main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

3 Ιαν 2022

Κύριε μη στήσεις αυτοίς την αμαρτίαν ταύτην…(Μακαριστός Επίσκοπος Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς+)


Ένας ταπεινός γίγαντας…

Από τους ήρωες που αν έγραφε σήμερα ο Κόντογλου, θα συμπεριελάμβανε στην συλλογή του Ουρανού και στα αχειρόγραφα συναξάρια του Παραδείσου.

Μορφή που αντανακλούσε μια ψυχή δοσμένη ολοκληρωτικά στον Πλάστη της .

Πολλά έχουν να γραφτούν τώρα γι αυτήν την μορφή, που καμάτεψε και παρέδωσε στον Μεγάλο Σπορέα και Γεωργό εύφορα περιβόλια, όσων στο πρόσωπό του συνάντησαν έναν ανυστερόβουλα  και ανυπόκριτα βιωματικό εκφραστή της πίστης και της θυσιαστικής αγάπης. Το Άγιο Όρος πανηγυρίζει! Ίσως ο πιο αγαπημένος Επίσκοπος των τελευταίων καιρών με πληθώρα Μοναχικών κουρών και χειροτονιών, πρεσβεύει πλέον ακαταγώνιστα σε Ουράνιες Μονές! Το πνευματικό αλέτρι του μπήκε βαθιά στα σπλάχνα της γενέτειράς του! Στο άμεσο μέλλον αυτό θα φανεί και θα καρπίσει …  Πόσο τον αγάπησε η γη του Πατροκοσμά! Και πόσο εκείνος μιμήθηκε σε όλα του τον μεγάλο διδάχο και μάρτυρα του γένους! Οδοιπόρησε , κατήχησε , σπλαχνίστηκε , αγάπησε, θυσιάστηκε!  Αναξίως και σκανδαλωδώς γίναμε και εμείς αποδέκτες της άμετρης αγάπης του! Μετανιώνουμε σήμερα πικρά που το δοχείο της δικής μας ψυχής ελάχιστα μόνο χώρεσε από την σε ασυνάντητη πλησμονή του Αγίου Αιτωλίας και Ακαρνανίας! Και εδώ το Άγιος δεν αποτελεί τίτλο τιμής και προσφωνήσεως,  μα συμμαρτυρία του Ουρανού!

Θα θέλαμε να καταθέσουμε στην μνήμη του ένα περιστατικό λίγες μόλις μέρες πριν ασθενήσει. Μας κάλεσε στο τηλέφωνο ένα πρωινό από το αυτοκίνητο, στο οποίο βρισκόταν με την αδελφή του, την μακαρίτισσα πλέον Ελένη και το πνευματικοπαίδι του και οδηγό της Μητροπόλεως Παντελεήμονα. Έκπληκτοι για την ώρα και κατασυγκινημένοι για την τιμή, τον ακούσαμε όπως πάντοτε ταπεινά και με λόγια απλά και αφτιασίδωτα να μας δίνει ολοκάρδιες ευχές!


"Πηγαίνουμε σε έναν πολύ καλό γιατρό με την αδελφή μου! Έχετε και από εκείνη τις ευχές και την αγάπη της! Ακούει τις εκπομπές στο ραδιόφωνο και της κρατάτε συντροφιά ! Πολύ σας ευχαριστεί!"

Στα πολλά χρόνια της γνωριμίας μας ήταν η πρώτη φορά που μας ανέφερε την αδελφή του! Τώρα είμαστε βέβαιοι πως εκείνο το πρωινό στην μνήμη  της Ρωμαίας Αγίας Αναστασίας της Γιατρίνας,  μας αποχαιρέτησαν κι οι δυο τους! Όταν δε,  θελήσαμε να ευχηθούμε να λάβουν τέλος όλες οι πρόσφατες δοκιμασίες του και ο τόσο ανίερος διωγμός του,  εκείνος μας απάντησε με μια φράση και σιώπησε : Εύχομαι ειλικρινά για όλους τον Παράδεισο! Δεν κατηγόρησε κανέναν ποτέ του! Απροσωπόληπτη αγάπη που σε έκανε να θαυμάζεις και να ελπίζεις! Ναι,  όσο υπάρχουν τέτοιοι Υπουργοί Σου Κύριε δεν θα ναι αμάρτυρη κάθε εποχή,  ακόμα και η θεοστυγής σημερινή! Φοβόταν μόνο τον ζωντανό Θεό και κανέναν άλλον ! Ιδίως τον θάνατο ! Μα αυτός πορεύτηκε μια ζωή ολόκληρη με φρόνημα Σταυρικό και βιωμένη την βεβαία ελπίδα του  αιωνίου ! Πώς ήταν δυνατόν να αναιρέσει όσα επί όλην του την ακίβδηλη διακονία-Ιεροσύνη  δίδασκε;  Λίγες μέρες πριν ασθενήσει μετέβη στην Ιερά Μονή Μυρτιάς και ενθρόνισε τον πατέρα Ιωσήφ… Μερίμνησε( είμαστε βέβαιοι για αυτό)  για την ταφή του εκεί στο Μοναστηράκι της Κυρίας Θεοτόκου που υπερβαλλόντως αγάπησε . Μόλις ασθένησε το πρώτο του μέλημα ήταν …να ετοιμάσει το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα για το ποίμνιό του ! Αυτό που διαβάστηκε στα φετινά Χριστούγεννα κάνοντας πολλούς να αναρωτιούνται αν τα λόγια αυτά εξήλθαν από κάποιο αρχείο …

Γνήσιος Επίσκοπος …Ποιμένας …Πατέρας !

Η αδελφή του κοιμήθηκε ανήμερα του Αγίου Ευστρατίου! Λεπτομέρεια ασήμαντη για εκείνους που μόνο η ξερή λογική οδηγεί στο να βλάπτουν την φήμη του Χριστού και των Αγίων Του …Ο πατέρας τους ήταν ο μακαριστός πατήρ Ευστράτιος Παπαχρήστος… Πανηγύρι αυτή η ημέρα από τα μικράτα τους …

Ανέβηκε πάνω λίγο νωρίτερα εκείνη λοιπόν  να ετοιμάσει …Να ανταποδώσει έστω κάτι από τους τόσους χρόνους θυσιαστικής αγάπης και ανύστακτης φροντίδας του αγαπημένου  της αδελφού! Αν και στερήθηκε τα σωματικά της μάτια,  είχε εκείνη μια ψυχή πολυόμματη που αντιλαμβανόταν συνεχώς την λάμψη του ταπεινού μικρού αδελφού της και πατέρα μας … Πλέον αυτοί οι δυο οι αγαθοί , πορεύονται μαζί εις  Ανάστασιν Ζωής…

Μεσίτευσε Άγιε του Θεού να δώσει ο Κύριος κι άλλη παράταση στην παράταση!

Στείλε μας δύναμη να εκμεταλλευθούμε την Χρηστότητα του Κυρίου, μετανοώντας για όλα αυτά τα θλιβερά που Τον πικραίνουν! Μα και για όλα τα αγκάθια που μπήξαμε και στο ολοφώτεινο πρόσωπό σου,  θλιβερά συκοφαντώντας και ασχημονώντας στις στερνές σου ημέρες σε αυτό το πρόσκαιρο!

 Σαν να σε ακούμε Άγιε του Θεού, όπως ο  Πρωτομάρτυρας και εσύ  να λες:

 Κύριε μη στήσεις αυτοίς την αμαρτίαν ταύτην…

Νώντας Σκοπετέας

03-01-2022

 


Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~