….Ο προηγούμενος Ανδρέας, που είδε υποστατικά και
συνομίλησε με την Παναγία , πρώτος ξεκινά την συστάδα των ευωδιαστών ανθών σε
τούτο το παραδεισένιο κηπάκι , των κεκοιμημένων θριαμβευτών της Παύλου. Ανήμερα
της μεγάλης Πανηγύρεως της Υπαπαντής , οπότε και εορτάζει το Καθολικό τους ,
κοιμήθηκε οσιακά ! Αφ εσπέρας το 1987 έφαγε , σταύρωσε τα χέρια του και
καθιστός όπως ήταν κοιμήθηκε ! Θεωρούσε τόσο σημαντική για την ζήση του αυτήν
την ημέρα του τεσσαρακονθήμερου Χριστού μας ! Γι αυτό πριν αρκετά χρόνια όταν
ένας εργάτης είχε ασθενήσει βαριά του πρότεινε να καρεί Μοναχός και αφού
εκείνος δέχθηκε και έβαλε το ράσο , κοιμήθηκε ανήμερα της Υπαπαντής ! Έλεγε
τότε ο πατήρ –Ανδρέας ότι ήταν πολύ ενάρετος ο άνθρωπος αυτός για να φύγει σε
μια τόσο σπουδαία μέρα !
Όταν της Υπαπαντής το 1987 τηλεφώνησαν στον Άγιο Γέροντα
Σωφρόνιο του Έσσεξ στην Αγγλία , για να του αναγγείλουν την εκδημία του καλού
του φίλου , εκείνος τους απάντησε αφήνοντάς τους όλους άναυδους ! –
Το γνωρίζω! Αφού
είχα έρθει στην κηδεία του πατρός Ανδρέα!
…Πήραμε ξανά τον δρόμο για την Νέα Σκήτη . Σε τούτα τα μέρη
αγίασαν Δεσποτάδες που ήρθαν να τελειωθούν και να τελειώσουν τον πρόσκαιρο βίο
τους σε αυτήν την απόκρημνη και θαλασσόβρεχτη παλαίστρα . Μα και νεανίσκοι ,
μετέπειτα αγιασμένοι Γεροντάδες που έφτασαν από μακριά οδοιπορώντας επί
αμέτρητες μέρες, βάζοντας πρώτα μετάνοια στο Κυριακό και στην εκλελεγμένη
Άχραντη τριετίζουσα Παναγία και έπειτα φωλιάζοντας στα ασκηταριά των
χαρισματούχων , κοντά στους πολύπειρους έμψυχους στήλους των αρετών . Γέροντας
Ιωσήφ Ησυχαστής , πατήρ Ιωακείμ Σπετσιέρης και άλλοι που έζησαν στους
πρόσφατους καιρούς και που πολλοί , που τούτην την ώρα διαβάζουν , έχουν
αξιωθεί να λάβουν ευλογία από μια συνάντηση και έναν αγαθό λόγο τους .
Παπά-Ευστάθιος ο Κύπριος , Μοναχός Αβράμιος Νεοσκητιώτης και οι περίφημοι
Αβραμαίοι , Ιερομόναχος Βαρλαάμ Νεοσκητιώτης , Μοναχός Μακάριος, Ιερομόναχος
Σπυρίδων ο Ξένος ο Αγρινιώτης και τόσοι άλλοι...
Σε σύγχρονα Γεροντικά που δόξα τω Θεώ ακόμα εκδίδονται ,
διαβάζουμε για τα χαρίσματά τους τα Θεόσδοτα και τον ανεπιτήδευτο τρόπο
εκδήλωσής τους , που μαγνήτιζε τους πάντες γύρω τους . Στο μυαλό μου σημειωμένα
τα ονόματά τους , πασχίζω να τα μεταφέρω στις καρδιάς τις σελίδες τις ακόμα
τόσο κενές …Για ποια ιστορία να πρωτοπείς …Θυμάμαι τον πατέρα Θεοφύλακτο τον
υποτακτικό μιας ολοφώτεινης μορφής του Σκητιώτικου Ασκητισμού, του παπά Ιωακείμ
του Σπετσιέρη. Αλήθεια σε τούτα τα μέρη που περπατάμε τώρα σ ένα αλισαχνισμένο
καλύβι , στην περιοχή που οι Πατέρες ονόμασαν Ζαρκάδι ανάμεσα σε Παύλου και Νέα
Σκήτη , υπάρχει κοντά ένα σπηλιαράκι αφιερωμένο στην Αγία Τριάδα . Εκεί ο νέος
τότε πατήρ Θεοφύλακτος ερχόταν και ξελειτουργούσε σαν ψάλτης τον Γέροντα
Σωφρόνιο Σαχάρωφ του Έσσεξ , τον μεγάλο αυτόν Άγιο που ησύχαζε τότε στο Όρος σε
διάφορα ασκηταριά! Ξεκινούσαν νύχτα , ο πατήρ Θεοφύλακτος μπροστά με το
φαναράκι και ξοπίσω του ο μύστης της Θεολογίας και μαθητής του Αγίου Σιλουανού
του Αθωνίτη να πάνε στην σπηλιά μόνοι τους καθημερινά να λειτουργήσουν!
Κάποιος σύγχρονος Ιεράρχης και διαπρύσιος της μετανοίας
κήρυκας, είπε ότι αυτός ο νέος Άγιος της
Εκκλησίας μας δεν χρειαζόταν καμιά συμμαρτυρία θαυμάτων και σημείων σαν
προϋποθέσεις για την αγιοκατάταξή του . Αρκούσαν μονάχα τα μεθεκτικά Τριαδικού
Θεού γραφτά του και κάθε ελάχιστη λέξη τους που γεννά τον Χριστό στην καρδιά
όσων τα μελετούν .
Μπήκα σε εκείνη την σπηλιά νοερώς στον πρώτο του πανηγυρικό
Ιούλιο .
Τη ΙΑ του αυτού μηνός και έψαλα ένα απολυτίκιο βγαλμένο
μέσα από την ρυπαρή ψυχή μου ! Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών!
Θεολογίας τον μύστην και του Έσσεξ τον Έφορον,
Σιλουανού βιογράφον ,του Αγίου του Άθωνος ,
Σωφρόνιον τιμήσωμεν πιστοί , ως άξιον ποιμένα του Χριστού .
Ταις διδαχαίς του δαδουχεί τους αδυνάμους , ως ταπεινός Θεοφόρος .
Δόξα τω Δεδωκότι σοι
το φως , δόξα τω σε Μεγαλύναντι
δόξα τω Ομιλούντι δια σου πάσι τοις πέρασι .
Με αποσπάσματα από
Ημερολόγιο Όρους 2018 . Όσο ανασαίνω θα διψώ
