"...Αδερφέ
μου– Άθλιε εαυτέ μου παραδέξου το! Θες έναν Θεό στα μέτρα σου!Κατά το δοκούν!
κατά την βόλεψή σου, κατά το κέφι σου και την διάθεσή σου! Να Τον βγάζεις έξω
από την πόρτα, όποτε σε ενοχλεί και σε ελέγχει η συνείδησή σου…να Τον καλείς
όποτε Τον έχεις ανάγκη, στα δύσκολα, στα απροσπέλαστα με τις δικές σου
δυνάμεις…Ένας Θεός στα μέτρα μου…στις προδιαγραφές μου…στα δικά μου θέλω…Κάτι
σαν συνεργάτης, σαν υπάλληλος που προσλαμβάνεις, χρησιμοποιείς και απολύεις
δίχως ενοχές, χωρίς αποζημίωση...Το αυτεξούσιο που Εκείνος σου χάρισε αντί να
σε γεμίζει με ζωή, σε πλημμυρίζει με θάνατο…Μα Αυτός σε περιμένει…Βρίσκεται
ακριβώς έξω από την σφαλισμένη πόρτα της
ψυχής σου και σε καρτερά, όπως ο Πατέρας το άσωτο σπλάχνο Του.
Αδερφέ
μου –ταλαίπωρε εαυτέ μου, να ζεις αληθινά
μέσα στον κόσμο μα να μην συμπορεύεσαι τους πολλούς…Να νοιώθεις μακάριος
όταν εκείνοι σε δείχνουν με το δάκτυλο του ορθολογιστή "παντοδύναμου" άφρονος «σύγχρονου»
ανθρώπου. Με φρόνημα ουράνιο και όχι κοσμικό να έχεις τα μάτια τα μέσα σου
στραμμένα στα υπέροχα άνω…Γιατί όπως λέγεται και ταιριαστό θαρρώ είναι, αν δεν
κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που θα κοιτάς! Με ζεστή καρδιά και όχι
την χλιαρή που θα αποστραφεί ο Χριστός εν εκείνη την ημέρα…Να φλέγεται από την
αγάπη Του…Θείος έρωτας…Ζέουσα αγάπη, όχι βολική, όχι περιστασιακή όχι του
συμφέροντος…μα αγάπη ξέχειλη που να μην τελειώνει, να μην εξαντλείται, να
μην εξαρτάται, να μην υποχωρεί…Αγάπα τον
Θεό με μια αγάπη που δεν μετριέται όχι έναν Θεό στα μέτρα σου…Κοίτα τον Σταυρό και νοιώσε πως η αγκαλιά Του μας χωρά όλους…ακόμα και
όλους εμάς τους αμέτρητους
…μετρημένους… (Απόσπασμα από Ομότιτλη εκπομπή του
2013)
Το παραπάνω απόσπασμα γράφτηκε πριν από 12 και πλέον χρόνια…Ως κείμενο (ο καρδιογνώστης Κύριος μόνο γνωρίζει) αυτομεπτικό… Ακούγοντας σήμερα ένα ομίλημα του Χρυσοστόμου των ημερών μας, π.Αθανασίου Μυτιληναίου, βρέθηκε ο σωστός τίτλος και δόθηκε έστω και αναδρομικά, σαν την συγχώρεση του Κυρίου σε όποιον αντιλαμβάνεται ότι κάθε φορά που το εγώ του κυριαρχεί, ανασταυρώνει τον Χριστό και γίνεται αυτοστιγμεί ο πεσών Αδάμ...
«…Ρίξτε
μια ματιά στην Ορθόδοξη ωραία απεικόνιση της Αναστάσεως του Χριστού μας, όταν ο
Χριστός εγείρει τον Αδάμ και την Εύα…διότι ο Αδάμ και η Εύα είναι στον
Παράδεισο! Ποιοι είναι εκείνοι που λέγουν και εμείς επαναλαμβάνουμε…Αχ αυτοί οι
μεγάλοι φταίχτες! Να είστε σίγουροι αγαπητοί μου, ότι και εμείς επαναλαμβάνουμε το
προπατορικό αμάρτημα! Ο καθένας μας μέσα στη ζωή του επαναλαμβάνει το
προπατορικό αμάρτημα, όχι ολιγότερον απ’ ότι οι πρόγονοί μας αυτοί, τους οποίους
τους κατηγορούμε ότι έγιναν η αιτία του θανάτου…Και ποιο είναι το δικό μας προπατορικό
αμάρτημα; Ποια είναι η καρδία του προπατορικού(μας) αμαρτήματος; Να γίνω Θεός
χωρίς τον Θεό! Να πω ότι είμαι αυτοδύναμος! Το λέει σε κάθε εποχή ο άνθρωπος
αυτό! Να πω ότι εγώ είμαι το κέντρο του παντός! Δεν είναι ο Θεός! Οι δυνάμεις
μου! Αυτό είναι το προπατορικό αμάρτημά μας! Δεν σε θέλω Θεέ! Δεν σε έχω
ανάγκη! Μόνος μου ό,τι θα κάνω! Μην κατηγορούμε λοιπόν τους πρωτοπλάστους,
γιατί το επαναλαμβάνουμε και αν θέλετε, αυτοί δεν είχαν άλλους (πριν από
εκείνους) που το είχαν πράξει! Και δεν είχαν δει τη συνέπεια του πράγματος!
Εμείς που γνωρίσαμε τι συνέβη στους πρωτοπλάστους, γιατί το επαναλαμβάνουμε
μέσα στο πλήρες Φως του Χριστού, με το βάπτισμα που έχουμε; Είμαστε ή δεν
είμαστε χειρότεροι από τους προγόνους μας, τον Αδάμ και την Εύα; Να αιτιώμεθα
λοιπόν τον εαυτό μας και όχι τον Αδάμ
και την Εύα! Αυτοί είναι στον Παράδεισο!
Και εμείς μπορούμε να βρεθούμε εκεί, όταν εγκαταλείψουμε αυτόν τον
ανθρωποκεντρισμό μας, το να λέμε ότι δεν έχω ανάγκη τον Θεό…Είμαι αυτοδύναμος…Ας
εγκαταλείψουμε αυτόν τον ανθρωποκεντρισμό μας και τότε θα πλησιάσουμε τον Κύριο
και τότε θα σωθούμε…»
Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα από ομίλημα(93ο) του μακαριστού Αγίου Γέροντος π.Αθανασίου Μυτιληναίου στις κατηχήσεις του Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, στις 17-11-1986.
Νώντας Σκοπετέας
Κυριακή Τυρινής 2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...