Διάλογος στο εξομολογητήριο ένα
Σάββατο μιας Σαρακοστής …
-Προσεύχομαι
Πάτερ στο Θεό μα Εκείνος απόκριση δεν δίνει …Νύχτες ολάκερες και μέρες μια λέξη
Του δεν πήρα !
-Κι
όμως σου μιλάει συνέχεια !
-Και
τι μου λέει ;
-Σ
αγαπώ παιδί μου ! Σ αγαπώ παιδί μου ! Προσπάθησε να τον ακούσεις !
-Θα
προσπαθήσω παππούλη μου !
-Προσπάθησε
και να του απαντήσεις ! Αυτό περιμένει από εσένα !
-Μα
πως δεν σου είπα ; Συνέχεια του μιλώ ! Και είναι σαν να του απαντώ : Και εγώ σε
αγαπώ !
-Λάθος
απάντηση παιδί μου !
-Λάθος
η αγάπη ;
-Άλλο
περιμένει ν ακούσει από εσένα παιδί μου ! Άλλη απάντηση !
-Άλλη
από το ότι και εγώ τον αγαπώ ;;;
-Ναι
! Από εσένα και από όλους μας περιμένει ν ακούσει : Εγώ Κύριε δεν σ αγαπώ !
Δεν
σε πιστεύω ! Δεν σε πονάω ! Δεν σε θέλω δίπλα μου συνέχεια ! Θέλω να έρχεσαι
όποτε σε καλώ Εγώ ! Βοήθα με Κύριε να σ αγαπήσω έστω και για μια στιγμή αληθινά
, να σε πιστέψω όσο κρατά ένα ελέησον να σε πονέσω όσο βαστά ένα δάκρυ…Αυτό
περιμένει παιδί μου ν ακούσει … Του τα χεις πει ποτέ όλα αυτά ;
-Ποτέ
πάτερ ! Ποτέ μου ο άθλιος !
-Μόλις
το έκανες για πρώτη σου φορά ! Γονάτισε παιδί μου να σου διαβάσω την ευχή !
Μακρόθυμος ο Κύριος και πολυέλεος !
Είναι
οι στιγμές της αληθινής ειλικρινούς προσευχής ελάχιστες μέσα στην ζωή μας … Να
μιλάς στο Θεό και να σ’ ακούει …εἰσελθέτω ἐνώπιόν σου ἡ προσευχή μου, κλῖνον τὸ
οὖς σου εἰς τὴν δέησίν μου…
Αυτός
πρέπει να είναι ο αγώνας κάθε αληθινά προσευχομένου …Να υπάρξει έστω και για
ελάχιστα μέσα στη ζωή του μια στιγμή αφτιασίδωτης κατάνυξης , ταπεινής δεήσεως.
Εκείνη
η στιγμή ! Κρατά όσο το μισάνοιγμα μιας γνώριμης παλιάς πόρτας που τρίζει όπως
καμιά άλλη ...Αν θελήσεις να την διαβείς ...μπροστά σε τέμπλο γλυκόφωτο θα
σταθείς και θα κλάψεις και θα γαληνέψεις και θα θυμηθείς την αχνή , ξεχασμένη
σου αγιότητα και την αμαρτωλότητά σου που συννεφιάζει την ψυχή …
Εγώ
Κύριε δεν σ αγαπώ ! Βοήθει μοι τη απιστία !
Ο
Θεός μας οικονομεί όμως …ως μακρόθυμος και πολυέλεος! Μας στέλνει στο πλάι μας
πνευματικούς ιχνηλάτες και οδηγούς , κατευθύνοντας τα διαβήματά μας στου
πλούτου και των δωρεών Του το ανεξιχνίαστο, στων μυστηρίων Του τα
αποκεκρυμμένα….
Είναι κάποιοι απ αυτούς τους οδηγούς , οι οποίοι κάμπτουν τα γόνατα και δια Πνεύματος Αγίου, χτυπούν την Πόρτα του Θεού όπως γράφει κι ο ποιητής… Εκείνος αμέσως τους απαντά ! Παρρησία και Αγιότητα …Καθαρές καρδιές , θαρραλέα τολμηρές μπροστά στον Δεσπότη των πάντων …
Μεσιτεύουν , ζητούν και λαμβάνουν άμεσα την απάντηση ..Όλα προς τo συμφέρον των αιτήσεων και των ψυχών …Διαπρύσιες προσευχές και ερωτήσεις …
Πατρικές και φιλόστοργες απαντήσεις όπως
εκείνες που πάντα θα μας δίνει ο μακαριστός πλέον παπά Λιάς μας !
Συνεχίζεται ...
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από το βιβλίο: "Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν" ( εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας)
όπου συμπεριλαμβάνεται η αφηγηματική βιογραφία του μακαριστού π.Ηλία Αλευρά + 28.7.2021
