Ξημέρωσε ο Αύγουστος …

 Παίρνω τσαμπί και αντίδωρο από Παπά το χέρι

Τα μερομήνια δείξανε , μα μόνο Ένας ξέρει …

Τρεχαντηράκι   η ψυχή , πελάγου το μελτέμι ,

καθάριο μελισσόκερο γύρω από την ανέμη ...

Βρίσκει απάγγειο φωτεινό , να μείνει πάντα θέλει

Όπως οι Τρείς οι Εκλεκτοί κάτω από την Νεφέλη…

Λευκοντυμένος Κύριος με Μωυσή και Ηλία ,

Δόξα που στέλνει ο Ουρανός , Αγαπητού Ευδοκία …

Διάσωσον και Επίβλεψον στην Δέσποινα του κόσμου

Κι εμένα Μήτερ  Άχραντη  ένα φιλί έλα  δως  μου …

Μεγάλα τα απογεύματα , νήστεμα και μετάνοια

Κόμποι από δάκρυα , στεναγμοί κι Ελπίδα επουράνια …

Στην Τήνο και στη Σουμελά , στης Πάρου όλες τις πύλες

Της πέμπουνε τα  Εγκώμια, φέγγουνε  οι καντήλες …

Γονατιστός ο Γλυκασμός , στερνό ξαποστειλάρι

Παραμονή της Χάρης Της οκτάηχο δοξαστάρι …

Έρχεται το ξημέρωμα , Πάσχα σημαίνει πάλι

Αρχάγγελοι Την οδηγούν  στου Γιού της την αγκάλη..

Παρήγορα υπόσχεται με πόνο της καρδιάς της  ,

Ευσπλαχνικά να δέεται να ελεεί ο Πλάστης …

Το ξόδι γίνηκε γιορτή , χαρά και πανηγύρι

Πλατεία σημαιοστόλιστη, έναν χορό θα σύρει …

Μνήμες , μορφές  θα θυμηθούν  προγόνων Αθανάτων ,

κι ο  Αη Κοσμάς λέει στις εννιά  το Απόστολοι εκ περάτων...

Κλειδοχρονιάς μελαγχολεί σαν φτάνει στο μουράγιο

Σε ένα ταψάκι με Σταυρό Φανέρωσε τον Άγιο…

Του Νηστικάρη η Κεφαλή λάμπει στο εικονοστάσι

κι οι κατηφέδες γείρανε και αυτούς να τους αγιάσει …

Πάρε τσαμπί κι αντίδωρο από Παπά το χέρι

Ξημέρωσε ο Αύγουστος , λιβανωτό το αέρι …


Νώντα Σκοπετέα 
από την συλλογή στιχουργημάτων με τίτλο : 
Του Μηνού η ψυχή