Ένας ακάματος εργάτης του Ευαγγελικού Λόγου! Κράτησε ακίβδηλη την ιεροσύνη του! Φύλαξε τις παρακαταθήκες των αγίων πνευματικών προγόνων του! Τήρησε στο έπακρο κάθε μοναχική του υπόσχεση! Για σαράντα και πλέον χρόνια αγωνίστηκε στον ασύνορο Ευαγγελικό αμπελώνα του Μεγάλου Γεωργού και καμάτεψε, όσο λίγοι, τα ευλογημένα χώματα του περιβολιού της μάνας μας, Κυρίας Θεοτόκου! Δεν σπατάλησε ούτε μια ελάχιστη κλήση του Κυρίου, να κηρύξει τα αιώνια λόγια Του και να κατηχήσει τον λαό του Θεού! Όπου κι αν τον κάλεσαν να διαφωτίσει, ταπεινά αποδεχόταν, μα δεν δεχόταν κανένα ευχαριστώ! Όλα τα ευχαριστώ στον Χριστό μας! έλεγε. Και αγάπησαν πολλοί τον Χριστό μας, μέσα από τους «άλατι ηρτυμένους» λόγους του. Και ένιωσαν τόσο οικείο το πρόσωπο του Γέροντα και τόσο άμεση την παρουσία του, μέσα από τα κηρύγματά του, τα οποία ελέω Θεού, διαχύθηκαν σε όλον τον Ορθόδοξο κόσμο! Αμέτρητοι είναι εκείνοι, που παρότι δεν τον συνάντησαν ποτέ δια ζώσης, αισθάνονταν και αισθάνονται, τόσο ζωντανή την παρουσία του! Φαινόμενο σπάνιο μα υπαρκτό! Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους του Θεού! Δεν μας συνδέουν μαζί τους ποσοτικά κριτήρια, μα τα ποιοτικά, εκείνα των αρετών και της ζώσας Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος! Γι’ αυτήν την χάρη, πολύ συχνά έκανε λόγο ο πατήρ Εφραίμ!
Κάποτε τον συνάντησε, (μόλις και όντας νεότατος είχε αναλάβει εκείνος την ηγουμενία της Ιεράς Μονής Φιλοθέου, στις αρχές της δεκαετίας του 1980) για λίγες μόνο στιγμές μια ταλαιπωρημένη από τον μισόκαλο ψυχούλα…Αθανάσιος το όνομα του αδελφού. Τον παρακίνησαν να πάρει την ευχή του ηγουμένου Εφραίμ, οι συνοδοιπόροι του στο Όρος.
-Μα,
στο αμούστακο να πάω να πάρω ευχή; αντέτεινε ο Αθανάσιος!
Ειρήσθω εν παρόδω, ο αδελφός μας, έλεγε όσο
πιο συχνά μπορούσε τότε την ευχή: Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον…υμάς…Την
έλεγε και έφερνε στο μυαλό του την αντωνυμία, γραμμένη εσφαλμένα με ύψιλον…Πήγε
διστακτικά λοιπόν και έβαλε μετάνοια μπροστά στον πατέρα Εφραίμ.
-Αδελφέ
μου,
του είπε αμέσως εκείνος, όλη μας η προσπάθεια είναι να επανακτήσουμε την
Θεία χάρη! Και το ημάς…με ήτα αδελφέ μου!
Τόσο κράτησε η συνάντησή τους εκείνη την μέρα στο Όρος! Όσο διήρκεσαν αυτοί οι λόγοι του…μαυρογένη τότε Γέροντος Εφραίμ του Φιλοθεϊτη του δευτέρου…
Ύστερα
από είκοσι και πλέον χρόνια, ο Αθνάσιος επισκέφτηκε το Σεράι στις Καρυές.
Στεκόταν με τους υπόλοιπους στην αυλή, μπροστά από τις τεράστιες καμπάνες σαν
είδε τον Γέροντα να έρχεται από την πύλη και να πλησιάζει προς το μέρος τους.
Έτρεξε με ενθουσιασμό και αγάπη και ζήτησε την ευχή του δίχως να του πει τίποτα
παραπάνω! Και εκείνος χαμογελαστός του απάντησε:
-Τι έγινε αδελφέ μου; Την ανακτήσαμε την θεία χάρη;
Αμέτρητα
τέτοια περιστατικά, γεμίζουν τις ψυχές μας με ελπίδα αιωνίου! Όσα βέβαια να
μεταφέρουμε και να πούμε εμείς, καλά και αδιαμφισβητήτως θαυμαστά(για τους έχοντες την
καλήν προαίρεση βέβαια), όσα και να πουν άλλοι άσχημα και στρεβλά, είναι η
συνείδηση του απλού λαού, των διδαχτών και εκλεκτών του κόσμου, με την
αδίσταχτη πίστη, που δεν ξεγελιούνται και δεν λαθεύουν, όταν συμμαρτυρούν για εκείνους,
που ουρανοπολίτες πλέον, στελεχώνουν την θριαμβεύουσα Εκκλησία του Σωτήρος
Χριστού. Εμείς σε αυτήν τη σειρά των εκπομπών, καταθέτουμε τις θύμησες από τις στιγμές
που βρεθήκαμε κοντά στον Γέροντα και την ευλογημένη συνοδεία του, εκεί στις αυλές
του Αγίου Ανδρέα! Είναι αλήθεια πως στο πρόσωπό του καθενός τους, συναντάς το
πνεύμα και το φρόνημα του πατέρα τους! Αγωνιστικά συνεχίζουν, κρατώντας και
εκείνοι σε μια ακλόνητη και άσπαστη αλυσίδα Παραδείσου , την πορεία τους προς την
κτήση μα κυρίως προς την διατήρηση της Θείας Χάριτος! Με την πιστή εφαρμογή των
Ευαγγελικών κανόνων, φυλάσσοντας τους λόγους του Χριστού μας! Κι όταν πλέον τα
εμπόδια του φθονερού διαβόλου ορθώνονται μπροστά τους, όταν το ανέλπιδο έρχεται
να στροβιλιστεί εκεί στις αυλές του Πρωτοκλήτου και του Καθηγητού της Ερήμου,
εκείνοι ρίχνουν το βλέμμα τους στο ταπεινό μνημούρι του Γέροντα το περίβλεπτο!
Λίγο πριν μπουν στο καθολικό για τον αγώνα που ξεκινά, στου μεσόνυχτου την ώρα
την καθορισμένη…
-Την
ευχή σου Γέροντα…λένε. Μεσίτευσε να τα καταφέρουμε και
εμείς! Να μην διστάσουμε στην πίστη! Να ομολογούμε Χριστό με το βίωμά μας! Να
κραυγάζει αυτό και μόνο το: Χριστός Ανέστη!
Νώντας
Σκοπετέας
Με
αποσπάσματα από το 3ο μέρος μιας σειράς εκπομπών, με τίτλο: "Πάτερ Εφραίμ,
ειπέ λόγον!, αφιερωμένων στην μνήμη του μακαριστού Γέροντος Εφραίμ Σαραγιώτου
μέσα στο Άγιο Πεντηκοστάριον του 2023.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...