main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

4 Μαρ 2023

Οι της Αληθείας εισί της Εκκλησίας!

           

"...Στην Ορθοδοξία υπάρχει μόνο το ίνα ώσι έν! Και αυτοί που  ενώνονται στο καθώς ημείς και  στο όνομα του Τριαδικού Θεού θα πρέπει να ομολογούν την μια Αγία Καθολική και  Αποστολική Εκκλησία! Ούτε μίγματα, ούτε ετερόκλιτες συνθέσεις με σκοτασμένα στοιχεία, με θαμπωμένες ουσίες, με απροσδιόριστες ταυτότητες, αλλομορφές ενός ….κάποιου Θεού της αγάπης! Εγώ Θεός Ζηλωτής! Συναντάμε την φωνή του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη να αυτοπεριγράφεται ως Ζηλότυπος! Θέλει αποκλειστικότητα ο Θεός! Και στην Καινή Διαθήκη λέει ο π.Αθανάσιος Μυτιληναίος όταν αποκαλεί την γενεά των Εβραίων άπιστη και μοιχαλίδα μιλά για τις ερωτοτροπίες της με ποικίλους ψεύτικους θεούς και στις μέρες μας με τον θεό…κόσμο και το ολέθριο αποστατικό φρόνημά του!  Μία και μόνη η δύναμη συνοχής και συνάφειας! Η Ορθοδοξία! Η εν Τριάδι Θεώ, η εν Χριστώ και μόνο συμπόρευση! Ομοιοπολικοί οι δεσμοί του ίνα ώσι εν! Μακριά από τους ετεροπολικούς και τους ομοιόσχημους! Προσευχή μόνο για τον φωτισμό τους με το Φως της μόνης Αλήθειας! Μακριά από τους εθελουσίως τυφλωμένους! Πρώτη και Δευτέρα φορά…Και έπειτα μακριά…Δεν χρειάζεται πολύς διάλογος…Έλεγε ο π.Αθανάσιος ο Μυτιληναίος και πόσο δίκιο και φως έχουν τα λόγια του …Όταν αρχίζει η διαλεκτική, χάνεται το κριτήριο της Αληθείας!

Βέβαια το ακατήχητό μας,  είναι η μεγάλη και κύρια αιτία για το ευεπίφορο των αιρέσεων και των κακοδοξιών! Συνεχώς διαπιστώνουμε ότι έχουμε έλλειμμα κατήχησης…Αλλά μένουμε στις διαπιστώσεις και στους άμβωνες των Εκκλησιών το στρώμα από την σκόνη όλο και παχαίνει…σαν το σκοτάδι…

Αντί λοιπόν να ενταθεί  το κηρυκτικό και διαφωτιστικό έργο, προβάλλεται εδώ και καιρούς πολλούς το ότι πρέπει να εκσυγχρονιστεί η Εκκλησία να γίνει θελκτική, ενδιαφέρουσα, σαγηνευτική για τους νέους ανθρώπους ιδίως! Ναι τις είδαμε αυτές τις προσπάθειες εμπράκτως να εκδηλώνονται(δεν χρειάζεται να υπεισέλθουμε θαρρώ). Μια προσπάθεια ένταξης του Κόσμου στην Εκκλησία στο σώμα του Χριστού, παραβλέποντας όμως και αδιαφορώντας  παντελώς για  την Εκκλησιαστικοποίηση όλου αυτού του κόσμου που σαγηνεύσαμε…Και τι καταφέραμε; Εκκοσμικεύσαμε την Εκκλησία! Μικρές πτυχές της βασικής αιτίας γι’ αυτό που ζούμε όλοι μας σήμερα μέσα στην Εκκλησία θίξαμε σήμερα αδελφοί μου. Δεν θα μπορούσαμε παρά αδρομερώς να αναφερθούμε σε πολλές από τις παραφυάδες ενός δέντρου με πολύ βαθύ και ισχυρό ριζικό σύστημα! Πνευματικά άκαρπο αλλά φοβερά επιζήμιο αυτό το δέντρο! Το δέντρο της Εκκοσμίσκευσης! Αν με μια λέξη απαντούσαμε σε εκείνον τον απογοητευμένο αδελφό μας για το τι έφταιξε που φτάσαμε ως εδώ , πέραν του πρωτεύοντος αμετανοήτου μας θα απαντούσαμε με αυτήν την λέξη! Εκκοσμίκευση!

 Η Εκκλησία δεν χρειάζεται ανανέωση με ακρωτηριασμούς και  περικοπές με  αυθαίρετους  νεωτερισμούς! ΕΜΕΙΣ πρέπει να γίνουμε νέοι άνθρωποι να απεκδυθούμε τον παλαιό άνθρωπο και να ντυθούμε τον νέο!   Όσοι φυσικά αυτά δεν τα έχουν διόλου διαισθανθεί έστω συνεχίζουν να καταδεικνύουν και να καταγγέλουν μια   Δογματική ακαμψία, έναν Θρησκευτικό ολοκληρωτισμό, μια μεσαιωνική απολυτότητα,  έναν σκυθρωπό εθνικισμό. Ο ουνιτικών καταβολών κατά τα άλλα Ορθόδοξος Θεολόγος Ολιβιέ Κλεμάν τα έλεγε αυτά αρθρογραφώντας την δεκαετία του 1980.  Ξέρετε ο Οικουμενισμός πρεσβεύει αυτήν την ανάμειξη αυτόν τον συγκερασμό (συγκρητισμός) συν+Κρης των πολλών αληθειών…Θεωρεί την αλήθεια κατακερματισμένη και ότι κάθε θρησκεία διαθέτει το προνόμιο να κατέχει ένα τμήμα αυτής της αλήθειας. Οπότε αν ενώσουμε όλες τις αλήθειες μαζί θα φτιάξουμε τη σύνολη Αλήθεια. Σχετικοποίηση…. Γράφει μια από τις κορυφές των κορυφών  ὁ μακαριστός  π. Δημήτριος Στανιλοάε: Dimitru Staniloae, Γιὰ ἕνα Ὀρθόδοξο Οἰκουμενισμό, ἔκδ. ΑΘΩΣ, Πειραιεὺς 1976, σελ. 19-20. «Δημιουργεῖται κάθε τόσο, ἀπὸ τὴν μεγάλη ἐπιθυμία γιὰ ἕνωση, ἕνας εὔκολος ἐνθουσιασμός, ποὺ πιστεύει πῶς μπορεῖ μὲ τὴν συναισθηματική του θερμότητα νὰ ρευστοποίηση τὴν πραγματικότητα καὶ νὰ τὴν ξαναπλάση χωρὶς δυσκολία. Δημιουργεῖται ἀκόμα καὶ μία διπλωματικὴ συμβιβαστικὴ νοοτροπία, ποὺ νομίζει πῶς μπορεῖ νὰ συμφιλιώση μὲ ἀμοιβαῖες ὑποχωρήσεις δογματικὲς θέσεις ἢ γενικώτερες καταστάσεις, ποὺ κρατοῦν τὶς ἐκκλησίες χωρισμένες. Οἱ δυὸ αὐτοὶ τρόποι, μὲ τοὺς ὁποίους ἀντιμετωπίζεται -ἢ παραθεωρεῖται- ἡ πραγματικότητα, φανερώνουν μία κάποια ἐλαστικότητα ἢ κάποια σχετικοποίηση τῆς ἀξίας ποὺ ἀποδίδεται σ᾿ ὡρισμένα ἄρθρα πίστεως…

Λύκοι βαρείς, ετεροδιδασκαλούντες! Επίδοξοι Νεκροθάφτες της Ορθόδοξης Πατερικής Παράδοσης έλεγε κάποιος με πόνο βαθύ! Ας το εκλεπτύνουμε κάπως. Ας μιλήσουμε για ανεπίγνωστους του πνευματικώς θανάσιμα επιληψίμου, κιβδηλοποιούς της Ορθοδοξίας! Εκφιλοσόφηση και εξ ακαδημαϊσμός της πίστης! Ό,τι πιο αποστασιοποιημένο από το Φωτοβόλο δόγμα και κυρίως από το μυστηριακό βίωμα της Ορθοδοξίας! Η Αγιότητα αδελφοί να είναι το θέλγητρο και ο μαγνήτης μας και όχι οι ατέρμονες φιλοσοφίες μας και τα ωραία λόγια που χαϊδεύουν τα πάθη.

Ἡ Ὀρθοδοξία δέν εἶναι βιβλιοθήκη  τήν ὁποία μπορεῖς νά μελετήσεις, ἀλλά βίωμα τό ὁποῖο καλεῖσαι νά ζήσεις…. έλεγε ο μέγας Ομολογητής η κεκρυμμένη συνείδηση της μαρτυρικής Ορθοδοξίας ο  Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς.  Ας γρηγορούμε αδελφοί!   Η Ορθοδοξία είναι τὸ πλήρωμα τῆς Ἀληθείας καὶ τῆς Χάριτος. Η Ορθοδοξία είναι ο Χριστός! Ο Χριστός είναι η αποκεκαλύμμένη πλήρης και ανόθευτη Αλήθεια. «Εγώ ειμι η αλήθεια» (Ιωάν. ιδ΄ 6). Ο  Θεάνθρωπος Ιησούς είναι η Ορθοδοξία μας! Αυτά να τα ακούνε και να μετανοούν και μαζί τους και εμείς (αυτός είναι ο προορισμός και η αποστολή μας η συνεχής μετάνοια και μόνο)  όσοι Νεοορθόδοξοι και Νεοχριστιανοί φανεροί και κρυφοί εκπροτεσταντιστές της Ορθοδοξίας,  αντι βιβλικοπατερικά και άκρως αντι ιεροκανονικά συνεχίζουν να δημιουργούν κάσες από κερκόπορτες και να ονειρεύονται  την άλωση της μόνης υπάρχουσας αληθινής πίστης! Αναρωτιέμαι πως έχουν σκεφτεί να  αντικαταστήσουν  εκείνο το τρέμω την φοβερά ημέρα της κρίσεως που ακούγεται στο όρθρο των Κυριακών του Τριωδίου μετά τον 50ο ψαλμό …

...Ίνα ώσι έν! Έτσι παρέδωσε την ψυχή του στα χέρια του Αγίου Θεού ο μεγάλος Άγιος των ημερών μας! Ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης , ο οποίος όσο ζούσε με ενθουσιασμό κήρυττε, πως μοναχά η Ορθοδοξία  έχει αυτό το βαθύτατο νόημα! Την σωτηρία και λυτρωτική ενότητα με κεφαλή και μπροστάρη τον Χριστό μας! Εν ενί στόματι και μια καρδία δοξάζει και ανυμνείν Αυτόν και μόνο! Το πάντιμο και μεγαλοπρεπές όνομα του Τριαδικού Θεού! Αυτού που φανερώθηκε και φανερώνεται συνεχώς στους εν επιγνώσει ενωμένους πιστούς και πανελευθέρους δούλους Του!

Απανωτοί οι εμπτυσμοί και τα ραπίσματα στο ακόμα Σταυρωμένο πανακήρατο σώμα του Χριστού μας.

....Εγώ μένω Γερμανία και την περασμένη Κυριακή της Ορθοδοξίας ήμουν σε μία ενορία με κάποιο Ιερομόναχο. Δεν γιορτάσαμε τις Εικόνες και κάποιος που προσπάθησε να του μιλήσει για το θέμα του επιτέθηκε. Οι Εικόνες του Θεού εμείς ήμαστε είπε ο Ιερομόναχος. Στο κήρυγμα του μίλησε μόνο για την εικονολατρεια και την 6η οικουμενική σύνοδο διαστρεβλώνοντας τα πράγματα. Ξέρω πως αυτός ο Ιερομόναχος δεν αποδέχεται τον λόγο του Παναγόπουλου ούτε και του Κόντογλου. (Που και γω αν δεν άκουγα τις εκπομπές δεν θα ήξερα ποιοί ήταν και το έργο τους). Μια φίλη μου που Δόξα τω Θεώ ακούει και αυτή τις εκπομπές είναι και πνευματικός τής. Στο τέλος μας έδωσε και κάτι παπικά βιβλία. Το είχα καταλάβει και γω από καιρό πως κάτι δεν πάει καλά χωρίς να θέλω να κρίνω και ίσως να έχω και λάθος). Όταν ρώτησα την Γερόντισσα μου σε ένα Μοναστήρι στην Κύπρο (από εκεί έρχομαι) μου είπε πως είναι μέρος της προσπάθειας να ενωθούν οι τάχα εκκλησίες. Όταν όμως διαβάσεις το βιβλίο του Παναγόπουλου Άλλο καλός άνθρωπος και άλλο Χριστιανός βλέπεις πως κάτι τέτοιο δεν γίνεται. Συγνώμη που σε ενοχλώ με τα δικά μου (μας) απλα ψάχνω και γω λίγη παραμυθία αφού γυρίζω την Γερμανία ολόκληρη προσπαθώντας να βρω ένα ορθόδοξο Ναό χωρίς περιτύλιγμα εκκοσμίκευσης. Μου έστειλε και μια φωτογραφία από το βιβλίο που πήρε την Κυριακή της Ορθοδοξίας ως ευλογία ο αδελφός μας …Το best seller του κυρίου Peter Seewald με την βιογραφία του Πάπα Βενεδίκτου του 16ου! Ελπίζω μόνο να μην δίνω ιδέες για δώρο σε κάποιους τώρα που πλησιάζει και το Πάσχα…( Μήνυμα που έστειλε στην εκπομπή μας αδελφός μας που εργάζεται στην Γερμανία ως Ιατρός)

Η εναγώνια προσπάθεια για αποΧριστοποίηση και ουδετεροθρησκεία, που πλέον είναι ηλίου φαεινότερο οτι μεθοδεύεται στην Ελλάδα αλλά και όπου υπάρχει Ορθοδοξία  από ορατούς και αοράτους αντίμαχους-αντικειμένους  Της Αλήθειας, μας φέρνει στον νου εκείνο το αιώνιο ρήμα του Χριστού μας από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο.

Τον κατηγόρησαν οι Φαρισαίοι γιατί δεν επιτημούσε τον κόσμο που κατά την είσοδό Του στα Ιεροσόλυμα, Τον επευφημούσε αποκαλώντας Τον: Υιό Δαυίδ και Βασιλειά του Ισραήλ.

Και ο Θεάνθρωπος Κύριος, τους αποκρίθηκε με μια φράση που πόσο ταιριάζει και σε αυτούς, που στα σίγουρα χλεύασαν μόλις άκουσαν οτι και τα άψυχα... κρανία απάντησαν κάποτε το Αληθώς Ανέστη!

Τους απαντά ο Χριστός μας λοιπόν και σήμερα:

«Αν αυτοί σιωπήσωσιν, οι λίθοι κεκράξονται». (Λουκ. 19, 40).

Χριστός Ανέστη ...αδελφοί και πατέρες!

Προσδοκώντας τα άψυχα μα και τα έμψυχα να μιλήσουν...και να ομολογήσουν Χριστό στην πράξη! Ας θυμόμαστε πάντοτε τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά: Κύριε φώτισόν μου το σκότος μα κάτι ακόμα που είπε ο μεγάλος Άγιος: Οι της Αληθείας εισί της Εκκλησίας! Και γαρ οι της Χριστού Εκκλησίας της αληθείας εισί· και οι μη της αληθείας όντες ουδέ της του Χριστού Εκκλησίας εισί».

Νώντας Σκοπετέας

Αποσπάσματα από διαδικτυακή ομιλία στην Ε.Ρ.Ω Αγρινίου στις 3 Απριλίου 2021, η οποία πραγματοποιήθηκε με την ευλογία του μακαριστού Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρού Κοσμά.

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~