους συνοδοιπόρους, Φώτιο Κόκκαλη και Αναστάσιο Χλωπτσίδη.

Πολυτονισμὸς: Παναγιώτης Σανταμούρης-

Ἱστολόγιο «ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ»

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ  Ἔκδόσεις Ἔφύμνιον https://efymnion.gr/69.80.15.20.79

Με ψυχή Υπαπαντή...

«Ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξει καί τέξεται υιόν 

καί καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ» ( Ησαΐας, ζ 14)

Κοιτώντας την αγιογραφία της  Υπαπαντής, στον περικαλλή Άγιο Νικόλαο  Αχαρνών και στην περίβλεπτη και πολυπροσκυνημένη Παναγία την Καπνικαρέα στο κέντρο της Αθήνας, θα παρατηρήσουμε  ότι εν αντιθέσει με τις πλείστες εικονογραφήσεις της Μεγάλης Εορτής, ο μακαριστός κυρ Φώτης ο Κόντογλου, αναπαριστά  τον Άγιο Συμεών τον Θεοδόχο, να υποδέχεται τον Κύριο σκύβοντας σύγκορμα. Μεταφέρεται έτσι μια κίνηση του Αγίου προς τον Κύριο του Παντός. Τον Απερίγραπτον και Δημιουργόν Θεόν Λόγον. Τον Ήλιο Της Δικαιοσύνης. Το Δεύτερο  πρόσωπο της αδιαίρετης Αγίας Τριάδας. Σαν να τρέμει ο Δίκαιος Πρεσβύτης. Όχι μην του πέσει το τεσσαρακονθήμερο βρέφος…Αλλά γιατί συνειδητοποιεί, ότι το προρρηθέν εκ του Προφήτου Ησσαία, αυτό που κάποτε ο ίδιος ακόμα  αμφισβήτησε ως άκρο των υπερλόγων,   ήρθε ο καιρός για να το δει και να το αγγίξει ολοζώντανο ενώπιόν του. Γιατί γνωρίζει απολύτως πλέον,  πως το βρέφος τούτο, είναι ο τέλειος Θεός και άνθρωπος και Εκείνη που τον κομίζει η μετά τόκον Παρθένος Μητέρα και Βασίλισσα του κόσμου.

Παρατηρώντας αυτή την ταπεινή κλίση του δικαίου Συμεώνος αδελφοί μου, δεν μπορείς  να μην συγκινηθείς και να μην στοχαστείς  πάνω σε αυτούς τους συμβολισμούς, που αποκαλύπτουν την αληθινή πίστη στον Θεάνθρωπο Ιησού. Ο Δίκαιος Συμεών υποκλίνεται για να αγκαλιάσει με δέος άμοιαστο τον Δεσπότη του Παντός. Εμείς που υποδεχόμαστε εντός μας ολόκληρον τον Θεό, πως πρέπει άραγε να στεκόμαστε; Η ψυχή μας αλήθεια,  έχει ποτέ της έστω και ελάχιστα χαμηλώσει, ταπεινωθεί, σύντρομη έχει ποτέ της αναλογιστεί το φριχτό μυστήριο και την απέραντη ευεργεσία; Έχουμε αδελφοί μου αληθινά ψυχή δεομένη, Θεοφοβούμενη; Έχουμε ψυχή Υπαπαντή; 

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή