main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

10 Νοε 2024

Σαράντα ειν' οι Λειτουργιές! Όλοι αναπαυθείτε!

 

Δύο πτυχές για τις ψυχές, ζώντων, κεκοιμημένων!

Ονόματα που καρτερούν δακρύρροα γραμμένων!

Χριστός γεννάται, ψάλλετε λαοί και ανυμνείτε!

Σαράντα ειν' οι Λειτουργιές! Όλοι αναπαυθείτε!

Αντρείεψε ο καιρός σε μήνα Αρχαγγελίτη! Ο Αη Γιάννης ο Χρυσόστομος που καρτέραγε απ του Σταυρού την μέρα εξαιρέτως να μνημονευθεί, εόρτασε ξανά και αυτός! Το έρχου και ίδε του Αγίου Αποστόλου ακούστηκε σαν σάλπισμα εναρκτήριο!

Άφθαρτο χέρι ευλογεί, στόμα Χρυσό μιλάει!

Έρχου και ίδε Φίλιππος λέει και ακολουθάει!

Την επαύριον του Αγίου Φιλίππου, του Αη Φιλίππου την άλλη μέρα που λέει και ο φιλόθεος λαός μας, (Ναι, όσο κι αν κάποιοι με σύστημα και σπουδή, λυσσαλέα πασχίζουν να τον…πιστοποιήσουν ως φιλήδονο, εμείς πεισματικά θα τον προσδιορίζουμε ως φιλόθεο!) πολλοί την προσμένουν! Όχι για να στολίσουν τα Χριστουγεννιάτικα και να αρχίσουν να ετοιμάζουν τις λίστες με τα ψώνια και τους καλεσμένους να συρρεβεγιονάρουν…Έχουνε βέβαια και αυτοί μια λίστα να συμπληρώσουν! Ένα κομμάτι από χαρτί, χωρισμένο στα δυό. Δυό πτυχές για τις ψυχές! Ζώντων και κεκοιμημένων! Αντάμα τα ονόματά τους!

Μη το φοβόμαστε στο πλάι τους να βρεθούμε! Είναι πιο ζωντανοί από τους…ζωντανούς αυτοί! Σε κάθε Θεία Λειτουργία είναι εκεί στην πρόθεση, μαζί με τους Αγγέλους και έπειτα καρτερούν ν ακούσουν το δικό τους…απόπλυνον Κύριε και λυτρωτικά να ξανασάνουν…

Αρχινά η μικρή Σαρακοστή, το ευλογημένο Σαραντάημερο! Θα ξεκινήσουν τα ταπεινά τούτου του κόσμου κάθε αξημέρωτο, αντάμα και αυτοί με έναν φιλακόλουθο παπά και τον πιστό του γέρο-ψάλτη, την μια απ τις σαράντα λειτουργιές! Κάμε Θεέ μου να αξιωθούν πάλι να τις τελέψουν, να τις προκάμουν όλες και φέτος! Και όταν κάποιος δικός τους, που τόσο αγάπησαν σταθεί στην δεξιά μεριά του διπτύχου, γεμίζουν τα μάτια τους με χαρμολύπης δάκρυα!

Μην και ξεχάσουμε κανέναν, στις πτυχές για τις ψυχές! Μην μείνει αδειανό λευκό στο ψυχοχάρτι! Όλοι να αναπαυθούν! Και εκείνος που πάλι θαρρεί πως τον ξεχάσανε και κλαίει με παράπονο απαρήγορο…Θυμήσου τον φέτος αδελφέ μου και γράψτον εκεί στα δεξιά! Κόψε μεγάλο κομμάτι από χαρτί! Δεν τον κουράζεις τον παπά, κι αυτός να΄ ξερες πόσο ευεργετείται! Ξεκινά το Σαραντάημερο! Όνηση και αναπαμό και ελεημοσύνη πνευματική ας προσφέρουμε! Χρέος μας παντοτινά ανεξόφλητο! Κρήνη ξεδιψαστική και αστείρευτη κάθε μικρή σπηλιά, κάθε Αγία προσκομιδή στα Ιερά όλων των Εκκλησιών της φιλόθεης τούτης γης! Εκεί στην Βηθλεέμ και στον φριχτό τον Γολγοθά της Θείας πρόθεσης λαχταράνε οι ψυχές υγεία ψυχής και σώματος, ανάπαυση και πιότερο Φως! Καλό Σαραντάημερο!

Νώντας Σκοπετέας

Aπόσπασμα από το βιβλίο: "Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν;"

Εκδ. Πρόμαχος Ορθοδοξίας 2019

και από ομότιτλη εκπομπή του 2017

3 Νοε 2024

Δίπλα στο προσκέφαλό μας…

Νοεμβρίου μέρες. Στρωμένη η γης με τα λιόπανα, κάτω από τα Θεόσπαρτα δεντριά της ζωής και του ελέους. Μύρισε το παγωμένο αέρι από τους συνθλιμμένους καρπούς και τα τζάκια αρχίνησαν να φουντώνουν κάθε νύχτωμα, να καψαλιστούν και οι ταπεινές σφελίτσες, να γευτούν οι κοπιάτες τις πρώτες λαμπροπράσινες στάλες του μόχθου τους. Μεγάλες μέρες ξημερώνει ο Νοέμβρης για την Αγία Πίστη. Δεν χωράνε συγκρίσεις . Όσα δάκρυα δοξολογίας δωρίζει ο Θεός, όλα είναι θησαυρός. Κανενός δακρύου το χρυσάφι δεν ζυγίζει παραπάνω…Έτσι είναι και οι Άγιοι του Χριστού οι γνήσιοι φίλοι. Ποιόν να συγκρίνεις και να προτιμήσεις…Ανθρώπινο είναι όμως…Κάποιους Αγίους να τους θεωρείς πιο…δικούς σου. Ξεπροβάλλουν τούτες τις μέρες οι Ταξιάρχες και ο Άγιος Μηνάς, ανίκητοι πολεμιστές του Φωτός…Και πριν ξεκινήσουν μια νέα μάχη παίρνουν ευλογία από τον Επίσκοπο Πενταπόλεως τον μυροβλήτη και θαυματουργό…Αγαπημένος των Ελλήνων. Ο γοργοεπήκοος προστάτης αμετρήτων. Ο Άγιος Νεκτάριος! Σιμά στο κρεβάτι τους, μια εικονίτσα του και ένα αγιωτικό θυμητάρι, από της Αίγινας το παγκόσμιο προσκύνημα. Εκεί και ένα βιβλίο κίτρινο, με τον ταπεινό Άγιο στο εξώφυλλό του. Άλλοι το βγάζουν τέτοιες μέρες από την βιβλιοθήκη της ψυχής τους, το αγκαλιάζουν, το φέρνουν μπροστά στα βουρκωμένα μάτια τους, που ξανά τους αξίωσε ο Κύριος και του μιλούν για βάσανα και σωσμούς…Μελάνι ευωδιαστό από τους χρόνους που κύλησαν και από τις σελίδες του, που έγιναν στηρίγματα και βακτηρίες πνευματικές και αναβαθμοί στων αρετών και στης μετανοίας τον ανηφορικό δρόμο.

 Ένας ακούραστος  εργάτης της Ορθοδοξίας, που φύτεψε μυριάδες μοσκόφυτα δεντριά στις ψυχές  των διψασμένων, ο μακαριστός κυρ-Σώτος ο Χονδρόπουλος, που  συνδέθηκε τόσο άρρηκτα και Χριστοευλογημένα με τον Άγιο Νεκτάριο. Ας μας συγχωρεθεί η τόλμη να τους φανταζόμαστε μαζί να σεργιανάνε στα ασταποβόλα του Παραδείσου λημέρια. Είναι για εμάς ο κυρ- Σώτος τόσο οικείος με τον ερχομό του Νοεμβρίου. Έτσι λοιπόν σήμερα με νοσταλγία και ευλάβεια ελάτε να αγκαλιάσουμε αυτό το μοναδικό βιβλίο. Να θυμηθούμε λίγα συγκλονιστικά αποσπάσματα από τον Άγιο της ταπείνωσης, της ελεημοσύνης, της συγχώρεσης και της ανεξικακίας. Έφτασε και φέτος η Αγία του μνήμη. Δίπλα στο προσκέφαλό μας εκείνος, άγρυπνος φρουρός και προστάτης…

Νώντας Σκοπετέας

                                       Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~