…ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν;
ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;…(
Ματθ.ιζ΄,17).
Όσοι
σταμάτησαν να θεωρούν τον Θεάνθρωπο Ιησού ως Κυριεύοντα Ζωής και θανάτου, όσοι
την πάσαν ελπίδα τους, την αναθέτουν αποκλειστικά και μόνο στην πολύτιμη μα
εσχάτως ειδωλοποιημένη επιστήμη, στην
λογική και στους Υιούς των ανθρώπων, διαστρέφουν σφόδρα
το παντοδύναμο του Σωτήρος. Και είτε απαξιώνουν και εκδιώκουν τον Χριστό, είτε Τον
θεωρούν και Εκείνον ως μια επικουρική κάποια
λύση, σε όσα με αυθεντία και
νοσούσα διάνοια προκρίνουν ως θεραπεία και σωσμό. Και εμείς, αντί να εμπιστευθούμε τον Ελευθερωτή των
ψυχών και των σωμάτων, φυλακιζόμαστε σε μια αυτάρεσκη αυτοδικαίωση,
δουλοπρεπώς, άβουλα και ασύνετα, υποτασόμενοι σε ο,τι το Αντίχριστο και
επηρμένο. Άπιστοι και διεστραμμένοι, συνεχίζουμε απαθώς να ακούμε τον
Κύριο:
ὦ
γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;…
Απόσπασμα
από κείμενό μας με τίτλο: Ως πότε θα μας ανέχεται;( Ιούλιος2021)
Παραμονές
Δ΄Κυριακής των Νηστειών, στο άληστο ως
το τέλος της Ιστορίας σωτήριον έτος 2022. Ακούγοντας ένα ομίλημα του μακαριστού
Αγίου Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου,
Οὐαὶ
οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸν καλὸν καὶ τὸ καλὸν πονηρόν, οἱ τιθέντες τὸ σκότος φῶς καὶ
τὸ φῶς σκότος, οἱ τιθέντες τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ πικρόν.
Στ’
αλήθεια, υπάρχει κανείς που να μην φορά τυφλοπάνι στα μάτια της ψυχής του και να
μην αντικρίζει τούτην την θλιβερή πνευματική διαστρέβλωση; Το σκοτάδι βαπτίζεται
φως και Το Φως σκοτάδι! Το πονηρό και το δόλιο ανακηρύσσονται πανηγυρικά ως άγια, το πικρό βαπτίζεται γλυκό…Και όλα αυτά
με το Ευαγγέλιο ανοιχτό μπροστά μας!
Διαστρεβλώνουμε
την Ευαγγελική Αλήθεια συστηματικά αδελφοί και πατέρες!
Δυο
παραδείγματα για τούτο, βγαλμένα από την δική μας γενεά…
Δεν
μπορούμε να υποφέρουμε πλέον, όποιον στέκεται μέσα στον Οίκο του Κυρίου έτσι
ακριβώς όπως ο Ίδιος ο Θεός προστάζει: μετά πίστεως, ευλαβείας, και φόβου Θεού.
Και αρχίζουμε να μιλάμε για…Φαρισαίους και μεγάλους Σταυρούς και ηθικισμούς. Μα
αδελφέ μου, έτσι πρέπει να τελείται ο Σταυρός! Μεγάλος! Σημείο είναι! Που ενώνει
Ουρανό και γη και την ποθεινή Βασιλεία την αιώνια! Λοιδορείς αυτό που εσύ δεν
κάνεις και κακοποιείς ως άλλος οργανοπαίχτης εγχόρδων…Και έπειτα ακόμα λες: Κοίτα
αυτόν που στέκεται και δεν είναι σαν κι εμάς τους…υπάκουους στα κελεύσματα
του απατεώνα ανθρωπάρεσκου κόσμου…
Τι
ήρθε να μας παραστήσει; Tον
καλό Χριστιανό; Σε ευχαριστώ Κύριε που δεν είμαι σαν αυτούς τους λίγους…τους Φαρισαίους
τους υποκριτές…
Μα
αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου, μετά πίστεως, ευλαβείας, και φόβου Θεού
στέκεται τούτη η ψυχούλα, που όλο την λοιδορείς
και όλο έξω θες να την εκβάλλεις… Ξέρεις ότι εκείνη την ώρα διαστρέφεις το
πνεύμα του Ευαγγελίου; Τον ίδιο τον Χριστό και την διδασκαλία Του; Λοιδορείς
όλους εκείνους για τους οποίους επαινετικά και ευλογητικά μίλησε! Λοιδορείς αυτούς
τους έστω λίγους «οτι στενή η πύλη και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την
ζωήν, και ολίγοι εισίν οι ευρίσκοντες αυτήν» (Ματθ. 7:14), αποστρέφεσαι το λείμμα, «ούτως ουν και εν τω νυν
καιρώ λείμμα κατ' εκλογήν χάριτος γέγονεν» (Ρωμ. 11,5) απαξιώνεις και
διώκεις το μικρό ποίμνιο, «Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον, ότι ευδόκησεν ο
Πατήρ ημών δούναι υμίν την
Βασιλείαν». (Λουκ. 12:29-32) Και
συνεχίζεις να ονειδίζεις και να διαστρέφεις, όταν αυτόν τον αδελφό σου, πλέον αβίαστα τον
αποκαλείς Φαρισαίο μα και ζηλωτή! Ναι, στα μάτια σου είναι ένας ακραίος
φανατικός ζηλωτής με ζήλο ου κατ’ επίγνωσιν, επειδή προσπαθεί πάντοτε να στέκεται μετά πίστεως, ευλαβείας, και φόβου
Θεού εκπληρώνοντας…πάσαν δικαιοσύνην με ολόγιομο το πνεύμα της Θεαρέσκειας! Φτάσαμε στο σημείο να προβάλλουμε
ως πρότυπο το τι κάνουν οι πολλοί! Ηχεί ακόμα η φωνή του Παύλου άραγε; Μη
συσχηματίζεσθε τω αιώνι τούτω» (Ρωμ. 12.1-2) Και διαστρέφεις εκείνη την ώρα
και αυτήν την ιερή λέξη, που το Πνεύμα το Άγιο έβαλε δίπλα σε Αυτόν τον ίδιο
Τον Θεό! Θεὸς ζηλωτὴς…(Ναούμ 1,2). Είναι ο ίδιος ο Θεός μας ζηλωτής λοιπόν! Αγαπά και καρτερά
την αποκλειστικότητα στην αγάπη μας! Δεν μπορεί να την μοιράζεται με κανένα
είδωλο είτε αυτό είναι πρόσωπο, είτε ιδέα, είτε επιστήμη, είτε, είτε…Εκείνο το εξ’
όλης της αγάπης και εκείνο το πάσαν της εμπιστοσύνης
στην Θεία πρόνοια χλευάζεις, μα να ξέρεις στεφάνι του πλέκεις και δρόμο μακάριο
του ανοίγεις…Γιατί αυτός προσπαθεί να μείνει στα κελεύσματα του Θείου Παύλου, του στόματος του Χριστού και να είναι μέλος
μιας φωτοβόλας…αντιγενεάς, άδολης και
ακατηγόρητης, απέναντι στην μοιχαλίδα και αποστατούσα γενεά κάθε εποχής, γενεά διεστραμμένη και
σκοτεινιασμένη!
...
ἵνα γένησθε ἄμεμπτοι καὶ ἀκέραιοι, τέκνα Θεοῦ ἀμώμητα ἐν μέσῳ γενεᾶς σκολιᾶς
καὶ διεστραμμένης, ἐν οἷς φαίνεσθε ὡς φωστῆρες ἐν κόσμῳ, ( Φιλιπ. 2,15).
Ας
μετανοούμε και ας αντιστεκόμαστε! Στην αντιγενεά μας αυτή, το σύνθημα ας γίνει το: Παράτεινον…γένοιτο Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ' ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν
ἐπὶ Σέ…
Καλή
Ανάσταση!
Νώντας
Σκοπετέας
Κυριακή
Δ΄Νηστειών 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...