Κάθε Χριστιανός Ορθόδοξος είναι σημαδεμένος! Έχει σημαδευτεί στο πρόσωπο, στα αυτιά, στο στόμα, στο στήθος, στα πόδια, στα χέρια…Σημαδεμένος και θωρακισμένος με το σημείο του Σταυρού και την πανοπλία του Αγίου Πνεύματος, στρατιώτης του Χριστού νεοσύλλεκτος, μυρωμένος στο μεγάλο μυστήριο του Χρίσματος. Μόνο που αυτά τα σημάδια δεν φαίνονται δια των σωματικών μας οφθαλμών…Μόνο η πνευματική όραση κάποιων διαλεχτών του Κυρίου, μπορεί να τα εντοπίσει εναργή και να θαυμάσει το μεγάλο μυστήριο της Φιλανθρωπίας Του… Είναι βέβαια και κάποια άλλα σημάδια που σπάνια συναντάς, αλλά και που αυτά πολλές φορές μαρτυρούν και…προδίδουν ακάματους πολεμιστές του Χριστού…Σημαδεμένες γροθιές ανθρώπων ταπεινών…Δεν χτύπησαν ποτέ κανέναν για να σημαδευτούν… Μόνο το εγώ τους συνεχώς κατατροπώνουν στο σκάμμα ή καλύτερα στο έδαφος της μετανοίας…Κι αν ποτέ τους ρωτήσεις και σε εμπιστευθούν, θα σου πουν πως το πιο αγιασμένο μέρος του σπιτιού τους, του ταμείου τους, είναι εκείνο το σκάμμα…Ούτε το μέρος με τα αγιωτικά και τα μοναστηριακά θυμητάρια και το καθαρό κερί από την Αγία Πόλη! Εκεί που κάθε βράδυ και κάθε ξημέρωμα τους βρίσκει να βρέχουν με ιδρώτα και δάκρυα τα πόδια του Χριστού, εκεί είναι τόπος που αγιάστηκε! Έτσι έλεγε ο Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης! «Εκεί που μετανίζεις εκεί βρίσκονται τα πόδια του Χριστού!» Θυμάστε τον Μενέλαο τον Σταυροκόπο, που συνεχώς σταυροκοπιόταν και όλοι απορούσαν και γελούσαν με τούτη την παράξενη συνήθειά του; Κάποτε πριν το τέλος του αποκάλυψε πως προσπαθούσε να αναπληρώσει όλους εκείνους που αμελούσαν να τυπώσουν το σημείο του Σταυρού στο σώμα τους, γιατί οι ψυχές τους είχαν παγώσει από το κρύο του κόσμου και από την πλησμονή της θανάσιμης αμαρτίας… Σε ταπεινά κελιά μοναχών, και σε δωμάτια πολυκατοικιών, υπόγεια και ανήλιαγα ασκητών μέσα στον κόσμο, που ακόμα ο Κύριος κρατά στη ζωή για να κρατιόμαστε και εμείς οι υπόλοιποι, αυτοί οι σημαδεμένοι του Θεού αγωνίζονται για κάτι το συγκλονιστικό! Προσπαθούν να αναπληρώσουν μετάνοιες, όσων αχαρίστων-με πρώτον τον γράφοντα- ποτέ δεν γονάτισε η ψυχή τους μπροστά στον Ευεργέτη Εσταυρωμένο Σωτήρα! Πόσο ακόμα θα αντέχουν τούτες οι ηρωικές ψυχές αδελφοί μου; Πόσο βαρύ το φορτίο τους! Έστω και μια εδαφιαία μετάνοια απόψε το βράδυ, μπροστά στα πόδια του Χριστού μας και από σένα αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου…να λιγοστέψει αυτό το βάρος…Αν ένα δάκρυ μετανοίας μπορεί αυτοστιγμεί να γεμίσει τη θάλασσα της Θείας ευσπλαχνίας, ίσως μια μετάνοια συντριβής και παρακλήσεως να παρατείνει ακόμα το έλεός Του…Κι αν ποτέ αγριέψει το δέρμα στις γροθιές σου, κατασπάσου αυτά τα σημάδια, όπως καταφιλείς τα σημαδεμένα από τα καρφιά πόδια του Θεανθρώπου…
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή
