Ένας ταπεινός γίγαντας…
Από τους ήρωες που αν έγραφε σήμερα ο Κόντογλου, θα συμπεριελάμβανε στην συλλογή του Ουρανού και στα αχειρόγραφα συναξάρια του Παραδείσου.
Μορφή που αντανακλούσε μια ψυχή δοσμένη ολοκληρωτικά στον Πλάστη της .
Πολλά έχουν να γραφτούν τώρα γι αυτήν την μορφή, που καμάτεψε και παρέδωσε στον Μεγάλο Σπορέα και Γεωργό εύφορα περιβόλια, όσων στο πρόσωπό του συνάντησαν έναν ανυστερόβουλα και ανυπόκριτα βιωματικό εκφραστή της πίστης και της θυσιαστικής αγάπης. Το Άγιο Όρος πανηγυρίζει! Ίσως ο πιο αγαπημένος Επίσκοπος των τελευταίων καιρών με πληθώρα Μοναχικών κουρών και χειροτονιών, πρεσβεύει πλέον ακαταγώνιστα σε Ουράνιες Μονές! Το πνευματικό αλέτρι του μπήκε βαθιά στα σπλάχνα της γενέτειράς του! Στο άμεσο μέλλον αυτό θα φανεί και θα καρπίσει … Πόσο τον αγάπησε η γη του Πατροκοσμά! Και πόσο εκείνος μιμήθηκε σε όλα του τον μεγάλο διδάχο και μάρτυρα του γένους! Οδοιπόρησε , κατήχησε , σπλαχνίστηκε , αγάπησε, θυσιάστηκε! Αναξίως και σκανδαλωδώς γίναμε και εμείς αποδέκτες της άμετρης αγάπης του! Μετανιώνουμε σήμερα πικρά που το δοχείο της δικής μας ψυχής ελάχιστα μόνο χώρεσε από την σε ασυνάντητη πλησμονή του Αγίου Αιτωλίας και Ακαρνανίας! Και εδώ το Άγιος δεν αποτελεί τίτλο τιμής και προσφωνήσεως, μα συμμαρτυρία του Ουρανού!
Θα θέλαμε να καταθέσουμε στην μνήμη του ένα περιστατικό λίγες μόλις μέρες πριν ασθενήσει. Μας κάλεσε στο τηλέφωνο ένα πρωινό από το αυτοκίνητο, στο οποίο βρισκόταν με την αδελφή του, την μακαρίτισσα πλέον Ελένη και το πνευματικοπαίδι του και οδηγό της Μητροπόλεως Παντελεήμονα. Έκπληκτοι για την ώρα και κατασυγκινημένοι για την τιμή, τον ακούσαμε όπως πάντοτε ταπεινά και με λόγια απλά και αφτιασίδωτα να μας δίνει ολοκάρδιες ευχές!
"Πηγαίνουμε σε έναν πολύ καλό γιατρό με την αδελφή μου! Έχετε και από εκείνη τις ευχές και την αγάπη της! Ακούει τις εκπομπές στο ραδιόφωνο και της κρατάτε συντροφιά ! Πολύ σας ευχαριστεί!"
Στα πολλά χρόνια της γνωριμίας μας ήταν η πρώτη φορά που μας ανέφερε την αδελφή του! Τώρα είμαστε βέβαιοι πως εκείνο το πρωινό στην μνήμη της Ρωμαίας Αγίας Αναστασίας της Γιατρίνας, μας αποχαιρέτησαν κι οι δυο τους! Όταν δε, θελήσαμε να ευχηθούμε να λάβουν τέλος όλες οι πρόσφατες δοκιμασίες του και ο τόσο ανίερος διωγμός του, εκείνος μας απάντησε με μια φράση και σιώπησε : Εύχομαι ειλικρινά για όλους τον Παράδεισο! Δεν κατηγόρησε κανέναν ποτέ του! Απροσωπόληπτη αγάπη που σε έκανε να θαυμάζεις και να ελπίζεις! Ναι, όσο υπάρχουν τέτοιοι Υπουργοί Σου Κύριε δεν θα ναι αμάρτυρη κάθε εποχή, ακόμα και η θεοστυγής σημερινή! Φοβόταν μόνο τον ζωντανό Θεό και κανέναν άλλον ! Ιδίως τον θάνατο ! Μα αυτός πορεύτηκε μια ζωή ολόκληρη με φρόνημα Σταυρικό και βιωμένη την βεβαία ελπίδα του αιωνίου ! Πώς ήταν δυνατόν να αναιρέσει όσα επί όλην του την ακίβδηλη διακονία-Ιεροσύνη δίδασκε; Λίγες μέρες πριν ασθενήσει μετέβη στην Ιερά Μονή Μυρτιάς και ενθρόνισε τον πατέρα Ιωσήφ… Μερίμνησε( είμαστε βέβαιοι για αυτό) για την ταφή του εκεί στο Μοναστηράκι της Κυρίας Θεοτόκου που υπερβαλλόντως αγάπησε . Μόλις ασθένησε το πρώτο του μέλημα ήταν …να ετοιμάσει το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα για το ποίμνιό του ! Αυτό που διαβάστηκε στα φετινά Χριστούγεννα κάνοντας πολλούς να αναρωτιούνται αν τα λόγια αυτά εξήλθαν από κάποιο αρχείο …
Η αδελφή του κοιμήθηκε ανήμερα του Αγίου Ευστρατίου! Λεπτομέρεια ασήμαντη για εκείνους που μόνο η ξερή λογική οδηγεί στο να βλάπτουν την φήμη του Χριστού και των Αγίων Του …Ο πατέρας τους ήταν ο μακαριστός πατήρ Ευστράτιος Παπαχρήστος… Πανηγύρι αυτή η ημέρα από τα μικράτα τους …
Ανέβηκε πάνω λίγο νωρίτερα εκείνη λοιπόν να ετοιμάσει …Να ανταποδώσει έστω κάτι από τους τόσους χρόνους θυσιαστικής αγάπης και ανύστακτης φροντίδας του αγαπημένου της αδελφού! Αν και στερήθηκε τα σωματικά της μάτια, είχε εκείνη μια ψυχή πολυόμματη που αντιλαμβανόταν συνεχώς την λάμψη του ταπεινού μικρού αδελφού της και πατέρα μας … Πλέον αυτοί οι δυο οι αγαθοί , πορεύονται μαζί εις Ανάστασιν Ζωής…
Μεσίτευσε Άγιε του Θεού να δώσει ο Κύριος κι άλλη παράταση στην παράταση!
Στείλε μας δύναμη να εκμεταλλευθούμε την Χρηστότητα του Κυρίου, μετανοώντας για όλα αυτά τα θλιβερά που Τον πικραίνουν! Μα και για όλα τα αγκάθια που μπήξαμε και στο ολοφώτεινο πρόσωπό σου, θλιβερά συκοφαντώντας και ασχημονώντας στις στερνές σου ημέρες σε αυτό το πρόσκαιρο!
Σαν να σε ακούμε Άγιε του Θεού, όπως ο Πρωτομάρτυρας και εσύ να λες:
Κύριε μη στήσεις αυτοίς την αμαρτίαν ταύτην…
Νώντας Σκοπετέας
03-01-2022
