...ἐν τῷ φωτί Σου ὀψόμεθα φῶς

Η θειά η Κατίνα η Παυλέισα! Μια γυναίκα που βάπτισε τον πόνο στην κολυμβήθρα της υπομονής! Νεότατη χήρεψε και ασκήθηκε γενναία όσο ελάχιστοι...

Κάθε που φτάνει το αποκαλόκαιρο και ο πρώτος μήνας της Ινδίκτου, έρχεται να με συναντήσει εκείνη η παιδική μελαγχολία που μόνο γιατρικό τη...

Υπάρχουν άνθρωποι αλλιώτικοι απ τους πολλούς που όλο χαμογελούν το φως . Που δεν θα δεις ποτέ το πρόσωπό τους να συννεφιάζει .   Που λίγ...

Τα παιδιά που χόρταιναν την πείνα τους με τα καρπίσματά σου στου πρώτου Φθινοπώρου τα μελαγχολικά τα μεσημέρια , οι ψυχές που δρόσισες ...

  Ἕτερος δὲ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, ἐπίτρεψόν μοι πρῶτον ἀπελθεῖν καὶ θάψαι τὸν πατέρα μου. ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἀκολ...

Πόσο ευωδιαστές είναι οι μέρες του καλοκαιριού οι τελευταίες…Πόσο γλυκιά η  μελαγχολία τους, σαν άρτος απ'  τα εννιάμερα της Αε...

Ήταν κείνα τα χρόνια τα γεμάτα από αθωότητα και αισθήματα  , που κανένα από τα χρώματα του σήμερα δεν μπορούν να ζωγραφίσουν … Χρόνι...

Ήταν πάντα η …τελευταία μας μέρα στο χωριό …η τελευταία μέρα καλοκαιριού ..Γι αυτό φρόντιζα πάντα να μην χάσω ούτε μια στιγμή της .. ...