Κάθε βήμα να σε φέρνει πιο κοντά στον Χριστό!
Αυτό να ναι το κριτήριο, για να ζήσεις αυτό το πρόσκαιρο, το εφήμερο αλλά και
το αιώνιο! Κάθε βήμα, κάθε λέξη, κάθε πράξη από την φαινομενικά πλέον ασήμαντη,
ως την πιο σπουδαία κάθε μέρας που ξημερώνει και δεν επιστρέφει πλέον, να σε
πλησιάζει ακόμα περισσότερο στον Θεό και Πατέρα! Σπάνιο στα αλήθεια αδελφοί μου
αυτό το κριτήριο, που όλα μπορεί να τα αξιολογεί σε δυο και μόνο κατηγορίες, ως
Θεάρεστα και μη! Ένα κριτήριο που μοιάζει με πόθο Ιερό! Πόθος Χριστού! Έρως
μανικός! Να ξενυχτάς και να έχεις ανύστακτη ψυχή, διά το πλήθος του έρωτος,
όπως διαβάζουμε στην Κλίμακα του Αγίου Ιωάννου του Σιναϊτη. Αγάπη ολοκληρωτική!
Θυσιαστική αγάπη, που ιεραρχεί τα πάντα προτάσσοντας τον Μέγα Αρχιερέα! Αφήνει
στην άκρη περγαμηνές και πλούσια βιογραφικά, παραστατικά και παράσημα που
φανερώνουν σπουδές και σπουδαιότητες, τις επιθυμίες και τις αλαζονείες του βίου και αποτάσσεται τον κόσμο
και ό,τι τον απαρτίζει. Ξενωθώμεν του κόσμου τον νουν εις ουρανόν
μεταθέντες! Αποταγή και ξενιτεία! Σε
όσους ο ουρανός κληροδότησε τούτες τις αρετές! Μόνο σε όσους, γιατί δεν είναι
για τον καθένα αυτός ο ουράνιος πόθος! Γνωρίσαμε με τη χάρη του Αγίου Θεού πολλές
τέτοιες ψυχές στο περιβόλι της Παναγίας μας!
Γνωρίσαμε κι άλλες ψυχές, στα πανίερα επί γης ενδιαιτήματα της Παναγιάς και των Αγίων του Χριστού μας, όπου φώτισε ο Κύριος, έστω και νοερώς, τα βήματά μας! Μια ακόμα θα μας μείνει αξέχαστη, για τον Θείο πόθο της αφιέρωσης και την ανδρεία ψυχή της. Η αδελφή μας η Α., εγκαταλείποντας μια λαμπρή και προσοδοφόρα καριέρα θεραπευτή σωμάτων, αναμένει καρτερικά να ενδυθεί το μοναχικό τριβώνιο και να αποκτήσει πτυχίο θεραπεύτριας ψυχών…! Αυτή η ψυχούλα τα τελευταία αρκετά πλέον χρόνια, αγωνίζεται κατάμονη να φυλάξει "Θερμοπύλες", σε ένα από τα πολλά προσκυνήματα των θαρσαλέων Αγιοταφιτών!
Τις
τελευταίες φορές που μιλήσαμε στο τηλέφωνο, ακούγαμε από μέσα εκρήξεις…Εκείνη
ατάραχη και μόνη της μέσα στο νύχτωμα της Αγίας γης…-Τι είναι αυτό που ακούγεται
αδελφή μου; Την ρωτήσαμε έκπληκτοι.
-Ευλογημένε…μη
δίνεις σημασία! Συνηθισμένα τα βουνά απ’ τα χιόνια! Ρίχνουν πυροβολισμούς…συνέχεια…για
να μας τρομάξουν…μπας και φοβηθούμε και φύγουμε και έρθουν στα χέρια τους τα
σεβάσματά μας! Δεν πάω πουθενά! Εδώ με έταξε ο Κύριος! Σε αυτήν την κορυφή του
πάθους Του…εδώ που αγάπαγε να έρχεται τόσο και η Παναγία μας! Αν είναι θέλημα δικό
Του θα φύγω…και μόνο σκοτωμένη…Φυλάει όμως και ενθαρρύνει η Ιεροσολυμίτισσα!
Δεν θα μπορούσε εκείνη την ώρα, βράδυ παραμονής Κυριακής και Ανάστασης ήταν, να μην γεννηθεί μέσα μας ένας συνταρακτικός συνειρμός! Πέμπτη εσπέρας ήταν, 29 Νοεμβρίου του 1979! Ο π.Φιλούμενος έκανε τον μεθέορτο εσπερινό του Αγίου του! Φανατικοί Εβραίοι που για έξι μήνες συνεχώς τον απειλούσαν και τον εκφόβιζαν για να εγκαταλείψει τον ιερό τόπο, μπήκαν στο Φρέαρ του Ιακώβ! Μαρτύρησε φριχτά ο φύλακας-Άγγελος τούτου του προσκυνήματος! Πλέον το άφθαρτο και ευωδιάζον του σκήνωμα, εδώ και 43 συναπτά έτη αποτελεί ευλαβικό σταθμό, για όποιον αξιώνεται να φτάσει στα Πανάγια χώματα! Τώρα ο Άγιος εμφανίζεται συχνά και ενθαρρύνει τον π.Ιουστίνο, την αδελφή μας την Α, αλλά και όσους Αγιοταφίτες ερωτευμένους στρατιώτες του Χριστού φυλάνε νυχθημερόν και αντέχουν τις επιθέσεις και τις απειλές του πολεμήτορος, με πνεύμα θυσίας, με πόθο ιερό, με αμυντικά όπλα εκείνα του Φωτός και μόνο…
Νώντας
Σκοπετέας
Απόσπασμα
από ομότιτλη εκπομπή
Μια
εκπομπή αφιερωμένη στον Άγιο Νεομάρτυρα Φιλούμενο! Με αποσπάσματα από ένα
εξαιρετικό βιβλίο: «Ο άγιος Φιλούμενος κάτι θέλει να μας πει…» της Νικολέττας
Σκάλκου-Διαμαντίδη και τις εκδόσεις «Έαρ».
