Θυμήθηκα σήμερα στο ξεκίνημα της εκπομπής, εκείνους τους περίφημους προλόγους που
μαθαίναμε από τους …εκθεσάδες καθηγητές, με τις
χρυσές συνταγές και την μεθοδολογία για την αρχιτεκτονική της έκθεσης…Και
γράφαμε τότε, κάτι στερεότυπους
προλόγους…Εννέα στους δέκα ήταν ίδιοι!
Ένα από τα σημαντικότερα
προβλήματα των σύγχρονων αναπτυγμένων κοινωνιών είναι…. Ζούμε σε μια εποχή στην
οποία αναμφισβήτητα επικρατεί….κλπ.
Γιατί αυτή η αναφορά θα ρωτήσει κάποιος. Σκεφτήκαμε
σήμερα στο δικό μας προοίμιο, να χαρακτηρίσουμε την σημερινή εποχή. Με τις
ελάχιστες ευλογημένες εξαιρέσεις της μικράς ζύμης που όλον το φύραμα ζυμοί κατά
τον Παύλειον λόγον. Είναι η εποχή μας λοιπόν (για να ξαναδιαβούμε τα Παύλεια μονοπάτια) θεοστυγής! Παντού τον συναντάμε τον
απροκάλυπτο και λυσσαλέο πόλεμο κατά του Θεού.
Περικυκλωμένοι, όχι απλά από
αθέους μα από Θεομάχους και αθεόφοβους επιτελείς και επιτελάρχες, ηγήτορες και
ηγέτες που σπεύδουν να χαρακτηρίσουν ως δυσανεκτικούς, όσους ελαχίστους έστω, πειθαρχούν μόνο στον Κύριο
και στα πανίερα προστάγματά Του. Να λοιπόν πως θα χαρακτηρίζαμε την σημερινή
εποχή: Ασύνετη είναι και άστοργη και αδιάφορη και με όλα τα σκοτεινά στερητικά
Α μπροστά της. Και εμείς αμελείς, αδρανείς, ανεκτικοί, αμέριμνοι,
ανέγνοιαστοι, καθεύδοντες, σχεδόν αναίσθητοι! Έχουμε ξαναπεί πως όπως
και στο ανθρώπινο, έτσι και στο Θεϊκό
δίκαιο, το ίδιο πλαίσιο ποινής που υπάρχει , για τα εξ ενεργείας τελούμενα
εγκλήματα, εφαρμόζεται και για εκείνα
που τελούνται δια παραλείψεως! Και ποιος
είμαι εγώ που θα σώσω τον κόσμο ρωτάμε οι περισσότεροι…Άγιος είμαι ή παπάς; Εγώ δεν πειράζω
κανέναν! Τι μπορώ άλλωστε να κάνω; Φτωχός εγώ, άσημος, αγράμματος, αδύναμος…Και κάπως έτσι λησμονιέται η ιερή μας καθολική υποχρέωση για στηριγμό,
διαφώτιση, για πνευματική ελεημοσύνη και νοιάξιμο αδελφικό. Μετά μιαν και δευτέραν νουθεσίαν
παραιτού…έτσι μου θυμίζεις συναμαρτωλέ αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου…Το
ξέρεις και μονότονα το επαναλαμβάνεις. Θέσε όμως νου έστω για δυο φορές. Κι
εσύ ,στα ψηλά ή στα κατώγεια, όπου κι
αν εργάζεσαι, με ένα Χριστιανικό Ορθόδοξο φυλλάδιο που μιλά για μετάνοια,
εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία.
Με τον Χριστοκεντρικό σου λόγο τον απλό και
αληθινό. Με μια σιωπή προσευχητική που θα κραυγάζει την αιώνια σωτηρία. Με την
εκούσια και ανυπόκριτη ταπείνωσή σου.
Προσπάθησε να εργαστείς στον ασύνορο
αμπελώνα Του. Αλλιώς... Αλλιώς, αλλοίμονο! Εκείνο το πορευθέντες μαθητεύσατε του Χριστού μας, εκείνο το δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς
ανθρώπων, αλλιώς εκείνη η κλήση θα μείνει αναπάντητη και η εποχή μας θα
συνεχίσει να είναι Θεοστυγής και άστοργη, με απειράριθμους συνευδοκούντες, σιγηλούς συναυτουργούς, στο μεγάλο και πλέον
φρικαλέο έγκλημα της απωλείας!
Η κλήση του Χριστού μας είναι διαρκής! Είναι
αυστηρά προσωπική για τον καθένα μας! Απ όποιο μετερίζι, χρησιμοποιώντας το
όποιο Θεόσδοτο τάλαντο, πρέπει με ζέση
να την δεχθούμε υπάκουα και ενεργητικά! Θα δώσουμε λόγο για κάθε αναπάντητη
από τις συνεχείς έως της τελευταίας μας πνοής κλήσεις του Αγαθού Πατρός. Σαν
τους φτωχούς και ασήμους ψαράδες της Τιβεριάδος, που είπαν το ναι και
απροϋπόθετα Τον ακολούθησαν ευθέως! Έβαλαν το θέλω πάνω από το μπορώ! Και
έσπειραν τον Θεϊκό λόγο και έριξαν το πιο ακίνδυνο και αβλαβές δόλωμα στις
καρδιές των συνανθρώπων τους. Και ανέσυραν απ τον θανατηφόρο σκοτεινό βυθό, ελπίζουσες και φωτεινές ψυχές αθάνατες!
Ακόλουθοι και εμείς της κλήσης Του αυξάνοντος Θεού. Μιμητές των μαθητών Του, των οικονόμων των σωτηρίων μυστηρίων Του! Και ο
θερίζων μισθόν λαμβάνει και ο σπείρων ομού χαίρει! Μη μείνει η κλήση αναπάντητη…
Νώντας
Σκοπετέας
Απόσπασμα από το βιβλίο: "Αυτοί οι παράξενοι Χριστιανοί"
Εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας 2021
Απόσπασμα
από ομότιτλη εκπομπή
