Ψαλτήρι
στην δοξολογία , Ψαλτήρι στο προκείμενο !
Όρθρος
…ξημέρωσε το Φως με έξι ψαλμούς κι ούτε έναν καθήμενο !
Μεσόνυχτο
έφτασε ξανά , τάλαντο σημαίνει κι ένα κερί φωτάει γράμματα…
Ταπεινωμένων
δάκρυα , της μετανοίας άγια κλάματα !
Γυρνά
του ρολογιού ο δείκτης , γυρνούν και οι σελίδες του !
Μακάριος
ανήρ σκορπάει στον κόσμο τις αχτίδες του !
Αδιάλειπτο υμνολόγημα , ακατάπαυστη δοξολογία ,
σπαρακτική δέηση ! Το ψαλτήρι και τα λόγια του πλημμυρίζουν με Φως χαροποιό και
ελπίδα τις ζωές μας ! Ακατανίκητο όπλο του Φωτός ! Στον αόρατο πόλεμο . Στο
πεδίο της μάχης εμείς , να προσπαθούμε να αποφύγουμε βέλη πεπυρωμένα , πυρά
κακίας , βομβαρδισμούς του μισόψυχου εχθρού . Ο Ορθόδοξος Χριστιανός δεν ψάχνει
για εξελιγμένους εξοπλισμούς , δεν αναζητά προηγμένα αμυντικά συστήματα
τελευταίας γεννιάς !Νοιώθει την αποδοτικότητα και την ακαταγώνιστη δύναμη του
οπλισμού του , δίχως να μπορεί να εξηγήσει τα ακατάληπτα ! Παίρνει στα χέρια
του το ψαλτήρι ο αγράμματος ταπεινός γεροντάκος, ο δικός Του καρδιακός φίλος και
ξεκινά να το διαβάζει ! Αρχίζει να χαίρεται η ψυχή του , δίχως να
πολυκαταλαβαίνει . Ο πονηρός να βρίσκει εμπόδια , τείχη απροσπέλαστα ,
προσευχητικά ! Απερίγραπτη αγαλλίαση ! Μοιάζει με τον Σταυρό το Ψαλτήρι ! Τι κι
αν λένε ότι με τον Σταυρό στο χέρι δεν πας μπροστά … Το ίδιο συμβαίνει και με
το ψαλτήρι ! Δεν πας μπροστά, σαν ακολουθείς τα ιερά και πονεμένα του λόγια .
Δεν πας μπροστά μαζί με εκείνους που ασεβώς περιφρόνησαν του Κυρίου την
δικαιοσύνη ! Πας ψηλά ! Γιατί ακολουθείς
Εκείνον που τον ανήφορο του Γολγοθά όλο ανεβαίνει ! Ακολουθείς την οδό Του ,
τον Νόμο Του , τα Μαρτύριά Του , τα Δικαιώματα , την Δικαιοσύνη , τον Λόγο Του
, τα χρηστά Κρίματα , τα Θαυμάσιά Του , τις τρίβους των εντολών Του , το Λόγιον
, τις υποσχέσεις Του ! Μα γιατί με γαληνεύει τόσο το ψαλτήρι ; Γιατί ενώ δεν
κατανοώ πολλά , νιώθω εκείνο το ανεκλάλητο σκίρτημα πάντα σαν ακούω τα γνώριμα
λόγια του ; Πως γίνεται και κάθε φορά που το ανοίγω να βρίσκω μια απάντηση που από
καιρό ζητούσα ; Να γίνεται το ανοιγμένο ψαλτηράκι μου ένας μικρός καθρέφτης και
να βλέπω μέσα του μόνο εμένα ; Ναι , το
ψαλτήρι γράφτηκε για μένα και για σένα αδελφέ μου ! Και για τον αδελφό μας που
σήμερα φεύγει από την ευτυχισμένη οδό ! Όπως σταυρώθηκε για τον καθένα μας ξεχωριστά
ο Τελειωτής Ναζαρηνός ! Ήσουν εσύ και εγώ, ο λόγος της θαυμαστής Θείας Οικονομίας! Το
διανοείσαι ; Εσύ και εγώ ! Προσωπικά ! Ο Ένας , για τον καθένα μας ! Ο Δίκαιος
και συγγνωμικός Κύριος ! Χρηστός ο Κύριος ! Γι αυτόν τον λόγο θαυμάζεις μόλις
διαβάζεις το ψαλτήρι! Είσαι εσύ και εγώ η αιτία που γράφτηκε ! Να νιώσεις και να
νοιώσω το μέγεθος της θυσίας του Θεανθρώπου ! Να έρθεις και να έρθω σε διαρκή μετάνοια! Να χαρεί ο Ουρανός επί ενί αμαρτωλώ
μετανοούντι!
Βαθιά
ύδατα τα λόγια του ψαλτηριού …Διεξόδους
υδάτων να ρέουν οι οφθαλμοί μας …Άμωμοι εν οδώ …Καθαροί και
άσπιλοι προς τα άνω υπέροχα ! Να προλάβουμε να ζήσουμε τους στίχους του αμώμου
από εδώ ! Γιατί αλλιώς θα είναι κούφια λόγια και αταίριαστα προς το ασύνετό μας , αυτά που στα σίγουρα κάποτε θα ακουστούν …
Το τρέμουν οι δαίμονες ! Το διψούν οι ψυχές μας !
Ξεχύνεται η γλυκύτητα στο μέσα μας . Μεταδίδεται στο γύρω μας ! Μεθύσι
πνευματικό ! Παραδείσου μελωδία ! Όργανο αχειρότευκτο ! Θεόπνευστος θησαυρός !
Δεκάχορδος Ουρανός !
Ελπίδα και καταφυγή !
Έλεος και
λύτρωση !
Βοηθός και ρύστης μου ει συ Κύριε , μη χρονίσης !
Σπεύσε Υπερασπιστή !
Εξεγέρθητι
Κύριε !
Εν τη σκιά των πτερύγων σου ελπιώ !
Νώντας
Σκοπετέας
Απόσπασμα
από ομότιτλη σειρά 4 εκπομπών .