Είναι δεινή η περίσταση
. Βάναυσος ο κλυδωνισμός! Δάκρυα ασταμάτητα συνταγογραφούν οι Ιατροί των ψυχών
τούτες τις ώρες. Το Νοσοκομείο της Εκκλησίας σφαλίστηκε …έστω προσωρινά, όπως θέλουμε ολοψύχως να πιστεύουμε. Αλλά οι
θύρες πάντοτε διαπερνώνται. Το δίδαξε ο Χριστός μας στην πρώτη Πεντηκοστή , το
ίδιο το βράδυ της Ανάστασής Του , ούσης οψίας, όταν των
θυρών κεκλεισμένων, εισήλθε στην…
συνάθροιση των μαθητών του (χωρίς τον Θωμά ήταν 10 …επιτρεπτοί οι συνειρμοί…ακόμα
τουλάχιστον) δια τον φόβο των Ιουδαίων. Ο Yιός
του Θεού και… θαύματι θαύμα βεβαιοί, τή κεκλεισμένη εισόδω
τών θυρών…
Δεν περισσεύει κανένας τούτες τις ώρες. Κάθε ρανίδα από δάκρυ , κάθε
κόμπος , κάθε ικεσία και παράκληση μετράνε ! Να λέμε συνεχώς τον 50ο ψαλμό , το ελέησόν με ο Θεός
, την Παράκληση της Παναγίας μας , τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου, συμβουλεύουν
πολιοί πνευματέμφοροι πατέρες. Ένας παππούς
στην Κύπρο πριν χρόνια , ο κυρ-Στύλης διηγείτο ένα περιστατικό από το 1964. Αυτός είχε την συνήθεια κάθε νύχτα να ανάβει 3 κεριά
. ‘Ένα για τους δασκάλους , ένα για τους κυβερνώντες, και ένα για τους
Αρχιερείς. Ένα-ένα τα άναβε , όχι και τα 3 μαζί και έκανε προσευχή. Και δεν
έπεφτε να κοιμηθεί, αυτό το λίγο που κοιμόταν, αν δεν έλιωναν και τα 3. Και το πρωί στην
χειρονακτική του εργασία, μόλις του έκαναν παρατήρηση γιατί φαινόταν
κουρασμένος εκείνος τους έλεγε :
-Εσείς , δεν γνωρίζετε ! Δεν είστε σε
επιστράτευση !
Του παρουσιάστηκε λοιπόν η Παναγία μας και του είπε :
-Παιδί μου , κάμε πιο δυνατή προσευχή ! Γιατί σε 10
χρόνια έρχεται μεγάλο κακό στην Κύπρο !
Κι εκείνος με την παιδική του καρδούλα Της απάντησε με μια ευλογημένη αφελότητα:
-Παναγία μου, αν είναι να έρθει το κακό όπως μου
λέγεις, τότε γιατί να χάσω εγώ 10 χρόνια τον ύπνο μου ;
Και η Παναγία μας του απάντησε :
-Για να έρθει το κακό λιγότερο παιδί μου !
1964-1974 ! Φανταζόμαστε όλοι μας πιο θα ήταν το μεγαλύτερο κακό στην
Κύπρο μας το 1974!
Σ αυτήν την ζοφερή , την ανεπανάληπτη περίσταση , αδελφοί μου
συναμαρτωλοί εκείνος που διηγήθηκε το παραπάνω περιστατικό ( σ.σ. ακουσμένο σε διήγηση του Μητροπολίτου
Μόρφου Νεοφύτου) είπε σε κήρυγμά του, ότι
σε αυτές τις μέρες θα ξεπηδήσουν , θα αναδειχθούν και μαθευτούν νέοι και
λιγότερο γνωστοί Άγιοι των ημερών μας . Και ένας από αυτούς μεσιτεύει ήδη ,
αποδιώχνοντας την φοβερά απειλή της λοιμικής νόσου . Είναι ο Άγιος Νικηφόρος ο
Λεπρός! Το είπε και ο πάντοτε αποκαλυπτικός πατήρ Ανανίας Κουστένης , ότι
σεργιανάει συνεχώς ο Άγιος και σπεύδει να συμπαρασταθεί σε όποιον τούτες τις ώρες
τον επικαλείται. Σήμερα θα τον γνωρίσουμε καλύτερα ! Τον Άγιο που ήταν πρότυπο
καρτερίας . Που υπέμεινε θαυμαστώς αυτόν
τον σκόλοπα στην σάρκα , τον ζυγό της βαριάς λοιμικής νόσου , της λέπρας , που
έφερε στο όνομά του και σε όλην του την επί γης βιωτή , την Νίκη κατά του εχθρού
που λέγεται θάνατος και φόβος !
Ευσεβοφρώνως θα τον επικαλεστούμε λέγοντας : Χαίροις της καρτερίας η
εικών ! Χαίροις μοναστών αγλάϊσμα ! Χαίροις ο εν ταις θλίψεσιν ημών , τάχιστος
Πρόμαχος !
Νώντας Σκοπετέας
Αποσπάσματα από ομότιτλη εκπομπή
