Ελεγκτής ο Χριστός στην Ωραία πύλη…(+π.Εφραίμ Σεραγιώτης)

«…Δεν λέμε μετά των Αγίων ανάπαυσον Χριστέ τας ψυχάς των δούλων σου; Μετά των Αγίων! Ποιών δούλων Σου; Μα αν κάποιος έχει πάει στον Παράδεισο δεν είναι Άγιος;  Είναι Άγιος ναι! Μα εμείς ευχόμαστε γι’ αυτούς που δεν έχουν σωθεί, δεν είναι Άγιοι… Επειδή ακόμα  δεν έγινε η Δευτέρα Παρουσία, ένας μεγάλος αριθμός Ορθοδόξων ίσως και μη Ορθοδόξων, ο Θεός γνωρίζει, θα μεταβούν εκ του  Άδου στον Παράδεισο. Τίνι τρόπω;  Με τις Θείες Λειτουργίες, τα μνημόσυνα, το κομποσκοίνι και τις ελεημοσύνες. Δηλαδή το βιβλιάριο της ψυχής του Κολασμένου εν τω Άδη, το έχει η Εκκλησία. Εμείς κάνουμε Θεία Λειτουργία,  μνημόσυνα,  κομποσκοίνια και ελεημοσύνες και κολλάμε το ένσημο εμείς στο δικό του βιβλιάριο, κάτι που αυτός δεν μπορεί να κάνει αφού στερείται σώματος. Αυτός μετά θα μας ανταποδώσει το δώρο…Μερικές ψυχές λοιπόν μεταβαίνουν από τον Άδη στον Παράδεισο με την βοήθεια της Εκκλησίας, όχι μόνοι τους και όχι βεβαίως όλοι…Τώρα ποιοί και μέχρι ποιο βαθμό; Ας παρομοιάσουμε τον Άδη με έναν ωκεανό. Στην φωτεινή δέσμη του ύδατος, από την επιφάνεια της θάλασσας μέχρι βάθους δεκαπέντε, είκοσι, εικοσιπέντε, τριάντα σπανιότατα τριαντατριών μέτρων, υπάρχει η λεγόμενη δέσμη φωτός, όπου ακτίνες ηλίου διεισδύουν και κάποιο έστω μικρό φως υπάρχει. Από κει και κάτω υπάρχει Έρεβος, το πραγματικό το παντοτινό σκοτάδι. Στο διάστημα λοιπόν αυτό (εννοεί της εν Άδου παραμονής των μη σεσωσμένων) μπορεί για όσες ψυχές βρίσκονται στον Άδη να διεισδύσει η Θεία Λειτουργία και σιγά–σιγά να τις ανεβάσει όλο και πιο πάνω. Κάποτε λοιπόν κάποιες τις μετακινεί ως τον Παράδεισο. Η Θεία Λειτουργία!  τη στιγμή ακριβώς που λέμε: «Απόπλυνον Κύριε τα αμαρτήματα των ενθάδε μνημονευθέντων δούλων Σου τω αίματι Σου τω Αγίω. Με τον παραλληλισμό του Άδη με τον Ωκεανό, αυτοί που βρίσκονται στο κάπως φωτεινό, να το ονομάσουμε έτσι, μέρος του Άδη μπορούν με την  Θεία Λειτουργία  το κομποσκοίνι  και τις ελεημοσύνες σιγά –σιγά να ανέβουν. Βρίσκονται δε εκεί, γιατί ναι μεν έχουν βαριά αμαρτήματα, μα όχι θανάσιμα…. Και στα θανάσιμα υπάρχει ιεράρχησ . Το χειρότερο είναι το να λατρεύεις εν επιγνώσει τον Σατανά ως Θεό. Η εσχάτη απώλεια του νοός.

Ό, τι μεγαλύτερο και πλέον απαίσιο υπάρχει. Έπειτα είναι οι αιρεσιάρχες, οι υπερήφανοι, οι βλάσφημοι, οι φιλάργυροι, οι πόρνοι, οι ανήθικοι, οι διεστραμμένοι και όλα τα λοιπά  αμαρτήματα.  Επάνω –επάνω ας πούμε είναι κάποιος που έκανε μια μεγάλη κλεψιά και δεν πρόλαβε να μετανοήσει αφού πέθανε αιφνιδίως και κολάστηκε. Όλες οι κλοπές δεν κολάζουν…Πολλά νέα παιδιά ίσα-ίσα σώζονται αφού μετά από μέθη έκαναν κάποια αμαρτήματα κυρίως σαρκικά και επιστρέφοντας στο σπίτι χτύπησαν σε ένα τροχαίο και τελειώθηκαν. Αυτός ο αιφνίδιος, ο αιματηρός, ο οδυνηρότατος θάνατος, τα «ξέπλυνε». Υπολογίζεται δηλαδή και ο τρόπος του Θανάτου για την σωτηρία της ψυχής. Οι κατάκοιτοι και όσοι υπέφεραν πολύ στη ζωή τους, παίρνουν στεφάνι μεγαλομάρτυρος.   Η Θεία Λειτουργία και οι Ελεημοσύνες ανεβάζουν τις ψυχές. Αρκεί όπως έλεγε ο Γέροντας Εφραίμ ο  Κατουνακιώτης, οι Λειτουργοί να είναι ενάρετοι  και άξιοι. Γιατί ο Θεός δεν εισακούει τις Λειτουργίες των αναξίων Ιερέων οι οποίοι ζητούν χρήματα και έπειτα δεν μνημονεύουν, είτε μνημονεύουν λίγες φορές και όχι σωστά. Θεία Λειτουργία λοιπόν, κομποσκοίνι, προσευχή και ελεημοσύνη…»(Απόσπασμα από ομίλημα του μακαριστού Γ.Εφραίμ του Σεραγιώτη για την πορεία της ψυχής μετά τον αποχωρισμό της εκ του σώματος)

 Σε αυτά τα 40 και πλέον έτη της Μοναχικής Πολιτείας του Γέροντος Εφραίμ, υπήρξαν αμέτρητα ομιλήματά του, τα οποία Θεία προνοία κατεγράφησαν προς δόξαν Θεού και ωφέλεια ψυχών. Με κέντρο την μετάνοια και την ανακαινιστική επανάκτηση της πολεμουμένης υπό της φθοροποιού αμαρτίας Θείας Χάριτος, μίλησε για όλα τα πάθη και όλες τις αρετές! Διαφώτισε και κατήχησε όσο λίγοι στις σκοτασμένες ημέρες μας. Πάντοτε Θεία χάριτι αποκαλυπτικός και συνταρακτικός στα ομιλήματά του. Αν μας ζητούσατε να επιλέξουμε ένα από τα αμέτρητα για έναν αδελφό μας που θα ήθελε να ακούσει τον Γέροντα για πρώτη φορά, αυτό θα ήταν εκείνο περί του μεγάλου ταξιδιού της ψυχής στις 4^ο ημέρες που έπονται μετά τον χωρισμό της εκ του σώματος. Εκείνο το ομίλημα που απομαγνητοφωνημένο και φωτοτυπημένο σε χιλιάδες αντίγραφα έδινε ένας οδηγός ταξί στην Αθήνα ως ευλογία και βοήθεια ανεκτίμητη σε κάθε επιβάτη που έπαιρνε για να μεταφέρει, με προορισμό όμως το αιώνιο και ατελεύτητο Φως του Χριστού μας. Τι κι αν λοιπόν υπάρχει εκείνη η προ δεκαπενταετίας σχεδόν εκπομπή, εμείς σήμερα θα ξαναδιαβάσουμε αυτά τα αποκαλυπτικά και συνταρακτικά, με την ευχή να υπάρξει έστω και ένας που σήμερα θα σπεύσει για εισιτήριο με το express του Παραδείσου. Εκδοτήριο το εξομολογητήριο. Εγχειριστής ο πνευματικός εξομολόγος και ελεγκτής ο ίδιος ο Χριστός μας στην Ωραία Πύλη της επιβίβασης. Όσοι τα έχουν ξαναακούσει να είναι σίγουροι πως κάτι νέο σήμερα, Θεία ευσπλαχνία θα αποκαλυφθεί…

Νώντας Σκοπετέας

Με αποσπάσματα από το 6ο μέρος μιας σειράς εκπομπών, με τίτλο: "Πάτερ Εφραίμ, ειπέ λόγον!, αφιερωμένων στην μνήμη του μακαριστού Γέροντος Εφραίμ Σαραγιώτου μέσα στο Άγιο Πεντηκοστάριον του 2023.

Στην εξορία το δαιμόνιο...(+ π.Εφραίμ Σεραγιώτης)

 

Είναι πολλά και λίαν συγκινητικά τα μηνύματα που έχουν στείλει αδελφοί μας στην εκπομπή με αφορμή το πολυμερές αυτό αφιέρωμα στον μακαριστό Άγιο Γέροντα. Θυμήθηκε η αδελφή μας η Αγγελική, όταν αξιώθηκε να γίνει ανάδοχος στο Ιερό μυστήριο της Βαπτίσεως που τέλεσε ο ίδιος ο παπά-Εφραίμ. Την συγκλονιστική ιεροπρέπεια, με την οποία ετελείτο και η παραμικρή φαινομενικά λεπτομέρεια. Και όταν στα μέρη της λιτής, την ώρα της ανάγνωσης των αφορκισμών, την κάλεσε να φτύσει και να φυσήξει σταυροειδώς τρείς φορές, θυμόταν την  εμφατική και εναγώνια παράκληση του Γέροντα, τούτο να τελεστεί ορθώς και όχι βιαστικά! Θυμηθήκαμε λοιπόν διαβάζοντας αυτό το μήνυμα της αδελφής μας, ένα από τα αμέτρητα αποκαλυπτικά και διαφωτιστικά του ομιλήματα, για εκείνη την φριχτή στιγμή του εξορ(κ)ισμού του δαιμονίου, την οποία οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε ευτράπελη και χαριτωμένη με αίσθηση ακραιφνώς φολκλοριστική, ότι συντελείται μια αληθινή πάλη από τον Ιερέα και τον ανάδοχο, ώστε να εκδιωχθεί δυνάμει Παρακλήτου Βασιλέως Ουρανίου το δαιμόνιο, που εμφωλεύει στο περικάρδιο του ανθρώπου. Εκβάλλεται λοιπόν, έλεγε ο Γέροντας και εκείνο πλέον θα επιστρέψει με συνοδεία αμετρήτων διαμονίων ύστερα από κάποια χρόνια κοντά στην παιδική-εφηβική ηλικία και παραμένει εκεί, πολιορκώντας τον άνθρωπο, ως την στερνή του κυριολεκτικά πνοή. Καταλαβαίνουμε όλοι μας λοιπόν, πόσο σημαντικό έιναι σε αυτήν την επιστροφή του εκδιωχθέντος κατά την Ιερά βάπτιση δαιμονίου, ο άνθρωπος να είναι θωρακισμένος και προστατευμένος με τα φρούρια και τα κάστρα των Αγίων και σωστικών μυστηρίων της Ορθόδοξης πίστης μας…

Νώντας Σκοπετέας

Με αποσπάσματα από το 5ο μέρος μιας σειράς εκπομπών, με τίτλο: "Πάτερ Εφραίμ, ειπέ λόγον!, αφιερωμένων στην μνήμη του μακαριστού Γέροντος Εφραίμ Σαραγιώτου μέσα στο Άγιο Πεντηκοστάριον του 2023.

Αναπολόγητος θα σταθείς…(+Γ.Εφραίμ Σεραγιώτης)

....καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν.(Ιω. 4,24)

Ξημέρωσε Κυριακή κι Ανάσταση! Γυρίζεις το βλέμμα πίσω σε όλα τα ανούσια και άνυδρα χρόνια της ζωής σου, που δεν μερίμνησες να προσκυνήσεις έστω μια φορά το  εωθινό Ευαγγέλιο και να ακούσεις την ορθρινή Αναστάσιμη εξιστόρηση των μυροφόρων γυναικών και των αγγελιοφόρων της Νίκης της Ζωής! Και έπειτα εκ του ύπνου εξεγερεθείς, ακούς τον χτύπο της καρδιάς σου και δοξολογείς ξανά, για την  πρώτη ημέρα του  Κυρίου, που σε αξίωσε να σταθείς στην μελαγχολικά...άδεια Εκκλησία την ώρα του εξαψάλμου…Πρώτη σου φορά,  απ’ τις πολλές που παρακάλεσες τότε   εξιλεωτικά να υπάρξουν…Και όντως έδωσε ο Θεός και έζησες ως σήμερα πολλές Κυριακές και γιορτάδες της Αγίας Πίστης.

Μα δεν αρκεί μόνο η επιστροφή…Δεν σταματούν όλα την Κυριακή του Ασώτου…Τότε ναι, όλα ξεκινούν, μα έχεις έπειτα να διαβείς ατερμάτιστο δρόμο μετανοίας και  αναγέννησης συνεχούς…Μην επαναπαύεσαι λοιπόν στην αυταρέσκεια της αυτοδικαίωσης και  της ταύτισής σου με τους… ήρωες του Ευαγγελίου…Θυμήσου τον Μεγάλο Αντώνιο και το δικό του…όχι ακόμα…πριν πανηγυρίσεις «σεσωσμένος» και «πνευματέμφορος»…Σήμερα λοιπόν θα σε κατηγορήσω εσένα που χρόνισες πια στην Ορθόδοξη πίστη!

Τόσα λόγια άγια και ιερά περνούν συνεχώς από μπροστά σου αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου και δεν νοιάστηκες μια φορά να κατανοήσεις το βάθος που κρύβουν μέσα τους. Μια μηχανική επανάληψη των χειλέων, δίχως καρδιά και ζέουσα πίστη έγινε η …πνευματική σου ζωή. Λες και έχει ανάγκη ο Χριστός μας να του πεις την ευχή κάνοντας κομποσκοίνι, ή να του διαβάσεις το Ευαγγέλιό Του…Η δική σου ψυχή είναι που αναζητά τούτα τα γιατρικά τα πολύτιμα, τα ακεσώδυνα! Μα για να φτάσει  στα αυτιά της λόγος παρακλήσεως, πρέπει να την απαλλάξεις από όλες τις οχλοβοές των περισπάσεων και των  φωνακλών παθών σου, που κυριαρχούν αφόρητα και τόσο επικαλυπτικά…Τότε θα ανακαλύψεις αθέατες ωραιότητες, θα εκπλαγείς από τους ωκεανούς και τους ουρανούς τους, θα θες συνέχεια να προχωράς και να ανεβαίνεις, αχόρταστα και αξεδίψαστα για τον Ζωντανό Θεό. Αλλιώς….αναπολόγητος θα σταθείς εν εκείνη τη ημέρα! Όλα ενώπιόν σου άφθονα…Λόγος ζων και ενεργής! (Εβρ.4,12)Πόσες χιλιάδες ομιλήματα Αγίων «διαβιβαστών» των εντολών Του, δεν υπάρχουν διαθέσιμα στις σκοτεινές τούτες μέρες μας αδελφέ μου;  Έστειλε ο Σωτήρ του κόσμου ο πολυεύσπλαχνος και πανευμήχανος και σήμερα  έναν κατηχητή, να σου αποκαλύψει τα άδηλα και τα κρύφια της Σοφίας Του. Και ξεκινά εκείνος ο μακάριος να ομιλεί και να διαφωτίζει…Είναι ο ταπεινός πατήρ Εφραίμ ο Σεραγιώτης, που ξεδιαλύνει όσα μέχρι χθες σκέπαζε η θλιβερή σου άγνοια και η ολέθρια ακηδία…Δεν βγήκε ποτέ λόγος σαπρός από το στόμα του μα μόνο ωφέλιμοι….προς οικοδομήν τής χρείας, ίνα δω χάριν τοις ακούουσιν» (Εφ. 4, 29).

Δροσίζων και διαφωτίζων τοις ρήμασι, δεν παρέλειπε ποτέ, κάτι να πει από του Χριστού μας τα αιώνια, σε όσους με τις ματιές τους τον προσκαλούσαν κάθε που σουρούπωνε εκεί στο Σεράι και όπου αλλού τον οδηγούσε η θυσιαστική του αγάπη, να πει λόγον αγαθόν…Πάντοτε κάτι νέο φώτιζαν τα ομιλήματά του! Μια ζωή αδολεσχία και εξερεύνηση στα μαρτύρια του Κυρίου! Κάθε φορά και μια νέα πτυχή της παραμικρής ελάχιστης λέξης των κριμάτων και των δικαιωμάτων του Θεού! Αυτά που ο Γέροντας αγάπησε πιότερο από χρυσό, επιποθώντας τη σωτηρία της ψυχής του και  όλων μα όλων  ανεξαιρέτως των αδελφών του.

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από κείμενο και  σειρά εκπομπών αφιερωμένων στην μνήμη του μακαριστού Γέροντος Εφραίμ Σαραγιώτου μέσα στο Άγιο Πεντηκοστάριον του 2023.

 

 

 

Τι έγινε αδελφέ μου; Την ανακτήσαμε την χάρη; (+Π.Εφραίμ Σεραγιώτης)

Ένας ακάματος εργάτης του Ευαγγελικού Λόγου! Κράτησε ακίβδηλη την ιεροσύνη του! Φύλαξε τις παρακαταθήκες των αγίων πνευματικών προγόνων του! Τήρησε στο έπακρο κάθε μοναχική του υπόσχεση! Για σαράντα και πλέον χρόνια αγωνίστηκε στον ασύνορο Ευαγγελικό αμπελώνα του Μεγάλου Γεωργού και καμάτεψε, όσο λίγοι, τα ευλογημένα χώματα του περιβολιού της μάνας μας, Κυρίας Θεοτόκου! Δεν σπατάλησε ούτε μια ελάχιστη κλήση του Κυρίου, να κηρύξει τα αιώνια λόγια Του και να κατηχήσει τον λαό του Θεού! Όπου κι αν τον κάλεσαν να διαφωτίσει, ταπεινά αποδεχόταν, μα δεν δεχόταν κανένα ευχαριστώ! Όλα τα ευχαριστώ στον Χριστό μας! έλεγε. Και αγάπησαν πολλοί τον Χριστό μας, μέσα από τους «άλατι ηρτυμένους» λόγους του. Και ένιωσαν τόσο οικείο το πρόσωπο του Γέροντα και τόσο άμεση την παρουσία του, μέσα από τα κηρύγματά του, τα οποία  ελέω Θεού, διαχύθηκαν σε όλον τον Ορθόδοξο κόσμο! Αμέτρητοι είναι εκείνοι, που παρότι   δεν τον συνάντησαν ποτέ δια ζώσης, αισθάνονταν και αισθάνονται, τόσο ζωντανή την παρουσία του! Φαινόμενο σπάνιο μα υπαρκτό! Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους του Θεού! Δεν μας συνδέουν μαζί τους ποσοτικά κριτήρια, μα τα ποιοτικά, εκείνα των αρετών και της ζώσας Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος! Γι’ αυτήν την χάρη, πολύ συχνά έκανε λόγο ο πατήρ Εφραίμ!

 Κάποτε τον συνάντησε, (μόλις και όντας νεότατος  είχε αναλάβει εκείνος την ηγουμενία της  Ιεράς Μονής Φιλοθέου, στις αρχές της δεκαετίας του 1980) για λίγες μόνο στιγμές μια ταλαιπωρημένη από τον μισόκαλο ψυχούλα…Αθανάσιος το όνομα του αδελφού.  Τον παρακίνησαν να πάρει την ευχή του ηγουμένου Εφραίμ, οι συνοδοιπόροι του στο Όρος.

-Μα, στο αμούστακο να πάω να πάρω ευχή; αντέτεινε ο Αθανάσιος!

 Ειρήσθω εν παρόδω, ο αδελφός μας, έλεγε όσο πιο συχνά μπορούσε τότε την ευχή: Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον…υμάς…Την έλεγε και έφερνε στο μυαλό του την αντωνυμία, γραμμένη εσφαλμένα με ύψιλον…Πήγε διστακτικά λοιπόν και έβαλε μετάνοια μπροστά στον πατέρα Εφραίμ.

-Αδελφέ μου, του είπε αμέσως εκείνος, όλη μας η προσπάθεια είναι να επανακτήσουμε την Θεία χάρη! Και το ημάς…με ήτα αδελφέ μου!

Τόσο κράτησε η συνάντησή τους εκείνη την μέρα στο Όρος! Όσο διήρκεσαν αυτοί οι λόγοι του…μαυρογένη τότε Γέροντος Εφραίμ του Φιλοθεϊτη του δευτέρου…       

Ύστερα από είκοσι και πλέον χρόνια, ο Αθνάσιος επισκέφτηκε το Σεράι στις Καρυές. Στεκόταν με τους υπόλοιπους στην αυλή, μπροστά από τις τεράστιες καμπάνες σαν είδε τον Γέροντα να έρχεται από την πύλη και να πλησιάζει προς το μέρος τους. Έτρεξε με ενθουσιασμό και αγάπη και ζήτησε την ευχή του δίχως να του πει τίποτα παραπάνω! Και εκείνος χαμογελαστός του απάντησε:

-Τι έγινε αδελφέ μου; Την ανακτήσαμε την θεία χάρη;

                    

Αμέτρητα τέτοια περιστατικά, γεμίζουν τις ψυχές μας με ελπίδα αιωνίου! Όσα βέβαια να μεταφέρουμε και να πούμε εμείς, καλά και  αδιαμφισβητήτως θαυμαστά(για τους έχοντες την καλήν προαίρεση βέβαια), όσα και να πουν άλλοι άσχημα και στρεβλά, είναι η συνείδηση του απλού λαού, των διδαχτών και εκλεκτών του κόσμου, με την αδίσταχτη πίστη, που δεν ξεγελιούνται και δεν λαθεύουν, όταν συμμαρτυρούν για εκείνους, που ουρανοπολίτες πλέον, στελεχώνουν την θριαμβεύουσα Εκκλησία του Σωτήρος Χριστού. Εμείς σε αυτήν τη σειρά των εκπομπών, καταθέτουμε τις θύμησες από τις στιγμές που βρεθήκαμε κοντά στον Γέροντα και την ευλογημένη συνοδεία του, εκεί στις αυλές του Αγίου Ανδρέα! Είναι αλήθεια πως στο πρόσωπό του καθενός τους, συναντάς το πνεύμα και το φρόνημα του πατέρα τους! Αγωνιστικά συνεχίζουν, κρατώντας και εκείνοι σε μια ακλόνητη και άσπαστη αλυσίδα Παραδείσου , την πορεία τους προς την κτήση μα κυρίως προς την διατήρηση της Θείας Χάριτος! Με την πιστή εφαρμογή των Ευαγγελικών κανόνων, φυλάσσοντας τους λόγους του Χριστού μας! Κι όταν πλέον τα εμπόδια του φθονερού διαβόλου ορθώνονται μπροστά τους, όταν το ανέλπιδο έρχεται να στροβιλιστεί εκεί στις αυλές του Πρωτοκλήτου και του Καθηγητού της Ερήμου, εκείνοι ρίχνουν το βλέμμα τους στο ταπεινό μνημούρι του Γέροντα το περίβλεπτο! Λίγο πριν μπουν στο καθολικό για τον αγώνα που ξεκινά, στου μεσόνυχτου την ώρα την καθορισμένη…

                                 

-Την ευχή σου Γέροντα…λένε. Μεσίτευσε να τα καταφέρουμε και εμείς! Να μην διστάσουμε στην πίστη! Να ομολογούμε Χριστό με το βίωμά μας! Να κραυγάζει αυτό και μόνο το: Χριστός Ανέστη!

 

Νώντας Σκοπετέας

Με αποσπάσματα από το 3ο μέρος μιας σειράς εκπομπών, με τίτλο: "Πάτερ Εφραίμ, ειπέ λόγον!, αφιερωμένων στην μνήμη του μακαριστού Γέροντος Εφραίμ Σαραγιώτου μέσα στο Άγιο Πεντηκοστάριον του 2023.