Κιουστέκια οι
δρόμοι στης γης τα στήθια, και το νερό που ορμά στις ριζωμένες φλέβες, της
δίνει πνοή αθάνατη…
Ανάβαση στου
Προυσού τα περάσματα, σαν κεντητά
παραπετάσματα ένα –ένα μας οδηγούν στο απόρθητο ενδιαίτημά της Αειπαρθένου.
Σμίγουν τα βράχια και φτιάχνουν αψίδες στο διάβα της Κεχαριτωμένης Μάνας.
Τα πατήματά
της σμιλεύουν του κρημνού τα χείλη, που αγιάζονται πια αιώνια, σαν να
ακούμπησαν πάνω τους τα Άχραντα και Θεία…
Σιωπή
μουσουργική και αηδονόφωνα φτερακίσματα, κρατάνε ισοκράτημα σε Θεομητορικό δοξαστικό…
Δωδεκάορτα ζωγραφίζει ο ουρανός, σαν προσμένει να υποδεχτεί την Μητέρα της ζωής …
Ξεπρόβαλλε το
ρολόι και το καμπαναριό…Μοιάζει από μακριά, σαν θυμιατήρι ναϊδιόσχημο, που το
υψώνει ο Απτόμενος των ορέων, λίγο πριν η
γύρω πλάση ψάλει τον επιλύχνιο…
Στέκομαι μπροστά Της και συλλογούμαι, πως η ταπείνωση είναι το μόνο γιατρικό.
Στο πιο
καταφρονεμένο παλάτι, στο πιο χαμηλό θρονί που είχε ποτέ Βασίλισσα…Κι όμως
τούτο η χάρις Της επέλεξε…
Τούτο το
μικρό σκοτεινό δώμα, που δεν σταματά να δέχεται δάκρυα-λάφυρα και παρακλήσεις, σπαραγμούς και ευχαριστίες.
Ένα σκαμνί απέναντί της, προσμένει αμαρτωλού
δέηση προς την Θαυματουργό Κυρά.
Πρόμαχος και τερατουργός εξαισίων, αεί προστατεύουσα…(Ν.Σκ., Από το βιβλίο: "Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν;" Eκ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας 2019)
Μυρτιά,
Προυσσός, Άθωνας…Ευωδιαστά και πανσεβάσμια ενδιαιτήματα της Κυρίας Θεοτόκου…
Μυρτιώτισσα
Προυσιώτισσα, Κυρά μου Αθωνίτισσα,
στα
κεροφώτιστα θρονιά σου, κάποτε σαν αγρύπνησα,
κρυφά σε
παρακάλεσα σε ανάγκη για να σπεύσεις,
Και στον Υιό
σου τον Κριτή θερμά να μεσιτεύσεις…
Σε αυτήν την
τελευταία μας διαδρομή σε ακρογιάλια και κορφές, ο μακαριστός Γέροντας
Γρηγόριος ο Δοχειαρίτης, ο Κουβαρίτης, ο Αρχιπελαγίτης, θα μας ταξιδέψει ξανά σε τόπους που αγιάστηκαν από τα έμψυχα αναβλύσματα της χαράς και της χάρης, εκεί που η ταπεινότητα έλαμψε, σαν ακτίνα του Ηλίου της Δικαιοσύνης και γεώργησε τα άνυδρα, χαρίζοντας ανακουφιστικές σκιές σε κάθε διαβατάρη αναζητητή της Αλήθειας...Σκιά και Σκέπη, ταχινές βοήθειες σαν το μαφόριο της Μάνας όλου του κόσμου! Εκεί πάλι λοιπόν, που τάματα και προσευχές πάντοτε θα οδηγούν τα βήματα και τις ελπίδες μας!
Φύλαξον ημάς υπό την σκέπη σου Μήτερ του Θεού Γοργοϋπήκοε!
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από το 7ο
και τελευταίο μέρος της σειράς εκπομπών με τίτλο:
«Σε ακρογιάλια και
κορφές»
Καλοκαίρι 2024
