Χωρίζεται ο χρόνος. Σε μονάδες, σε περιόδους, σε
γεγονότα που υπάρχουν στο παρελθόν, στο παρόν, στο μέλλον. Βιολογικός,
φυσικός, μυθικός…Δεν σταματάει, δεν διακόπτεται, δεν αντιστρέφεται. Λέει ένας
ορισμός του: «Χρόνος είναι ένα μη χωρικό
γραμμικό συνεχές, στο οποίο τα γεγονότα συμβαίνουν με εμφανώς μη αναστρέψιμη
τάξη».
Βέβαια στην πίστη μας (όσοι βιωματικά την
προσεγγίζουν) συναντούν αυτό το μη
αναστρέψιμο να καταρρίπτεται θαυμαστά και πανηγυρικά. Να ισχύει δηλαδή ένας άλλος,
γενικός ορισμός που υπερκαλύπτει κάθε έννοια τούτου του κόσμου: «Όπου Θεός βούλεται , νικάται φύσεως
τάξις.»
Είναι μια λαλιά του Χριστού μας που μας πονά και μας
ελέγχει διαρκώς. Εκείνο το «αφήστε τους νεκρούς
να θάψουν τους νεκρούς τους». Συνεχώς μιλά για νεκροζώντανους ανθρώπους ο
Κύριός μας. Και όλοι αυτοί φανερώνονται συνήθως τις παραμονές ή την επαύριον
των μεγάλων γιορτάδων , με τον τρόπο που εύχονται: Καλές γιορτές! Καλά να
περάσετε! Χρόνια πολλά! Να μαστε καλά! Σπάνια ακούς: Καλά Χριστούγεννα,
Καλό δωδεκαήμερο, Καλή Ανάσταση, Χριστός Ανέστη και Αληθώς Ανέστη ο Κύριος! Βέβαια (το λέει
σε ένα από τα πολλά πύρινα κηρύγματά του ο κυρ-Δημήτρης ο Παναγόπουλος), όλοι
εμείς οι νεκροζώντανοι, (ας μην αυτοδικαιωνόμαστε αδελφοί μου, είναι μια κάποια
αρχή μετανοίας η προσπάθεια έστω για ειλικρινή αυτομεμψία) άθελά μας έστω και
με αυτές τις ευχές, κάτι σπουδαιότατο
ομολογούμε! Γιατί γιορτάζεις αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου, ιδίως τούτες τις μέρες, εσύ που μονότονα,
σχεδόν πεισματικά επαναλαμβάνεις μόνο το χρόνια πολλά; Γιατί έχεις αργία,
λαμβάνεις και δίνεις δώρα, φτιάχνεις γιορτές, κάνεις επισκέψεις…Και ξανά
χρόνια πολλά …μόνο λες! Τι ομολογείς ανεπίγνωστα έστω , όταν λες το Καλή
Χρονιά; Την πρώτη του χρόνου! Ότι δηλαδή άλλος ένας χρόνος κύλησε…2018,2019,2020
χρόνια πέρασαν …από πότε ; Από γεννήσεως Χριστού! Γεννήθηκε ο Χριστός μας και
χωρίστηκε στα δυο ο χρόνος! Προ Χριστού
και μετά Χριστόν! Δεν κατόρθωσε ούτε ένας να αλλάξει τούτο το μέτρημα! Παγκοσμίως
όλοι εκόντες άκοντες ομολογούν τον
Θεάνθρωπο Ιησού! Σταυρώθηκε έπειτα ο
Χριστός μας και Αναστήθηκε! «…οὐκ οἴδατε
ποίου πνεύματός ἐστε ὑμεῖς»(Λουκ.
9,55) λέγει ο Κύριος στους μαθητές του. Αλλάζει η διαθήκη , μεταβαίνει από την
Παλαιά στην Νέα, στην Καινή! Αλλάζει και πάλι ο χρόνος το μέτρημά του! Προ
Αναστάσεως και μετά την Ανάσταση! Πριν ο Άδης αιχμαλώτιζε και ήταν το κράτος
του θανάτου, ένα μπαλαούρο ψυχών, όπως έλεγε ένας Γέροντας! Μετά έγινε εκείνος
αιχμάλωτος, συντριμμένος, πικραμένος! Προς Αναστάσεως αρκούσε ένα μνήσθητι
στον εκ δεξιών ληστή! Μετά την Ανάσταση είναι εκείνες οι αείρροες πηγές της Ζωής, οι κρουνοί του ύδατος και του αίματος από την ακήρατη πλευρά του Δεσπότη που
οδηγούν στην γέννηση του βαπτίσματος και στην παλιγγενεσία της μετανοίας, της εξομολογήσεως και της Θείας Ευχαριστίας! Χρόνος είναι ο
Χριστός! Η αρχή και το τέλος! Το Α και το Ω ! Ο Ων ο Ην και Ο Ερχόμενος! Ο
Παντοκράτωρ!
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή
