Ω Παναγιά μου Αμοργιανή , Σταυρέ απ την
Δονούσα
Και Παναγία Ακαθή , που είσαι στην
Σχοινούσα !
Ο Αη Γιάννης στη σπηλιά , της Αρακλειάς
στολίδι
Και η Παναγία Ηρακλειανή που ναι το
πανηγύρι !
Σήμερα είναι όμορφα γιορτάζει η Παναγία
!
Πάντοτε να σας βοηθά να δίνει ευλογία !
Στον Αη Γιώργη το χωριό θα κάνω εγώ σεργιάνι
Λιβάδι μα και Σπήλαιο και στ όμορφο
λιμάνι !
Εις την Αγία Παρασκευή θα πάω να
προσκυνήσω
Εκεί θα βρω τους φίλους μου να την
πανηγυρίσω !
Τον Ταξιάρχη του χωριού θα πάω να τιμήσω
κι όλους τους Αρακλειανούς
να αποχαιρετίσω !
( Μιχαήλα Μελανίτου )
Είναι κάποιοι άνθρωπο απλοί και μακάριοι …
Κρυμμένοι από τα βλέμματα των πολλών . Φανερώνονται
μόνο στου Θεού το κοίταγμα το Πατρικό , το Φιλεύσπλαχνο.
Εκείνος αναπαύεται με την ήσυχη ζωή τους, την γεμάτη
από θυμίαμα ενώπιόν Του και την άσβεστη φλόγα στο ταπεινό εικονοστάσι τους .
Την καταφυγή τους , το απάγγειο και την λύτρωσή τους . Στις θλίψεις και στις
χαλεπές ώρες των ασθενειών , λίγο λαδάκι απ το καντήλι και μια προσευχή με
λόγια ικετευτικά σπαρακτικά , διώχνουν μακριά του βασάνου τα δάκρυα που κυλάνε
πια δοξολογικά .
Ευχαριστούμεν Σοι δια την μεγάλην Σου δόξαν …
φωνάζουν οι ψυχές τους .
Κι όταν ο πόνος συντροφιά αχώριστη γίνεται , κλείνουν τα μάτια κι ανακουφιστικά μεταφέρουν νοερώς τα βήματά τους σε μονοπάτια ιερά , της μνήμης τους τα καταφύγια …
Ένα σεργιάνι μοσχομύριστο σε όλα τα ξωκκλήσάκια του τόπου τους του
λατρεμένου . Τρίζουν υποδεχτικά οι πόρτες τους από τους καιρούς τους αμέτρητους . Μπαίνουν μέσα !
Άναμμα και ασπασμός ! Το απολυτίκιο του Οικοδεσπότη Αγίου με γαλήνια
ανεπιτήδευτη φωνή ! Σταυροκόπημα
ασταμάτητο …Οι ψυχές μετανίζουν ολοένα …Κι είναι πολλές οι πόρτες οι αγιασμένες
…
Μεγάλη η ευλάβεια αυτών των ανθρώπων !
Μια τέτοια απλή κι αγνή ύπαρξη με ζεστή καρδιά απ του
Χριστού μας την θέρμη, έβαλε σε έναν φάκελο , με γραμματόσημο σαν
φυλαχτό, όλη της την συγκίνηση και την αγάπη για τα… νησιά της τα τόσο ευλογημένα…
Ξεχασμένα κι αυτά απ τους πολλούς μα ποτέ από τον
Πλάστη τους . Θυμάται λοιπόν εκεί στην Μάρπησσα της Πάρου όπου ζει και μας
ακούει, την Ηρακλειά της , αυτό το
στολιδάκι του Αιγαίου , τον λατρεμένο τόπο των προγόνων της , τα εκκλησάκια του
, τις σπηλίτσες του , τις μετάνοιές της , τα θαύματα της ζήσης της . Τις μικρές
Κυκλάδες της που σαν καντηλήθρες μέσα στου Αιγαίου την γαλάζια καντήλα ,
φωτίζουν ανέσπερα όλο της το είναι. Κάθισε όλα τούτα αυτή η ψυχούλα και με τα
καλύτερα γράμματά της τα αποτύπωσε πάνω στο χαρτί .
Αμέτρητες σελίδες , Φωτογραφίες, Εικόνες, Εκκλησιές ,
Απολυτίκια , Προσευχές ,Παναγιές , η Ακαθή , η Χοζοβιώτισσα , θαύματα και
δάκρυα , λόγια που μόνο από ψυχές
μακαρίων λαλούνται …
Και κρατήσαμε στα χέρια μας τις σελίδες της ..
Κι ήταν σαν να χωρέσαμε στην αγκαλιά μας τις Μικρές
Κυκλάδες …
Τις Μικρές Κυκλάδες της Κυρά Μιχαήλας !!!