Γλυκοφιλούσα στοργική στέκεται η Μητέρα
Δίνει για εφόδιο ένα φιλί στην ιλαρή εσπέρα!
Πιαστείτε απ τον μανδύα Της και μην την χωριστείτε
....Εσπερινός στη στοργική Γρηγορίου. Άλλη μια μέρα κλείνει τον αινετικό της κύκλο, υποδεχόμενη και περιφανώς χαιρετίζοντας τους Αγίους, που έναν ολάκερο χρόνο πρόσμεναν για να μνημονευθούν εξαιρέτως. Αδελφοί και Πατέρες σε μια νέα αλυσίδα προσκύνησης και ενδυνάμωσης της πίστης. Περνάμε από τον Δεσπότη Χριστό, περιστοιχισμένο απ την Ευλογημένη των γυναικών και τον αρχηγό του αγγελικού τάγματος Ιωάννη, από τον Άγιο Νικόλαο και την Αγία Αναστασία την Ρωμαία. Όλοι καταλήγουμε στο θρονί της Γλυκοφιλούσας. Παρατηρώ κάποιων ρασοφόρων τα σκαμμένα πρόσωπα. Σαν να καρτερούν κάτι από την Εγγυήτρια Μητέρα τους. Να ανανεώσει την υπόσχεση της παντοτινής προστασίας! Και σαν να τους δίνει Εκείνη η Πανυπέραγνος, το πιο γλυκό μητρικό φιλί στο μέτωπο. Το βραβείο της σημερινής πνευματικής τους εργασίας. Το εφόδιο για την νυχτερινή μάχη με των παθών τον τάραχο τον απεχθή….
…. Μετά το Απόδειπνο ανεβήκαμε στο Αρχονταρίκι με την
μαγευτική θέα. Θα συναντούσαμε τον Ηγούμενο Χριστοφόρο ο οποίος θα μας έλεγε
λόγον αγαθόν.
Μια μεγάλη κορνίζα με την φωτογραφία του μακαριστού
πατρός Γεωργίου κρεμασμένη δίπλα στην είσοδο, μαρτυρά το παντοτινό δέσιμο των
τωρινών και μελλόντων Γρηγοριατών πατέρων με τον αλησμόνητο Γέροντα. Κρατά ένα
κλωνάρι από τον αγαπημένο του βασιλικό και χαμογελά κοιτάζοντάς μας. Έτσι
χαρούμενο και γεμάτο ελπίδα, ήθελε να τον θυμούνται τα αγαπημένα του παιδιά.
Εδώ σ αυτό το θαλπερό
υπερώο , με τις βιβλιοθήκες και τη θάλασσα να στέλνει τους χαιρετισμούς της με
τους ήχους και τα αφροκύματά της, σύναξε ο Γεώργιος την λατρεμένη του
Αδελφότητα, σε έναν αλλιώτικο μυστικό δείπνο, για τελευταία φορά πριν φύγει για
το αιώνιο ταξίδι. Κι όπως ο Κύριος εκείνο το συνταρακτικό βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης,
προείπε τον αποχωρισμό παρηγορώντας τα τεκνία του, όπως υποσχέθηκε την
επανένωση, όπως ενετείλατο την προς αλλήλους αγάπη, όπως προσευχήθηκε εν ουρανώ
για εκείνα, έτσι και ο Ποιμένας της Γρηγορίου, μιμούμενος ανυποκρίτως και κατά πάντα τον Αρχιποίμενα Οδηγό του, είπε τα
τελευταία του λόγια που όλοι οι Γρηγοριάτες κρατούν σαν φυλαχτάρια στο νου και
την καρδιά τους, ως το πανηγυρικό ξανααντάμωμά τους. Στις παρυφές του
Κατανυκτικού Τριωδίου του 2014 ο Γέροντας Γεώργιος Καψάνης μιλά στους αδελφούς
του:….( εκείνο το συγκλονιστικό του τελευταίο γράμμα καταλήγει έτσι : Εύχεσθε
και για μένα γιατί μπαίνω τώρα σε μια περίοδο δυσκολιών σωματικών, οι οποίες
συνεπάγονται και ψυχολογικές ταλαιπωρίες αλλά ελπίζω στο έλεος του Θεού και
στην καλή μας Παναγία. Πιστεύω ότι η Κυρία Θεοτόκος όλους μας, και εσάς και
εμένα, μας σκεπάζει, μας ευλογεί, μας έχει παιδιά της, μας αγαπά και θέλει να
την ευαρεστήσωμε. Πιαστείτε από τον μανδύα της Παναγίας και μη χωριστείτε ποτέ
από την μητέρα μας, γιατί αυτή είναι η εγγύησις της σωτηρίας μας. Και αμαρτωλοί
να είμαστε και ανάξιοι να είμαστε η Παναγία θα μας βοηθήσει να σωθούμε εφ όσον
όμως και εμείς έχομε φιλότιμο και αγωνιζόμαστε. Ευλογημένη η αφιέρωσίς σας.
Ευλογημένος ο πόνος και ο κόπος σας για το μοναστήρι. Ελπίζω όλα να πάνε καλά.
Μη στενοχωρήσθε υπερβαλλόντως. Ξέρω ότι αγαπάτε τον Γέροντά σας. Μια ζωή ζήσαμε
μαζί. Δεν είναι λίγα 40 χρόνια ή 30 ή 20. Πιστεύω όμως ότι ο Θεός δεν θα μας
αφήσει. Πιστεύω και ελπίζω στη χάρη και στην ευλογία της Παναγίας μας. Η
Παναγία να μας οικονομήσει όλους και να μας αξιώσει να έχουμε καλή αντάμωση
στον Παράδεισο. Δι’ ευχών των αγίων
Πατέρων ημών Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Διαφυλάξαι Κύριος ο
Θεός πάντας υμάς!....
Νώντας Σκοπετέας
Ψυχή Ορθρία ( Ημερολόγιο Όρους 2015) μέρος 6
Με αφορμή μια σειρά 4 εκπομπών -Αύγουστος 2022- με τίτλο: "Με το καραβάκι της Αγίας Μνήμης Αύγουστο στον 'Άθωνα"
