main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

7 Μαρ 2021

Παράταση στην παράταση ...

Όλο αυτό το διάστημα του εγκλεισμού , των ποικίλων αναστολών , απαγορεύσεων , ακυρώσεων , αναβολών και μεταθέσεων , αποστειρώσεων και απονεκρώσεων … μια ευχή ακούστηκε περισσότερο από κάθε άλλη ! Σε οποιαδήποτε  χρονική στιγμή αυτών των 12 μηνών που έχουμε διανύσει , ιδίως εντός του πνευματικού χώρου και της Ορθοδόξου ημών πίστεως ! Να μην το ξαναζήσουμε αυτό με τις κλειστές Εκκλησίες , χωρίς Σαρακοστή , Προηγιασμένες, Χαιρετισμούς, Μεγάλη Εβδομάδα , Ανάσταση , Διακαινήσιμο , Πεντηκοστάρι , Θέρους θυμίαμα, Δεκαπενταύγουστο, σαρανταλείτουργο Χριστουγέννων, Άγιο δωδεκαήμερο , Αγιασμό υδάτων …Χωρίς πανηγυρίζοντες Ναούς , Λιτανείες , Αγρυπνίες, Πανηγυρικούς Εσπερινούς, Αρτοκλασίες, Μνημόσυνα, Κόλλυβα, Φανουρόπιττες, πρόσφορα , τράπεζες εορταστικές… Η ακριβής  πολυακουσμένη και πολυειπωμένη ευχή είναι :

-Του χρόνου λεύτεροι! Να εορτάσουμε όπως παλιά !

Ωραία ευχή ! Φαίνεται και ακούγεται τουλάχιστον ωραία ! Και βγαίνει αβίαστα από τα χείλη όλων ! Να εορτάσουμε όπως παλιά ! Τώρα που την ξανακούμε αδελφοί μου , μήπως δεν είναι τελικά και τόσο ωραία; Να εορτάσουμε όπως παλιά ; Δηλαδή να επανέλθουμε στα ίδια ; Ευαρεστούσαν αυτά τον Χριστό μας ; Αυτά τα ίδια , ένα μίγμα απόλυτης εκκοσμίκευσης και ενός φολκλορικού στις παρυφές της δεισιδαιμονίας εθιμοτυπικού! Θέλουμε παραδείγματα ;

Οι ουρές για την Θεία Κοινωνία στις μεγάλες μέρες της πίστης για το καλό! Το μοναδικό ευεργέτημα αυτής της αντισηπτικομανικής  φοβίας είναι ότι στα σίγουρα πλέον αυτές οι ουρές δεν θα υπάρχουν! Στην σειρά θα προσέρχονται μόνο συνειδητοποιημένες ταλαίπωρες και ασθενούσες  ψυχές, διψασμένες για το Θεοποιητικό και Ζωοποιητικό μυστήριο των μυστηρίων και το ακεσώδυνο φάρμακο !

  Άλλα παραδείγματα : Το απόλυτα φολκλορικό Μεγαλοβδόμαδο με πρωταγωνιστές το ξεροχτάποδο της Μεγάλης Παρασκευής και την σούβλα της Ανάστασης! Τα λαμπιόνια , τα δώρα και η χορεύουσα φιλανθρωπία των Χριστουγέννων και τόσα ακόμα…Κάπου παραδίπλα τους  και κάποιος Χριστός,  ως μια απολύτως χρήσιμη αφορμή για εορτασμούς και πανηγύρια !

Το κίνημα του …δηθενισμού, που πλέον απροκαλύπτως Θεομαχεί ( θυμηθείτε τις …δήθεν εορτές των Χριστουγέννων στις δηλώσεις υπουργού!!) , προσπαθεί βέβαια να θέσει τον χρήσιμο Χριστό εκτός ! Στον πυρήνα μόνο ο υγιής χαρούμενος άνθρωπος ! Θες να γιορτάσεις άνθρωπε ; Γιόρτασε! Έχουμε πλέον τόσες παγκόσμιες ημέρες για αφορμές ! Παγκόσμια ημέρα φαγητού , ποτού , ζώων …Παγκόσμια ημέρα γέλιου , περιβάλλοντος, δικαιωμάτων των παιδιών , των ανθρώπων …

Και του χρόνου λοιπόν; Να εορτάσουμε στην ξεχασμένη μας κανονικότητα , μέσα στην Εκκλησία …Μας συγχωρείτε αδελφοί μου , εκείνη την κανονικότητα δεν την θέλουμε ! Μας δημιουργεί αποστροφή ! Αυτή είναι όντως μια δήθεν κατάσταση ! Ψευδεπίγραφη Ορθοδοξία !    Τάχα Τριαδική πίστη , τάχα μυστηριακή ζωή ! Πρώτος στους ..δήθεν ο γράφων ! Υπάρχουν δόξα τω Θεώ οι φωτεινές και ακίβδυλες εξαιρέσεις ! Το χέρι τους φιλάμε !  Να επανέλθουμε λοιπόν σε μια άλλη κανονικότητα συναισθανόμενοι κάτι,  που επίμονα και αυτοκαταστροφικά ως σήμερα οι περισσότεροι τουλάχιστον αγνοούμε! 

Ο Κύριος ως σήμερα μ α κ ρ ο θ υ μ ε ί !

 Παρατείνει το έλεός Του! Μας περιμένει ! Ως την τελευταία μας στιγμή ! Εμένα τον πιο ελεεινό αμαρτωλό του κόσμου , εσένα που Τον βλασφημείς , που Τον χλευάζεις και τόσο ασεβώς τον χαρακτηρίζεις ψεύτικο και δήθεν ! Καρτερά την αληθινή και όχι την δήθεν μετάνοιά μας ! Τα καρδιακά και όχι τα συναισθηματικά μας δάκρυα ! Μελάνι αυτά να γίνουν,  έλεγε ένας Άγιος Γέροντας των ημερών μας,  και να γράψουν στο κέντρο της καρδιάς μας και όχι στο περικάρδιο,  την λέξη  Ι Η Σ Ο Υ Σ με πύρινα γράμματα ! Το θεϊκό έλεος πάντοτε το κανοναρχούσαν , το ρύθμιζαν και το παρέτειναν γονατιστοί ικέτες  με παρρησία στον Ουρανό ! Όλοι βλέπουμε ότι λιγόστεψαν πλέον τούτοι οι εκλεκτοί ! Ωλιγώθησαν …έως ενός…όπως αναφέρει ο Ιερός ψαλμωδός ! Να  γίνεις εσύ αυτός ο ένας που θα μείνει προσευχητικά να βαστά …ή ο ένας που θα χρειαστεί για να συμπληρωθεί της δέησης και της ..χρηστότητας το τάγμα! Έχει αποστολή αυτό το τάγμα με του Χριστού τους στρατιώτες ! Να πείσουν τον Θεό να παρατείνει ακόμα το έλεός Του και την μακροθυμία Του ! Να χορηγήσει κι άλλη παράταση στην παράταση …

Νώντας Σκοπετέας

Με αποσπάσματα από ομότιτλη εκπομπή

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~