«Έθελξας πόθω με, Χριστέ, και ηλοίωσας τω Θείω Σου έρωτι»
Ρίχνει τα λέπια από τα
μάτια! Εξαφανίζει τον δισταγμό απ΄την καρδιά! Η αφειδώλευτη χάρη και η
αδίσταχτη πίστη! Η δύναμη της Θείας Χάριτος! Απερίγραπτη και απερινόητη!
Πανσθενουργός και αήττητη! Σαν αύρα λεπτή που αν ασίγαστα δεν προσπαθείς να
ανασαίνεις θα φύγει από δίπλα σου! Και τότε…Ω τότε! Θα γίνεις ξανά εσύ αρνητής
και διώκτης και φιλήδονος και δεσμώτης του σκότους! Φαύλος θα πορευθείς εις
Ανάστασιν Κρίσεως! Από αυτήν την απομάκρυνση! Χωρίς την Θεία Χάρη, ξανά παλαιός
άνθρωπος, χωρίς καταφύγιο και παρηγοριά! Για αυτήν την ακαταγώνιστη Χάρη
συνεχώς ομιλούσε ο Γέροντας Εφραίμ ο Σεραγιώτης! Όλη η ζωή, όλος ο αγώνας για
αυτήν την κτήση μα κυρίως για την διατήρησή της. Όλοι δεκτικοί Θείας Χάριτος μα και όλοι επιρρεπείς στην απώλειά της…
Νώντας Σκοπετέας