Αμέτρητα αυτά που κάνουμε σε τούτη την πρόσκαιρη
ζήση γιατί βάζουμε μπροστά μας το πρέπει , το φιλότιμο , το καθήκον !
Υπερβαίνουμε εαυτούς ενίοτε , κάνουμε δυνατά τα φαινομενικά αδύνατα , κινούμε
ουρανό και γη για να είμαστε συνεπείς ,
στις επάλξεις των οφειλομένων , άξιοι της εμπιστοσύνης που κάποιοι μας έδειξαν
, έτοιμοι για άμεπτη λογοδοσία , να φανούμε ακέραιοι και ακατηγόρητοι ενώπιόν
τους . Δεν διανοούμαστε ότι κάποια στιγμή μπορούμε να φανούμε ασυνεπείς ,
κατώτεροι των περιστάσεων , παραβάτες του καθήκοντος , επίορκοι των
δεσμεύσεων που κάποτε αναλάβαμε …Τρόμος
στην σκέψη και μόνο ότι μπορεί να βρεθούμε αναπολόγητοι , χωρίς ελαφρυντικά ,
χωρίς στιλπνά επιχειρήματα , που να δικαιολογούν την αβλεψία, το παράπτωμα ,
την αδράνεια , την παράλειψη , την αμέλεια … Για να κάνουμε τώρα μια ιερή
αναγωγή…
Πως θα αισθανθούμε κάποτε αν σταθούμε αναπολόγητοι μπροστά στο φοβερό
βήμα του Δικαιοκρίτη Χριστού μας ; Ναι ,
ελεοσωτηρία και μόνο υπάρχει ! Το έλεος του Κυρίου μας θα μας σώσει , όχι οι
πράξεις , όχι οι γνώσεις μας για την πίστη . Μα πρέπει και εμείς να το θέλουμε
! Ο άνευ σου Πλάσας σε , ου δύναται άνευ
σου σώσαι σε ! Να θέλεις να σωθείς ! Η σωτηρία όμως είναι Το αιώνιο Φως ! Και Το Φως , το βιώνουμε από αυτήν τη ζωή !
Όπως τον Παράδεισο και την ολόσκοτή μας κόλαση ! Ο Κύριος μακροθυμεί , δεν
υποχωρεί , στη βουλή και το σχέδιό του για την τελική κρίση και την Σωτηρία μας
! Και τούτο το σχέδιο Του , μας το έχει φανερώσει σε κάθε του λεπτομέρεια ,
εκτός από τους χρόνους της υλοποίησής του ! Κανείς δεν τους γνωρίζει ! Εμείς
οφείλουμε να γνωρίζουμε τα του Ευαγγελίου Του ! Τα ρήματα , τα θαύματα και τα
θαυμάσια , τα επίγεια βήματά Του ! Για να μην σταθούμε κάποτε , εν εκείνη τη
ημέρα αναπολόγητοι ενώπιόν Του ! Για να μπορέσουμε κάποτε και εμείς να πούμε με
άφατη χαρά και ευγνωμοσύνη προς το άπειρο έλεός Του ! Εμνήσθημεν των ρημάτων
Σου Κύριε , σαν τις Μυροφόρες με τις ανδρείες ψυχές ! Εμνήσθημεν και εβιώσαμεν
! Λέξαντες και ποιήσαντες ! Να μην ακούσουμε ποτέ , αλλοίμονο , από τα χείλη
του Σωτήρος Χριστού μας όχι μόνο το πορεύεσθε απ εμού , αλλά και το πλανάσθε μη
ειδότες τας γραφάς !
Να μην πούμε και εμείς ποτέ ως άλλοι συμπορευόμενοι προς
Εμμαούς μαθητές , ότι ηλπίζαμεν …αλλά ότι γνωρίζουμε και πιστεύουμε όσα είπε , έπραξε και υπέμεινε
από τον αχάριστο λαό Του ! Με καρδιά καιομένη , με την πνευματική ενάργεια , με
τον Θεάρεστο ζήλο ! Να μην ακούσουμε
ποτέ τον Κύριό μας να μας αποκαλεί ανοήτους και βραδείς τη καρδία, με
σκοτασμένο νου , που να μην μπορεί τις γραφές , τα ρήματα της αιωνίου Ζωής να
κατανοήσει , με βραδυκίνητη άπιστη καρδιά , που να μην μπορεί να πιστέψει στα
ειρημένα στα πεπραγμένα, στα προφητευμένα…Στα
όσα ο Κύριός μας παρήγγειλε και εξήγγειλε στο επίγειό του πέρασμα . Όλα τούτα είναι
τόσο κοντά και τόσο μακριά μας … Εμείς ορίζουμε την απόστασή μας από τις
ολοφώτεινες σελίδες της Αγίας Γραφής . Χρέος προς την ψυχή μας να την φωτίζουμε
συνεχώς από αυτό το ανέσπερο και ασύγκριτο Φως ! Η γνώση θα φωτίσει την ψυχή !
Η αγνωσία του Θεού την σκοτίζει ( Αββά Υπερεχίου)
Και να μην παραλείπουμε τίποτα … Ως το Αμήν του Ιωάννη Του !
Νώντας
Σκοπετέας
Απόσπασμα
από Ομότιτλη εκπομπή
