...ἐν τῷ φωτί Σου ὀψόμεθα φῶς

Αν υπάρχει Θεός την βάψαμε ! γραμμένο στον τοίχο της μεγάλης Πόλης …Το βλέπεις και χαμογελάς και θυμάσαι και τον Ντοστογιέφσκυ που λεγε ...

Η Μεγάλη Παρασκευή του Φθινοπώρου   Πλημμύρισε από του Γολγοθά την ευωδία η Μεγάλη η Παρασκευή του Φθινοπώρου…Πυκνώσαν οι Βα...

Ήταν πάντα η …τελευταία μας μέρα στο χωριό …η τελευταία μέρα καλοκαιριού ..Γι αυτό φρόντιζα πάντα να μην χάσω ούτε μια στιγμή της .. ...

Χαρείτε  ρημοκλήσια ταπεινά , στου ουρανού τις άκριες υψωμένα  και σεις τα θαλασσάρικα μ ΄αρμύρα κεντημένα … Χαρείτε αγέρηδες...

Κ ύ ριε, καλ ό ν ἐ στιν ἡ μ ᾶ ς ὧ δε ε ἶ ναι … Στην   στιγμή που για πρώτη φορά φωταγωγήθηκε η ψυχή μας με το   αναλλοίωτο το   φως… ...

Δεκαπενταύγουστος ! Στης νέας Εύας τις αυλές ευλογημένοι προσμονάριοι του Επιταφίου Της , της πονεμένης στεναξιάς οι καταφεύγον...

  Μια ελάχιστη πινελιά σε θύμησης κάδρο, αξεθώριαστη στου χρόνου το κελάρυσμα…μια σταγόνα από πάναγνο λευκό στου Ταϋγέτου την πελώρι...

Κοιτάζει το σκοροφαγωμένο ύφασμα στο μικρό προσκυνητάρι πίσω απ την πόρτα …Θυμάται και στενάζει χαμογελώντας     για τη μορφή   ...

Είναι χαρούμενος άνθρωπος η Κυρά- Αγγελική. Δεν γνωρίζει το παράπονο μα ξέρει τον πόνο. Δεν έκλαψε ποτέ της για τα τόσα   δύσκολα π...

Χιλιάδες χρόνους ξεχασμένοι σε οπές μαρτυρικές …Όλο και πιο βαριά η ουράνια η γη που τους σκεπάζει…Έτσι το θέλησε, ν’  αργήσει...