main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

21 Ιαν 2022

Όσο για αύριο... έχει ο Θεός !


Μὴ φοβοῦ, μετὰ σοῦ γάρ εἰμι·

 μὴ πλανῶ, ἐγὼ γάρ εἰμι ὁ Θεός σου ὁ ἐνισχύσας σε καὶ ἐβοήθησά σοι

 καὶ ἠσφαλισάμην σε τῇ δεξιᾷ τῇ δικαίᾳ μου.( Ησαϊας 41,10)

Καλό βράδυ σε όλους ! Όσο για αύριο έχει ο Θεός ! Πίστη και πολλές υπομονές χρειάζεται να έχουμε ! Μην ανησυχείτε για τίποτα ! Τον τελευταίο λόγο τον έχει πάντα ο Θεός ! Όλα γίνονται σύμφωνα με το σχέδιό Του ! Καλό βράδυ σε όλους ! Όσο για αύριο έχει ο Θεός ! Τί γάρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήση τόν κόσμον ὄλον, καί ζημιωθῆ τήν ψυχήν αὐτοῦ; Καλό βράδυ σε όλους ! Όσο για αύριο έχει ο Θεός ! Να εύχεστε να είστε μέλη στα σχέδια του Θεού για τις δοκιμασίες που ζούμε αλλά και για αυτές που θα έρθουν! Καλό βράδυ σε όλους ! Όσο για αύριο έχει ο Θεός ! Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν. Να έχετε πίστη και υπομονή ! Ο Θεός να σας δίνει δύναμη ! Η Παναγία μας να πρεσβεύει για όλους ! Πάντα έχει ο Θεός !

Ένα απόσπασμα από τον προφήτη Ησαϊα στο ξεκίνημα και έπειτα μερικά από τα εκατοντάδες μηνύματα που τα τελευταία χρόνια έρχονται κάθε νύχτωμα στο κινητό μας! Όσο κυλάει ο χρόνος, τόσο αποκαλύπτεται η  ουτιδανότητα και κυρίως το ολιγόπιστό μας αδελφοί! Υπάρχουν άνθρωποι που είναι ικανοί από στήθους να θυμηθούν ολόκληρο τον Ησαϊα ….και τα 66 κεφάλαιά του! Και ακόμα περισσότερα! Είναι υπαρκτό αυτό που γράφουμε,  αλλά εμείς το αναφέρουμε με μια συμβολική διάθεση ….Αυτοί που γνωρίζουν τα πολλά...ίσως –ίσως πολυγραφότατοι, μεταφρασμένοι,  με θαυμαστή ευστροφία και ευγλωττία, αυτοί που μπορούν να σου μιλήσουν υπέροχα και για ατέλειωτες ώρες για την ύπαρξη του Θεού για την υπόστασή Του, για την αποκάλυψή Του,  μέσω των μυστηρίων Του , των ακτίστων ενεργειών Του και της άγνωρης άκτιστης ουσίας Του…Αυτοί οι πολύφθογγοι ρήτορες και γραφιάδες για τον Χριστό , πολλές φορές αποδεικνύεται στην πράξη ότι ουδόλως πιστεύουν ! Ακούγεται οξύμωρο ! Δεν είναι ! Γιατί στην θεωρία , στο ανώδυνο , στο ατσαλάκωτο , σε ό,τι αφορά τους δίπλα και τους απέναντι, με έναν Θεό στα σύννεφα κάπου κρυμμένο , τα πράγματα φαίνονται εξαιρετικά ! Μόλις η φωτιά του κινδύνου , της απειλής και  το ζοφερό του κλυδωνισμού μας περικυκλώσει,  τότε όλα τα παραπάνω πηγαίνουν έναν ωραίο «περίπατο» στις αυλές της λογικής , του ορθολογισμού και της εκλογίκευσης της πίστης , της εκφιλοσόφησης των Θείων Ευαγγελικών προσταγμάτων, της επεξήγησης του μυστηρίου , της έρευνας και επανεξέτασης του δόγματος !

 Πίστη ( έλεγε ένας Άγιος των ημερών μας ο μακαριστός π.Αθανάσιος Μυτιληναίος) δεν είναι να πιστεύεις στην ύπαρξη του Θεού! Πίστη είναι να εμπιστεύεσαι απόλυτα την πρόνοιά Του! Τα παραπάνω μηνύματα στο κινητό   τα στέλνει ένας άνθρωπος που βιώνει ακριβώς αυτό! Πίστη στην πρόνοια του Θεού! Έχει ο Θεός! Το ζει αυτό το μήνυμα! Μέσα στον πόνο, την διακονία των εμπεριστάτων, στην οικονομική δυσκολία , στην ασθένεια, ζει το έχει ο Θεός! Η άγκυρα της ελπίδας στον Ουρανό! Και παίρνουμε ελπίδα απ΄την ανέκπτωτη ελπίδα Του !Ελπίδα είναι η χαρά πριν την χαρά…έλεγε πάλι ο πατήρ Αθανάσιος! Το έχει ο Θεός , ο προνοητής Θεός είναι η Ελπίδα! Η χαρά πριν την χαρά ! Η άγκυρα στον Ουρανό! Μόνο πίστη ζητά απ τον προνοητή τον Μέγα! Και ποτέ, μα ποτέ δεν δανείζεται στενοχώρια! Αμέτρητες οι πτυχές της Θείας πρόνοιας , του Θεϊκού σχεδίου , της μέριμνας του Θεού για κάθε πλάσμα Του ! Είναι προσευχή σπουδαία αυτό το έχει ο Θεός! Δοξολογική , που αμοίβεται περισσότερο και από το Κύριε ελέησον, όπως έλεγε ο παπά –Τύχων ο Άγιος ο Αγιορείτης και πνευματικός του Αγίου Παϊσίου!

Έχει ο Θεός ! Πάντα έχει ο Παντοδύναμος !

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή  


Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~