Κάθε μέρα που φεύγει και κάθε μια που
ξημερώνει ένα νέο δώρο του Θεού Πατέρα! Ένας κόσμος που συνεχώς αλλάζει
και μοιάζει ανεμπόδιστα να βυθίζεται και να κατρακυλά, παρασύροντας όσους μαζί
του συμπορεύονται θεοστυγώς και συνεχώς ανασταυρώνοντας τον Θεάνθρωπο Ιησού.
Φαίνεται ότι ζούμε την παράταση της παράτασης του Θείου ελέους! Ένα και
μόνο ελέησον βέβαια, το δικό σου αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου, είναι
ικανό να παρατείνει το έλεος του Κυρίου. Είναι ανεξάντλητο αλλά και
δυσερμήνευτο το έλεός Του. Γιατί κάποιες φορές, μοιάζει με τιμωρία και
βάσανο…Άλλοτε πάλι, σε κάνει να απορείς και να αναρωτιέσαι: Τι είναι αυτό που
συγκρατεί την δικαία οργή Του; Γιατί ακόμα εισακούει εκείνες τις ικετευτικές
κραυγές των ταπεινών Του;…μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ καὶ μὴ
ἐκκλίνῃς ἐν ὀργῇ ἀπὸ τοῦ δούλου σου· βοηθός μου γενοῦ, μὴ ἀποσκορακίσῃς με καὶ
μὴ ἐγκαταλίπῃς με, ὁ Θεός, ὁ σωτήρ μου. (Ψαλμ.26,9)Δύσκολα τα ερωτήματα
αυτά! τις γαρ έγνω νουν Κυρίου η τις σύμβουλος Αυτού εγένετο; λέει
στην προς Ρωμαίους ο Απόστολος Παύλος. Τα αποθέματα λένε πως τελειώνουν…Στην
ενέργεια…στις τροφές…στο νερό…στην Ειρήνη… Για τα αποθέματα της χρηστότητας του
Θεού, δεν γίνεται καν λόγος στα κατά τα άλλα άρτια ενημερωμένα δελτία
ειδήσεων…Λαμβάνονται συνεχώς "φιλάνθρωπα" μέτρα για εξοικονόμηση και
ανακούφιση των ασθενεστέρων…Μα πουθενά σχεδόν δεν ακούς πως η μετάνοια
μόνο μπορεί να κερδίσει και άλλον χρόνο ελέους εκ του Μόνου Φιλανθρώπου
και να κάνει τις ρημαγμένες και ασθενείς μας ψυχές να ανανήψουν…Το να μετανοείς
είναι σαν να αντιστέκεσαι σε όσα την ψυχή απελπίζουν! Είναι σπουδαίο να
ελπίζεις! Έχουμε την Ελπίδα αδελφοί μου! Σε Αυτήν να προσφεύγουμε! Μόνο
Αυτή μας μένει ψυχή μου! …ὑπόμεινον τὸν Κύριον· ἀνδρίζου, καὶ κραταιούσθω ἡ
καρδία σου, καὶ ὑπόμεινον τὸν Κύριον. (Ψαλμ.26,14)
Κείμενα αυτομεμψίας που μιλούν για το
ανέσπερο έλεος και την ολοζώντανη-αληθινή ελπίδα στην σημερινή μας εκπομπή!
Κάθε μια πλέον μοιάζει να ναι και η τελευταία, σαν την μέρα που μόλις ξημέρωσε!
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή
