…βλέπω δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσί μου
ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου
καὶ αἰχμαλωτίζοντά
με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας
τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσί μου. (Ρωμ. 7,23)
Φιλαμαρτήμων εγενόμην, ως ουδείς εν βίω πώποτε,
καί εδαπάνησα τήν σήν, μακροθυμίαν ο ταλαίπωρος,
καί έτι δέ υπάρχω αναισθητών,
επίστρεψόν με τή σή ευσπλαγχνία.
(Παρακλητική ήχος γ΄Δευτέρας)
Πόσο ελεύθερος θαρρείς πως είσαι αδελφέ
μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου; Πόσο ανεξάρτητος; Το αυτεξούσιο, το αυτοδιοίκητο της
υπάρξεώς σου, που σαν ευλογία και δώρο, σαν συνθήκη ζωής απαραβίαστη σου
χαρίστηκε, η ισόθεος αυτή τιμή (Αγ.Γρηγόριος Νύσσης), πού στ’ αλήθεια…πού σε
έχει φέρει ως τώρα και πού σε οδηγεί; Φιλελεύθερος είσαι στ’ αλήθεια;
Μήπως είναι ψευδώνυμη και κίβδηλη τούτη η
…ατέλειωτη ελευθερία σου; Μήπως αντί για φιλελεύθερος, φίλος της ελευθερίας, να
αυτοχαρακτηριζόσουν ως φιλαμαρτήμων, φίλος της αμαρτίας; Πως μέλλω των
εχθρών ρυσθήναι, φιλαμαρτήμων υπάρχων; Είναι γραμμένο τούτο και στους αναβαθμούς της Παρακλητικής στον πλάγιο του δευτέρου ήχου….Αναβαθμούς υψοποιούς έχει η αληθινή ελευθερία! Ανήφορο, διωγμό, Σταυρό, νόμο και δικαιώματα Θεού…Κατήφορο, ηδονολατρεία, σκοτάδι, Άδου βυθό και έναν Θεό στα μέτρα και στα θέλω μου, έχει ο νόμος της αμαρτίας, που αντιστρατεύεται τον νόμο της ιερής συνείδησης, τον ασκόταστο και ανεξίτηλο νόμο του έσω ανθρώπου.
Το Φως και το σκοτάδι! Το αγαθόν και το
φαύλο! Η κρίση και η καταδίκη από τη μια και η Ανάσταση της Ζωής από την άλλη,
την ολοφώτεινη πλευρά! Αναρωτιούνται πολλοί και κάποιοι ίσως
δυσανασχετούν (αυτοί γνωρίζουν το γιατί) με εκείνον τον συνήθη αυτοπροσδιορισμό μας που ακούγεται στις εκπομπές…Ταλαίπωρε εαυτέ μου! Ταλαίπωρος ο τραυματισμένος από την αμαρτία
άνθρωπος με την εθελότρεπτη ψυχή, που αναζητά θεραπεία από τον γλυκύτατο Ιατρό
των ψυχών και των σωμάτων.
Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού μακρόθυμε, τα της ψυχής μου θεράπευσον τραύματα, Ιησού και γλύκανον, την καρδίαν μου Πολυέλεε δέομαι, Ιησού Σωτήρ μου, ίνα μεγαλύνω σε σωζόμενος. Θεράπευσον, Ιησού μου ψυχής μου τα τραύματα, Ιησού μου δέομαι, και της χειρός με εξάρπασον, Ιησού μου εύσπλαχνε, του ψυχοφθόρου Βελίαρ, και διάσωσον. Ημάρτηκα, Ιησού μου γλυκύτατε εύσπλαχνε, Ιησού μου σώσον με, τον προσφυγόντα τη σκέπη σού, Ιησού μακρόθυμε, και βασιλείας της σής με καταξίωσον. Ούχ ήμαρτεν, Ιησού μου ουδείς ώσπερ ήμαρτον, εγώ ο ταλαίπωρος∙ νυν δε προσπίπτω δεόμενος∙ Ιησού μου σώσον με, και την ζωήν Ιησούν μου κληροδότησον. (Απόσπασμα από Ικετήριο κανόνα εις τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό(Ποίημα Θεοκτίστου Μοναχού του Στουδίτου)
Ταλαίπωρος αυτοχαρακτηρίζεται με αληθινή
και ανυπόκριτη ταπείνωση ο Θείος Παύλος, εκεί στο «έγκλημα και τιμωρία» της
Καινής Διαθήκης.
Αμαρτίας ταλαίπωροι δεσμώτες, που φρενοβλαβώς σχεδόν
εξακολουθούν να υποκύπτουν στις απάτες των δαιμόνων (διαβάζεται στον πρώτο ήχο
της Παρακλητικής), όσοι αυταπατώνται και αυτοπροσδιορίζονται ως ελεύθεροι και
αδούλωτοι από τον "αναχρονιστικά δογματικό" και "ζηλωτικό" δήθεν ηθικισμό που μας
πάει πίσω! Πού στ’αλήθεια μας επιστρέφει τούτη η θεληματική υποταγή; Μήπως
στον νόμο του Αγαθού Θεού; Και όχι στον νόμο της αμαρτίας; Αρκεί να το
θελήσουμε!
Δεν μπορεί αυτός που σε έπλασε χωρίς να σε ρωτήσει να σε σώσει δίχως εσύ να το
θελήσεις και να εργαστείς στην πράξη γι’
αυτό! Ο άνευ σου πλάσας σε ου δύναται άνευ σου σώσαι σε! Ακούγεται στο
γνωστό πατερικό ρήμα! Θα έχεις πολλές ευκαιρίες για να πεις το μεγάλο ναι! Τις
με ρύσεται εκ του σώματος του θανάτου τούτου; Ποιος θα με σώσει από εμένα που
με σκλάβωσε η αμαρτία; Μόνο η ένωσή μου με τον Θεό στο Θεοποιητικό μυστήριο της
Θείας Ευχαριστίας! Προϋπόθεση το 2ο βάπτισμα της Μετανοίας και της Ιεράς
εξομολόγησεως!
Το πνεύμα θα καθοδηγεί και θα φωτίζει
τότε! Όχι η σάρκα!
Αποδυναμωμένη εκείνη από τη δύναμη, την άλλοτε ακατανίκητη της αμαρτίας!
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή
