main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

15 Απρ 2012

Μέρα Λαμπρής στο πασχαλινό τραπέζι με μυρωδιές Θεού και Αγίων …


Αν σε ρωτήξουν σήμερα γιάντα δεν εφοβάσαι , πέστους ανάσταση Χριστού σημαίνει μη λυπάσαι !!(Ιερομον.Ε.Π)
....Καθισμένοι όλοι χαρούμενοι και γελαστοί γύρω απ το πασχαλινό τραπέζι .Ημέρα αξέχαστη για πάντα...Αναστάσεως ημέρα και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει …Μικροί και μεγάλοι , όλοι αγάλλονται …Πλούσια τα ελέη ακόμα και σε σπίτια που το τσουκάλι δύσκολα αχνίζει τον υπόλοιπο καιρό …Μυρωδιές λαχταριστές μα μια μυρωδιά είναι αυτή που θα μείνει ανεξίτηλη τούτες τις ώρες τις Αναστάσιμες …η μυρωδιά του λιβανιού της κάθε Εκκλησιάς που λίγες ώρες πριν πανηγύρισε την αιώνια νίκη της Ζωής …Αυτή η εύοσμη ατμόσφαιρα κάθε Αναστάσιμου Ναού ας είναι αυτή που θα κυριαρχήσει στην αίσθηση της οσμής μας τούτες τις ώρες τις πανηγυρικές …Κι αν δυσκολευτούμε ας φέρουμε στην μνήμη μας μορφές ασκητικές που τούτες τις ανεπανάληπτες στιγμές συνεχίζουν τον αγώνα μα και άλλες που αγάλλονται στην ουράνια Πατρίδα …τέτοιες μορφές αναζητά η μνήμη μας και η ψυχή ποθεί να πλημμυρίσει με μυρωδιές Θεού και των Αγίων Του …
Χριστός Ανέστη !!
....-Καθίστε μαζί μας στην τράπεζα!!! Έχουμε πατάτες στον φούρνο !!! είπε ο Γέροντας ταπεινού ασκητικού κελιού στο Άγιον Όρος॥ Πάνε χρόνια από τότε που για πρώτη φορά ο Π.πατούσε τα αγιασμένα χώματα του περιβολιού της Κυρίας Θεοτόκου …Πρώτη και αλησμόνητη φορά ... και τα ευλόγησε έτσι ο Θεός να ναι στην πιο μεγάλη γιορτή της πίστης μας .Πάσχα έκανε στο Πρωτάτο και το πρωί οι συνοδοιπόροι του τον πήγαν στο κελί του αγαπημένου τους Γέροντα …Ξαφνιάστηκε λοιπόν όταν άκουσε την πρόσκληση …Πάσχα.. τέτοια μέρα είχε ακούσει πως το ψάρι κυριαρχούσε σε όλες τις αναστάσιμες τράπεζες ή σχεδόν σε όλες ….
Κι αυτοί εδώ οι αληθινά ευτυχισμένοι και χαρούμενοι ασκητές θα φάνε σκέτες πατάτες στον φούρνο !!!! Μα δεν τον ξάφνιασε μόνο αυτό μα και το πως ο Γέροντας πρόφερε το φτωχό αυτό φαγάκι …Με τόση έμφαση...λες και περιέγραφε το πιο περίτεχνο και ξακουστό φαγητό του κόσμου !!! Έχουμε πατάτες στον φούρνο !!!Ακόμα ηχεί στ αυτιά του ... Ναι γι αυτόν τον ασκητικό , γεμάτο καλοσύνη και αναστάσιμη αγάπη Γέροντα , το πιο αδιάφορο και ταπεινό για εμάς φαγητό ήταν στ αλήθεια δώρο Θεού . Το λάδι , που μόνο τα καντηλάκια του τέμπλου , του στενάχωρου σε μέγεθος μα απέραντου σε Θεϊκή παρουσία παρεκκλησιού δεν στερήθηκαν και εκείνη την Σαρακοστή ,αυτό και μόνο έδωσε στην τράπεζα τον χαρακτήρα της πανηγυρικής …Τα αυγά και το μετρημένο τυρί έφεραν στα μάτια του Γέροντα και των αδερφών του δάκρυα δοξολογικά . Η νοστιμιά του φαγητού θα μείνει σε όλους εκείνους τους ιλαρούς συνδαιτημόνες για πάντα αξέχαστη . Μπροστά σ εκείνο το Αναστάσιμο φαγητό , τις πατάτες στον φούρνο , εκείνη την ανέσπερα φωτεινή ημέρα της Λαμπρής στο Όρος , δεν μπορούν πλέον να σταθούν οι πιο καλομαγειρεμένες και ευφάνταστες συνταγές …Η προσευχή τις έκανε τόσο νόστιμες …Η ταπείνωση τόσο αρκετές …Η χαρά της Ανάστασης χόρτασε τις ψυχές !!!
Νώντας Σκοπετέας /Απόσπασμα απο την Ραδιοφωνική Εκπομπή Εν τω φωτί Σου οψόμεθα φώς με τίτλο: Μέρα Λαμπρής στο πασχαλινό τραπέζι με μυρωδιές Θεού και Αγίων …

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~